SYRIE
Samenleving

To read about SYRIA in English - click here

Hotels Syrie

Steden SYRIE

Damascus

Samenleving

Staatsinrichting

Syrië is een seculiere staat die wordt bestuurd door een regime dat steunt op een kleine machtsgroep die goeddeels tot de Alawietische religieuze minderheid behoort. Na de machtsgreep van Assad in 1971 werd de voorlopige grondwet van 1969 aangepast om de president meer macht te verlenen. De president wordt gekozen voor een periode van zeven jaar en is niet alleen staatshoofd, maar tevens opperbevelhebber van de strijdkrachten en secretaris-generaal van de Ba'ath partij. Hij is bovendien gemachtigd vice-presidenten, de minister president en de raad van ministers te benoemen en te ontslaan. In 1973 is de aangepaste grondwet door middel van een referendum bekrachtigd.

De grondwet omschrijft de Syrische Arabische Republiek als een democratisch-socialistische volksrepubliek, geleid door de Ba'ath partij. Hoewel de uitvoerende macht in naam bij de raad van ministers berust, is het de president die de belangrijkste beslissingen neemt. De in 1998 samengestelde volksvertegenwoordiging keurt het beleid van het regime zonder wezenlijk debat goed. De volksvertegenwoordiging wordt gedomineerd door het Nationale Progressieve Front, sinds 1972 een coalitie van zes partijen, waarbinnen de Arabisch Socialistische Ba'ath Partij almachtig is. De Ba'ath partij heeft een absolute meerderheid van zetels in de volksvertegenwoordiging.

Na het overlijden van Hafez Al-Assad heeft het Syrische parlement de grondwet aangepast, waardoor de minimumleeftijd van de president is verlaagd van 40 naar 34 jaar. Dit was een eerste stap om de opvolging van Hafez Al-Assad door zijn zoon Bashar Al-Assad mogelijk te maken. Nadat het parlement en de Ba’ath-partij hun steun hadden uitgesproken voor de kandidaatstelling van Bashar voor het presidentschap, ging op 10 juli 2000 97,29% van de uitgebrachte stemmen akkoord met zijn nominatie tijdens een nationaal referendum. Een week later, op 17 juli, werd Bashar Al-Assad geïnaugureerd als de nieuwe president van Syrië.

advertentie

Politiek

Het binnenlandse beleid is, naast sociaal-economische ontwikkeling, gericht op het in stand houden van bestaande machtsstructuren. Het politieke bestel rust hierbij op vier pijlers, te weten: de strijdkrachten, de veiligheidsdiensten, de bureaucratie en de Ba'ath-partij. Als instrument om het land in hun greep te houden gebruiken de machthebbers een uitgebreid netwerk van veiligheidsdiensten. De in 1963 afgekondigde noodtoestand, welke nog immer van kracht is en wordt gerechtvaardigd met het argument dat Syrië zich ten opzichte van Israël in staat van oorlog bevindt, biedt de veiligheidsdiensten een basis om buiten enige justitiële controle te opereren.

Tegen alles wat wordt gezien als strijdig met de door de socialistische Ba'ath-partij gecreëerde staatsorde wordt streng opgetreden. Hoewel Syrië algemeen wordt gezien als een relatief stabiel land met goede basisvoorzieningen, is dit ten koste gegaan van de individuele vrijheden. Het aantreden van Bashar Al-Assad zou in deze een ommekeer kunnen betekenen, het is echter nog te vroeg om hierop vooruit te lopen. Het ligt in de lijn der verwachting dat binnenkort een nieuwe regering zal worden gepresenteerd. Pas als bekend is wie hierin zitting zullen hebben, zal meer duidelijk worden over de koers van het huidige bewind in Damascus.

De actuele politieke situatie staat beschreven in het hoofdstuk geschiedenis.

Economie

De Syrische economie was tot de ineenstorting van de Sovjet-Unie op staatssocialistische leest geschoeid. In de tweede helft van de jaren tachtig vond een ernstige financiële en economische crisis plaats, die tezamen met het wegvallen van de Sovjet steun het regime noopte de bakens enigszins te verzetten en meer ruimte te scheppen voor particulier initiatief. Na de Golfoorlog, waar Syrië de kant van de anti-Irak-coalitie koos, kwam er een stroom Arabisch geld naar Syrië op gang, welke zorgde voor een belangrijke economische opleving. Van 1990 tot 1995 groeide, ook mede dank zij een belangrijke toename van olie- en landbouwproductie, de economie met gemiddeld 6% per jaar.

Ondanks de bescheiden economische groei en hervormingen voor het uitbreken van de onrust blijft de Syrische economie verslechteren vanwege het aanhoudende conflict dat begon in 2011. De economie zakte in 2013 verder in als gevolg van internationale sancties, enorme schade aan infrastructuur, verminderde binnenlandse consumptie en productie en scherp stijgende inflatie. De overheid heeft moeite om de effecten van de economische teruggang, waaronder afnemende deviezenreserves, een stijgende begroting en de tekorten op de handelsbalans en de dalende waarde van de Syrische pond aan te pakken. Het BNP per hoofd van de bevolking is $ 2.900 (2015). Van de laatste jaren zijn geen cijfers voorhanden.

Door het aanhoudende conflict en de economische achteruitgang is er een humanitaire crisis ontstaan en is er behoefte aan internationale hulp. De economische beperkingen op lange termijn omvatten buitenlandse handelsbarrières, dalende olieproductie, hoge werkloosheid, stijgende begrotingstekorten, toenemende druk op de watervoorziening veroorzaakt door intensieve landbouw, snelle bevolkingsgroei en waterverontreiniging.

advertentie

SYRIE LINKS

Advertenties
• Hotels Trivago
• Reisgidsen en kaarten Syrie
• Hotels Syrie

Nuttige links

Reisinformatie Syrië (N)
Reizendoejezo - Syrië (N)
Rondreis Syrië (N)
Syrië Startnederland (N)

Bronnen

Elmar Landeninformatie

CIA - World Factbook

BBC - Country Profiles

laatst bijgewerkt november 2024
Samensteller: Arie Verrijp / Geert Willems