THAILAND
rondreis MH deel 1a

T H A I L A N D

MEER REISINFO EN FOTO’S TE VINDEN OP ONZE TRAVELBLOG:
WWW.TANGATANGA.COM/HERLINDEMARC


THAILAND - ALGEMEEN
Thailand, in het verleden Siam genoemd, is wellicht het meest bezochte toeristische land van Azië. Het is 514.000 km² groot en telt 65,5 miljoen inwoners, waarvan 95 % boeddhistisch zijn. De buurlanden zijn Myanmar, Laos, Cambodja en Maleisië. Verder wordt het land nog begrens door de Golf van Thailand en de Andaman Zee. Het hoogste punt van het land, Doi Inthanon, is 2.565 meter hoog en gelegen in noord Thailand (nabij Chiang Mai).

De mensen
‘Het land van de glimlach’ heeft zijn bijnaam zeker niet gestolen.
- De mensen lachen vaak, zijn overal supervriendelijk en behulpzaam.
- Velen spreken de Engelse taal, de een al beter dan de andere. Maar wanneer ze zich niet in het Engels kunnen uitdrukken, bijvoorbeeld in de niet toeristische plaatsjes in het Noorden, gebruiken ze wel gebarentaal om je verder te helpen.
- Thailand is een koninkrijk, de vorst en zijn familie zijn zeer geliefd bij het volk. Op straten, pleinen en in gebouwen hangen overal grote foto’s van de koning en/of koningin. We waren in Thailand op de verjaardag van de koning, 5 december, er werd 3 dagen gefeest ter ere van hem. Vele offers werden gebracht aan een podium met een reuze grote foto van Rama IX. Zowat alle locale mensen waren in het roze gekleed uit respect voor hun koning.
- De belangrijkste etnische groeperingen in Thailand zijn : Akha, Lahu en Lisu (allen van Tibetaanse origine), Mien (afkomstig vanuit Centraal China), Hmong (zuid Chinese afkomst) en Karen (ingeweken vanuit Myanmar, het toenmalige Brima).

Weetjes
- Thailand is de grootste rijstexporteur ter wereld, met zo’n 10 miljoen ton/jaar.
- Het land heeft de 2de grootste pick-up markt ter wereld, na de Verenigde Staten. Monovolume voertuigen ziet men hier niet.
- Er bevinden zich meer dan 4.000 ‘7 Eleven’ winkels op Thaise bodem, welke vooral in trek zijn bij de westerse toerist. Een vers belegde boterham, warme toast (croque) of pizzapunt, meeneemkoffie of -chocolademelk (warm of ijsgekoeld), yoghurt, … zijn na een tijdje een welkome afwisseling op de typisch Aziatische voeding. Je vindt er ook de nodige kleine attributen voor dagelijkse hygiëne of handigheidjes voor tijdens de reis. En dit tegen economische prijzen.
- Een gids vertelt ons dat vroeger de Thai, net als overal in Azië, de gewoonte hadden op betelnoten te kauwen. Dat kleurde hun tanden donkerrood tot zwart, ze spuwden er danig op los en de straten waren vol rode vlekken. Een van de vorige koningen Rama, een groot favoriet van westerse cultuur, vond dit maar vies en heeft het verbod tot kauwen van betelnoten tot wet gemaakt.

Veiligheid
Het is een zeer veilig land om rond te reizen, we hoorden geen enkele negatieve ervaring van andere reizigers.

Klimaat
We verbleven in Centraal en Noord Thailand in de periode 15 oktober – 20 december.
Het was er minstens 25°C tijdens de dag, wat koeler ’s avonds en ’s ochtends, nooit regen (wel korte stortbuien in oktober), soms grijze dagen in het noorden.

Voeding
In toeristische plaatsen zijn overal restaurantjes met westerse keuken te vinden, de algemene hygiëne is zeer goed.

Gezondheid
Over het algemeen zijn er zeer goeie ziekenhuizen in Thailand, vooral in de grotere steden.
Een doktersbezoek kost ongeveer 6 EUR (Bangkok).
Het land is bekend om de kwalitatieve en goedkope tandheelkunde.
Thaise massage is goedkoop en ontspannend. Rugmassage is hard op het moment zelf, maar heeft achteraf een weldadig effect. Deze is overal te vinden langs de straten, kwestie is van een goede keuze te maken. In de hotels kan men hierover zeker advies geven.

Internet
Overal zijn goeie internetcafés beschikbaar. WIFI wordt vaak gratis aangeboden in restaurants en hotels. Er zijn nog veel onbeveiligde netwerken te vinden.
Overzees telefoneren is spotgoedkoop vanuit sommige internetcafés.

Verplaatsingen – openbaar vervoer
De wegen in Thailand zijn goed.
- Het openbaar vervoer per bus is redelijk comfortabel en goed georganiseerd. De bussen rijden stipt. Hoe langer het te rijden traject, hoe meer comfort de bus vaak biedt.
Voor lange afstandsbussen heeft men vaak de keuze tussen VIP, eerste en tweede klasse. Meestal wordt een DVD met muziek afgespeeld onderweg en is er airco. Op de VIP bussen wordt vaak een flesje drinkwater aangeboden, soms ook koekjes.
Tweede klasse bussen vinden wij reeds voldoende comfortabel voor onze verplaatsingen.
Nachtbussen zijn volgens de informatie van een aantal mensen zeer comfortabel voor grote afstanden. Wij vermijden deze omdat we graag een goede nachtrust genieten in een hotelbed.
- Locale bussen zijn ouder en bieden weinig beenruimte, soms zorgen ventilatoren op het plafond voor wat afkoeling bij gebrek aan airco. Deze bussen zijn gemakkelijk te nemen, er wordt meestal duidelijk een bestemming in het Engels op vermeld. In het noorden is dit soms niet het geval, mensen helpen je dan graag. De meeste bussen rijden met redelijke frequentie.
- De treinen rijden zeer langzaam en zijn minder comfortabel dan de bussen.
- Binnenlandse vluchten zijn niet zeer duur, soms het overwegen waard om tijd te winnen op langere trajecten.
- Bij locale verplaatsingen kan je veelal beroep doen op openbaar vervoer.
- Maar je kan ook opteren voor individueel vervoer, wat steeds duurder uitkomt. Hier dient men zeker alert te zijn, de prijs wordt vaak opgetrokken voor toeristen, discussie is steeds nodig, vaak is tot 50 % vermindering van de initieel aangeboden prijs mogelijk.
- Locaal vervoer voor kortere afstanden wordt veelal georganiseerd met sörng-täa-ou (soort pick-up met banken in de achterbak), deze kunnen ook worden gebruikt als gedeelde taxi of individuele taxi (duur)
- In de steden wordt individueel vervoer aangeboden door de tuk-tuk (motortaxi, meestal voor 2 personen) en de sâhn-lór (al dan niet gemotoriseerde driewielers).

Prijzen
In Thailand is het zeer goedkoop rondreizen, enkele voorbeelden :
- degelijke, propere 2-persoons hotelkamer met sanitair en warm water, vanaf 8 EUR
- maaltijd incl. drank, vanaf 2 EUR
- bus, gemiddeld 0,75 EUR per uur

Betalen
- Munt : THB (Bath)
- 1 EUR = 47,62 THB (info 18 okt 2009)
- ATM’s zijn overal in het land beschikbaar. Men dient overal in het land rekening te houden met een kost van 150 THB per transactie wanneer men een ATM gebruikt, maximaal per afhaling en per dag 20.000 THB.
- USD en EUR kunnen overal gewisseld worden.
- Biljetten worden steeds met de afbeelding van de koning naar buiten geplooid en afgegeven met dit beeld naar boven.
- Fooien : niet gebruikelijk, in restaurants wordt de prijs soms naar boven afgerond.
- Markt : als de prijs niet geafficheerd is, worden de artikelen aan de toerist meestal te duur aangeboden, afdingen is hier gebruikelijk. Op toeristische markten is afdingen tot 50 % mogelijk. Wanneer je bod echt te laag is, zullen ze niet toehappen. In het andere geval komen ze toch achter je aan wanneer je wegwandelt.

Noord Thailand specifiek
- Het noorden van Thailand kent een groot aanbod van georganiseerde excursies. Hier zijn inderdaad prachtige natuurparken, tempels en traditionele dorpjes te bezoeken.
- Deze zijn vaak moeilijk te bereiken met het openbare vervoer.
- Een aantal van deze bezienswaardigheden zijn echter wel vlot bereikbaar mits eigen vervoer, vb. fiets, scooter, auto. Deze zijn vrij goedkoop te huren in de meeste plaatsen.
- De vele tempels en etnische dorpen gelijken vaak op elkaar. Ze allemaal bezoeken zou veel herhaling zijn en gaan vervelen. Het beste is een keuze te maken op basis van niet-commerciële informatie. Deze kan je gemakkelijk bekomen van andere reizigers onderweg of uit reisverslagen bvb. via Wegwijzer www.wegwijzer.be.
- De kleine steden zijn veel minder toeristisch, authentieker en vaak ook zeer mooi. Dit voelde voor ons veel beter aan dan de super toeristische plaatsen. We genoten er van aangename dagen. Het enige nadeel is dat niet veel mensen er Engels praten, toch zijn ze uiterst vriendelijk en behulpzaam.
- De grote toeristische steden (vb. Chiang Mai, Chiang Rai) zijn verwesterd, zeer veel Europeanen baten er horeca zaken uit. Dit gaf ons het gevoel niet echt in Thailand te verblijven.

Voorbereiding
Een visum kan zonder problemen bij aankomst in de luchthaven worden bekomen voor 30 dagen, mits een verdere of terugvlucht kan aangetoond worden.

Wij hebben een enkel ticket, dit omdat we langer dan 1 jaar onderweg zullen zijn. Verdere vluchten zullen we ter plaatse regelen, kwestie van vrijheid bij onze timing. Bovendien kunnen we deze in Azië vaak aan voordeligere prijzen bekomen.
Daarom vroegen we bij de Thaise Ambassade in België een visum aan voor 80 dagen, met toelating om 3 x opnieuw het land te betreden.

Omdat we geen tickets hadden met betrekking tot het verlaten van en terugkeren naar Thailand, kregen we slechts een visum voor 2 x aankomst in het land, telkens voor 60 dagen. Hiervoor dienden we onze geplande route gedetailleerd toe te lichten. De visum is gratis te bekomen.

Ambassade Thailand, Terkamerendalsquare 2, 1050 Elsene
Open van maandag tot vrijdag.
Aanvraag voor een visum indienen kan van 10.00 u – 12.00 u
Benodigde documenten : paspoort, 2 pasfoto’s, ingevulde documenten voor de aanvraag (beschikbaar ter plaatse)
Ophalen paspoort met visum : 1 dag na de aanvraag van 14.00 u – 15.00 u (dit hoeft niet persoonlijk te gebeuren, men dient hiervoor wel het documentje mee te nemen dat werd uitgereikt bij het indienen van de aanvraag)



Bij AANKOMST IN THAILAND op de luchthaven van Bangkok, trachten we naar aloude gewoonte met onze kredietkaarten geld uit een ATM te halen. Hier wordt 150 THB aangerekend op elke transactie. We probeerden 3 verschillende bankterminals, dit maakte geen verschil uit.
Ook in het centrum van de stad lukt het ons niet een ATM te vinden waar geen extra 150 THB kosten per transactie worden aangerekend.

Bij het toerismekantoor in het luchthavengebouw (2de verdieping in elke uithoek) informeren we naar de beste manier om ons hotel te bereiken. Daar krijgen we een mooie zeer bruikbare kaart van Bangkok.
Dit is tevens de beste plaats om je te informeren betreffende je bezoek aan Bangkok, gezien in het centrum weinig (niet strategisch gelegen) toerismekantoren zijn.



BANGKOK is de hoofdstad van Thailand, met 8,2 miljoen inwoners, tevens de grootste stad van het land. Het is een stad vol contrasten, hoge (glazen) wolkenkrabbers, gouden tempels, grote paleizen, oude woonbuurten met smalle straten en steegjes, straatverkopers, gloednieuwe moderne winkelcentra, grote fonkelnieuwe suv’s, tuk-tuk’s (open motortaxi’s), … maar vooral een propere stad met vriendelijke en behulpzame inwoners. De stad ligt grotendeels op de oostelijke oever van de Chao Phraya rivier, die druk bevaren wordt. Oude woongebieden bevinden zich langs de rand van de klongs (smalle zijrivieren), waarop o.a. drijvende markten te bewonderen zijn.
In Bangkok heerst een gezellige drukte, het is even wennen aan de chaos, maar we voelen ons al vlug op ons gemak. Vele nieuwe indrukken komen op ons af. Na wat zoeken geraken we ook vertrouwd met de verschillende vormen van openbaar vervoer. Verhongeren zullen we hier alvast niet, we hebben nog nooit zoveel voedingskraampjes, restaurants, … bij elkaar gezien. Men biedt er de vreemdste gerechten aan … er zal zeker iets van onze smaak bij zijn.
Het is zeer warm (31 ° C - 33° C) en vochtig in de stad, we moeten weer even wennen aan dit klimaat. Het regenseizoen is op het einde, maar toch nog voldoende aanwezig. Enkele onweer- en stortbuien heten ons welkom in Azië. Gelukkig duurt dit nooit erg lang, we worden er niet door geremd om onze uitstappen te doen.
De eerste dag slapen we uit, we hebben wat moeite met het uurverschil. Dit hadden we nooit voorheen, misschien omdat we meestal in de andere richting reizen.
Na de middag moeten we onze plannen wijzigen, het regent.
We bezoeken daarom een commercieel centrum, Pantip Plaza, 5 verdiepingen met enkel elektronica en toebehoren. Dit zagen we nooit tevoren, alle merken zijn ruimschoots vertegenwoordigd, ook algemene winkels.
De nieuwste snufjes worden aangeboden, en dit alles tegen ongelooflijk lage prijzen. We bekijken fototoestellen, computers, … maar laten ons niet verleiden, onze rugzak weegt al genoeg om lange tijd mee rond te trekken. Wel schaffen we ons 2 geheugensticks aan (hier verkopen ze er zelfs al van 64 GB), zoals gepland, om een extra kopie van onze foto’s op te bewaren.
Zoals in alle winkelcentra is hier ook een ruime hoek met restaurantjes voorzien. We laten ons verleiden door een heerlijke pannenkoek met banaan en chocolade. Wie zei ons ook alweer dat we in Thailand zouden vermageren … ?
Ons eerste avontuur met een Thaise stadsbus verloopt tergend langzaam. Het verkeer zit helemaal vast …
De terugweg is zelfs nog erger. We zitten dan op een bus zonder airco … ramen open … laat die uitlaatgassen maar binnenkomen … Het is dan ook pikdonker wanneer we terug in de buurt van het hotel worden afgezet. We kunnen ons nog niet goed oriënteren en komen uiteindelijk via een ommetje aan in ons hotel.
Het valt ons enorm op dat deze stad zo proper is. Bij het uitstappen van de stadsbussen kan je zelfs gebruik maken van een reinigingsgel voor de handen.

Dusit Palace Park is een uitgestrekt domein waarop een 16-tal gebouwen klein en groot te bezichtigen zijn. Koning Rama V, de eerste Thaise koning die Europa bezocht, was zo onder de indruk van de Europese paleizen , dat hij bij zijn terugkeer besliste hier een uniek complex te bouwen naar Europees model. Het werd de nieuwe woonplaats van de Thaise Koninklijke familie. De huidige koning verkiest echter een andere woonplaats, waardoor het complex voor het publiek werd opengesteld. In de verschillende gebouwen zijn musea ondergebracht, culturele activiteiten vinden vaak plaats binnen de poorten van het domein.
Ondanks de warmte hebben we een lange broek en T-shirt met mouwtjes aan. Volgens ons reishandboek, Lonely Planet, zijn bedekkende kledij en gesloten schoeisel de vereisten om te worden toegelaten, dit omwille van het respect voor de Koninklijke familie. Bergschoenen, ons enige beschikbare alternatief voor onze sandalen, lijken ons toch een beetje te veel van het goeie. We hebben geluk, sandalen blijken geen enkel probleem, mits je voeten vastzitten met enkelbandjes.
Voor de deur van elk gebouw dat we binnengaan, moeten we onze schoenen uitdoen. Bovendien moeten al onze bezittingen (behalve portefeuille) telkens in een locker. Het is overal verboden om binnen foto’s te nemen.
Gezien de eerste musea ons echt niet hebben kunnen bekoren, beperken we ons al vlug tot het binnengaan van de belangrijkste gebouwen.

In het Vimanmek Mansion, het grootste teakhouten huis ter wereld, nemen we deel aan de rondleiding. De enige manier om zelfs de buitenkant van dit enorme gebouw goed te zien te krijgen. Deze is wel interessant (ook al is het grappige Engelse taaltje van de gidsen niet altijd even verstaanbaar), omdat je iets meer verneemt over de geschiedenis van de Thaise Koninklijke familie. De inrichting van het huis bevat veel kristal uit Europa, porselein uit China, meubels in Italiaanse stijl, … zelfs een Westerse badkuip.
Wanneer we na de rondleiding onze spullen terug uit de locker halen, mogen we wel even terugkeren naar het binnenplein om de buitenkant van dit enorme, in pastelkleuren geschilderde, houten gebouw te fotograferen.
De traditionele dansen die de brochure hier aankondigt (dagelijks om 10.00 u en 14.00 u), worden niet langer opgevoerd. ‘Sorry’, het meisje buigt er eerbiedig bij. Dit buigen worden we stilaan gewoon, vooral bij de gidsen vroegen we ons af of dit na een tijdje overgaat in een zenuwtrek …
Verder is ook een bezoek aan de Abhisek Dusit Throne Hall te overwegen. De Ananda Samakhom Throne Hall (het grote paleis) slaan we over. De extra inkomprijs van 150 THB vinden we overdreven.

Golden Mount, een gouden stoepa bovenop een heuvel, is onze volgende bestemming. De heuvel bestaat uit de resten van een grote stoepa in opbouw (opdracht van koning Rama III), die vernield werd door een grondverzakking, de bodem was te zacht om het gewicht te dragen. De overgebleven heuvel van modder en stenen werd door koning Rama IV gebruikt om een kleine gouden stoepa bovenop te plaatsen. De steunmuren rondom de heuvel werden toegevoegd door koning Rama V.
Veel onhandig lage traptreden brengen ons boven bij de gouden stoepa. Gelovigen brengen hier offers en bidden.
Uiteindelijk is dit alles niet zo indrukwekkend, maar we hebben rondom een mooi uitzicht over de stad. Dat dit ons niet echt kan imponeren, heeft waarschijnlijk te maken met het grijze laaghangende wolkendek.

Op terugweg bewonderen we het Monument van de Democratie. We kopen er een zakje voorgesneden overheerlijke ananas aan één van de vele kraampjes. Dat hebben we gemist in Europa. Overal worden we aangesproken door tuk-tuk chauffeurs die ons een ritje aanbieden. Ze begrijpen niet dat we willen wandelen, voor een prijsje zullen ze ons naar één of andere toeristische attractie brengen. Hier gaan we niet op in, we hebben gelezen dat ze vaak stoppen aan winkels waar ze een commissie opstrijken.

De Ko Ratanakosin buurt verkennen we te voet. Hier zijn de meest toeristische plaatsen van de stad te vinden.

Over het grote stoffige Sanam Luang plein wandelen we in de richting van de rivier, tussen de Thammasat en Wat Mahathat (boeddhistische) universiteiten door. We stappen door de Amulet markt, met zijn smalle houten loopbruggetjes tussen de kraampjes, waar volop edelstenen worden verhandeld. Hier komen we geen andere toeristen tegen, nochtans een attractie op zich.

Langs de universiteit voor fijne kunst, Silpakorn, komen we aan bij onze eerste stop voor vandaag.
Het tempelcomplex Wat Phra Kaeo met het Grand Palace is wellicht de meest bezochte toeristische trekpleister van Bangkok. Hier bevindt zich de bekende Emerald Boeddha, een mooi groen Boeddha beeld. Weerom zijn we correct gekleed, we mogen dus naar binnen. Kledij kan hier worden gehuurd ingeval van …
Het tempelcomplex is zo overladen volgestouwd met gebouwen en beelden, groot en klein, zo kitscherig, dat het ons eigenlijk niet echt kan bekoren. De bouwwerken en beelden zijn versierd met kleurrijk porselein en goud. Eigenlijk is het ook wel mooi op een bepaalde manier, maar niet echt onze smaak. Het is bovendien zeer druk, de Thai mogen gratis binnen, het is zondag en ze maken hier dankbaar gebruik van. Tel daarbij nog de massa toeristen …
Schoenen uit … gebouw binnen … terug naar buiten … schoenen aan … het went wel.
Voor we het weten is het middag. We passeren de doorgang naar het Grand Palace, een heel andere wereld. Spijtig genoeg mogen we hier enkel bij het (beperkte) Wat Phrae Kaeo museum naar binnen, enkele delen van het terrein zijn zelfs volledig afgesloten.
Voor we verdergaan met onze wandeling, bezoeken we nog het ‘Royal Thai decorations and coins Pavilion’ (Regalia) museum. Een uitgebreide collectie van sierraden, handwerken en munten.
We hebben verderop in deze buurt nog 2 tempels te bezoeken, dat is niet haalbaar voor vandaag. Daarom wandelen we langzaamaan terug richting hotel.

Onderweg stoppen we nog bij Lak Meuang, de met goud belegde stadspilaar, die zich in een kleine tempel bevindt. Op het ommuurde binnenpleintje vinden we een zeer levendige en kleurrijke schouwspel. Hier worden allerlei te offeren objecten verkocht aan de vele gelovigen, die hier komen bidden voor een gelukkig leven. In klassieke Thaise kledij wordt een toneeltje opgevoerd … ’t zal wel cultuur zijn zeker … afschuwelijk kitscherig (hier zijn we weer). We hadden gehoopt hier een dansgroep aan het werk te zien … verkeerd moment gekozen.

Voor ons volgend bezoek, de dag nadien, laten we ons verleiden tot een tuk-tuk rit in het hectische verkeer van Bangkok, wat we echt wel leuk vinden. Onze chauffeur haast zich om de snelste te zijn tussen de grotere voertuigen (vele autobussen, taxi’s, personenwagens, …). Ondertussen daagt hij al lachend zijn collega’s uit om te koersen. De uitlaatgassen moeten we erbij nemen.

Wat Pho is het volgende tempelcomplex op ons lijstje. Hier vinden we in een tempel de enorme liggende gouden Boeddha. Indrukwekkend groot: 46 meter lang, 15 meter hoog.
Op het terrein staan de verschillende tempelgebouwen en beelden al iets verder uiteen, het is iets minder druk dan gisteren, we kunnen het geheel meer waarderen dan ons eerste tempelcomplex, dat we gisteren bezochten.

Wat Arun, op de andere rivieroever, is volledig versierd met scherven van chinees porselein. Dit maakt de tempel wat soberder, het geheel ziet er oud en geërodeerd uit.
We bezoeken eerst de ernaast gelegen niet toeristische tempel, waar monniken een ceremonie voorbereiden. Hier klinkt zachte muziek, in het gebouw liggen uitnodigend een aantal meditatiekussens aan de zijkant, zeer rustgevend.
Wat Arun zelf kan je beklimmen, zoals vele tempels in Latijns Amerika. Van hieruit hebben we een mooi uitzicht op de omgeving en de lagere tempelgebouwen. Dit is tot nu toe onze favoriet der Thaise tempels.

Een wandeling in Chinatown brengt ons naar de meest ongelooflijke plaatsen, hier is het pas druk … Eerst lopen we door de machinebuurt, waar overal oude motoronderdelen zijn opgestapeld, in bijna alle open huizen wordt druk gesleuteld. De gebruikelijke marktstraatjes, met kraampjes en open winkeltjes waar we zo ongeveer alles wat we maar kunnen bedenken, te koop aangeboden vinden: van gouden sieraden tot de kleinste onbenullige prulletjes, meestal gegroepeerd per straatdeel. Tussen dit alles wordt overal aan kraampjes de meest uiteenlopende en ondefinieerbare etenswaar bereid aan kleine gas- of houtskoolvuurtjes. Voetpaden worden volledig ingepalmd hierdoor, op de vrije plaatsen staan tafeltjes en stoelen voor wie zijn maaltijd zittend wenst te verorberen.
Ondanks de chaos, verloopt alles hier in deze smalle straatjes op een bepaalde manier toch ook wel georganiseerd. De kleinere weggebruiker gaat rustig opzij voor de grotere. Geen opstoppingen, alles blijft rustig bewegen. Niemand drumt of klaagt.
Hier en daar komen we een bedevaartsplaats of tempel tegen, waar de chinezen met geurig smeulende wierookstokjes rondlopen, oranje bloemen en kaarsen offeren.
We wandelen ook door enkele ongelooflijk smalle woonsteegjes, waar het rustig is maar door de engte weinig licht en frisse lucht aankan. Gezond kan het hier niet echt zijn. Planten fleuren hier en daar de grijze muren op. Tuk-tuks of taxi’s kunnen hier niet passeren. Het is heel rustig, af en toe komen we iemand tegen, te voet of moeizaam vorderend met fiets of scooter. Enkele kindjes spelen op de grond.

Ernaartoe :
Bangkok vlieghaven – Bangkok centrum : bus AE2, 150 THB pp., te nemen op verdieping 1, poort 8, eindhalte in de rugzaktoeristenbuurt aan de Khaosan Road, niet ver van ons hotel.

Hotel :
Rambuttri Village Inn, 850 THB per nacht voor luxekamer (gewone kamer 800 THB), 95 Soi Rambuttri, vrij sobere propere kamer, met satelliet TV, airco, warm water, groot helder zwembad op het dak, aan de rand van de drukke rugzaktoeristenbuurt, gelegen in een steegje met pleintje waardoor er weinig lawaaihinder is, vriendelijk onthaal, boeken via internet om deze prijzen te bekomen, anders 1150/1100 THB, www.khaosan-hotels.com

Excursies :
Commercieel centrum Pantip Plaza (Computer World)
ernaartoe : stadsbus 59 (met airco), Ratchadamnoen Klang Ave. (overkant Royal Hotel) – Phetchaburi Rd. (slaat af op de hoek waar skytrain kruist), 22 THB pp., we moeten nog een stukje verder rechtdoor te voet, bus nummer 60 is een betere optie, ze passeert het winkelcomplex.
terug : stadsbus 60 (zonder airco), Pantip Plaza – Royal Hotel (stopt om de hoek), er komt geen ontvanger rond op deze bus die proppensvol zit, beter een halte eerder afstappen, aan de Khao San Rd.

Dusit Palace Park
inkom : 100 THB pp., extra 150 THB pp. inkom voor de Ananda Samakhom Throne Hall
tip : wanneer je ook een bezoek plant aan de tempel Wat Phra Kaew + Grand Palace, doe je dit beter eerst, de inkomkaart daarvoor is vrij duur, maar je krijgt daarbij een gratis inkomkaart voor Dusit

Palace Park
kledijvereisten : schouders en benen moeten bedekt zijn, schoenen moeten vastzitten aan de hiel
ernaartoe : stadsbus 70 (met airco), 14 THB pp., stopt voor de ingang

Golden Mount :
inkom : 10 THB pp., dit wordt gevraagd op een bordje met een collectebus eronder. We zijn bij de weinigen die betalen.
ernaartoe : stadsbus 70 (met airco) van Dusit Palace Park tot het gebouw van het ministerie van transport (op +/- 600 m van Golden Mount), 12 THB pp.
terug : te voet

Wat (tempel) Phra Kaeo + Grand Palace :
inkom : 350 THB pp., tickets voor Dusit Palace Park en Regalia museum (Royal Thai decorations and coins Pavilion) inbegrepen
Tip : ga hier best niet al te vroeg naartoe, bepaalde delen van het Grand Palace zijn geopend voor publiek in de namiddag (vanaf 13.30 u), niet op zon- en feestdagen
kledijvereisten : schouders en benen moeten bedekt zijn
ernaartoe : te voet

Regalia museum (Royal Thai decorations and coins Pavilion) :
inkom : 10 THB pp., inbegrepen in het ticket van Wat Phra Kaeo
ernaartoe : aan de ingang van Wat Phra Kaeo

Lak Meuang :
inkom : gratis
ernaartoe en terug : te voet

Wat Pho :
inkom : 50 THB pp.
kledijvereisten : schouders en benen moeten bedekt zijn
ernaartoe : tuk-tuk, 30 THB (de onderhandelingen begonnen aan 100 THB)

Wat Arun :
inkom : 50 THB pp. (de ernaast gelegen tempel kan gratis worden bezocht)
kledijvereisten : schouders en benen moeten bedekt zijn
ernaartoe : overzetboot van Tha Tien naar Wat Arun, 3 THB pp.
terug :
overzetboot van Wat Arun naar Tha Tien, 3 THB pp.
Chao Phraya Express (rivierboot) Tha Tien - Tha Phra Athit (vlakbij ons hotel), 13 THB pp.

Chinatown :
ernaartoe : Chao Phraya Express (rivierboot) Tha Phra Athit – Tha Krom Chao (Marine dept.), 13 THB pp.
terug : Chao Phraya Express (rivierboot) Tha Ratchawong – Tha Phra Athit, 13 THB pp.

Tip : neem de Chao Praya Express rivierboot voor verplaatsingen in de buurt van de kade, deze is goedkoop en vaart regelmatig en vlot, er zijn verschillende lijnen, de snellere boten hebben minder stops



KANCHANABURI is de hoofdstad van de gelijknamige provincie in het westen van Thailand, met 63.100 inwoners. De stad ligt aan de oever van de River Kwai, nabij de gelijknamige brug. Wie kent niet de op feiten gebaseerde oorlogsfilm ‘Bridge over the River Kwai’. Deze bekende spoorwegbrug werd hier in 1942 – 1943 gebouwd tijdens de Japanse bezetting, door hun oorlogsgevangenen (WOII). Door de ligging aan de rand van een groene bergketen, is deze streek iets koeler dan de rest van centraal Thailand.

Deze koelte voelen we enkel aan bij regenbuien en ’s avonds. Overdag is het minstens even warm als in Bangkok, met temperaturen tot 35°C. We hebben de indruk dat het hier wat meer regent.

We beslissen per fiets een aantal bezoeken in de buurt af te leggen. Te voet zou wat ver zijn, motortaxi of scooter zijn een goed alternatief.
Links fietsen blijkt ons onverwacht goed mee te vallen, de voorrangsregels zijn iets moeilijker … we stoppen wanneer we twijfelen. Het fietsen in de chaos van verschillende soorten vervoersmiddelen en voetgangers went al vlug. De chauffeurs hier zijn galant en blijven rustig.
Via twee bruggen rijden we de rivier over. We hebben een mooi uitzicht op de bewoning op en langs het water.

Chongkai War Cemetary is een zeer mooi en geordende begraafplaats van oorlogsslachtoffers uit WOII. De 1.700 grafstenen liggen op een mooi groen grastapijt, met ruime tussenafstand en telkens afgewisseld door mooie kleurrijke planten. Hier en daar zorgt een boom voor wat schaduw. Een zeer rustgevende laatste rustplaats voor deze mannen die onder barre omstandigheden hun laatste levensjaren hebben doorgebracht.

Wat Tham Khaopoon, de tempel met de zittende Boeddha in een ondergrondse grot, is voor ons een teleurstelling. Alle druipstenen werden afgebroken, de Boeddha op zich is niet bijzonder.

Donrak War Cemetary is de grote bekende begraafplaats van Kanchanaburi, waar 6.982 oorlogsslachtoffers hun laatste rustplaats kregen. Deze begraafplaats lijkt sterk op de vorige, de graven liggen echter iets dichter bij elkaar.

We wandelen verder naar de ernaast gelegen Chinese begraafplaats Wat Thawornwararam. Vóór elke grote groene grafheuvel, prijkt een soort monument, een halfronde muur waarop in pasteltinten Chinese afbeeldingen en lettertekens zijn aangebracht. Verderop staan ook ronde minitempels die als graven fungeren. We staan even stil bij het graf van iemand die leefde van 2442 tot 2535 …

Het Thailand Burman Railway Center is een uiterst boeiend en indrukwekkend museum. Hier worden we ondergedompeld in de geschiedenis van de zogenaamde ‘dodenspoorweg’. Aan de hand van foto’s, feiten- en cijfermateriaal wordt ons duidelijk hoe de oorlogsgevangenen, of kortweg POW (Prisoners of War) genoemd, hebben geleden tijdens de bouw van deze spoorweg. Hoe vele van deze jonge mannen het leven hebben gegeven onder onmenswaardige omstandigheden (ondervoeding, te weinig en verkrotte slaapplaatsen, slechte hygiëne en verzorging, ziekte, uitputting door dwangarbeid, mishandeling, …), en onder druk van de Japanse bezetters, die van hen het onmogelijke verwachtten. Vele nationaliteiten waren hier vertegenwoordigd, o.a. Nederlanders, Australiërs, Britten, Amerikanen, … maar ook Birmese, Chinezen, … Opmerkelijk zijn de statistieken van de sterfgevallen, waaruit blijkt dat mannen uit een aantal landen beter konden standhouden dan vele anderen. In het totaal heeft de Birmaspoorweg het leven gekost aan 15.000 krijgsgevangenen en 100.000 burgers.
Toch waren ze nog moedig, ze bleven zingen van ’s ochtends vroeg. Met behulp van kleine onderdelen die ze hier en daar te pakken kregen, knutselden ze radiootjes in elkaar, die verstopt werden in o.a. hun drinkbussen. Ze noemden deze ‘kanaries’, de benodigde batterijen werden ‘vogelzaad’ genoemd. Wanneer iemand in het bezit van zulke radio werd ontdekt, volgde hem de doodstraf.
Om hun verhalen voor de toekomst te vrijwaren, schreven ze zoveel mogelijk neer. Sommigen hadden meer tekentalent en schetsten zeer scherpe beelden van de situatie. Papier en pen waren niet altijd beschikbaar, dus graveerden ze op stukken bamboe. Wanneer ze de mogelijkheid hadden, verstopten ze dit materiaal in blikken dozen en lieten deze stiekem achter in de begraafplaats van een makker. Later werden vele van deze verslagen opgegraven, die als bron werden gebruikt voor dit museum.
Een bezoek aan dit museum is een must voor wie meer wil weten over de bezienswaardigheden uit deze streek, die veelal met de dodenspoorweg te maken hebben.

De Bridge over the River Kwai kan je te voet oversteken. Wanneer de trein aankomt, heb je de tijd om veilig op één van de vele zijplatforms te wachten. Het is momenteel een grotendeels ijzeren brug, niet meer de originele houten constructie, die meermaals door bommen werd beschadigd.

De Hellfire pas was een deel van het zwaarste stuk spoorwegtraject dat diende aangelegd te worden. In reusachtige rotsheuvels dienden brede gangen te worden uitgehouwen, zonder veel gereedschap. Bovendien werd in deze periode de druk danig verhoogd, de Japanners begonnen immers in tijdsnood te komen bij het aanleveren van materialen en voeding voor hun strijdmachten in Birma, die op weg waren om India te gaan veroveren.
Een museum en 4 km lang wandelpad geven hiervan een goed beeld aan de geïnteresseerde bezoekers. Spijtig genoeg kunnen we maar de helft van de wandeling doen, het pad is tijdelijk geblokkeerd door een rotsblok dat er verder op gevallen is. We nemen een audio toestel mee dat bij een aantal genummerde plaatsen kan worden gebruikt, en nog wel in het Nederlands. De toelichtingen bestaan voornamelijk uit getuigenissen en anekdotes, verteld door overlevende POW’s. Een boeiende aanvulling op de informatie die we in het Thailand Burman Railway Center reeds kregen.
Het fietsen is ons goed bevallen, we beslissen nog een fietstocht te maken. We steken de rivier over met een klein veerpontje aan Chukadone Pier, enkel voor voetgangers, fietsers en bromfietsers. Aan de overkant komen we onmiddellijk op rustigere wegen, met slechts weinig bewoning. Eens buiten het toeristische stadje, roepen en zwaaien de mensen ons vriendelijk toe. Dat zijn ze niet gewoon, toeristen die per fiets voorbijkomen. Spijtig dat de meesten hier geen Engels kennen, wanneer we de weg vragen of iets te drinken kopen, moet het allemaal met gebaren ... een gezellige babbel zit er niet in. Langs de wegkant zijn een heleboel Chinese graven te zien, weerom de typische grasheuvels, met een monument ervoor in pasteltinten en soms ook goud. Sommigen zijn enorm groot, misschien familiegraven.

Onze eerste tempel van vandaag, de Wat Tham Mungkornthong, brengt ons via een lange trap (98 treden) aan de ingang van een grot. Weerom stelt de grot ons teleur, de stalagtieten en –mieten zijn overal afgebroken. Nochtans, toen de gids ons op onze knieën een kleine opening deed inkruipen, hadden we toch iets meer verwacht.

De tweede tempel, Wat Ban Tham, is ook een rotstempel. De omgeving oogt wel veel mooier en grootser, de trap hoger, … Boven wacht een groot drakenhoofd, waarvan een trap doorheen de mond naar de grot leidt. Hier gaan we niet naar binnen, we verwachten weer een teleurstellende grot. Wel is er een mooi uitzicht van hierboven.

Onze lange fietstocht door de vochtige hitte bij 35°C wordt uiteindelijk ruimschoots beloond door een bezoek aan onze 3de tempel, Wat Tham Sua. Al van ver zien we de zeer verschillende torens opdoemen in het midden van de vlakte, grappig dat we allebei denken aan de Sagrada Familia in Barcelona. Dit tempelcomplex is gebouwd bovenop een heuvel en trekt heel veel bezoekers, men is er nog steeds aan het bijbouwen. Hier zien we geen Westerse toeristen, enkel Aziaten. Weerom is er een zeer steile lange trap naar boven, we verkiezen echter het ernaast gelegen treintje, denkend aan de lange fietstocht die we nog voor de boeg hebben. Het treintje oogt zo oud en versleten, dat we onderweg twijfelen of we nog boven zullen geraken … Boven genieten we van het bijzondere uitzicht rondom, een zeer groene vlakte met gewassen, daarachter het groene rotsgebergte … aan de andere kant een dorpje en de rivier. De torentempels hierboven zijn zo verschillend, dat we ze allemaal eens bekijken. Een kleurrijk geheel. In eentje, half open gelaten, zit een enorme gouden Boeddhabeeld.

De 4de tempel van vandaag, Wat Tham Khao Noi, ligt vlak ernaast. Deze bestaat uit een groot gebouw in Chinese stijl, geschilderd in pasteltinten. Eigenlijk ook wel mooi, maar totaal in de schaduw van zijn grote buur.

Op terugtocht doen we ons te goed aan een overheerlijke ijs-cappuchino.

In het Erawan Nationaal Park wandelen we het pad van de 7 watervallen. We volgen de rivier stroomopwaarts om telkens weer verrast te worden door andere en meer spectaculaire watervallen, die in grote uitgesleten rotskommen worden opgevangen. Hierin kan ook gezwommen worden, velen zoeken er wat verkoeling. Voor de laatste 2 watervallen moeten we door het water stappen.

Ernaartoe :
taxi Bangkok hotel – busterminal zuid, 103 THB, 20 min.
bus Bangkok – Kanchanaburi, 99 THB pp., airco, geen luxebus, fris drinkwater wordt aangeboden, 2u 10 min. onderweg
Kanchanaburi busterminal – hotel, opgehaald door hotel

Hotel :
Pong Phen guesthouse, 600 THB per nacht voor een ruime 2 persoonskamer met sanitair met warm water, TV, airco, kasten met sloten, zithoek voor de kamer, proper, zwembad, vriendelijk onthaal, gratis wifi op de kamer (code vragen aan de receptie), leesboeken om te lenen, restaurant met lekkere keuken, 5 soi Bangladesh, River Kwai road, tel. (0066) 034-512.981 (0066) 034-512.981 , www.pongphen.com, pongphen@hotmail.com, aanrader.

Excursies :
fietstocht 1 :
huur fiets : 50 THB pp. voor een ganse dag
Chongkai War Cemetary :
inkom : gratis
Wat Tham Khaopoon :
inkom : 20 THB pp.
Donrak War Cemetary :
inkom : gratis
Wat Thawornwararam begraafplaats :
inkom : gratis
Thailand Burman Railway Center :
inkom : 100 THB pp., inclusief gratis koffie
dagrugzak mogen niet mee naar binnen, maar kan je veilig achterlaten aan de receptie
Bridge over the River Kwai :
inkom : gratis

Hellfire pas :
inkom : gratis, een donatie is welkom
gebruik audiotoestel : gratis, 200 THB + paspoort als waarborg achterlaten
ernaartoe :
lokaal openbaar vervoer (rode pick-up met achteraan overdekte zitplaatsen) Kanchanaburi grote weg – busterminal, 10 THB pp.
bus Kanchanaburi – Hellfire pas, 50 THB pp., geen airco, 1.40 u onderweg, vertrekt om 8.40 u, stopt voor de ingang van het Hellfire museum terrein
terug :
bus Hellfire pas – Namtok, 25 THB pp., geen airco, 20 min. onderweg

te voet Namtok grote weg – station, 1 km, volg de pijlen
trein Namtok – Kanchanaburi, 100 THB pp., 2.50 u onderweg

fietstocht 2:
huur fiets : 50 THB pp. per dag, we kiezen deze keer wijselijk voor fietsen met versnellingen, voor dezelfde prijs
Chukadone Pier : overzet 5 THB pp.
Wat Tham Mungkornthong :
inkom : gratis, een donatie is welkom
Wat Ban Tham :
inkom : gratis, een donatie is welkom
Wat Tham Sua :
inkom : gratis, een donatie is welkom
Wat Tham Khao Noi :
inkom : gratis

Erawan NP :
inkom : 100 THB pp.
ernaartoe :
lokaal transport per pick-up, centrum – busterminal, 10 THB pp.
bus Kanchanaburi – Erawan, 50 THB pp., busnummer 8170, vertrekt om 8.00 u, 1.20 u tot 1.40 u onderweg (afhankelijk van de chauffeur), bus rijdt tot aan het visitors center, keert terug om 12.00 u, 14.00 u of 16.00 u
aan te raden schoeisel : sportsandalen, waarmee het gemakkelijk stappen is, ook door het water
tip : neem best een pick-nick mee, er is ter plaatse niet veel te verkrijgen, voorbij een bepaald punt mag geen voeding meegenomen worden (om vervuiling tegen te gaan), doch je dagrugzak wordt hierop niet gecontroleerd (best niets uithalen in dat gedeelte van het park), per fles drinkwater die je meeneemt betaal je een kleine waarborg die je nadien terugkrijgt op eenvoudig vertonen van de flessen



AYUTTHAYA is de hoofdstad van de gelijknamige provincie, een stadje met 137.500 inwoners. Het is gelegen op een eiland dat gevormd is midden op de samenloop van 3 rivieren. Het historische stadsdeel is door Unesco erkend, voor zijn ruïnes en tempels. Ooit waren er 400 tempels, waarvan er nu slechts een beperkt aantal overblijven.
Wanneer we aankomen is het zeer druk in de straten van het stadje, de mensen komen zenuwachtig en opgejaagd over. Echter ’s avonds op straat is het rustig. Wanneer we dan de weg vragen, worden we weerom zeer vriendelijk geholpen met beperkte kennis van het Engels, we worden toegelachen en nagewuifd.

De eerste dag laten we ons onmiddellijk verleiden om deel te nemen aan een tocht met een longtailboot rondom het eiland. Hierbij zien we het leven langs en op het water, we bezoeken enkele tempels langs de rivier. De Wat Phanang Choeng is bekend om zijn grote zittende Boeddha. De Wat Phutthai Sawan, een vrij recente tempel, trekt de aandacht door een aantal beelden van kippen die ervoor staan. Aan de Wat Chaiwatthanaram, een kleine nabootsing van Angkor Wat (Cambodja), willen we de zonsondergang bewonderen. Eigenlijk zijn we hiervoor iets te laat, maar de kleuren zijn nog steeds heel mooi. Hier zitten vele Boeddha beelden rondom die allen hun hoofden zijn verloren. Geen van de 3 tempels kunnen ons echt bekoren, de laatste is totaal anders, maar we zijn niet echt onder de indruk. Aan het einde van de boottocht worden we afgezet aan een avondmarktje. Hier worden allerlei ondefinieerbare gerechten bereid, die ons niet aanlokken. We kopen een soort pomelo, het zou er nu de juiste periode voor zijn.

Weerom huren we fietsen om nog verder de buurt te verkennen. We beslissen zeer selectief te zijn, teveel tempels gelijken op elkaar en worden een sleur. Het is hier zeer druk en chaotisch om rond te rijden, maar al bij al valt het mee, de achteropkomende bestuurders houden telkens rekening met wat er voor hen gebeurt. Je moet eigenlijk enkel voor je kijken.
We bezoeken 3 tempels :

Wat Phra Mahathat, de ruïnes van een tempelcomplex waartussen je kan rondwandelen, rode bakstenen vormen hier de hoofdtint. Speciaal hier is het hoofd van een Boeddha beeld, dat tussen de wortels van een boom is gekneld. Hoe het er komt, is niet bekend.

Wat Phra Si Sanphet bestaat eveneens uit ruïnes van rode baksteen gebouwen, waartussen nog 3 tamelijk goed bewaarde hoge grijze betonnen stoeppas prijken.

Wihaan Mongkhon Baphit bestaat uit een groot wit gebouw met rode pannendaken en gouden versieringen, waarin één van de grootste bronzen Boeddha’s van Thailand te bewonderen is (17 meter hoog).

Ernaartoe :
motortaxi Kanchanaburi hotel – busterminal, 50 THB
bus Kanchanaburi – Suphanburi, 45 THB pp., bus nummer 411 om 10 uur, 2 ½ uren onderweg
bus Suphanburi – Ayutthaya, 60 THB pp., 1 u 50 min. onderweg

Hotel :
PU Guesthouse, 550 THB per nacht voor een 2 persoonskamer met airco en ventilator, TV, koelkast, douche met warm water, proper, geen kasten die kunnen gesloten worden, schoenen moeten uit aan de ingang van het hotel, de uitbaatster komt zeer opdringerig over, restaurant, tel. 0 3525 1213, Soi Thaw Kaw Saw 20/1, www.puguesthouse.com
Wifi : 50 THB om de code te verkrijgen maar werkt niet op de kamer, enkel in het restaurant

Excursies :
longtailboottocht op de rivier rondom het eiland :
kost excursie : 200 THB pp., 16.00 u – 18.00 u, te boeken in het hotel
Wat Phanang Choeng : inkom 20 THB pp.
Wat Phutthai Sawan : inkom gratis
Wat Chaiwatthanaram : inkom 50 THB pp.

Fietstocht :
huur fietsen : 30 THB pp. per dag
Wat Phra Mahathat : inkom 50 THB pp.
Wat Phra Si Sanphet : inkom 50 THB pp.
Wihaan Mongkhon Baphit : inkom gratis



PAK CHONG is een plaats gelegen aan de rand van het Khao Yai National Park. Het is een drukke aankomstplaats voor vele toeristen die er logement zoeken als uitvalsbasis naar het nationale park.

Dit is ook voor ons de enige reden dat we er naartoe reizen.

Khao Yai National Park is één van de meest bezochte natuurgebieden van Thailand, door Unesco erkend als werelderfgoed. We kiezen een budgetvriendelijk hotelletje, dat eveneens begeleide excursies in het park aanbiedt.

De dag van aankomst beslissen we nog deel te nemen aan een namiddagexcursie, die ons brengt naar een heldere waterpoel in de rotsen, waar we de tijd krijgen om een verfrissende duik te nemen. Hier toont onze gids ons een zeer dunne lange slang, niet giftig. Marc neemt ze even van hem over, terwijl iedereen foto’s neemt.
Daarna bezoeken we een kleine tempel en de ernaast gelegen vleermuizengrot. Hierin zijn een 200-tal vleermuizen gehuisvest, we krijgen de kans ze van dichtbij te bewonderen. We vinden hier ook een tarantula reuzenspin, een grote 100-poot en 2 schorpioenspinnen. Marc neemt ook deze laatste even op zijn hand, terwijl de gids ondertussen uitvoerig de insecten toelicht.
Onze laatste stop is een reusachtige grot hoog in een rotsheuvel, waarin 2 miljoen vleermuizen leven. Elke avond bij zonsondergang verlaten ze in een grote sliert en met een heleboel kabaal de grot om op jacht te gaan. Een vleermuis eet 1 gram insecten per nacht. Wanneer ze voldaan zijn, keren ze individueel terug naar de grot, ongeveer vanaf 1 uur ’s nachts. Hier aanschouwen we de massale uittocht, voor we de terugweg naar ons hotel aanvangen. Op terugweg stoppen we nog meermaals om enkele uilen bovenop de elektriciteitspalen langs de weg te bewonderen.

De tweede dag moeten we vroeg uit de veren. Om 8.00 u vertrekken we op tocht. Aan de rand van het nationale park geeft men ons een kooi met slang mee, die moet worden uitgezet in het nationale park. Men heeft ze gevonden buiten het park en dat is niet veilig. Het blijkt een python te zijn, de grootste slang ter wereld, 4,5 meter lang. Een Deense bioloog die deel uitmaakt van onze groep is enorm onder de indruk. Hij werkt met slangen en heeft nog nooit zo’n groot exemplaar gezien.
We maken een 3 uur durende voettocht door de dichte jungle van het park, op zoek naar dieren en sporen. Hierbij zien we nog spinnen, vogels, o.a. hornbill, kingfisher (ijsvogel), apen o.a. gibbon, slangen, o.a. Indonesian viper, … reusachtige bomen sieren het woud, zo hoog dat we de top amper kunnen zien … de gids wijst ons op sporen van o.a. de klauwen van een zwarte beer die in de bomen klimt, de pootafdruk van o.a. een gauw, een olifant, wilde zwijnen, …
Kortom een leerrijke en boeiende dag. Bovendien leerden we enkele leuke mensen kennen waarmee we zeker contact zullen houden.
De dag wordt afgerond met een zoektocht naar wilde olifanten, jammer genoeg hebben we er geen gevonden.

Ernaartoe :
tuk-tuk Ayutthaya hotel – treinstation, 50 THB
express trein Ayutthaya – Pak Chong, 263 THB pp., 2de klasse, 11.25 u voorzien, we vertrekken pas om 12.00 u, ruime zitplaatsen, zeer oude trein, zetels zijn versleten, wat aan deze trein express is hebben we niet kunnen ontdekken, 2 uren onderweg
Pak Chong station – hotel, gratis vervoer van het hotel

Hotel :
Green Leaf guesthouse, 200 THB per nacht voor een basis 2 persoonskamer met badkamer, koud water, ventilator, redelijk proper, geen luxe, eenvoudig maar goed thais restaurant, vriendelijk onthaal, gratis vervoer van en naar de busterminal of het station, Th. Thanarat km 7,5, tel. 044 365 024, www.greenleaftour.com

Excursies :
namiddagexcursie aangeboden door het hotel, 200 THB pp. (als deze samen met de dagexcursie wordt genomen, anders 300 THB pp.), van 15.00 u tot 20.00 u, inbegrepen : rondrit aan de buitenrand van het nationale park, zwemmen in een heldere rotspoel, bezoek ondergrondse vleermuizengrot, uittocht 2 miljoen vleermuizen bij zonsondergang, spotten van vogels, slangen en insecten, 2 x snack, 1 x drinkwater, zeer enthousiaste Engels sprekende gids. Aanrader !

dagexcursie aangeboden door het hotel, 1.300 THB pp., van 8.00 u tot 19.30 u, kleine groepjes (we zijn met 11 personen en worden in 2 groepen ingedeeld), inbegrepen : ingang NP (t.w.v. 400 THB pp.), voettocht in de jungle van Khao Yai NP (3 uren onderweg), bezoek Hew Suwat waterval, zoektocht naar olifanten, alle transport, lunch, 2 snacks, drinkwater, koffie/frisdrank, Engelssprekende gids, onderweg spotten van vogels, wild, slangen, insecten, wilde olifanten, … Aanrader !



We keren terug naar BANGKOK om van daaruit door te vliegen naar Myanmar. Als toerist moeten we het land immers binnenvliegen.

Tijdens ons verblijf hier gaan we enkele shopping centra opzoeken, gelegen aan Siam square (Siam is de oude naam van Thailand, tot 1949).

MBK shopping center is een vrij modern complex, maar straalt de locale sfeer uit. Zeer druk, veel locale producten in aanbieding en overal zijn de gangen opgevuld met kraampjes.

Siam center is een shopping center volgens westerse normen, zeer modern complex, met winkeltjes die vertrouwde merken verkopen. Men presenteert hier de ‘winter’-collectie voor de Westerse klant.

Siam Paragon is een luxe complex, met enkel exclusieve merken, zoals o.a. Hermes, D&G, Bulgary, Porsche, Moshino, Chanel, … Hier vinden we ook de duurdere buitensportartikelen, zoals The North Face, Colombia en dit aan prijzen die toch merkbaar onder de Europese liggen.

We bezoeken het Jim Thompson House, een Amerikaan die zich in Thailand kwam vestigen na zijn verblijf hier tijdens de oorlog. Hij is bekend om zijn activiteiten in het fabriceren en exporteren van beschilderde zijde. In 1967 verdween hij op 61-jarige leeftijd tijdens een reis naar Malaisië. Het is de moeite om zijn woning te bezoeken, die in oude Thaïse stijl is gebouwd en ingericht.

Ernaartoe :
taxi Pak Chong hotel – busterminal, gratis vervoer op kosten van het hotel
bus Pak Chong – Bangkok, 139 THB pp., rijdt zeer regelmatig, versleten bus, ruime zitplaatsen, met airco, drinkwater en verfrissingsdoekje, 2 ½ uren onderweg
taxi Bangkok busterminal – hotel, 113 THB

Hotel :
Rambuttri Village Inn, zie ook Bangkok (1), 800 THB, we nemen ditmaal geen luxekamer, maar kunnen het verschil met onze vorige kamer niet ontdekken

Excursies :
shopping centra :
ernaartoe : bus nr. 79, met airco, 14 THB pp.
terug : bus nr. 15, zonder airco, 7 THB pp.

Jim Thompson house :
inkom : 100 THB pp., incl. rondleiding in taal naar keuze, Engels of Frans
ernaartoe en terug : zie shopping centra

Tip :
Wanneer men hier aankopen doet en hiermee binnen de 60 dagen het land verlaat, kan men de BTW van 7 % eenvoudig recupereren door in de winkel een P.P.10 document te laten invullen, waaraan de originele aankoopbonnetjes wordt gehecht. Voorwaarde : waarde per winkel en per dag minimum 2.000 THB, totaal aan te geven waarde minimum 5.000 THB (incl. BTW). De gekochte artikelen moeten op de luchthaven vóór check-in worden aangeboden aan het P.P.10 loket, samen met het ingevulde document om terugbetaling te bekomen.

1 november begint de solden-periode in Bangkok, met mooie kortingspercentages.



GRENSOVERGANG THAILAND - MYANMAR
De westerse toerist kan Myanmar enkel betreden via een luchthaven. We vliegen daarom vanuit Bangkok naar Yangon.

Visum : zie Myanmar algemeen – voorbereidingen

Bij aankomst op de luchthaven moeten we enkele documenten invullen :
- een verklaring niet in aanraking te zijn geweest met griep
- aankomst- en vertrekkaart
- douaneformulier

Men mag onbeperkt valuta invoeren in Myanmar, maar vanaf een equivalent van 2.000 USD moet dit worden aangegeven bij aankomst op de luchthaven. Dit geldt eveneens voor het meebrengen van dure voorwerpen, o.a. juwelen, filmcamera’s, …

Voor de uitgang is een toerismebalie, waar we enkele bruikbare kaarten krijgen van Myanmar, Yangon en Mandalay. We bestellen er onze taxi naar het hotel, 6 USD.



Tussen deel 1 en deel 2 van onze bezoeken aan Thailand, verkennen we Myanmar (zie reisverslag Myanmar).



GRENSOVERGANG MYANMAR - THAILAND
In Myanmar worden toeristen enkel toegelaten via de luchthaven (uitzondering : Kentung, dat ook over land bereikbaar is via Noord-Thailand – hier gaan we later nog naartoe). We vlogen dus van Bangkok (Thailand) naar Yangon (Myanmar). Je wordt verondersteld via dezelfde weg het land te verlaten.

Aangezien je een terugvlucht moet kunnen aantonen bij aankomst in Myanmar, proberen we vanuit Bangkok een retourvlucht te boeken vanaf een andere locatie in Myanmar. Deze zijn echter niet meer
beschikbaar sinds september 2009, waarschijnlijk om controles te vergemakkelijken.

We kopen een ticket met retourdatum 28 november, gratis aanpasbaar.

Maar op het moment dat we een aanpassing vragen (16 november) blijkt dit onmogelijk, alle vluchten zijn volgeboekt tot 3 december. Na onze binnenlandse vlucht naar Yangon gaan we onmiddellijk naar de internationale luchthaven en laten onze naam op een wachtlijst plaatsen om vrijgekomen plaatsen op te vullen. Of dit lukt, weet men pas na sluiting van de ‘check-in’, we wagen onze kans. En we hebben geluk er zijn 2 plaatsen vrijgekomen … dus mogen we onmiddellijk mee terug naar Bangkok.

De formaliteiten verlopen in beide landen zeer vlot.

De documentjes die we ontvingen bij aankomst in Yangon, moeten we afgeven.

De gebruikelijke documenten voor aankomst in Thailand, moeten worden ingevuld.

We vroegen in België een visum voor 60 dagen aan bij de Thaïse ambassade, waarmee we 2 maal het land mochten betreden. Dit visum is nog steeds geldig, we krijgen opnieuw toelating om 60 dagen te blijven. Dit zijn er meer dan we verwachten, valt enorm mee.



Vanuit Myanmar keren we terug naar BANGKOK. We maken van dit korte oponthoud gebruik om een visum voor Laos aan te vragen. Dit kan ook aan de grens, maar soms doet men daar wel eens moeilijk, vooral wanneer je over land gaat. Via welke weg we Laos zullen binnengaan, weten we nu nog niet.
We bezoeken ‘Siam Ocean World’, het grootste aquarium van zuidoost Azië. Voor wie een dagje over heeft en van het kijken naar vissen houdt, is dit een bezoekje waard, ondanks de hoge prijs.

Ernaartoe :
gedeelde taxi Nyaung Shwe (Myanmar) hotel – Heho luchthaven, 4.250 MMK pp., 45 minuten onderweg
vlucht Heho – Yangon, 76 USD pp., Air Bagan, 1 ¼ uren onderweg
vlucht Yangon (Myanmar) – Bangkok (Thailand), 7.500 USD pp. (retourticket van onze heenvlucht), 1 ¼ uren onderweg
‘airport’ bus AE2 luchthaven – hotel Bangkok, 150 THB pp., stopt aan Khaosan Rd., in de buurt van ons hotel

Hotel :
Rambuttri Village Inn, zie Bangkok (1) en (2)

Excursie :
Siam Ocean World :
inkom: 850 THB pp., minimum pakket waarin een glasbodem boottochtje en een 4D film zijn inbegrepen, deze geven echter geen meerwaarde aan het bezoek, een bezoek achter de schermen en een duik tussen de haaien in het aquarium zijn extra mogelijkheden voor een meerprijs, we krijgen 20 % korting bij afgifte van onze instapkaarten van de vlucht Yangon – Bangkok met Air Bangkok van de vorige dag, Siam Paragon, Siam Square
ernaartoe en terug : bus 15, 14 THB pp. (airco)



KAMPHAENG PHET is een provinciestadje met 30.000 inwoners. Kamphaeng Phet betekent ‘diamanten muur’, naar de naam van de omwalling rondom de historische stad die hier van de 14de to de 17de eeuw gevestigd was. Deze stad werd ooit opgericht ter bescherming van de steden Sukhothai en Ayuthaya tegen aanvallen van Birma en Laos.

Bij aankomst in het busstation van Kamphaeng Phet, valt ons onmiddellijk op hoe geordend de omgeving is. De stad is minder druk, minder toeristisch dan de vorige plaatsen die we bezochten in Thailand en dat valt op. Nadien blijkt dat ook uit het beperkte aanbod van restaurantjes die zich naar de westerse toerist richten, veelal open markt- en straatrestaurantjes.

We wandelen naar de Mae Nam Ping rivier om de zonsondergang te bewonderen, waarna we tussen de voedingskraampjes van het avondmarktje door stappen. Eten doen we hier niet, we nemen geen risico nadat Herlinde pas gerecupereerd is van enkele dagen last van de darmen.

We bezoeken het historisch openluchtmuseum dat door Unesco werd erkend in 1991. De site werd een 100-tal jaren geleden vanonder een dikke laag jungle blootgelegd. Vandaag een zeer goed onderhouden uitgestrekt domein, in 2 delen opgesplitst. We fietsen eerst doorheen de ‘oude stad’ en bezoeken de tempelruïnes die zich binnen de stadsmuren bevinden. Verderop zijn de stadmuren beter zichtbaar en kunnen we er mooi langsheen fietsen. Buiten de muren ligt een gracht die zichtbaar is van bovenop de ‘forten’ in de muur. Hier op het einde van het ‘oude stads’-gedeelte is verder niet zo veel te zien.

Het 2de deel van het park situeert zich een eindje verderop langs de grote weg naar Sukhothai. Hier bevinden zich de meeste tempelruïnes, die gelegen zijn midden in het groen van een ‘gekuiste’ jungle. Ook het Visitors Centre aan het einde van het domein is een bezoekje waard.
Het is een zeer rustige omgeving. We hebben de indruk dat er meer mensen het park onderhouden, dan er toeristen rondkijken.

Ernaartoe :
taxi Bangkok hotel – busterminal, 121 THB + 45 THB wegentol, geel/groen gekleurde taxi die de tolweg neemt wat de rit een stuk duurder maakt dan de vorige keer toen we met een taxi van een andere maatschappij reden (in 1 felle kleur) die geen tolwegen nam en er zelfs iets minder lang over reed ondanks enkele opstoppingen
bus Bangkok – Kamphaeng Phet, 210 THB pp., airco, 6 uren onderweg
vervoer Kamphaeng Phet busterminal – hotel, gratis opgehaald door het hotel

Hotel :
Three J Guesthouse, 350 THB per nacht voor een kleine 2-persoonskamer die uitgeeft op een mooi groen binnentuintje, met badkamer (warm water), zitplaats vóór de kamer, TV, fles drinkwater, ventilator, airco mogelijk (+ 50 THB, momenteel niet nodig, vrij koel), ontbijt mogelijk (yoghurt met vers fruit en vers sinaasappelsap zijn een aanrader !), internet gratis, kleine banaantjes van de farm van de eigenaar worden vriendelijk aangeboden zoveel men wenst, gratis vervoer van de busterminal vanaf 2 nachten verblijf (terugbrengen aan kostprijs, 40 THB), 79 Rachavitee Rd., Tumbon Naumuang, Amput Muang, tel. 055 713 129, 081 887 4189, threejguest@hotmail.com, www.threejguesthouse.com, verhuur fietsen (50 THB per dag), mogelijkheid tot verblijf in de eco-farm van de eigenaar, nabij enkele nationale parken, zeer vriendelijk onthaal, Aanrader !

Excursie :
Kamphaeng Phet Historical Park:
inkom : 150 THB pp. voor een combinatieticket, ticket kan ook per parkdeel : 2 x 100 THB pp.
huur fietsen: 50 THB per dag, in het hotel



SUKHOTHAI ‘groei van geluk’ is ontstaan halfweg de 13de eeuw en ligt aan de Mae Nam Yom rivier. Het stadje bestaat uit 2 delen, het oude ‘toeristische’ stadsdeel met het historisch park waarin zich de ruïnes van vele oude tempels bevinden. Dit stadsdeel is door Unesco erkend als werelderfgoed. Het nieuwe stadsdeel is pas later ontstaan en wordt voornamelijk als woonstad gebruikt, hier bevinden zich ook de meeste budgetvriendelijke hotelletjes.

Ondanks dat de busterminal een redelijk geordende indruk op ons maakt, hebben we al vlug het gevoel dat het stadje ‘New Sukhothai’ ons niet echt ligt. Het is er zeer druk en wanordelijk, voor ons niet echt aantrekkelijk.

Een bezoek aan het historische stadsdeel ‘Old Sukhothai’ is echter de moeite waard, we huren een fiets om het park te verkennen, dit blijkt een zeer aangename rustige manier te zijn. De tempels blijken voldoende gevarieerd en liggen verspreid in een mooie groene omgeving. We spenderen hier bijna de ganse dag en zijn nog niet helemaal rond, maar de belangrijkste tempels hebben we grondig kunnen bekijken. Jammer genoeg is er weinig informatie beschikbaar, waardoor we ons niet kunnen verdiepen in de achtergrond van het park en zijn tempels.

Ernaartoe :
Kamphaeng Phet hotel – busterminal, 20 THB pp., vervoer aangeboden door het hotel aan kostprijs
bus Kamphaeng Phet – Sukhothai, 55 THB pp., 1 u 10 min. onderweg (informeer best bij aankomst hier naar de uren van de bussen, er rijden er niet zeer veel)
locaal vervoer ‘pick-up’ Sukhothai busterminal – hotel, 20 THB pp. (gedeeld met 4 pers.)

Hotel :
J&J Guesthouse (Belgische uitbater), 400 THB per nacht, voor een basis 2-persoonskamer met sanitair (warm water), ventilator, luchtige kamer, klein zwembad, vriendelijk personeel, op de kamer valt prijs/kwaliteit niets aan te merken (kamers in verschillende prijsklassen beschikbaar), doch alle extra’s worden tegen zeer hoge tarieven aangeboden, vb. WC-papier is niet voorzien op de kamer ? 10 THB per rol, duur restaurant, oude tijdschriften (Humo) worden er verkocht voor 50 THB, … dit gaf ons niet echt een warm welkom gevoel zoals de meeste Thaïse hotels, hotel zal naar een nieuwe locatie verhuizen en nog enkel dure bungalow-stijl kamers bezitten, Soi Maeramphan 122/1, tel. 055-620095, www.JJ-guesthouse.com, jjguest@hotmail.com

Baan Georges (Belgische uitbater, Luc Janssens), 1.000 THB per nacht voor een ruime en luxueuze 2-persoonskamer met sanitair (warm water) met echte douchecabine, eigen terras, TV (met o.a. Belgisch/Nederlandse nieuwszender), koelkast, koffie- en thee set, airco, groot zwembad, incl. ontbijt, ruim luchtig dakterras met uitzicht en restaurant voor ontbijt, recent geopend hotel met 8 kamers, waar alles blinkt van properheid, zeer vriendelijke en attente uitbaters die een thuisgevoel scheppen in een minder gezellig stadje, toeristische informatie, gratis vervoer naar de busterminal, Jarodvithithong 28/54, Soi Chaiwannasut, zeer geschikt hotel om een dagje te relaxen, tel. 086 100 76 51, www.baan-georges.com, luc.sukhothai@hotmail.com, zelfde eigenaar als POO restaurant om de hoek. Echte aanrader !

Excursies :
Old Sukhothai :
ernaartoe en terug : locaal transport, 20THB pp.
huur fiets : 30 THB pp. (wij huurden onze fietsen niet aan de busstop, maar om de hoek waar we een fiets met mandje vonden, zeer handig)
inkom : park is onderverdeeld in 5 delen, Centrum (100 THB pp. + 10 THB per fiets), Oost (gratis), Zuid (gratis), West (100 THB pp. + 10 THB per fiets), Noord (100 THB pp. + 10 THB per fiets), het vroegere combinatieticket van 350 THB pp. bestaat niet meer, vanaf december 2009 worden nieuwe tarieven aangekondigd

Tip :
Poo restaurant, waar men echte Belgische frietjes kan eten, vergezeld door de beste Belgische biersoorten, zeer goede prijs/kwaliteit, 24/3 Jarodvithithong, Prayongjongjan, tel. 086 100 76 51, zie ook rubriek ‘favoriete restaurants’

Veel reisplezier, www.tangatanga.com/herlindemarc