KAMEROEN
Geschiedenis

To read about CAMEROON in English - click here

Hotels Kameroen

Geschiedenis

Ontdekking en wisselende heersers

Kameroen werd in de 15e eeuw (1472) ontdekt door de Portugees Fernão do Pó. Tijdens één van hun vele reizen voeren ze langs de kust van Kameroen en waren ze onder de indruk van de grote garnalen die zich in de rivieren situeerden. Daarom gaven ze het land de naam “Cameroes”, wat de Portugese benaming voor garnalen is.

In 1837 stond koning Bimbia een deel van de kuststrook af aan de Britten. Na het Congres van Berlijn werd Kameroen echter een Duits protectoraat onder de naam Duits Noordwest Afrika en vanaf 1901 Kamerun genoemd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) werd Kamerun door de Fransen en de Britten veroverd. Na de oorlog werd Kameroen opgesplitst in een Frans deel en een Brits deel, resp. Cameroun en Cameroons genaamd. Beide gebieden waren echter geen koloniën maar werden mandaatgebieden van de Volkenbond.

advertentie

Zelfbestuur

In 1922 kreeg Cameroun reeds beperkt zelfbestuur. Na de opheffing van de Volkenbond in 1946 werden Cameroun en Cameroons mandaatgebieden van de VN. In 1954 werd Cameroons onderdeel van de Federatie van Nigeria.

In 1959 werd Cameroun onder de naam République du Cameroun een autonome republiek binnen de Franse Gemeenschap. nationalistisch leider El Hadj Ahmadou Babatoura Ahidjo van de Union du Camerounais (UC) als premier. Een jaar later werd het land onafhankelijk met Ahidjo als president. Tijdens de onafhankelijkheidsviering (1 januari 1960) moesten de nog aanwezige Franse troepen en de Nationale Garde van Cameroun reeds een communistisch getinte revolte onderdrukken.

In 1961 stemde de bevolking van het zuidelijke deel van Brits Kameroen voor aansluiting bij de eerder gevormde Republiek Kameroen, waardoor de federale Republiek van Oost en West Kameroen ontstond. Ahidjo werd president van de federatie. Het noordelijke deel van de Britse kolonie koos voor aansluiting bij Nigeria.

advertentie

Republiek Kameroen

In 1972 sprak de bevolking zich in een referendum uit voor een eenheidsstaat, de Republiek Kameroen. Nadat de op autocratische wijze regerende Ahidjo (als enige kandidaat) in 1980 voor vijf jaar was herkozen, trad hij in 1982 af en benoemde zijn premier, de zuiderling Paul Biya, als zijn opvolger. Biya is sindsdien onafgebroken president en is in 2004 gekozen voor een nieuwe termijn van 7 jaar. Bij de verkiezingen van juli 2007 houdt de partij van Biya de meerderheid in het parlement. In april 2008 wordt de grondwet veranderd zodat Biya in 2011 weer mee kan doen aan de presidentsverkiezingen. De oppositie spreekt van een constitutionele coup.

In maart 2009 brengt Paus Benedictus een bezoek aan Kameroen. In oktober 2011 wint Paul Biya de verkiezingen met 78% van de stemmen. De oppositie erkent de overwinning niet vanwege veronderstelde fraude. In november 2012 viert Biya dat hij dertig jaar aan de macht is. Een Franse priester wordt in november 2013 ontvoert door Islamisten, maar komt in januari 2014 weer vrij. Frankrijk ontkent losgeld te hebben betaald. In 2015 en 2016 zijn er aanslagen en ontvoeringen door de Islamitische terreurgroep Boko Haram.

In 2018 werd Biya, op 85-jarige leeftijd, voor de zevende achtereenvolgende keer president. Hij kreeg 71,3% van de stemmen. De kandidaat van de oppositie, Maurice Kamto, kreeg 14,2% van de stemmen en Cabral Libii 6,3%.Op 9 februari 2020 werden in Kameroen parlementsverkiezingen gehouden, samen met gemeenteraadsverkiezingen.[1] De Democratische Volksbeweging van Kameroen behield haar meerderheid in het parlement door 139 van de 167 zetels te winnen.

advertentie