SLOVENIE
Rondreis van Heleen Hoek

Tekst en Foto's:
Heleen Hoek.

Samen met Marijne ben ik onderweg gegaan om een reis van de ANWB voor te bereiden. Zij doet de inkoop (en dus de controle) voor haar werk. Heel naar. In tegenstelling tot wat iedereen nu denkt is dat heus niet makkelijk.

We moeten een reis die normaal 22 dagen in beslag neemt in 11 dagen doen. In die dagen 'moeten' we steden, hotels keuren, omgeving bekijken en moet Marijne een verslag maken. Heel vermoeiend allemaal! :-)

We zijn via Ulm, Duitsland waar de hoogste kerktoren van de wereld blijkt te staan... en Bad Klein Kircheim, Oostenrijk in Slovenië en Kroatië beland.

Zaterdag waren we in Bled (Slovenië). Dit moet een erg leuk plaatsje zijn. We kwamen echter aan met regen, dus dat was jammer. Daardoor hebben we geen goede indruk gekregen van het stadje, wat in het meer het enige eiland van Slovenië heeft liggen. Het lijkt me wel dat het een mooi plaatsje is als de zon schijnt.

Hier blijkt meteen dat Marijne er een sport van gaat maken om mij te laten bewegen...Er staat een leuke burchtje ergens op een heuveltje. We kunnen gelukkig onderaan de burcht parkeren en gaan boven kijken of het restaurant daar leuk is. Na een klim van zeker een kwartier(!) zijn we eindelijk boven.
De inzet wordt wel beloond met een prachtig uitzicht, ondanks de regen.

Zondag arriveren we na een stop in Ljubljana (Slovenië), in Opatija (Kroatië). De hoofdstad van Slovenië is echt een leuke plaats. Super hip en trendy. Eigenlijk alles wat ik niet verwacht had. Collega Lucas had de tip gegeven om zeker even te stoppen net onder Ljubljana, want daar liggen de Planinska grotten. Dit doet me erg denken aan de grotten van Villars, waar ik vorig jaar met Wieb, Hannah en Jeroen was. Dit grottenstelsel is echter 5x groter. We worden zelfs met een treintje de grotten ingereden, waarna we 1,7 km zelf mogen lopen. Je raadt het al..omhoog en omlaag. Wie heeft Marijne omgekocht????
Opatija zien we eerst een keer of 3 aangezien we het hotel niet meteen kunnen vinden en er maar één weg doorheen loopt die je dus helemaal moet uitrijden om het rondje nog eens te mogen doen.

Opatija is een kuststadje dat werkelijk schattig is. Een leuk haventje waar je iets kunt eten of drinken als je wilt, een promenade waar je langs de kust kunt wandelen (en nat worden als je pech hebt met die ene golf).
Echt een romantisch stadje. Het ziet er supergezellig uit en als blijkt dat ons hotel dicht bij de oude haven ligt, gaan we daar een kijkje nemen.

Maandag rijden we door naar Brela (Kroatië). Maar niet voordat we een wandeling langs watervallen in het natuurpark Krka hebben gemaakt. Wat een schitterend en overweldigend gezicht! Behalve dat het en indrukwekkend brede waterval is heeft het enorm veel kracht. Ik heb een stukje gefilmd zodat het geluid te horen is, maar ik schijn het niet te kunnen uploaden. Jammer! Of toch??


Ter voorbereiding op Costa Rica lopen we tegen een aantal diertjes op..een salamander en een kever. De laatste moest even op de foto...
Ook Brela heeft een promenade langs de zee die we vanuit het hotel kunnen bewandelen.

Ze zijn nog druk bezig met de voorbereidingen van het toeristenseizoen, dus we lopen af en toe tussen de aangeharkte bladeren en takken. Prachtige plekjes weer! Hier slapen we voor de tweede nacht in hetzelfde hotel. Luxe! en kunnen daardoor mooi langs de promenade wandelen naar het volgende stadje en daarna een ritje naar Split maken. Het stond beschreven dat de stad achter de industrie die je als eerste ziet echt de moeite van een bezoekje waard is. Dat is gebleken. Superstadje.

Veel middeleeuwse gebouwen die de oorlog gelukkig overleefd hebben. Het is trouwens aan weinig te merken dat hier nog niet al te lang geleden oorlog is geweest. Een paar kogelgaten in een verlaten huisje laten nog wat sporen na. En een omschrijving in een boekje waar mogelijk nog landmijnen liggen. Een vreemd idee, dat wel.

Wat opvalt is de enorme hoeveelheid Duitsers die hier op vakantie zijn. Leuk hoor, in de eetzaal onder het genot van muziek die op vrij luide manier de speakers uitkomt...met 200 stellen tegelijk proberen iets te eten van het buffet te halen...;-).

Wat verder opvalt is het feit dat de Kroaten niet echt iets van ons moeten hebben. Men kijkt elkaar en dus ook de toerist die wij zijn nauwelijks aan en zal niet zomaar groeten. Ook niet als wij dat wel doen. Het lijkt alsof het niet beleefd is om een ander aan te kijken. Dat levert een soms naar gevoel op.

Verder lezen >> www.reisimpressies.eu - Slovenië