SENEGAL
Een beetje Parijs Dakar

Van de luchthaven is het nog een pak rijden tot onze startplaats" Le Lac Rose. "Je weet wel, de bekende aankomstplaats van de rally Parijs-Dakar. Het is de bedoeling hiervan de laatste rit in omgekeerde richting te rijden, over het strand , tot Saint Louis. Comme d'habitude, is het pikdonker als we in het hotel aankomen. Geen tijd voor bagage of verfrissing maar meteen onder een soort bedouïnentent voor een welkomdiner . Onder het schaarse licht van een petroleumlamp en neergehurkt op enkele tapijten, kan zo'n maaltijd nogal bekoren. Vooral als je niet eens ziet wat je eet. Na deze ceremoniële verplichting , en gewapend met een lantaarn, op de tast naar de bungalow . De muggen heten ons welkom !
Na het ontbijt staat de truck al klaar voor het avontuur. Eerst rijden we wat rond het meer Le lac Rose. Dit is één enorme zoutmijn . Normaal bij fel zonlicht heeft het meer een roze schijn. Deze morgen, bij dit vroege uur, is het eerder nevelig en grijs ! Dan is het zover. Op de piste van de Dakar rijden is niet zo simpel. Voortdurend moeten de hardste , dus meest berijdbare, stroken van het strand aan de branding opgezocht worden. Echt comfortabel is het niet. Daar hebben we tenslotte zelf voor gekozen. Enkele uren gaat het vlot. Af en toe wat beweging op het strand telkens we voorbij enkele vissershutten rijden. Bij Caynar, ongeveer halfweg , zijn we getuige van de spectaculaire aankomst van de vissers en de hele heisa die ermee gepaard gaat. Wat verderop rijden we een stuk landinwaarts tot bij een dorp waar we de markt aan de gang is. De driver is duidelijk op zoek naar... weten wij veel ? Terug op het parkoers wordt het ons duidelijk. Een tiental kilometer verder valt de truck stil. Brandstof op , en jerrycans hebben ze ook al niet bij ! Daar sta je dan in " the middle of nowhere".De driver en zijn hulpje zijn verdwenen in de bush die het strand afzoomt. De gids trekt zich ook al een eind terug en legt zich te slapen. Bijna 5 uur hebben we daar vastgezeten, zonder eten of drinken en nauwelijks beschermd tegen de zon. Het mocht dan al wat nevelig zijn, branden deed ze !
Het tij is ondertussen opgekomen en onze truck, met aan boord onze bagage, staat nu half in zee en helt gevaarlijk over. Rond vijf uur in de namiddag slaag ik er in en voertuig tegen te houden dat onze richting uit rijdt. Na wat gepalaver kunnen wij met z'n twee meerijden tot Saint Louis. En toeval, in die wagen zit een koppeltje uit Brakel , op huwelijksreis. De rest van de groep en de bagage zullen later volgen ,want er zijn blijkbaar nog een paar camions op komst. Van onze chauffeurs niets meer gehoord ,tenzij dat ze gezien werden te paard en ettelijke kilometers hier vandaan. Zelden heeft een pint zo goed gesmaakt als toen bij onze aankomst in het hotel.Via een vijfhonderdmeter lange brug ( Pont de Faidherbe), die oorspronkelijk over de Donau lag, bereiken we Saint Louis.

verder lezen:>> www.travelblues.be/dakar.html