MEXICO
Yucatan
Yucatan
Tekst: Joyce Frey.
Na een vermoeiende reis door Peru en Bolivia was ik na een lange vlucht van La Paz, via Santa Cruz en Miami in Cancun aangekomen en ik verheugde me er op een paar dagen rust te hebben voordat ik een nieuwe reis ondernam.
Drie nachten zou ik hier in een groot hotel wonen, dat aan de twintig kilometer lange landtong in de turquois blauwe zee aan een wit zandstrand lag.
Ik vond het vervelend hier. Zo ook de lange straat waar een hoop dure hotels staan, waaraan het drukke verkeer voorbij raast.
Een stuk verder in de straat was een winkel en weer iets verder een vochtgebied dat wel aardig om te zien was. Hier groeide mangroven, waartussen verschillende soorten hagedissen kropen.
Ik kon amper wachten om verder te trekken. Helaas moest ik ook nog eens naar een hotel vertrekken vanwaar de volgende reis zou beginnen.
Met een taxi reed ik daarheen.
Het hotel was nog groter en het zwembad was in verhouding veel te klein.
Nadat ik me ervan overtuigd had, dat ook hier in de omgeving niets te beleven was, wist ik niets beters te doen dan naar het zwembad te gaan.
s-Avonds trof ik twee andere Zwitserse vrouwen die dezelfde reis gingen maken.
Nu verheugde ik me er weer op om op reis te kunnen. Ook de andere gasten die mee op die reis gingen kwamen hier aan. Ik had al het gevoel dat het een gezellig gezelschap zou kunnen zijn. In de nacht deelde ik mijn kamer met moskitos, mieren en andere kruipende insecten.
Als we 's- morgens afgehaald werden, bleken we een groep van 23 personen te zijn. Met de bus reden we naar Tulum. Een oude Maya vesting, dat aan de stralend blauwen Caraibic ligt.
Op een grijze steen ontdekte ik een hagedis, die de zelfde kleur als de steen had.
Als ze zich niet gewogen had, had ik hem niet eens gezien.
In de rotsen boven het witte strand groeide aan cactussen rode bloemen, die het landschap nog kleurrijker maakten.
De volgende stop was in Coba, waar we na een lange wandeling door een regenwoud, piramides bekijken en beklimmen konden. Ik klom op de hoogste. Op de top maakte ik een rondgang en kon op de bomen van het bos kijken. Daarna reden we naar Chicken Itza. Op een kermis stond een hoge paal waar touwen aan hingen.
Aan elk touw hing een man. Op de top, ver boven de grond, stond een man die de touw constructie draaiende hield.
De mannen aan de touwen lieten ware kunststukjes zien.
Ik werd al duizelig van het toekijken.
Na een tijdje gingen we weer verder naar Valladolid, waar we in hotel Il Meson del Morgues, de nacht doorbrachten.
De volgende morgen bezochten we de Mayastad en de piramide van Chicken Itza. De atleten uit onze groep konden de piramide beklimmen. Een paar gingen naar boven.
Ik stond er onder en keek naar de hoge trap die naar te top voerde en dacht;
" Wat die kunnen, kan ik ook." Ik zette een voet op de eerste tree en ging dapper omhoog.
Halverwege bleef ik staan om naar beneden te kijken. Ik schrok bij het uitzicht. Ik had niet gemerkt hoe steil het omhoog gegaan was.
Dan besloot ik weer terug te gaan, wat me meer moeite kostte, dan het omhoog klimmen.
Na een korte tussenstop, reden we naar de grotten van Lol - Tun.
We bekeken maar een klein deel van de grot, die 24 km lang is.
Met een beetje fantasie kon je in het gesteente bloemen en dieren herkennen.
Het ging verder naar ons hotel in Uxmal, waar we konden eten en ons verfrissen konden om dan naar de ruïnes te rijden., waar we een lichtshow te zien kregen. Naar mijn smaak, tamelijk vervelend.
Het hotel Mission Uxmal was erg luxueus. Het had grote kamers met balkon vanwaar je op het zwembad uitkeek, waar we jammer genoeg geen tijd voor hadden.
De ochtend er op gingen we de gebouwen bij daglicht bekijken.
Dat werkte veel imponerende op mij, dan die stomme lichtshow.
Weer zag ik een soort leguaan die op een steen zat en zich braaf liet fotograferen. Daarna gingen we naar een Mayadorp, waar ovalen huisjes in wit geschilderde steen stonden.
Een van de huisjes mochten we bezichtigen hoe vlaaienbrood werd gebakken. In de huiskamer hingen veel schilderijen met heiligen afbeeldingen en op de kasten Christus en Mariafiguren. Dan bekeken we het binnenhof waar de was buiten hing om in de zon te drogen. Aan een boom was een varken met touw vastgebonden. Een hond stond er voor en besnuffelde het varken.
Verder lezen >> www.reisimpressies.eu - Yucatan