MALAWI
The warm heart of Africa

Tekst: Annemie Reijntjens.
Foto's: Chris Lens en Walter Deproost.

22/04/2008: vertrek ( via Parijs) naar Addis Ababa ( Ethiopia) aansluiting Lilongwe = hoofdstad van Malawi.

Zonder problemen vertrekken we uit ons thuisland België: de Brusselse douane is een paar breinaalden en aftershave rijker.
Bij de tussenlanding in Parijs kijken we geamuseerd toe hoe de passagiers hopeloos een plekje zoeken voor hun handbagage, de Ethiopische air-hostessen hadden blijkbaar duchtig gewinkeld in het mondaine Brussel.
Resultaat: handbagage op of onder de schoot ! Aangekomen in Lilongwe, de hoofdstad, leidt Walter ons door de douane.

In de luchthavenbank wisselen we onze euro’s in voor 10 cm Kwacha’s: (het maximum biljet van 500 Kwacha = 2,2€)
Khama en Blessings, onze chauffeurs, staan ons op te wachten.
Hun van-ver-redelijk-uitziend-wit busje, blijkt een ‘zwart’ busje te zijn: opgekalefaterd voor 25 Afrikanen.
Wij, 5 Witte, vinden er moeilijk plaats in!
Onze bagage op de voorbank, wij op de achterbank….. kwestie van prioriteiten!

Na ons geïnstalleerd te hebben in Kiboko Town Hotel maken we een korte wandeling door de ‘oude stad’: we worden bekeken en hebben gekeken.

’s Morgens worden we gewekt door het gezang van de imam, bizar zo in het diepe zwarte Afrika.

24/04/2008: vertrek naar Zambia via Chipata - grens - naar South Luangwa national Park
In het gezelschap van vier Italiaanse meisjes vertrekken we in twee landrovers naar Kibokosafari in Zambia.

Na 150km grensformaliteiten:
- Malawi uit: logboek exit invullen, formulieren invullen. - Zambia in: logboek immigratie invullen, formulieren invullen
Een verontwaardigde Chris : “Waarom hun interesse voor sex?" ... of is het sexe?

We hebben een klein probleempje met ons niet-officieel :’niet-gele koorts’ document, maar mits we betalen mogen we op eigen risico Zambia binnen.
Gelukkig constateert Luce op tijd dat ze een verkeerde pas teruggekregen heeft.

Zolang we geen camera bovenhalen zijn hier weinig problemen..... respecteren met de nodige Afrikaanse slag.
Nog 150 km te gaan, waarvan 120 km op zandwegen en wat voor....

Rond 16 u komen we eindelijk aan en worden we beloond met een ‘klein stukje paradijs’.

Ons gezelschap krijgt drie luxueuze lodges.
Alles is voorzien, zelf een fluitje ... enkel te gebruiken bij onrust, niet voor spinnen!

Na een prachtige zonsondergang met ons eerste, en helaas laatste, sangriaatje worden we verwacht onder de eettent. De kok heeft zijn best gedaan.
Daarna bed in. Ik vertrouw dat bedje niet zo goed … die brullende nijlpaarden en dat fluitje … ik ben stilletjes bij mijn buren (Walter en Chris) in bed gekropen.


25/04/2008: Ochtendsafari: 6 tot 10u en avondsafari: 16u tot 20.00u.
Naar goede Afrikaanse gewoonte zijn we om 5.30u opgestaan. Het begint te schemeren. Nog maar net het kamp verlaten, in onze open 4x4 wagen, worden we geconfronteerd met een groepje olifanten: een imposante grijze massa … beginnersgeluk … dachten we.

Dit is het begin, ons ‘oeroud’ jachtinstinct komt naar boven : olifant, impala, kudu, giraf, zebra, puku, visarend, gier, ijsvogel, buffel, waterbok, aardvarken,nijlpaard, krokodil …

Terug in het kamp genieten we van een siësta in de Afrikaanse zon aan de rand van de Luangwa rivier: de brullende, geeuwende, plassende nijlpaarden worden onze huisdieren.
Om 16 u vertrekken we op avondsafari. Akim ,onze uitstekend gids, krijgt hulp van George, de spotter(=de verlichting).

We rijden dieper het park in, impala’s en zebra’s worden genegeerd, en net voor zonsondergang wordt er bij de rivier een plaspauze gehouden. Akim is nog maar net de wagen uit of op 100 meter … een leeuwin … geen plaspauze!

Een leeuwenfamilie:
drie leeuwinnen en zes welpen!
Welpen die spelen,
Welpen die afdwalen naar de rivier,
Welpen die teruggeroepen worden wegens krokodillengevaar,
Geeuwende leeuwinnen,
Plassende leeuwinnen.

Plots is het donker, blinkende ogen in de nacht. De ‘foto’ jacht wordt verder gezet op genetkatten en allerlei kleine nachtknaagdieren. In de verte zien we een luipaard, dat zich duidelijk gestoord voelt. Twee hyena’s sluipen schuw rondkijkend door het struikgewas. Stilletjes keren we kampwaarts. De eettent verwacht ons. Een nijlpaard heeft zich neergevlijd …

Wijselijk gaan we slapen, elk in zijn eigen lodge, met de Afrikaanse nachtgeluiden als slaaplied.

26/04/2008: tweede safaridag
Ditmaal trekken we de savanne in, waar we getuige zijn van een harde natuurwet: een oud mannetjesgiraf wordt uit de groep verstoten. Hem staat het eenzame lot van sterven te wachten. Wat later worden we opgeschrikt door een familie krijsendebavianen en opgeschrikte impala’s: een luipaard op pad?

Zelfs Luce’s arendsogen kunnen echter niets bespeuren.
Opnieuw laten we ons verwennen door de kok, gevolgd door een kleine siësta, ditmaal niet in de Afrikaanse zon.

We vertrekken op nachtsafari, een tocht naar het plateau, een prachtige zonsondergang!
De oorspronkelijke rustige tocht eindigt in apotheose, na het verlaten van de zandwegen, staan we plots oog in oog met een luipaard: Prachtig geel gevlekt … ”een rustend luipaard”.
Plots een konijntje ... oren rechtop,
het lichaam gespannen … “een sluipend luipaard”.

Het ontsnapt…een nieuwe prooi gevonden, de impala ... “een jagend luipaard”. Ze verdwijnt in de donkere nacht. Verbaasde blikken volgen haar. Bedankt Akim.
Voldaan ga ik slapen met het geluid van een grazend nijlpaard naast mijn met gaas bespannen “open“ deur.

Verder lezen >> www.reisimpressies.eu - Malawi