INDIA
Udaipur

Tekst en foto's:
Ton Stegers.

Dag 9 Maandag 11 Februari.

UDAIPUR.
Onderweg naar Udaipur stoppen we bij de tempels van Ranakpur, de grootste tempels van India. We gaan allergrootste in, een waar labyrint vol beelden van goden en olifanten. Binnen zijn 1444 marmeren zuilen, stuk voor stuk heel fijn bewerkt, en bijna allemaal kaarsrecht. Eén zuil staat een beetje scheef, want alleen God zelf is volmaakt.

De tempel is gebouwd door 'Jains', ofwel mensen die het Jain-geloof aanhangen.
Een beetje Jain eet geen vlees, een hele Jain draagt geen leer, en een extreme Jain veegt de straat voor zijn voeten zodat hij maar niet op een mier stappen zal. Ik had nog per ongeluk een Buda gefotografeerd en moest deze dus deleten op mijn camera.
Op het terrein stikt het van de apen "Black Face Monkeys" en eekhoorns.

Na Ranakpur gaat de weg de bergen in. Al slingerend gaat het sukkelend door want je kunt hier echt niet hard rijden.
Onderweg nog een fotoshot bij een waterpomp die door ossen wordt aangedreven zodat het land van water kan worden voorzien.

Lekker cirkeltjes draaien de hele dag en als dank krijg je dan als er een bus met reizigers stopt ook nog een paar flinke tikken op je billen. Verderop nog een boom met heel veel Vliegende honden, veel hangen weinig blaffen.

Deze dag was best vermoeiend en we waren dan ook blij dat we in Udaipur ons Hotel Jaiwani Heaveli konden betrekken. Een leuk hotel met dakterras met zicht op het Picholameer. Het sanitair van het hotel was nog voorzien van de aankoopstickers dus alles was nieuw.

Aan de oevers het City Palac, het grootste paleizencomplex van India.
In het meer een eiland ( Niwas-eiland) waar het "lake palace staat", dat nu een luxueus hotel is waar vooral rijke Britten en Amerikanen overnachten en waar de James Bondfilm Octopussy is opgenomen.

Als je de film nooit gezien hebt ga dan naar Udaipur want hier draait hij elke avond in elke kroeg.

Het is echt een heel gezellig stadje en het is hier heerlijk slenteren ( tussen de koeien en het verkeer door) aan het water zijn de vrouwen (wie anders) druk met de was bezig of zich zelf aan 't wassen. Soms voel je je een voyeur als je daar met je camera staat maar het is zo'n mooi gezicht. Het is geen probleem als Ria de vrouwen en ik de mannen fotografeer.

Samen met een paar vrouwen uit de groep een door Ingrid geadviseerd kledingbedrijfje ingestapt waar de dames maatkleding kunnen laten maken. Dus kijken, stof uitkiezen, opdracht geven, maat nemen en bestellen.

De volgende dag klaar. Heerlijk gegeten op het dak met uitzicht op het verlichtte "Lake palace". En de dag is weer teneinde.
Dag 10 Zondag 12 Februari.
De dinsdag er na.

Opgestaan en vanuit het kamerraam genoten van het uitzicht op het meer. Schitterend en dat met een zelfgemaakt lekker kopje koffie. Naar het dakterras gegaan waar we een heerlijk ontbijt hadden genomen.
Het zonnetje kwam op en je zag de kleuren veranderen.

Anna zat al vroeg op het terras met haar verrekijker vogels te spotten en de omgeving te observeren. Er vlogen ooievaars over het meer.
De hele dag hebben we eigenlijk gebruikt om alleen maar te slenteren en te genieten van de mensen en de gezellige stad. Aan het meer stonden een paar olifanten die klaar werden gemaakt voor een ritje. Toen ze door de enge straatjes liepen moesten de mensen die er boven op zaten allerlei trucks uithalen om onder de elektriciteitsdraden door te komen.

We zijn de kleding van Ria gaan ophalen en dat zag er perfect uit. Ook nog enkele T-shirts en broeken gekocht voor een schijntje.
Een handelaar kon ons kleding leveren maar deed heel ingewikkeld over een bonus. Wij hoefden zijn baas maar 1000 RPI te betalen i.p.v. 1200 maar dan had hij graag 100 RPI in zijn handje gehad.

Dat vonden we goed maar de maten die wij nodig hadden waren niet aanwezig en hij zou ze straks wel kunnen leveren. Nou dat vonden we toch wel een beetje te ingewikkeld en hebben maar afgehaakt.
Bij een ander textielzaakje heeft Ria nog een blouse laten maken en ook dat was weer perfect maatwerk.

's Middags een waterfiets genomen en over het meer gefietst!! Het voordeel was dat je dan ineens een enorme rust hebt lekker drijven en genieten van het uitzicht. Je moet alleen uitkijken dat je niet te kort bij het paleis komt want dan word je teruggestuurd door de beveiliging en dat overkwam een paar groepsgenoten van ons.

's Avonds zijn we in het plaatselijke Museum naar een show geweest van Zang Dans en Muziek. Was wel aardig maar niet sensationeel. Je zat je weer murw in de Lotushouding. (ik weet niet hoe die Indiërs dat volhouden ).

De dag afgesloten door bij restaurant "Rainbow", boven op het dak te eten. Gezellig en Lekker .

Woensdag
Vandaag een lange reisdag want we moeten de nodige kilometers vreten op een heel drukke weg. Af en toe houd je je hart vast wat je onderweg voor kapriolen mee maakt en het is dan ook niet verwonderlijk als je ineens een auto of vrachtwagen op zijn kop ziet liggen.
Ook wij hadden bijna een chauffeur die plots achter zijn geparkeerde bus vandaan kwam aangereden maar dankzij een supersnelle reactie van onze Chauffeur was er niets gebeurd.
De chauffeur en bijrijder waren sowieso een goed op elkaar ingesteld team die veilig en voorzichtig reden. De eerste koffiestop ging niet door omdat het restaurant gesloten was dus het was alleen een stop voor plassers en rokers.

De volgende stop bij een restaurant was wel weer prima en we hadden heerlijk gegeten in en grote tuin.
Toen we de weg vervolgden hebben we ons verreden en ware we de weg kwijt. Daardoor kwamen we wel weer een dorp tegen waar een aantal buffels lagen te baden een mooi plaatje.

Er volgde een rit over allerlei hobbelige wegen en maar wel door een prachtlandschap. Het dorpje aan een meer waar we ons verreden hadden bleek achteraf precies op het dorp te lijken waar we uiteindelijk ook aankwamen.
Een dorp aan een groot meer dat bijna helemaal droog stond. Veel bedrijvigheid van de locale bevolking.

Wij moesten bij het paleis van de Prins zijn waar wij zouden overnachtten en in plaats van 14.30 uur kwamen we pas om 17.00uur aan. Een prachtig paleis waar we met een bloemenkrans en een drankje werden verwelkomd. Daarna een lekkere bak koffie. In de tuin zaten pauwen die van de ene boom naar de andere vlogen.

De prins bleek een jonge gast te zijn die gewoon in jeans liep en niet met een kroontje op zijn hoofd. Hij hield de traditie van de familie in stand en leefde geheel in stijl van een prins met zijn personeel. Hij was de opvolger van de familie dit in tegenstelling tot zijn broer die er een ander leven op na hield.

Onze kamer was weer eens om stil van te worden. Super super groot met een enorm groot hemelbed in het midden. Een heel grote badkamer en het geheel was ingericht in oosterse stijl. Tapijten, meubels, Gordijnen alles in antieke staat.

Verder lezen >> www.reisimpressies - Udaipur