SURINAME
Nieuw Nickery en Bigi Pan

Tekst en Foto's:
Pasca en John Nabben

27 augustus 2007. Nieuw Nickerie / Bigi Pan:
relaxte tour, veel bezienswaardigheden, veel "Nederlands", mooie zonsondergang

Vandaag reizen we naar het westen van Suriname, naar Nieuw Nickerie.
Op de afgesproken tijd staat jawel, Cedrik, ons al op te wachten.
We checken uit bij het Eco Resort en worden voorgesteld aan Willie, dit is niet zijn echte naam, wij noemen hem Willie zijn achternaam is Wortel, makkelijk te onthouden!.

Willie werkt, net als Cedrik, ook bij Access Travel.
Aangezien Cedrik over een tijdje stopt met dit werk, is hij nu anderen aan het in leren, dus vergezelt Willie ons op de trip naar Nieuw Nickerie. Tevens gaat er nog een ander Nederlands stel mee en met in totaal 6 personen gaan we dus op weg.

We rijden kris kras door Paramaribo en deze stad blijft boeien, er is altijd en overal bedrijvigheid. Uiteindelijk rijden we via de buitenwijken (met wel erg grote villa's, volgens Cedrik "boeren de boeren hier goed") richting het westen. We passeren diverse kleine plaatsjes en komen aan in het plaatsje Groningen..

In het "Theehuisje" aldaar genieten we van een kopje koffie met wat lekkers (door Cedrik en Willie meegenomen). Hier blijkt al dat Willie het liefst de hele dag over eten praat! Hij is nu al een keus aan het maken voor het avondeten, terwijl hij geniet van een broodje met pittige vleesvulling.

In het plaatsje Totness hebben we onze volgende stop.
In dit plaatsje staat het standbeeld van de slaaf Tata Colin, hij had ten doel alle slaven in Coronie en Nickerie te bevrijden.
Het standbeeld krijgt om de zoveel tijd netjes andere kleding aan.

In Totness gaan we ook de rode Ibis bekijken bij de zee. Jee, wat hebben die vogels een uitzonderlijk rode kleur, prachtig om te zien!
De jongere vogels zijn valer van kleur maar door het eten van garnalen hebben ze al vrij snel de rode kleur te pakken, verteld Cedrik.

We bezoeken een visdrogerij en de eigenaar in kwestie leidt ons rond. We hadden verwacht dat het ontzettend naar vis zou ruiken maar niets is minder waar. De gedroogde vis kan weken bewaard worden. Wij zien er maar van af, het wemelt van de vliegen en de gedroogde vis ligt pal in de zon.
Tevens haalt de eigenaar uit een kippenhok een aapje te voorschijn. We hebben medelijden met het beestje, het kijkt zo treurig, zijn naam is Piet...

We rijden verder naar het westen en merken dat het landschap hier erg vlak wordt, overal zien we rijstvelden. Nieuw Nickerie wordt tenslotte niet voor niets de rijstschuur van Suriname genoemd. Tegen lunchtijd arriveren we in Nieuw Nickerie. Cedrik en Willie nemen ons mee naar een uitstekend restaurantje. We eten er heerlijk!
Dan is het tijd om in te checken in Hotel Residence Inn.

Het hotel ligt centraal naast de bekende palmenlaan. We rijden nog een rondje zodat Cedrik ons kan laten zien waar de supermarkt is en waar we eventueel kunnen pinnen. Alles bevindt zich op loopafstand. In het Residence inn krijgen we een kamer toegewezen met balkon.
De kamer ziet er netjes uit en heeft airco en een koelkastje.
Toch hebben we een beetje het idee dat het vergane glorie is, beetje oubollig allemaal. Om 17.30 uur komen Cedrik en Willie ons weer ophalen om naar de Zeedijk te gaan. We hebben dus nog even de tijd om boodschappen te doen en de koelkast te vullen met enkele Parbo's. Die nuttigen we vanavond gezellig op het balkon.
Tegenover het hotel is een Braziliaanse kermis neergestreken en die zal ongetwijfeld druk bezocht gaan worden. Kunnen we dus mooi allemaal gaan volgen! Na de boodschappen en een bezoek aan de pinautomaat nemen we een douche en wachten vervolgens buiten op een bankje op Cedrik en Willie.

Het is nog best een eindje rijden naar de Zeedijk, als we maar op tijd komen voor de, volgens Cedrik, prachtige zonsondergang.
Tijdens een bezoek aan Nieuw Nickerie kun je de Zeedijk niet overslaan, ook al is het alleen maar omdat het stadje zijn bestaan aan deze dijk te danken heeft.
Eenmaal bij de Zeedijk lijkt het net of je in Nederland bent, de dijk, de kleur van de zee, alleen is de temperatuur in Suriname toch aangenamer!

De zonsondergang is werkelijk prachtig om te zien. In de verte zien we Guiana liggen. Cedrik verteld dat er nog steeds mensen proberen om de kust van Guiana te bereiken in veel te kleine oude bootjes, met alle gevolgen van dien.

We bezoeken tevens de tempel die aan de zeedijk ligt.
De tempel wordt verlicht door alle denkbare kleuren lampjes, het komt wat kitscherig over allemaal.
We krijgen een korte rondleiding maar eerlijk gezegd zijn we niet echt onder de indruk al heeft de tempel wel een erg mooie ligging, zo aan de zee.

Terug in Nieuw Nickerie kunnen we onze avond zelf invullen. Cedrik en Willie gaan in een cafeetje poolen, als we zin hebben zijn we welkom.
Maar wij zoeken ons balkon op.
De kermis is in volle gang en het is geweldig om al die uitgedoste kermisbezoekers t
e zien, veel bling, bling, de dames en heren hebben flink uitgepakt!
We kunnen alles mooi volgen vanaf ons balkon!
Menig autobestuurder komt zijn of haar auto showen, de muziek voluit en uiteraard de raampjes open.


Vandaag reizen we naar het westen van Suriname, naar Nieuw Nickerie.
Op de afgesproken tijd staat jawel, Cedrik, ons al op te wachten.
We checken uit bij het Eco Resort en worden voorgesteld aan Willie, dit is niet zijn echte naam, wij noemen hem Willie zijn achternaam is Wortel, makkelijk te onthouden!. Willie werkt, net als Cedrik, ook bij Access Travel.

Aangezien Cedrik over een tijdje stopt met dit werk, is hij nu anderen aan het in leren, dus vergezelt Willie ons op de trip naar Nieuw Nickerie. Tevens gaat er nog een ander Nederlands stel mee en met in totaal 6 personen gaan we dus op weg.

We rijden kris kras door Paramaribo en deze stad blijft boeien, er is altijd en overal bedrijvigheid. Uiteindelijk rijden we via de buitenwijken (met wel erg grote villa's, volgens Cedrik "boeren de boeren hier goed") richting het westen. We passeren diverse kleine plaatsjes en komen aan in het plaatsje Groningen..

In het "Theehuisje" aldaar genieten we van een kopje koffie met wat lekkers (door Cedrik en Willie meegenomen). Hier blijkt al dat Willie het liefst de hele dag over eten praat! Hij is nu al een keus aan het maken voor het avondeten, terwijl hij geniet van een broodje met pittige vleesvulling.
In het plaatsje Totness hebben we onze volgende stop.
In dit plaatsje staat het standbeeld van de slaaf Tata Colin, hij had ten doel alle slaven in Coronie en Nickerie te bevrijden.
Het standbeeld krijgt om de zoveel tijd netjes andere kleding aan.

In Totness gaan we ook de rode Ibis bekijken bij de zee. Jee, wat hebben die vogels een uitzonderlijk rode kleur, prachtig om te zien!
De jongere vogels zijn valer van kleur maar door het eten van garnalen hebben ze al vrij snel de rode kleur te pakken, verteld Cedrik.
We bezoeken een visdrogerij en de eigenaar in kwestie leidt ons rond. We hadden verwacht dat het ontzettend naar vis zou ruiken maar niets is minder waar. De gedroogde vis kan weken bewaard worden. Wij zien er maar van af, het wemelt van de vliegen en de gedroogde vis ligt pal in de zon.
Tevens haalt de eigenaar uit een kippenhok een aapje te voorschijn. We hebben medelijden met het beestje, het kijkt zo treurig, zijn naam is Piet...
We rijden verder naar het westen en merken dat het landschap hier erg vlak wordt, overal zien we rijstvelden. Nieuw Nickerie wordt tenslotte niet voor niets de rijstschuur van Suriname genoemd. Tegen lunchtijd arriveren we in Nieuw Nickerie. Cedrik en Willie nemen ons mee naar een uitstekend restaurantje. We eten er heerlijk!
Dan is het tijd om in te checken in Hotel Residence Inn.

Verder lezen >> www.reisimpressies - Suriname-Totness