NAMIBIE
Etosha nationaalpark

Tekst en foto's:
Sammy Tempels

Na ons bezoek en twee dagen in Opuwo heb ik spijt dat ik deze chaos moet verlaten! Alhoewel hier maar één straat is die naam waardig en in de stad zelf geen noemenswaardige bezienswaardigheden zijn zou ik hier best nog enkele dagen willen blijven.

Het dagelijkse leven in dit afgelegen deel van de wereld is zo speciaal en zo verschillend van onze wereld dat ik dit met spijt verlaat maar de reis moet verder gaan dus vertrekken we na het ontbijt naar Oshakati.

Oshakati ligt in "de 4 O's" regio en dit is het zakencentrum van Namibie. Verwacht hier geen grote steden of hoogbouw maar toch is dit het dichts bevolkte deel van Namibië. We vertrekken en tanken in Opuwo.
De jongen van de benzinepomp steekt het pistool in de tank, en na 60ND (0.60euro) valt de pomp stil en is de benzine op!

Gelukkig kunnen we nog een tijdje verder. De weg naar Oshakati is redelijk en vanaf Ruancana zelfs volledig geasfalteerd. We zouden eerst de Ruancana watervallen bezoeken maar er is ons gezegd dat die in deze tijd van het jaar droog staan en de moeite van de omweg niet waard zijn dus rijden we in één keer verder naar onze bestemming.

We checken in en hotel Oshakati Country Hotel laat niet direct een imponerende indruk achter. Oude en versleten kamers, slechte bedden en ongeïnteresseerde bediening maar ach...we blijven hier toch maar één nacht.

We vragen aan de receptioniste wat we nog kunnen doen vandaag en ze stuurt ons naar de Trade market. Blijkt dit een enorme gebeurtenis te zijn in deze regio waar een massa volk op af komt maar voor ons is dit niks meer dan een soort beurs of salon dat je bij ons wekelijks vindt. Commercieel en niks Afrikaans of lokaals.

We ondervinden wel nog eens dat het verschil tussen blank en zwart nog steeds niet weg is in zuidelijk Afrika! Wanneer we staan aan te schuiven in een lange rij wachtenden, weer als enige blanken, komt er plots naast ons een bewaker die ons vraagt om langs die kant binnen te komen zodat wij, de blanken, niet moeten aanschuiven!

Natuurlijk weigeren we dit en wachten we netjes op onze beurt om binnen te komen onder de verbaasde blikken van de plaatselijke bevolking. Na een uurtje hebben we het hier wel gezien en stappen we terug in de auto. Oshakati heeft werkelijk niets te bieden maar dient alleen als tussenstop op weg naar Etosha. We bezoeken de plaatselijke markt, waar we veel bekijks hebben en niet altijd vriendelijk worden nagestaard.

Oshakati staat bekend als de meest onveilige stad van Namibie en hier op de markt voel je dit ook! De vleesmarkt laat wel een bepaalde indruk achter.
Grote stukken vlees liggen op een stuk canvas op de grond, in het zand en stof, en zijn ofwel half afgebeten door dieren ofwel zitten ze onder de vliegen. De hoorns van de dieren en het vel/huid zie je nog liggen naast de slachtplaats midden op de markt. Hopelijk heeft het hotel zijn vlees niet hier gekocht want als westerse toerist ben je hier zeker niet tegen bestand.

We gaan dan ook voor alle zekerheid een stukje eten in de KFC. KFC is de "mc Donalds" van Namibië. We doen dit natuurlijk vooral om Largo te plezieren want die wil wel eens frietjes eten. Op de parking komt een jongetje naar mij en vraagt heel beleefd of ik geen eten heb voor hem.

Mijn eerste reactie is hem afwijzen waarna de jongen teleurgesteld maar zonder aandringen terug gaat zitten op de grond. Ik bekijk hem beter en zie dat hij er echt niet goed maar uitgehongerd uitziet. Omdat hij niet naar geld vroeg en niet verder aandrong kan ik niet laten om hem een pakje frieten te kopen en ga het hem brengen op de parking.

Na onze maaltijd zit hij er nog en we geven hem nog een lolly en een flesje drinken waarbij zijn dankbaarheid groot is. Weer iemand blij gemaakt voor heel even. In het hotel kiezen we voor het buffet en zijn daar matig tevreden mee.

Maispap hebben we al eerder geheten maar deze is echt niet te doen. Gelukkig hebben we die frieten al binnen. In het hotel zijn naar het schijnt een paar zeer belangrijke en rijke gasten aanwezig en die hun kinderen hebben het formidabele idee om net naast ons te komen eten, spelen, lawaai maken, roepen, ruzie maken, vechten enz... We denken ach kinderen moeten toch iets doen maar vragen ons wel af waar die ouders zitten.

Verder lezen >> www.reisimpressies.eu - Etosha