INDONESIE
Sulawesi Java Bali Lombok

Tekst en foto's:
Dirk Dewulf

Sulawesi
Het gaat vlotter dan een kwarteeuw geleden. Na drie vluchten en één nacht Udjung Pandang , havenstad aan de Zuidkust van Sulawesi , moeten we nog een dag rijden tot we in Tana Toraja aankomen.

Hoog in de bergen verscholen ligt Novotel Toraja (nu Heritage) .
Prachtig complex met bungalows opgetrokken in de stijl van de Tongkonan huizen en verspreid over verschillende niveaus.

Naar receptie en het restaurant is het wel serieus klimmen.
De Toraja zijn bergbewoners uit Zuidwest - en Midden Sulawesi . Ze leven verdeeld over 65 dorpen tussen Makale en Rantepao (de hoofdstad van Tana Toraja).

Volgens de overlevering zouden ze 3500 jaar geleden, tijdens een storm, met acht lembangs (prauwen) uit het denkbeeldige Pongko (vermoedelijk Vietnam ) in Sulawesi zijn beland. Vandaar dat huntypische huizen, de Tongkonan, de vorm hebben van een boot.

Oorspronkelijk anemisten, werden de Toraja vorige eeuw bekeerd tot het christendom.
Toch hebben ze de meeste van hun tradities behouden. De Toraja leven in verschillende klassen gaande van adel tot slaven.


Dit onderscheid uit zich tijden hun ceremoniën. We hebben geluk. Er is er een
Sacrofaag van de overledene


rambu solo (begrafenis) in een dorp hier vlakbij. In verschillen hutten kijken de genodigden toe hoe de waterbuffels of karbauwen worden geslacht en geofferd worden te ere van de overledene. Het aantal buffels hangt af van de belangrijkheid van de afgestorvene.

Ondertussen krijgen de genodigden hapjes aangeboden en drinken ze thee en koffie. Na de slachting , zeg maar bloedbad , waarbij de dieren met een sabel levend gekeeld worden , gaat men het vlees versnijden en verdelen onder de gasten.

De volgende dagen wordt de overledene in processie rondgedragen om uiteindelijk begraven, eigenlijk bijgezet, te worden in grotten in de rotswand .

Vaak, naargelang de rang, worden de doden omringt door beeldjes "Tau Tau" ter bescherming en die vaak lijken op de overledene zelf.
De Toraja kennen vele vormen van begraafplaatsen.

Zo bezoeken we dorpen als Tampang Allo waar de doden in ondergrondse grotten worden begraven.
In Sangalla zien we een babygraf in een boom.
Bori is dan weer bekend om zijn menhirs en nissen in de rotswanden. Meest bekend zijn wellicht de hangende graven van Lemo.
De Toraja zijn echt en bijzonder volk met een bijzondere cultuur.

Hun dorpen zijn gewoon fascinerend door hun architectuur en structuur.
Meestal bestaat een dorp uit een rij Tongkonan huizen met een open plein ervoor. Aan de overkant staat dan, tegenover elk huis een rijstschuur, opgetrokken in dezelfde stijl en vorm.

Typisch is het aanbrengen van de buffelhorens aan de voorzijde van de Tongkonan. Het geeft de belangrijkheid van de bewoners weer en stemt overeen met het aantal dieren dat zal geofferd worden bij een overlijden. De Toraja telen rijst , koffie en kruidnagels.

Het commercieel centrum van TanaToraja is de districthoofdstad Rantepao waar de markt een bezienswaardigheid op zich is. Bij ons bezoek krijgen we er nog een verrassing bovenop. Na de markt is er een heuse bakfietsenkoers. Een soort wielercriterium op z'n Toraja. Vlaanderen is even weer wat dichterbij.

De rit naar Udjung Pandang en de luchthaven is dezelfde als bij de heenreis lang en monotoon . 's Avonds geraken we enkele reisgezellen kwijt. Enkelen vertrekken naar Borneo, anderen naar Jakarta . Wij trekken voor één nacht naar Bali , en dan morgenmiddag, doorvliegen naar Yogyakarta van waaruit we een stuk van Java gaan ( her)ontdekken

Java.
Het is reeds laat als we in Yogyakarta bij het hotel aankomen . Na het diner gaan we even de straat op. Het is pikdonker en de schaars -verlichte eetkraampjes zien er maar vuil en luguber uit. Te druk en vooral te gevaarlijk, lijkt het ons. Morgen beter.

Met de bus rijden we 's morgens naar de Hindoe tempel Gedung Songo gesitueerd op de flanken van de Gunung Ungaran vulkaan.
Naar de top waar drie hindutempels staan kan je te paard.

Na het bezoek gaat het richting spoorwegstation van Ambarawa waar zich een museum met enkele oude stoomlocomotieven bevindt. Het stationsgebouw is nu omgetoverd tot restaurant.
Na de lunch vertrekt het treintje naar Bedongo door de rijstvelden.

Verder lezen >> www.reisimpressies - Indonesië