TURKIJE
Hoe decadent kan het leven zijn

Tekst en foto's:
Heleen Hoek.

De steward die mij en mijn bagage moest inchecken, geloofde niet dat een vrouw serieus met maar 11,6 kilo bagage, 2 weken op vakantie zou gaan. Nu weet ik in ieder geval hoe ze naar terroristen kijken..!
In het vliegtuig op weg naar Dalaman, zat een meisje naast me die duidelijk angstig was. Op zich niet zo vreemd, want de stewardessen waren vergeten om de deur goed op slot te doen. Daar kwam de piloot achter toen hij wilde vertrekken!

Altijd leuk om op de eerste rij te zitten…je ziet nog eens wat! Ik vertelde het meisje over mijn reisje naar Madrid met Suus, waarbij haar schoonzus geregeld had dat we in de cockpit mochten bij opstijgen en landen. (Geweldige ervaring!!).

Ik stelde haar gerust dat niet alles is wat het lijkt, zoals in het geval van ons reisje de piloot ons het verschil liet zien tussen de autopilot (hoe maakt ie een bocht) en tussen zelf sturen (hoe maakt ie een bocht) en dat hij er na ruim een kwartier in de lucht achter kwam dat het lampje stoelriemen vast nog brandde…. Wij hadden een vermoeden wat de mensen in de cabine gedacht moesten hebben. Al dat gewiebel en dan niet op mogen staan! Het meisje kon erom lachen, maar de angst verdween gek genoeg niet!

Nauwelijks aangekomen in Fethiye, belanden Suus en ik op een heerlijk terras bij een hotel waar ook een zwembad is.Suus en Wal zijn daar zeer welkom en ik als hun gast dus ook. Heerlijk!
Voor degenen die het niet weten, Suus en Wal hebben een heerlijk motorjacht van zo’n meter of 17. Zo mooi en af en gaaf! En in Turkije wordt hij steeds mooier door de klusjes die eraan gedaan worden.

’s Avonds eerst maar even winkelen, want het is zo warm dat ik meteen blaren heb. Nu dus een paar crocs gekocht. Ondanks dat iedereen er lacherig over doet…ze zijn geweldig!!

De volgende dag ontvangt Suus een sms van Carl. Een vriend van hun die in Göcek ligt in de baai. Hij heeft een catamaran en wil morgen naar Fethiye varen. We zijn meer dan welkom om mee te varen. Dus weer een dag later beland ik op een bootje (ugh) van ruim een miljoen euro en kijk toe hoe Suus het gevaarte bestuurd en hoe de boot dat later met de zeilen op zelf kan…PFF… Daarnaast een show van twee watervliegtuigjes die zo ongeveer voor ons neus het water in duiken. Heerlijk eten op een terrasje en genieten dat het wat afkoelt ’s avonds.

Mijn operatie gaat natuurlijk niet ongemerkt voorbij, want een beetje vreemd is het wel als een jonge (ahum) vrouw geen vinger optilt tijdens zo’n zeiltochtje. Dus, tijdens het eten in het toeristische centrum, uitgelegd waarom ik geen bal doe.

Woensdag rijden we op de scooter langs de kust en belanden in een kleine baai waar ‘huisjes’ op stelten staan, waaronder heerlijke schaduw is. Uitzicht over het water, warmte en lekker eten…dus slapen!

Donderdag moet Suus helaas naar Nederland voor de begrafenis van de vader van Wal. Heel rot natuurlijk. Suus heeft ze me uitgelegd hoe ik de scooter en de bijboot moet bedienen en hoe het werkt met de busjes (dolmus) die rondrijden, dus ik kan van alles doen. Ik ga ’s ochtends bij het zwembad liggen en heb met Carl afgesproken dat hij me daar oppikt om met de scooter naar de Mannenwereld (Sanaai) te gaan. Hier zijn allerlei zaken die de meeste mannen geweldig vinden. Garages, staalbedrijven, rubberverkooppunten enzovoort.

Helaas is de voorband van de scooter lek, dus Carl neemt hem mee. Hij kan de band onderweg oppompen zodat hij naar de Sanaai kan rijden.

Hij gaat daarna nog even heen en weer naar zijn boot, pardon catamaran. Daarna rijden we alsnog samen naar mannenwereld. Leuk om te zien. Maar je wordt vooral bekeken! Dat is in Turkije al snel zo natuurlijk…
’s Middags op een terrasje een glaasje fris gedronken en de scooter van Carl op de kant gezet. Klinkt als een simpel iets, maar dat is het mooi niet. Eerst moet het anker van de boot gehesen worden. Gelukkig heb ik de dag varen met Suus en Carl goed opgelet wat Suus deed en kan ik haar redelijk goed nadoen. De boot aanleggen is ook al een heel ding. Gelukkig is Carl zeer bedreven en komt een Nederlandse man aan de kant helpen met de
touwen. De giek wordt gebruikt als hefboom. Deze tilt de scooter op, waarna we hem op de kant kunnen laten zakken. Daarna moet de boot weer terug naar de ankerplaats en moet het anker dus weer vast komen te liggen.
Alle respect voor Carl de zich niet opwind over mijn onkunde, maar het rustig nog een derde keer uitlegt…;-).
Daarna nog even een duik in het zwembad en even naar de boot om me op te frissen. Carl maakt pasta, dus met de bijboot vaar ik zijn kant op. Al met al erg leuk.

Vanavond ook eindelijk een berichtje van Bayram. (Voor degene die het Istanbul verhaal niet kennen: Hij is een Turkse man die het erg goed (lees: heel erg goed, te goed voor zijn gezondheid goed) doet in de scheepvaart. We hebben hem leren kennen toen ik in Istanbul op bezoek was bij Suus en Wal waarna we werden uitgenodigd voor een bbq en later voor een plekje in de marina. Hij heeft een ticket vanuit Istanbul kunnen boeken. Hij komt vrijdagavond in Dalaman aan en is rond 23.00 uur in Fethiye.

Erg benieuwd wat dat voor avonturen gaat brengen!
Intussen ben ik in de routine van vroeg wakker, koffie zetten. Even buiten zitten en kort praatje met de visser die elke ochtend al vroeg naast ons op de steiger zit. Het gesprek beperkt zich tot: ‘Hallo, hoe gaat het? Mooi weer hè?’ In het Turks. Waarop ik knik en mijn duim opsteek.

Prima te doen dat Turks! Verder kijk ik naar de roeivereniging die voordat de zon te warm is volop gebruikt wordt. Heerlijk!
Ik geloof nog steeds niet dat het mogelijk is dat Suus en Wal zo heerlijk gewoon blijven met al dit genot om hun heen! Maar begrijp wel heel goed waarom ze het daar zo heerlijk vinden. Vrijdag heb ik afgesproken met Carl om een tochtje op de scooter te gaan maken. Hij rijdt voorop op weg naar Kayakoy en Olüdeniz.

Het laatste plaatsje is een heel erg toeristisch plekje (Engelsen) aan de andere kant van de schierpunt van Fethiye. Het is volgens mijn reisleider(!) het meest gefotografeerde strand van Turkije.
Nu is het ook prachtig om te zien. De ligging is geweldig en het strand ziet er mooi uit. Maar eerst scooteren we naar Kayakoy.

Verder lezen >> www.reisimpressies - Turkije 1