NAMIBIE
Walvisbaai en Swakopmund

Tekst en foto's:
Sammy Tempels

Vandaag rijden we naar een ander stukje Namibie, we rijden richting de kust naar Walvisbaai en daarna Swakopmund waar we twee nachten blijven. Het eerste deel van de weg hebben we twee dagen geleden al gedaan en we weten dus dat dit slechte baan is. In solitiaire tanken we en we kunnen het niet laten om alweer een stukje appeltaart te eten. Een beetje voorbij Solitiare verbetert de weg aanzienlijk, nog steeds gravelwegen uiteraard, maar vlot berijdbaar zonder diepe putten of grote stenen. De weg is zoals gewoonlijk weer van een uitzonderlijke schoonheid zeker wanneer we de Gaubpas en Kuiseb canyon passeren.
De laatste 100km voor Walvisbaai zijn saai maar uiteindelijk zijn we dan toch aan de kust beland. we rijden naar de baai van walvisbaai om de flamingo's en pelikanen te bekijken. we parkeren onze auto en stappen uit.

Het is hier echt koud! we wisten dat het hier aan de kust frisser was en hebben onze dikke truien in de koffer gelegd maar toch.... even wennen. Geen pelikaan te bekennen maar wel veel flamingo's.

Een stukje in zee staat een café-restaurant waar we een lekkere snack eten. Verder heeft Walvisbaai niet echt heel veel te bieden en we rijden dan ook snel verder naar Swakopmund.
De weg daarheen is speciaal!

Links heb je het strand en de zee, rechts de uitlopers van de woestijn! Het spijtige is dat de Namibische regering sinds kort het
toerisme heeft ontdekt en dat je hier al een heleboel bouwwerven ziet. Even verder heeft diezelfde regering ook al zijn voorzorgen genomen: we zijn al te ver van walvisbaai af om nog veel hotels te bouwen en hier heeft de overheid langs de kant van de weg allemaal bomen en struiken kunstmatig aangeplant.

Dit verbaast ons maar wanneer we beter kijken zien we dat
achter het groen de sloppenwijken zijn en dat de regering deze vakkundig aan het toeristenoog probeert te onttrekken. We bereiken Swakopmund en zijn maar matig enthousiast.

Swakopmund ligt er koud, stil, nevelig en doods bij. In de zomer (onze winter) is het hier een drukte van jewelste maar nu is het hier stil en sluit alles om 17.00u. Je kan hier als toerist best leuke dingen doen: je kan hier met een boot incl oesters en champagne gaan varen en kijken naar de zeehonden, flamingo's en pelikanen.

Je kan hier met een luchtballon over de woestijn vliegen, je kan hier met een klein vliegtuigje over Sossusvlei en Skeleton Coast vliegen en je kan hier zand surfen (met een plankje van de duinen naar beneden glijden of met een "buggy" door de duinen scheuren).

Allemaal heel leuk maar bedenk wel dat hieraan een redelijk kostelijk prijskaartje hangt. De nationale parken in Namibie zijn spotgoedkoop evenals vele andere dingen maar dit soort activiteiten zijn duur. Te duur vinden we zelf. De kleine smalle winkelstraatjes zijn leuk om te bekijken en misschien is dit wel enige "shopping kans" van de reis. De meeste winkels bieden allemaal dezelfde veel te dure souvenirs aan en we rijden naar ons hotel.

Het hotel ligt net buiten de stad aan het strand. Op het strand kijken we naar de woeste golven en staan bijna te bevriezen in hartje Afrika! In het Indongo Guesthouse krijgen we geen kamer maar een klein appartementje. 2 aparte kamers met elk een tv, ijskast, bureau, salon en koffiezet. Aparte badkamer met bad, douche, toilet en lavabo.

Dit hadden we niet verwacht en dit heeft nog weinig met Namibië te maken maar we doen niet moeilijk en we zullen het wel overleven. We pakken uit en rijden weer de stad in. Na zonsondergang is er zeker niets meer te beleven. We eten matig in visrestaurant "De Kelder" en gaan terug naar het hotel.

Swakopmund-Cape Cross
Om 07.00 uur zouden we kunnen ontbijten was er ons verteld maar wanneer we om 07.00 uur naar de ontbijtzaal gaan komt het personeel net binnenwandelen. African time! Het ontbijt is slecht. Weinig eten en onsmakelijk.

Ik wist niet dat je met eieren en spek zo veel verkeerd kon doen: niet te eten! we vertrekken dan maar naar Cape cross.
Dit is de plaats waar in 1485 de Portugees Diogo Cao in opdracht van koning Johannes 2 van Portugal voet op Namibische bodem zette.

De man zette hier een kruis neer (een replica staat er nog steeds) en sindsdien noemt het hier kaap kruis (het leven kan simpel zijn).
De grootste bezienswaardigheid hier is echter de grote zeehondenkolonie (één van de grootste van Afrika). De dieren genieten hier van de koude Benguala stroom die van Antarctica komt en de westkust van Afrika passeert.

Dit gecombineerd met uitzonderlijk visrijk water en een beperking van de jacht maakt dit een droomplaats voor de honderden dieren die hier verblijven. De zeehonden liggen echt dicht bij het strand. Je kan ze heel goed zien, horen en vooral ruiken. Het ruikt zoals een gezonde Belgische of Nederlandse plattelandsweg. Tussen de zeehonden lopen talrijke hyena's.

Verder lezen >> www.reisimpressies.eu - Swakopmund