TURKIJE
Van Atalya naar Istanbul en terug

Tekst: Joyce Frey.

Vroeg in de morgen lande het vliegtuig in Atalya. Ik werd naar het hotel gebracht en dacht vroeg naar bad te gaan, want midden in de nacht had ik naar het vliegveld moeten rijden. Van slapen was niets gekomen. Maar zoals ik mezelf kende, verwierp ik die gedachte omdat ik veel te nieuwsgierig was naar de nieuwe omgeving.

Dus ging ik de straat op en zag in de buurt een groot park.
Het Cultuurpark.
Al vlug kwam ik bij een gebouw waar van alles te beleven was.
Er groeiden hier prachtige bomen en planten.
Ik had al lang rond gedwaald toen ik naar de zee, diep onder me wilde gaan.

Eindelijk had ik een paadje gevonden dat naar beneden liepEen paar zonhongerige lagen op het strand dicht aan het water dat zo blauw als de hemel was. Van de vele verkoopkraampjes en restaurants waren er al veel gesloten. Tenslotte was het al naseizoen.

Hier flaneerde niet meer dan duizend toeristen. Ik wandelde een eind en wist geen andere weg naar mijn hotel te vinden, dan weer terug te gaan en de steile weg omhoog te klimmen. Maar daar had ik geen zin in. De redding kwam naderbij: een locomotiefje dat uit een tractor en aan aanhangwagens bestond. Ik klom er in en het kon me niet schelen waar ik terecht zou komen. Puffend ging het treintje de weg omhoog.

Ik was al bang te moeten uitstappen om te duwen. Maar toen we tenslotte bij het Cultuurpark kwamen stapte ik uit. Van hier kon ik mijn hotel weer vinden. Daar aangekomen , trok ik mijn bikini aan en ging naar het zwembad om lui in de zon te gaan liggen.

De volgende morgen moest ik voor het hotel op de bus wachten, om een rondreis door het land te maken. Daar ik de eerste was, mocht ik zelf mijn plaats uitzoeken. Ik zette me op de voorste bank, en dat zonder een slecht geweten te hebben,omdat de ervaring me geleerd had, dat voor al na het middageten, de chauffeur en ik de enige waren, die niet sliepen.

Toen het groepje compleet was, bleken we veertien personen uit Zwitserland en Liechtenstein te zijn.
Ik had al vlug het gevoel, dat we goed bij elkaar pasten.
Na twee uur rijden maakten we een stop voor, zoals Ali, de reisleider zei, een plaspauze.

Daarna gingen we verder door en over het Taurusgebergte.
Het ging op en af.
Een overvloed aan groen groeide hier.
Vooral veel olijfbomen.
Na weer eens twee uur, weer een p...pauze, maarhier kregen we een Raki, om eens te proberen. Daarbij kregen we nog een meloenschijf en een soort hartige koekstengel. Ik genoot van de meloen.

Maar wespen schenen het ook graag te lusten. Ze kwamen op me af.
Ik haat wespen en at vlug het laatste stukje meloen op. Hoewel ik graag nog een stuk genomen had, liet ik dat achterwege, uit angst voor mijn vijanden.

Na nog een rit bereikten we Aphrodisias, waar vroeger kunstenaars, doktoren en filosofen studeerden.
De volgende ochtend reden we door naar Ephesus, waar ik een van de mooiste opgravingen zag. Een straat, met aan beide kanten pilaren, leidde naar de goed behouden bibliotheek.

Het gebouw maakte een diepe indruk op mij en deed me denken aan Petra in Jordanië, hoewel ik daar nooit geweest was. Ook het badhuis dat vroeger alleen maar voor de rijken bestemd was, imponeerde me.
Maar ze gebruikte een hoop hout om het te verwarmen. Als het bos leeg gerooid was, vertrokken de kapitalisten weer.

De volgende dag ging de reis verder naar Pergamon, waar een stadion lag.Als ik van boven naar beneden keek, kreeg ik bijna hoogtevrees.
Het was enorm groot en lag ver in de diepte. Ik stelde me voor hier een voetbalspel te zien en de spelers beneden amper te kunnen zien.
Ook de psychiatrische kliniek was gedeeltelijk nog te zien.
De behandelings methoden waren vroeger hetzelfde als vandaag.

Water om te kalmeren. Muziek en gemeenschappelijk werk.
De reis werd voortgezet en ging over berg en dal.
Af en toe dacht ik naar de hemel te rijden. Maar voordat die bereikt werd, ging het weer naar beneden.

Omdat ik op de voorste plaats zat, kon ik alles goed bekijken. De Liechtensteinse achter me, klopte op mijn schouder en zei dat ik goede zenuwen moest hebben, om zo rustig naar buiten te kijken.

Verder lezen >> www.reisimpressies.eu - Turkije