MAURITANIE
Samenleving

To read about MAURITANIA in English - click here

Hotels Mauritanie

Samenleving

Staatsinrichting

Sinds 3 augustus 2005 wordt het land geregeerd door de 'Conseil Militaire pour la Justice et la Democratie' (CMJD). De CMJD heeft in een amendement op de grondwet het functioneren van de uitvoerende macht toegelicht. Het militair comité benoemde een civiele premier en een kabinet van 24 ministers. De regering is verantwoording verschuldigd aan de militaire raad; het parlement is ontbonden. De CMJD heeft aangegeven om zo snel mogelijk (binnen twee jaar) de parlementaire democratie terug in te voeren. Voor de staatsgreep kende Mauritanië een parlementaire democratie, geënt op het Franse staatkundige model, met invloeden van de islamitische sharia wetgeving. De president werd in dit systeem direct gekozen voor een termijn van zes jaar. Hij benoemde de premier en de Raad van Ministers. Het Parlement dat uit twee Kamers bestaat, de Nationale Assemblée en de Senaat, controleerde de werkzaamheden van de ministers. Een constitutionele raad, aangewezen door de president, coördineerde verkiezingen en referenda en zorgde dat de overheidsactiviteiten in overeenstemming zijn met de grondwet. Een raad voor economische en sociale aangelegenheden adviseerde over economische en sociale zaken en een opperste Islamitische raad adviseerde over religieuze zaken. Volgens de grondwet kent Mauritanië een onafhankelijke rechtspraak. Veranderingen in de grondwet vereisen een tweederde meerderheid in de Senaat en goedkeuring door middel van een referendum.

advertentie

Politiek

Na een mislukte poging tot staatsgreep in juni 2003, vonden er in augustus en in september 2004 nog twee pogingen tot staatsgrepen plaats in Mauritanië. De couppoging van juni 2003 was na twee dagen van gevechten in de hoofdstad Nouakchott bedwongen. De couppogingen in 2004 gingen daarentegen niet met gevechten gepaard, wel werden vermeende betrokkenen van de couppoging van juni 2003 opgepakt. Tegen de coupplegers werd eind 2004 een strafproces gestart, waarbij 84 van de 195 coupplegers schuldig werden bevonden.

In april 2005 intensiveerde President Taya zijn aanpak van (vermeende) islamisten in het land. In een reeks van arrestaties werden tientallen mensen opgepakt en werden invallen gedaan in moskeen. Dit wekte woede op onder de islamitische bevolking. Op 4 juni 2005 werd in het noordoosten van het land, tegen de grens van Algerije, een Mauritaanse legerbasis aangevallen. De aanslag, waarbij 19 militairen werden gedood, werd door de Mauritaanse regering toegeschreven aan de aan Al-Qaida gelieerde Algerijnse 'Groupe Salafiste de Predication et de Combat'(GSPC).

De actuele politieke situatie staat beschreven in het hoofdstuk geschiedenis.

Economie

De belangrijkste sectoren van de Mauritaanse economie zijn de dienstensector, de landbouw en visserij en de mijnbouw De export van ijzererts is zeer belangrijk voor de economie van Mauritanië. De industrie is nog nauwelijks ontwikkeld. Het land blijft in hoge mate aangewezen op buitenlandse hulp.

Recentelijk is de aanwezigheid van olie nabij Nouakchott aangetoond en vanaf medio 2006 voert Mauritanië met behulp van het Australische concern Woodside olie uit. De nieuwe weg van Marokko naar Nouakchott is gereed en zal vermoedelijk van grote economische betekenis zijn en verandert het relatieve geografische isolement waarin Mauritanië verkeerde. Mauritanië wordt door deze weg een belangrijke schakel in de verbinding tussen de landen van de Sahara en Noord-Afrika. De recente ontdekking van goud- en koperreserves zal waarschijnlijk nog een andere bron van inkomsten vormen.

Hoewel Mauritanië nog steeds is aangewezen op buitenlandse hulp, bedraagt de economische groei al een aantal jaren rond de 3-6% per jaar. (3,5% in 2017) Dit is onder andere een gevolg van de structurele aanpassingsprogramma's die Mauritanië uitvoert. Andere positieve gevolgen voor de economie zijn lage inflatie en een redelijke betalingsbalans.

Dit neemt niet weg dat de armoede onder een belangrijk deel van de bevolking nog schrijnend is. 31% van de bevolking leeft onder de armoedegrens en het BNP is $4.500 per hoofd van de bevolking (2017). Eén van de knelpunten bij de armoedebestrijding wordt gevormd door het zwak ontwikkelde overheidsapparaat, waardoor de absorptiecapaciteit gering is.

advertentie