LETLAND
Economie

To read about LATVIA in English - click here

ANWB vakantie boeken Letland

Steden LETLAND

Economie

De Letse economie heeft een grote ommekeer gekend, die inmiddels zijn eerste vruchten afwerpt. De staatsgeleide economie, gestuurd vanuit Moskou, is vervangen door een zelfstandige, vrije en op de (wereld)markt gerichte staatshuishouding. De aanvankelijk gierende inflatie is inmiddels enigszins onder controle; het bruto nationaal product (bnp) per inwoner kwam in 1994 al op $2.290 en is inmiddels (2017) $27.700. De verdeling van de werkenden onder de bevolking is als volgt: 68,1% van de bevolking werkt in de dienstverlening, 7,7% in de landbouw en 24,1% in de industrie. (2017) De werkloosheid bedroeg in 2017 8,7%. Een duidelijke groeisector is de bouw. Ondanks deze positieve ontwikkelingen, moet niet uit het oog worden verloren dat Letland nog relatief arm is en te kampen heeft met een zeer hoge werkloosheid op het platteland en in Oost-Letland (tot rond de 25%).

Op dit moment heeft Letland ongeveer 2,5 miljoen ha landbouwgrond, waarvan twee derde voor akkerbouw en de rest voor weilanden. Het aantal hectares is aanzienlijk minder dan in 1935 (-32%). Onder de Sovjetoverheersing werd meer dan 1 miljoen ha landbouwgrond geschikt gemaakt voor bosbouw. Het was de boeren slechts toegestaan een klein stukje voor zichzelf te verbouwen en wat vee te houden. De boeren verdienden hun loon op de gigantische staatsbedrijven en kolchozen. Kolchozen waren collectieve boerenbedrijven, waarvan de grond staatseigendom was en de werktuigen en de oogst de leden van de kolchoz toebehoorde. Ten tijde van de onafhankelijkheid waren er 400 kolchozen met een gemiddelde grootte van ca. 6000 ha en 200 staatsbedrijven van ca. 7300 ha. Toch speelden de opbrengsten van de kleine stukken privé-grond een belangrijke rol als aanvulling op de zeer inefficiënt producerende staatsbedrijven en kolchozen. Zo werden in 1991 bijvoorbeeld 87% van alle schapen en geiten op de kleine stukken privé-grond gehouden. Van 1940 tot 1990 een van de belangrijkste leveranciers van vlees en vleesproducten aan de Sovjet-Unie. Vaak kreeg men hiervoor in ruil hiervoor landbouwmachines, brandstof, voedergraan en kunstmest. Toen het gecentraliseerde Sovjetsysteem instortte ontstond er meteen een tekort aan voedsel voor de dieren en stegen de kosten enorm. In één jaar tijd daalde het aantal dieren op de staatsbedrijven met 23%. Daardoor daalde de productie van vlees- en melkproducten met 6 à 7%.

Ruim 2,5 miljoen hectaren worden gebruikt voor de landbouw, waarvan twee derde voor akkerbouw, de rest voor weilanden. Er worden vooral graan en voedergewassen verbouwd.

Visvangst wordt niet alleen voor de eigen kust, maar ook in de Canadese wateren met succes bedreven.

Een belangrijke economische factor is de bosbouw: 42% van het land bestaat uit wouden en jaarlijks wordt meer dan 8 miljoen m3 hout omgezet.

Aan bodemschatten bezit Letland slechts turf, bouwmateriaal (kalksteen, zand, leem, gips, grind), hout en nog wat barnsteen.

Na de Tweede Wereldoorlog werd de industrie in plaats van de landbouw de belangrijkste sector van de Letse economie. Er werken veel mensen in de bouwindustrie en in de textielindustrie. Andere belangrijke sectoren van de industrie zijn de voedingsindustrie, de hout- en papierindustrie en de chemische industrie. Letland is het meest geïndustrialiseerde land van de Baltische staten. Zo werden alle elektrische en dieseltreinen voor de gehele Sovjet-Unie in Letland gemaakt. Door een groot gebrek aan natuurlijke bronnen is het sterk afhankelijk van de export van brandstoffen, elektriciteit en grondstoffen voor de industrie. De natuurlijke bronnen zijn dolomiet, kalksteen, klei, grind en zand. De industrie, geconcentreerd rond de steden Riga, Liepaja en Daugavpils, produceert vooral elektrotechnische machines en apparatuur, levensmiddelen en automobielen.

Hoewel het land drie waterkracht- en twee warmtekrachtcentrales heeft, moet een groot deel van de energiebehoefte ingevoerd worden.

De handelsbalans is negatief; de import bestaat voor een vijfde uit minerale brandstoffen. Verder voert men veel machines en chemicaliën in. In 2017 werd er voor $15,8 miljard ingevoerd. De belangrijkste importpartners zijn Litouwen, Duitsland, Rusland, en Estland.

Uitgevoerd worden met name hout en houtproducten, textiel, landbouwproducten en elektronica. De belangrijkste exportpartners zijn Litouwen, Duitsland, Engeland, Rusland en Zweden. In 2017 werd er voor $12,8 miljard geëxporteerd.

Het spoorwegnet is 2412 km lang, het wegennet 59.178 km, waarvan 22.843 km verhard is. Riga is de grootste containerhaven van het Balticum, Ventspils komt op de tweede plaats. Het ligt in de bedoeling de voormalige Sovjet-marinebasis Liepaja te veranderen in een koopvaardijhaven. Riga bezit een internationale luchthaven.

advertentie

Nuttige links

Baltic-Info Toeristische informatie over Letland (N)
Campersite Baltische Staten (N)
Letland Reisverhaal (N)
Reisinformatie Letland (N)
Startpagina Letland (N)

Bronnen

Baister, S. / Latvia

Bradt Publications

Estonia, Latvia and Lithuania : country studies

Federal Research Division, Library of Congress,

Williams, N. / Estonia, Latvia & Lithuania

Lonely Planet

CIA - World Factbook

BBC - Country Profiles
laatst bijgewerkt november 2024
Samensteller: Arie Verrijp / Geert Willems

LETLANDEconomie