LAOS
rondreis MH 2011

L A O S

MEER REISINFO EN FOTO’S TE VINDEN OP ONZE TRAVELBLOG:
WWW.TANGATANGA.COM/HERLINDEMARC

LAOS – ALGEMEEN
Het noorden van Laos bezochten we reeds in 2009 – 2010, toen schreven we een tekst met onze algemene indrukken. We willen hiernaar verwijzen, want echt veel is er ondertussen in het land niet veranderd. De kleine veranderingen die we opmerkten, zullen we hieronder vermelden.
http://www.tangatanga.com/herlindemarc/laos/reisverhalen/laos-algemeen/
Zuid Laos verschilt niet echt merkelijk van het noorden. Het leven kabbelt er op een rustige en relaxe manier verder, de mensen zijn supervriendelijk en (h)eerlijk. Voor ons is Laos niet echt een land met vele hoogtepunten kwestie van bezienswaardigheden, alhoewel we mooie dingen zagen. Wat ons in Laos aantrekt, is het leven in de dorpjes en steden, het aangenaam rustige en welkome gevoel …

Properheid van het land

Wat algemene properheid in het land betreft, heeft men de 2 voorbije jaren veel werk verricht. Langs de straatkanten ligt nog amper vuil.
Zoals ook voorheen in Laos, zijn de hotelletjes zeer proper, meestal worden de lakens dagelijks ververst.

Internet

Bij ons vorig bezoek, was het niet steeds gemakkelijk een hotelletje te vinden met WIFI, laat staat een stabiele. Ook hier is een serieuze verbetering opgetreden, we hadden in alle hotelletjes een vrij sterke WIFI verbinding. Vaak is er een computer ter beschikking voor de gasten.

Valuta

1 EUR = 10.500 LAK dd. 10 dec 2011.
Phonsavan Bank (PSV bank) rekent geen kosten aan bij ATM geld opname, max. 1 miljoen LAK per opname, max. 5 x na elkaar.
ANZ bank rekent 40.000 LAK per ATM cash opname, max. 2 mio LAK per opname.
BCEL bank rekent 20.000 LAK per ATM cash opname, max. 1 mio LAK per opname, max. 2 x na elkaar.
JDB bank rekent 30.000 LAK per ATM cash opname, max. 1 mio LAK per opname, max. 4 x na elkaar.

Toppers van onze reis in 2011

Konglor cave
Bolaven Plateau: trekking
Champasak: Vat Phu
Toppers van onze reis in 2009-2010

Muang Ngoi Neua
Boottochten van Muang Ngoi Neua naar Luang Prabang,
Luang Prabang
Vientiane: de rust van de hoofdstad + Xieng Khuan

Afknappers van onze reis in 2011

Muang Khua

Afknappers van onze reis in 2009-2010
Luang Nam Tha: jungletrekking

ONS REISVERSLAG

GRENSOVERGANG VIETNAM - LAOS
Met de bus vertrekken we om 5.30 u in Dien Bien Phu, de laatste grote stad in Vietnam, zo’n 34 km van de grens met Laos verwijderd. Wat we niet hadden verwacht, is dat we met zijn 51 (voornamelijk toeristen) in een bus met slechts 24 passagiersplaatsen worden gepropt, bovenop de goederen die op de grond van de bus worden meegevoerd. Niemand heeft een comfortabele plaats voor een rit die in totaal zo’n 9 ½ uren zal duren. Hier geld enkel de regel: als het maar geld opbrengt, we voelen ons als dieren die worden mishandeld en in een veel te kleine kooi gestopt …
We vertrekken al veel te laat, want bewoners komen nog allerlei spullen met de bus meezenden, die bovenop het reeds overvolle dak moeten geladen worden. En wij maar wachten als sardientjes in een blikje ... Ook onderweg wordt om dezelfde reden meermaals gestopt, waardoor veel tijd wordt verloren voor we eindelijk het stadje uitrijden.
Rond 9.30 u komen we aan bij de Vietnamese grenspost, waar iedereen moet aanschuiven om een uitreisstempel in het paspoort te bekomen. Het gaat vrij vlot en we kunnen terug onze plaatsjes in de bus opzoeken. Behalve de passagiers van onze bus zien we hier niemand.
5 km verder komen we bij de Laotiaanse grenspost. Hier moeten de meeste passagiers nog een visum voor Laos kopen, waardoor we onmiddellijk veel tijd verliezen. Ook hier is het rustig, er staan slechts enkele auto’s en vrachtwagens.
Nadat een gezondheidscontrole plaatsvindt (met soort pistool meet men aan het voorhoofd of iemand koorts heeft), moeten we aan 3 loketten passeren vooraleer we verder kunnen:
loket 1: we krijgen 2 documenten om in te vullen, waarna we dit mogen afgeven met ons paspoort + 1 pasfoto.
loket 2: wanneer het paspoort + ingevuld documenten zijn gecontroleerd en goedgekeurd, mogen we betalen voor ons visum, 35 USD + 1 USD voor ‘visum on arrival’ administratie kosten. Pas dan wordt de visumklever aangemaakt en in het paspoort gekleefd.
loket 3: hier mogen we ons paspoort met visum + inreisstempel afhalen, mits betaling van 2.000 LAK (of 5.000 VND) voor de uitgevoerde gezondheidscontrole.
Het is belangrijk dat men over voldoende cash beschikt in de juiste munt, zodat alles vlot kan verlopen. De mensen die hierop niet zijn voorzien, kunnen eventueel met EUR betalen, maar aan een hele slechte koers.
Geldautomaten zijn er niet aan de grens, de douaniers wisselen VND in LAK (als bijverdienste ?).
Het duurt zo’n 2-tal uren vooraleer we weerom in onze veel te krappe bus kunnen kruipen (letterlijk), sommigen kunnen hun plaats enkel doorheen het raam bereiken … om Laos in te rijden.

Ernaartoe:
bus Dien Bien Phu (Vietnam) – Muang Khua (Laos): 100.000 VND pp, 4 uren onderweg tot aan de grens, 9 ½ uren onderweg voor het gehele traject

MUANG KHUA (20.000 inwoners) is het eerste belangrijke plaatsje in Laos, zo’n 55 km verwijderd van de grensovergang met Vietnam in Tai Xang. Het is een kleine handelsdorpje, gelegen aan de Nam Ou rivier, bij de samenvloeiing met de Nam Pak rivier. De snelle groei van dit plaatsje is het gevolg van de migratie van Chinezen en Vietnamezen die hier handel komen voeren.
Na een rit van 9 ½ uren per bus vanuit Vietnam, stoppen we aan de oever van de Nam Ou rivier. Het dorpje is gelegen aan de overkant, die we kunnen bereiken met een klein houten passagiersbootje of met de ferry (op voorwaarde dat er ook auto’s oversteken).
Het was een slopende busrit, in de bus waren 24 plaatsen + chauffeursstoel, we werden er met z’n 51 ingeperst ... onder de voeten en in de middengang werden overal goederen meegevoerd, mensen zaten overal, zelfs op de rugleuning van de zetels. Niemand had een comfortabele plaats op deze overvolle bus. Het ganse traject reden we over een niet geasfalteerde weg … het vlotte niet.
We waren allemaal blij even de benen te kunnen strekken aan de grens om onze paspoorten te laten stempelen.
We hebben aan de grens al gemerkt dat er bloed van de bus afliep … vers vlees dat wordt meegevoerd op het dak ‘in de zon’, waar ook alle bagage op ligt … maar dan wel onderaan.
En inderdaad, onze rugzakken hebben de volle lading gekregen, gezien we vroeg bij de bus waren voor vertrek, ligt onze bagage dan ook helemaal onderaan. De rugzakken zijn verpakt in een hoes, maar na een ganse dag laat die wel wat vocht door … dus mogen we genieten van de afschuwelijke doordringende geur van bloed … Gelukkig zijn onze spullen binnenin nogmaals in een plastiek zak verpakt.
Eenmaal aan de overkant gaan we op zoek naar logies. Ondanks dat er meerdere hotelletjes zijn, is men niet voorzien op het grote aantal toeristen die hier vandaag aankwamen. Behalve alle buspassagiers, kwamen er nog een groep fietsers uit Vietnam en daarbij nog de mensen die de andere richting uitreizen. Gevolg: er zijn maar enkele kamers meer beschikbaar, duidelijk niet de betere ... Maar we zijn blij een bed te vinden. Het vochtige kamertje zit vol vliegjes, Marc hangt vlug onze muskietennet op zodat we rustig kunnen slapen ... tot we ’s nachts allebei wakker worden van een zeer doordringende beergeur … en hierdoor niet meer kunnen slapen.

Ernaartoe:
bus Dien Bien Phu (Vietnam) – Muang Khua (Laos): 100.000 VND pp, 9 ½ uren onderweg voor het gehele traject
ferry Muang Khua – overkant van de rivier: 2000 LAK pp, 2 minuten onderweg
Overnachtingen:
Ketsana guesthouse: 50.000 LAK voor een 2 persoonskamer met sanitair (koud water), ventilator, vochtige kamer, open badkamer met veel vliegen en muggen, enorme beergeur komt ’s nachts opzetten via de badkamer, gezamenlijke douche met lauw water ter beschikking, tel. 088 210 821, gelegen aan de hangbrug over de Nam Pak rivier, af te raden, beoordeling: 0/5.

LUANG PRABANG is een parel van een koloniaal stadje langs de Mekong rivier, gelegen in het noordelijk deel van Laos. We bezochten deze aangename locatie met zijn vele Franse invloeden reeds grondig tijdens ons vorig bezoek aan Laos en brachten hier de eindejaarsdagen 2009 door. Zie ook het verhaal van toen: http://www.tangatanga.com/herlindemarc/laos/reisverhalen/luang-prabang/.
Na 3 dagen van lange vermoeiende busritten, komen we aan in Luang Prabang. We voelen ons hier onmiddellijk thuis, veel is hier niet veranderd. Enkel de zeer kleurrijke avondmarkt in de hoofdstraat is serieus uitgebreid.
We kiezen een leuk hotelletje met terrasje dat uitkijkt op de Mekong rivier en besteden onze tijd hier aan het bijwerken van onze ‘administratieve’ achterstand. De informatie op onze reisblog loopt ondertussen meer dan 1 maand achter, het beantwoorden van e-mails ongeveer evenveel en er zijn nog massa’s foto’s die moeten benoemd en geklasseerd worden, ...
En ’s avonds eten we in hetzelfde restaurantje als met oudejaarsavond 2009, toevallig wordt ons hetzelfde tafeltje toegewezen.

Ernaartoe:
tuk tuk Muang Khua centrum - busterminal: 5.000 LAK pp, 10 min. onderweg, 3 km
bus Muang Khua – Udomxai: 50.000 LAK pp, 3 ½ uren onderweg
bus Udomxai – Luang Prabang: 55.000 LAK, 5 ¼ uren onderweg
tuk tuk Luang Prabang busterminal – centrum: 25.000 LAK te delen met 4 personen, 15 min. onderweg
Overnachtingen:
Hotel Thida guesthouse: 25 USD per nacht voor een ruime 2 persoonskamer met sanitair (warm water), TV, airco, ventilator, koffie en bananen gratis ter beschikking, gratis WIFI, gratis internet aan de receptie, balkon met zicht op de Mekong, aangename balkonnetjes en zithoeken in het gebouw, uiterst vriendelijk en behulpzaam, mogelijkheid tot reserveren van bustickets aan correcte prijzen, fietsen en scooter verhuur, tel. 020 410 33 57, Street Ban Wat Nong, laostyle11@hotmail.com, www.thidaguesthouse.com, beoordeling 5/5.

VIENTIANE, de hoofdstad van Laos, bezochten we reeds uitvoerig begin 2010, zie http://www.tangatanga.com/herlindemarc/laos/reisverhalen/vientiane/.
Hier verblijven we op doorreis naar het zuiden van Laos 2 dagen, we werken wat aan onze achterstand met administratie van de reisblog, foto’s en e-mails. ’s Avonds gaan we lekker eten in ‘Le Côte d’Azur’, een restaurantje langs de Mekong dat door een Fransman wordt uitgebaat, die ook een restaurant in Nice heeft.
Een rondwandeling leert ons dat de Mekongoever, die 2 jaar geleden een echte werf was, nu is omgetoverd in een parkje met reusachtig monument. Het fonteinpleintje in het centrum, een gezellig plaatsje om rond te hangen vorige keer, is men nu aan ’t ombouwen. Kleine veranderingen in een grote aangename stad die voor de rest nog steeds dezelfde is.

Ernaartoe:
tuk tuk Luang Prabang centrum – busterminal: 20.000 LAK, 5 min. onderweg
VIP bus Luang Prabang – Vientiane: 145.000 LAK pp, 11 uren onderweg
tuk tuk Vientiane busterminal – centrum: 20.000 LAK pp, 15 min. onderweg
Overnachtingen:
Douang Deuane hotel: 200.000 LAK per nacht voor een ruime 2 persoonskamer met sanitair (warm water), ontbijt, TV, koelkast, airco, balkon, gratis WIFI, lift, proper, goed onderhouden, ietwat verouderd hotel, vriendelijk onthaal, tel. (856-21) 222 301, Norkeokoummane road, Ban Mixay, Chanthabouly district, dd_hotel@hotmail.com, zeer centraal gelegen nabij Mekong en centrale plein, beoordeling: 5/5.

KONGLOR is een klein landelijk dorpje, gelegen in een vlakte die omringd wordt door prachtig karstgebergte. Hier vindt men voornamelijk tabaksveldjes. Vlakbij kan men de gelijknamige Konglor cave bezoeken, een 7 km lange grot waar doorheen een rivier stroomt.
Tot onze verwondering brengt de bus van Vientiane ons helemaal tot aan Konglor. De weg is sinds 2009 geasfalteerd en dit staat nog niet vermeld in de reishandboeken. In dit kleine dorpje zijn 2 hotelletjes en enkele homestays (soort B&B). Marc gaat op zoek en kiest het beste matras dat hij kan vinden. Hier geen comfort, versleten matrassen met harde doorstekende veren liggen op de grond. Maar, zoals overal in Laos, is het hier proper !
Een korte wandeling voor het donker wordt, door het rustige dorpje en zijn mooie omgeving, doet deugd na de lange busrit. De mensen lachen ons vriendelijk toe en roepen vrolijk ‘Sabaidee !’, de begroeting in hun taal. Hier zouden we wat langer kunnen blijven, zo’n aangename sfeer …
De Konglor grot bezoeken we met een klein bootje, met 2 bootsmannen. Een azuurblauwe rivier stroomt de grot in, deze volgen we gedurende 7 km in het donker. We hebben pech dat de elektriciteit niet werkt in het dorp, zodat de subtiele verlichting ons de grootte en de pracht van de grot niet kan tonen, maar onze kleine zaklampjes geven reeds een goed idee … het is een immense grot, met hier en daar prachtige formaties, gevormd door stalagtieten en –mieten. Gedurende een klein stukje wandelen we er tussendoor voor een beter beeld, om verderop weer in ons bootje plaats te nemen. Af en toe is de rivier te ondiep en moeten we even uitstappen zodat onze bootsmannen het bootje gemakkelijker kunnen verslepen.
Na 7 km komen we terug in de buitenlucht … onze ogen moeten even wennen aan het licht. We strekken op de oever even de benen voor we terug in het bootje plaatsnemen en de terugweg aanvangen. Omdat deze grot nog niet zo toeristisch is, kunnen we in alle rust en stilte van de omgeving genieten … de enige stoorzender is het motortje van ons bootje.
Bij terugkeer in het dorpje, nemen we onze bagage en reizen verder … we zouden hier een dagje langer blijven mochten we een betere matras hebben gevonden, jammer !

Ernaartoe:
tuk tuk Vientiane centrum – centrale busstation: 20.000 LAK, 15 min. onderweg
bus centrale busstation – zuidelijk busstation: 3.000 LAK pp, 15 min. onderweg, met bus nr. 29
bus Vientiane – Konglor: 80.000 LAK pp, 5 ½ uren onderweg
Overnachtingen:
Chantha house and restaurant: 60.000 LAK per nacht voor een ruime 2 persoonskamer, zeer basis, sanitair met warm water, matras ligt op de grond, springveren steken door het matras, ventilator, ruime zitplaatsen en TV ruimte aan het onthaal, restaurant, men spreekt geen Engels, op wandelafstand van de Konglor caves, wordt opengehouden door 3 jonge speelse meisjes, tel. (856-20)221 00 002, Konglor village, www.chanthahouse.com, chanthahouse@hotmail.com, beoordeling 2/5, opgepast voor miertjes in het bed, we zagen het op tijd en kregen onmiddellijk andere lakens en een spuitbus waarmee we rondom het bed spoten tegen de miertjes, ’s nachts hadden we geen last van miertjes, we hoorden van hetzelfde probleem in het andere hotel.

Excursies:
boottocht Konglor cave: 2.000 LAK pp om het domein te mogen betreden + 110.000 LAK voor de piroge (bootje) met 2 bootsmannen, het bootje is maximaal voor 3 passagiers, reddingsvest inbegrepen, zaklamp te huur voor 5.000 LAK.

THA KHAEK is een stadje langs de Mekong rivier met 35.000 inwoners. In het oude stadscentrum langs de Mekong rivier vindt men een aantal minder goed onderhouden koloniale gebouwen uit de periode van de Franse heerschappij. Het stadje wordt vaak als basis gebruikt om de Konglor watervallen te bezoeken tijdens een meerdaagse tocht per motorfiets.
We kiezen een hotelletje niet al te ver van de busterminal en zien bijgevolg niet veel van het stadje zelf, omdat we de volgende ochtend alweer vertrekken.

Ernaartoe:
tuk tuk Konglor – hoofdweg nabij Hin Bun: 50.000 LAK pp, 2 ½ uren onderweg
bus hoofdweg nabij Hin Bun – Tha Khaek: 30.000 LAK pp, 1 ¾ uren onderweg
tuk tuk busterminal Tha Khaek – hotel: 15.000 LAK pp, 15 min. onderweg

Overnachtingen:
Thakhek travel lodge: 90.000 LAK per nacht voor een zeer ruime nette 2 persoonskamer met sanitair (warm water), muskietennet, ventilator, gratis WIFI, ruime zitplaatsen buiten, kampvuur op de middenplaats ’s avonds, lekker maar niet georganiseerd restaurant, vriendelijk onthaal, tel. (856-30) 530 01 45, Ban Vienvilay Moung route 13, tussen km 2 en 3, travell@laotel.com, beoordeling 4/5.

PAKSE is met zijn 70.000 inwoners één van de grootste steden van Laos. De stad aan de Mekong rivier werd in 1905 door de Fransen gesticht in het zuiden van Laos, vlakbij het Bolaven plateau. Sinds de brug over de Mekong er met Japanse hulp werd gebouwd in 2002, breidt de stad snel uit en voert een bloeiende handel met Thailand. Het is een vrij levendig plaatsje met zijn marktjes, een groot aantal toeristen verblijven hier enkele dagen voor een bezoek aan de streek op doorreis van noord naar zuid of omgekeerd.
En weerom duurt onze busrit eindeloos lang … We zouden de bus van 8.30 u nemen, maar die wordt overgeslagen omdat de bus in panne staat. Dan maar wachten op de volgende, om 10.30 u, niet nodig te vertellen dat deze weerom goed vol zit … Onderweg krijgen we panne. Geen probleem, men is hierop voorzien in Laos en heeft steeds een hele reeks wisselstukken bij. Maar het betreffende stuk is van de verkeerde maat … dan maar een andere bus laten stoppen. De onderdelen worden vergeleken … en uiteindelijk uitgewisseld. Met man en macht wordt er gesleuteld. Nadat het stuk is vervangen … beslist men ook de vering nog te vervangen, ze zijn nu toch bezig … Om 21.30 u komen we eindelijk aan in Pakse.
De eerste dag ter plaatse kijken we wat rond. We slenteren langs de Mekong rivier waar het zeer rustig is, de terrasjes nodigen uit er even te verpozen met een drankje. Wat Luang is een mooie traditionele tempel langs de Mekong, met muurschilderingen, fraai bewerkte pilaren en deuren in houtsnijwerk, die bovendien een boeddhistische monnikenschool herbergt. Aan de andere kant van het stadje vinden we de Wat Tham Fai, een grote maar slecht onderhouden tempel, waardoor hij zijn aantrekkingskracht heeft verloren.
Wanneer we op het dakterras van Pakse hotel iets drinken om er het uitzicht rondom en de zonsondergang te bewonderen, hebben we zicht op de Grote Boeddha aan de overkant van de Mekong op een helling. Dit tempelcomplex werd in augustus 2011 voltooid, is te bereiken via een lange trap en biedt een mooi overzicht op de omgeving.
Het Bolaven plateau is een hoger gelegen gebied (1.000 m – 1.450 m hoog), tussen de Mekong rivier en het Annamite gebergte langs de Vietnamese grens. Over het plateau lopen meerdere rivieren, die als prachtige hoge watervallen naar het omringende lagergelegen gebied stromen. Hier vindt men traditionele dorpjes, oorspronkelijk bewoond door de Laven ethnische bevolkingsgroep. De migratie hiernaartoe van een aantal Lao stammen, zorgde voor een onderlinge mix van beide volkeren. De koele omgeving en vruchtbare grond is zeer geschikt voor koffie- en theeteelt. Men kan hier in 1 dag omheen rijden.
Samen met Nicole (NL) en Peter (NL), besluiten we af te wijken van de platgelopen paden rondom het Bolaven plateau en zo te vermijden de ganse dag met massa’s andere toeristen te worden geconfronteerd. We trekken er op uit met een gids, om een dagtocht te maken over het plateau in plaats van eromheen. Dit blijkt de goeie beslissing, we genieten de ganse dag van een zeer bijzondere natuurpracht. De dag begint met een tuk tuk (mini vrachtwagentje, met open zitjes in de laadbak) die ons eerst naar een koffie- en groene theeplantage brengt. Na een rondwandeling tussen de planten door, krijgen we uitleg over het verwerkingsproces van de Lao koffie. Rode en groene thee worden met dezelfde blaadjes gemaakt, rode thee is eenvoudiger en vlugger te bekomen, groene thee heeft wat extra verwerking nodig. We proeven nog een glaasje groene thee voor we verder rijden langs het plateau. Bij een typisch dorpje worden we afgezet, hier begint onze tocht te voet.
We wandelen door het rustige dorpje met Low land Lao en Khmu bewoners. Gids Kham geeft hierbij wat uitleg, de mensen lachen ons vriendelijk toe. Dat hier niet (vaak) toeristen komen is duidelijk, het dorpje ligt er kraakproper bij … hier geen papiertjes van snoepjes die men o zo graag uitdeelt …
Doorheen de koffieplantages klimmen we het plateau verder op. Dan gaat het door een pijnbomenbos, hier toont Kham ons hoe de mensen hars uit de bomen halen om er fakkels van te maken. Deze wordt ook gebruikt om gemakkelijker een vuurtje te kunnen aanleggen om op te koken of zich ’s avonds aan te verwarmen.
En dan komen we boven op het plateau … dat echt bijzonder mooi is, rotspartijen staan overal verspreid in grillige vormen en tooien een witte zandvlakte die wordt versierd met versteende zwarte ‘lavastromen’, soms slechts kleine toefjes die als zwarte slagroom bovenop de vlakte zijn gespoten. We bewonderen de wilde orchideeën en pitcher (vleesetende) planten die hier welig groeien en wandelen er een heel eind tussendoor om dan af te dalen naar een prachtige waterval, Tad Champa. Hier moeten de schoenen uit om de rivier enkele keren te kruisen. We picknicken aan de voet van de waterval en kunnen een duik in zijn poel nemen. Een smal rotspadje loopt achter de hoge waterval door naar de andere kant ervan. Wat is het hier rustig !
Een eindje verder komen we terug aan de weg rondom het plateau. We steken die over om nog 2 watervallen te bezoeken, de Tad Niane en de Tad Fane. Deze bevinden zich niet ver van de weg en worden druk bezocht. Wij zullen een pad door de jungle volgen, van de ene naar de andere waterval. Het is een pittige wandeling over een gehavend pad, dat uitkomt aan de top van de 120 meter hoge Tad Fane watervallen (2 smalle hoge watervallen naast elkaar), die we moeten oversteken om daarna af te dalen naar hun basis. Dit is dan meteen ook het einde van onze trekking.
’s Avonds genieten we van een deugddoende massage, met gebruik van warmtetechnieken. We hebben het verdiend !
Voor een bezoek aan de door Unesco erkende Wat Phu tempelruïnes huren we een brommertje. Alvorens we vertrekken legt men ons uit hoe we moeten rijden, aan de hand van een getekend plannetje. Het is niet echt moeilijk, maar we presteren het om een afslag te missen en zo’n 20 km te lang rechtdoor te rijden.
Wat Phu (Unesco) is een hindoe tempelcomplex uit de 12de eeuw, gebouwd tijdens de Khmer heerschappij. Van de tempels blijft niet heel veel over, maar wanneer we de ongelijke rotstrappen naar boven op de helling beklimmen, hebben we een prachtig overzicht en kunnen we ons voorstellen hoe groot het complex aan de Mekong ooit is geweest. En de omgeving maakt het tot een indrukwekkend geheel.
Op terugweg rijden we door het kleine authentieke dorpje Champasak, dat zich uitstrekt langs de Mekong. Grote oude houten huizen in een soort koloniale stijl sieren de straat, waar de tijd heeft blijven stilstaan, waar waterbuffels, varkens en kippen rustig rondhangen …

Ernaartoe:
tuk tuk Tha Khaek hotel – busterminal: 15.000 LAK pp, 15 min. onderweg
bus Tha Khaek – Pakse: 60.000 LAK pp, 11 uren onderweg

Overnachtingen:
Lao Chaleun hotel: 110.000 LAK per nacht voor een sobere 2 persoonskamer met sanitair (warm water), verouderd maar proper, TV, airco, ventilator, drinkwater, tel. (856-31)251 333, road 06 + 04, Watluang village, beoordeling 3/5.

Excursies:
Wat Luang: gratis
Wat Tham Fai: gratis
Bolaven plateau: 32 USD pp op basis van 4 personen voor 1 dag, maaltijd, transport, goeie gids en inganggelden inbegrepen, met Green discovery, aanrader !
Wat Phu Champasak: 30.000 LAK pp, oude site in prachtige omgeving, aanrader !
ernaartoe: met gehuurde brommer: 60.000 LAK per dag
Tips:
Toerismekantoor gesloten tijdens het weekend.

Massage: Dok Champa massage Alounsavath “Vath”,street 5, Ban Watluang, tel. (856-20)541 88 778, alounsavathindrathep@yahoo.com, rechttegenover Pakse hotel, aanrader !

DON KHON is één van de eilandjes die behoren tot Si Phan Don, de zogenaamde ‘4.000 eilanden’ op de Mekong rivier in het zuiden van Laos, nabij de grens met Cambodja. Deze eilanden (we hebben ze niet geteld …) zijn verspreid over 50 km, een prachtig deel van de rivier met vele watervallen en stroomversnellingen. Gedurende het regenseizoen kan de rivier hier tot 14 km breed worden, de enige plaats met zo’n breedte vanaf de bron op het hoge Tibetaanse plateau tot de monding via de Mekong delta te Vietnam, in de Zuid Chinese Zee.
Tijdens het droge seizoen komen er massa’s eilanden boven water, soms niet meer dan een struikje gras of een zandbank. De grootste eilanden blijven gans het jaar door boven water en worden bewoond. De kleine dorpjes hier vormen een prachtig voorbeeld van het leven op de rivier, ze voorzien zelf in alle levensbehoeften. Zo kweken ze vele soorten gewassen op hun veldjes (rijst, rietsuiker, groenten, …), kokospalmen en bananenbomen groeien hier volop, houden kippen, eenden, varkens, buffels, … en op de rivier kan er uiteraard worden gevist. Pas sinds enkele jaren is er elektriciteit op deze bewoonde eilandjes beschikbaar.
We kiezen voor een verblijf op het rustige eilandje Don Khon, dat via een brug is verbonden met het meer populaire Don Det, bekend voor de rugzaktoeristen en het uitgaansleven, maar eigenlijk valt dit al bij al nog goed mee en is het er ook vrij rustig. Enkele hotelletjes bieden accommodatie langs de oever van de rivier, we nemen een kamer met balkonnetje en mooi uitzicht.
De Khon Phapheng watervallen zijn de grootste in de buurt, ze hebben een debiet dat groter is dan de Niagara Falls. Het uitzicht op de watervallen is indrukwekkend, hoog zijn ze niet, maar het water komt van alle kanten tussen en over de rotsen doorgestroomd met een onbeschrijflijk kracht. Wat een natuurgeweld !
Deze zijn gelegen aan de rand van het vasteland, men kan ze per kajak (georganiseerde daguitstap) of met vervoer (boot, minibus) bereiken.
Aan de rand van ons eilandje bevinden zich vergelijkbare watervallen, Tat Somphamit of Li Phi falls, ze zijn iets minder groot, maar toch ook zeer de moeite. We wandelen ernaartoe met zonsondergang.
’s Ochtends om 7.00 u huren we een fiets en begeven ons naar het buureiland Don Det. Hier hebben we een afspraak met Ellen & Bjorn, ook gebruikers van de TangaTanga reisblog. We ontbijten samen en brengen de ochtend op een terrasje door … met het uitwisselen van reiservaringen, tot ze om 11.00 u de boot op moeten om verder te reizen. Op dat moment komen andere bekenden ons vervoegen, Nicole, Micha & Patricia (ontmoet in Pakse) … en zo vliegt de aangename voormiddag voorbij. En dit is eigenlijk wat men doet op deze eilandjes … relaxen met een drankje !
Na de middag willen we toch nog wel iets meer zien van de eilandjes zelf. Het is zeer rustig fietsen over smalle paadjes in de landelijke omgeving, af en toe een boerderijtje … vriendelijk begroet door de bevolking onderweg.
Al vlug zijn we rond en komen aan de brug terug naar ons eiland. Ook daar rijden we rondom, hier is iets meer te zien. Midden in het water zien we een betonnen muur, ooit opgetrokken als beveiliging door de Fransen, niettegenstaande het eilandje aan de overkant er bebost en onbewoond uitziet. Verderop komen we aan een mooi uitzichtpunt, van hieruit kan men met een bootje de Mekong opvaren om Irrawaddy zoetwater dolfijnen te gaan bewonderen. Deze bedreigde diersoort leeft vooral op de Mekong, maar wij zagen ze ook reeds 2 maal in Borneo.
We keren terug naar ons hotelletje via de brede veldweg, die werd aangelegd op een oude spoorwegberm. Deze 7 km lange voormalige spoorweg loopt midden over beide eilanden Don Khon en Don Det en verbindt beiden met een brug. Aan de beide uiteinden op Don Khon zijn nog 2 locomotieven te bewonderen. Het zou de enige spoorweg zijn die ooit in Laos was afgewerkt en in gebruik genomen voor 2009.
Ernaartoe:
minibus Pakse – Ban Nakasang: 60.000 LAK pp, 3 ¾ uren onderweg
bootje Ban Nakasang – Don Khon: inbegrepen in het busticket, 30 min. onderweg

Overnachtingen:
Pakha guesthouse: 50.000 LAK per nacht voor een 2 persoonskamer met sanitair (koud water), zitplaats met tafeltje en hangmat voor de kamer met zicht op de Mekong rivier, vriendelijke en behulpzame uitbaters, lekker restaurant, regelen transport + tours + fietsenverhuur tegen eerlijke prijzen, tel. (856) 20 222 777 12, sisavart_doy@yahoo.com, beoordeling 4/5.
Excursies:
Khon Phapheng watervallen: 60.000 LAK pp voor het transport, geboekt bij ons hotel, we zijn met 4 deelnemers + ingang waterval: 20.000 LAK pp
fietstocht op de eilanden Don Khon en Don Det: 10.000 LAK per fiets per dag + 10.000 LAK per dag voor de brugoversteek tussen beide eilanden

Veel reisplezier, www.tangatanga.com/herlindemarc