INDIA
rondreis MH deel 2g
rondreis MH deel 2g
I N D I A
MEER REISINFO EN FOTO’S TE VINDEN OP ONZE TRAVELBLOG:
WWW.TANGATANGA.COM/HERLINDEMARC
THANJAVUR,ook Tanjore genoemd, is een chaotisch, rommelig en vuil stadje met 215.000 inwoners, typisch Indisch. Tussen de toeterende bussen en de lustig plassende mannen … vindt men de weg naar een prachtig door Unesco erkend forttempel en een koninklijk paleizen complex.
Dit is de reden van ons bezoek. Na zo’n 6 uren onderweg met 2 verschillende versleten locale bussen komen we zowat suf gekookt aan, hier is het toch echt zeer warm … en ’t zal er niet op verbeteren want we stevenen af op de heetste periode, namelijk april. De busreizen vallen wonderwel mee, geen volgepropte bussen … de zitplaatsen zijn ruim genoeg, al zijn ze niet comfortabel te noemen, de open ramen brengen wat verkoeling. Wachttijden hebben we tot hiertoe nog niet gehad. Wel zijn we telkens de enige westerlingen, wat ons soms wel wat bekijks geeft, maar iedereen is steeds vriendelijk en behulpzaam. Maar goed ook, want de juiste bus vinden is de grootste uitdaging. De bestemmingen worden meestal enkel in het typische krulletjes geschrift vermeld …
Het koninklijk paleis bestaat uit meerdere gebouwen, opgetrokken in zeer verschillende stijlen. Een aantal ervan herbergt musea met kunst, oude boekwerken, … We kopen een ticket, om te moeten ontdekken dat we hiermee slechts 3 gebouwen kunnen bezoeken … en zo zijn er nog enkele extra tickets nodig voor andere gebouwen … dan maar eerst degene bezoeken waarvoor ons ticket wel geldt !
De plompe Bell tower is tot zowat halfweg te beklimmen via zeer smalle wenteltrappen. Van hieruit hebben we een mooi uitzicht rondom over het paleis en de stad met zijn lage bebouwing … tot aan de grote tempel, die deze namiddag op ons programma staat.
Het is even zoeken om de ingang te vinden naar de Marata Dharbar hall, rond een binnenplaats treffen we hier 2 zuilengalerijen aan. Eentje met typische beelden uit het Hindoe geloof, de andere komt wat kitscherig over met zijn muur- en plafondschilderingen in felle tinten. Ook de zuilen en de beeldhouwwerken zijn beschilderd.
Om de Sarja Madi te betreden, moeten we eerst het paleis verlaten. Dit immense roze gebouw aan de drukke East Main Road hadden we reeds in het voorbijgaan opgemerkt. De binnenkant stelt echter niet veel voor.
Een historische bibliotheek, de Saraswati Mahal Library, vinden we interessant. Deze herbergt geschriften op gebundelde palmbladeren, woordenboeken vanuit verschillende ‘tekens’ talen naar het Engels, fijn getekende medische naslagwerken, afbeeldingen met gebouwen uit belangrijke steden, tekeningen met Chinese folterpraktijken, …
De Brihadishwara tempel is een prachtige grote hindoetempel, een mooi voorbeeld van Chola tempelarchitectuur. Deze parel van een tempel is zeer terecht door Unesco erkend als werelderfgoed. Het tempelcomplex wordt omringd door een fortomwalling.
Wanneer we door de grote poort binnenwandelen, worden we verwelkomd door een olifant. Het fotogenieke dier heeft tekeningen op zijn hoofd. Vele locale bezoekers blijven staan poseren, geven hem wat groen te eten. Dit dier heeft een belangrijke betekenis in het hindoe geloof. Wie een geldstuk offert wordt door de olifant gezegend.
De verschillende tempelgebouwen en schrijnen in okerkleurige zandsteen zijn volledig versierd met prachtige beeldhouwwerken die dansers, dieren en andere figuren uit de religie voorstellen. De indrukwekkende hoofdtempel is juist geen 60 meter hoog, we schuiven aan om een kijkje binnen te nemen, maar hier is niet zo veel te zien. ’t Is eerder een kwestie van een (geld)offer te brengen, hindoe gelovigen krijgen een witte veeg op het voorhoofd. Onder de omringende fortmuren vinden we mooi bewaarde muurschilderingen, waarbij vele offerplaatsjes zijn voorzien. Op het terrein ontbreekt natuurlijk ook het beeld van Nandi niet, Shiva’s heilige stier.
Provincie
Tamil Nadu
Ernaartoe
tuktuk Puducherry hotel – busterminal, 60 INR, 10 min.
locale bus Puducherry – Chidambaram, 42 INR pp., 1 u 50 min. onderweg
locale bus Chidambaram – Thanjavur, 72 INR pp., 4 uren onderweg
Overnachtingen
Hotel Ramnath, 1.100 INR per nacht voor een 2 persoonskamer met sanitair (warm water), TV, airco, ventilator, lift, onpersoonlijk onthaal, zeer locaal restaurant aanwezig, geen WIFI, centrale ligging, 1335 South Rampart, tegenover Oud busstation, Thanjavur, tel. 04362 271 139, hotel_ramnath@yahoo.com, beoordeling: 3/5.
Excursies
Onderstaande plaatsen bezochten we te voet, ze zijn in de nabijheid van het centrum gelegen.
- Royal Palace, voor ons zeker geen must see !
Bell tower, Marata Dharbar Hall en Sarja Madi: inkom: 50 INR pp. + 30 INR foto’s
Saraswati Mahal library: inkom: gratis
Voor enkele musea en een beeldengalerij met tempeltoren binnen de paleismuren moet afzonderlijk worden betaald, we beslisten deze niet te bezoeken, omdat wat we er tot dan toe zagen niet echt de moeite loonde.
open van 9.00 u – 13.00 u en van 15.00 u – 18.00 u
- Brihadishwara tempel en fort, prachtige tempel !
inkom: gratis
open van 6.00 u – 12.00 u en van 16.00 u – 20.00 u
MADURAI (1,2 miljoen inwoners) is een van de oudste steden van India, gelegen aan de oever van de Vaigai rivier, economisch gedreven door IT. Deze levendige stad wordt gedomineerd door de meest artistieke tempel van Zuid India, Sri Meenakshi, een middeleeuwse tempel. Men beweert dat dit de belangrijkste tempel in het zuiden is, naast de Taj Mahal voor het noorden van het land. Waar Chennai het hart van de provincie Tamil Nadu wordt genoemd, is Madurai de ziel ervan.
Het ietwat meer toeristische stadje is opvallend properder, minder rommelig en druk dan Thanjavur. Op zondag vindt er een belangrijke ceremonie in de tempel plaats, we mogen dit ondervinden … bijna alle hotelletjes zijn volzet.
Tempelcomplex Sri Meenakshi stelt ons toch wat teleur, na al het lof dat we erover hoorden en lazen. Het zijn 5 zeer hoge kleurrijke tempels, volledig versierd met beelden uit de Hindoe religie. Maar we hadden er iets unieker van verwacht ... nadat we de prachtige tempel van Thanjavur 2 dagen geleden hebben gezien. Weliswaar een andere stijl, maar deze sprak ons meer aan.
Meer over het verleden van India ontdekken we in het Gandhi memorial museum. Met foto’s en teksten wordt de geschiedenis van het land toegelicht en meer uitgebreid ingegaan op het leven en de strijd van Gandhi voor zijn land en de vrede. Toch hebben we de indruk dat de informatie hier ietwat gekleurd wordt weergegeven, dat we deze af en toe met een korreltje zout moeten nemen.
Ernaartoe
locale bus Thanjavur oude busterminal in het centrum – nieuwe busterminal, 5 INR pp., 15 min.
locale bus Thanjavur – Madurai, 90 INR pp., 3 u 45 min. onderweg
locale bus Madurai busterminal – stationsbuurt, 11 INR pp., 15 min.
Provincie
Tamil Nadu
Overnachtingen
Hotel Pearls, 825 INR per nacht voor een 2 persoonskamer met sanitair (warm water op bepaalde tijdstippen), TV, ventilator, bovenlaken op aanvraag, proper, onpersoonlijk, centraal gelegen, tel. 0452-234 1566, n° 95 West Perumal Maistry street, Madurai, www.hotelpearls.com, reservation@hotelpearls.com, beoordeling: 3/5
Excursies
- Tempelcomplex Sri Meenhaksi, inkom 50 INR pp. + 50 INR voor foto’s
ernaartoe en terug: te voet
Het is een mooie tempel, we zagen er al meerdere van dit type, misschien is dat de reden dat deze ons niet zo zeer kan boeien. De ceremonie die aan de gang is, heeft weinig kleur en variatie.
- Gandhi memorial museum, inkom gratis
ernaartoe en terug: bus van het centrale busstation (n° C3, 2 of 44), heen: 6 INR pp., terug 9 INR pp., afstappen aan de halte Tamukkan vlakbij het museum
Interessant voor wie graag wat meer ontdekt over de het woelige verleden van India en het leven van Gandhi.
KODAIKANAL is een heerlijk koel bergdorpje met 33.000 inwoners, gelegen aan een groot meer op 2.110 meter hoogte. Omringd door pijn- en eucalyptuswoud, leent deze locatie zich tot wandelingen langs rotsen en naar enkele watervallen, die vooral in het regenseizoen prachtig zijn.
We zouden ons verplaatsen naar het door theeplantages omringde bergdorpje Munnar, hiernaartoe rijden dagelijks 3 bussen. Een staking verhindert echter onze plannen … vandaag rijdt geen enkele bus dit traject. Enkele minuten onze reisgids bestuderen brengt ons op het idee naar Kokaidanal te rijden, ook een bergdorp. Van daaruit kunnen we alsnog richting Munnar uit en als het ons er bevalt, bezoeken we eerst deze streek.
De omgeving van het bergdorpje is bekend om zijn koffie-, cacao-, thee-, kruidenplantages en eucalyptusbomen … de doordringende geur kwam ons al tegemoet tijdens de busrit hiernaartoe.
Wanneer we van de bus stappen voelen we onmiddellijk de aangename warme ‘lente’ temperatuur, dit zal zo blijven tot de zon ondergaat (of achter wolken verdwijnt), dan koelt het merkelijk af. Het bergdorpje is aangenaam rustig, het oogt zeer proper voor India. Armoe zien we alom, zoals steeds. Hier moeten we aan wennen, je kan niet iedereen geven … en wie is echt behoeftig ? Soms vragen we dit wel eens aan iemand die we vertrouwen (hotel of restaurant).
Al vlug vinden we een hotelletje, installeren ons en maken een wandelingetje. Overal wordt chocolade aangeboden, ambachtelijk geproduceerd. We kopen ons elk een zakje, deze is … natuurlijk niet zo lekker als de Belgische … maar toch smaakt hij heerlijk na al die maanden van ‘ontbering’ … ! Moet er niet bij verteld worden dat Marc er niet kan van afblijven …
Het Bryant park, aangelegd door de gelijknamige Engelsman, bezoeken we niet. Een blik over de omheining vertelt ons dat het parkje niet veel voorstelt, we veronderstellen dat dit anders is in het regenseizoen, wanneer de bloemen in bloei staan. Nu ligt alles er dor en droog bij.
Coakers Walk is een kort geplaveid wandelpad naar een uitzichtpunt, met zicht op de vallei en het gebergte rondom. Jammer dat de wolken ’s ochtends reeds vroeg komen opzetten uit de vallei.
We wandelen voorbij de ingang richting jeugdherberg en komen bij een kerkje van de ‘kerk van Zuid India’ op een heuvel. Hier ontdekken we juist boven het uitzichtpunt van Coakers Walk te staan, dus min of meer hetzelfde beeld te hebben. Een vriendelijke gelovige biedt ons vanwege de kerkgemeenschap een kopje ‘lente’ thee aan, zeer zoet en met veel melk ... maar hij is lekker. En het is leuk om op de lente te drinken. We praten een tijdje met de 74 jarige man, die fier is wanneer we hem jonger schatten … Hij vertelt dat hier een groot klooster is met Belgische nonnen, ze hebben er een school opgericht.
Rondom de oevers van het Kodaikanal meer is een wandelpad aangelegd van zo’n 5 km. Ondanks de autoweg ernaast, is het rustig wandelen in deze mooie omgeving. Halfweg pauzeren we even in een klein aangelegd tuintje met banken. Dit is een monument ter ere van een overleden politieke gevangene uit de jaren ’40. Jammer dat de vele bloemen niet bloeien, op enkele grote witte kelken na.
Provincie
Tamil Nadu
Ernaartoe
tuktuk Madurai hotel – Arapalayam busterminal, 50 INR, 10 min.
locale bus Madurai – Kodaikanal, 62 INR pp., 4 ½ uren onderweg, mooie bergrit naargelang we het bergdorp naderen
Overnachtingen
Hotel JC Grand, 760 INR per nacht voor een 2 persoonskamer met sanitair (warm water), zithoek, TV, vriendelijk onthaal, zelfde maatschappij als de JC lijnbussen, propere lakens (rest niet 100 % proper), handdoeken op aanvraag, geen WC papier, doen de was tegen redelijke stukprijs, gelegen tegenover busstation, Woodville road, tel. +91 4542-241 143, jcresidency@gmail.com, www.jcresidency.com, beoordeling: 3/5
Excursies
Coakers Walk, een zeer korte wandeling met mooie uitzichten op de vallei, op voorwaarde dat er geen wolken hangen (komen reeds in de voormiddag op)
het geplaveide wandelpad start net buiten het centrum van Kodaikanal
inkom: 3 INR pp. + 10 INR voor foto’s
THENI is eerder een zakenstadje, vooral belangrijk voor de katoen, textiel en chilli (peper) industrie. De omgeving is gekenmerkt door verschillende soorten plantages. Het stadje is in een vlakte gelegen, met uitzichten op het omringende gebergte.
Van uitersten gesproken !
We komen van een aangenaam rustig klein bergdorpje in een zeer druk zakenstadje terecht. Van een heerlijk koel lenteklimaat ... ’t is hier snikheet ! Hoe proper onze vorige locatie was … hier heerst wanorde en is het echt onverzorgd, properheid is ver zoek. Storend is niet zozeer het zwerfvuil, maar de open riolen met stinkend water, hoopjes bijeengeveegde afval vol vliegen, …
Hier zullen we een nachtje blijven. De lange busrit naar onze volgende locatie, opnieuw de bergen in, passeert langs schitterende uitzichten. Wanneer we onmiddellijk verder rijden, zal het laatste deel van de rit in het donker verlopen.
Provincie
Tamil Nadu
Ernaartoe
locale bus Kodaikanal – Theni, 53 INR pp. + 20 INR per grote rugzak, 3 ½ uren onderweg, prachtige rit door de bergen, we dalen zo’n 2.000 meter en rijden doorheen zeer verschillende vegetatiezones.
Overnachting
Theni International hotel ***, 1.350 INR per nacht, voor een comfortabele 2 persoonskamer inclusief locaal ontbijt, met sanitair (warm water), TV, airco, ventilator, 2de handdoek en WC papier op aanvraag, lift, goed restaurant aanwezig, onpersoonlijk zakenhotel, gelegen op wandelafstand van de busterminal, Madurai Road, Theni, tel. (04546) 260 656, hoteltheniinternational@yahoo.com, www.hoteltheniinternational.com, beoordeling: 5/5
MUNNAR is een bergdorp met 68.000 inwoners, op 1.525 meter hoogte gelegen. De streek is bekend om zijn kruidenplantages. Hier vindt men eveneens een zeer uitgestrekt gebied met theeplantages die horen tot de hoogst gelegen ter wereld.
Deze plaats bestaat uit 3 delen, in het meest toeristische deeltje zijn een 4 tal busterminals gevestigd. Hier staan tientallen tuktuk’s en jeeps naast elkaar langs de wegkant te wachten op klanten. Een 800 tal meter verderop bevindt zich het eveneens toeristische, maar ietwat kalmere oude dorp, waar nog steeds het toerismekantoor is gevestigd. Aan de overkant van de rivier, achter een helling bevindt zich een grotere woonkern.
Onderweg naar Munnar genieten we weerom van een prachtige busrit. We vertrekken uit het drukke stadje Theni om eerst de enorme vlakte met zijn verschillende gewassen te doorkruisen. Eenmaal aan de rand hiervan, klimmen we langzaam omhoog langs een smalle weg met vaak vrij steile afgronden, slechts centimeters van de wielen van onze bus verwijderd. Stilaan komen we in een bosrijk gebied, met een ongelooflijke variatie aan groenschakeringen. De vele bloemen in alle mogelijke kleuren accentueren het natuurschoon. Dan komen we tussen de plantages terecht, eerst is er wat variatie, kruiden, koffie, … om uiteindelijk te belanden in een zeer uitgestrekt gebied met theeplantages. Dit is echt schitterend, de groene hellingen golven als een zee van duizenden groene lakens om ons heen, de scherp afgelijnde struikjes zijn als onderdeeltjes van reusachtige mozaïektekeningen die artistiek in uiterst boeiende patronen werden aangelegd. Het is precies of we nooit aan het einde hiervan geraken … zo’n uitgestrekt theeplantage gebied zagen we nooit tevoren.
Deze rit vinden we zo mogelijk nog mooier dan die van gisteren, tussen Kodaikanal en Theni.
Munnar zelf stelt ons wat teleur. Hier vinden we niet de rust en pure lucht zoals in Kodaikanal. Het is een uiterst druk en chaotisch stadje, dat we echt niet aantrekkelijk kunnen noemen. We worden onmiddellijk benaderd door enkele tuktuk chauffeurs, die elk wel een hotelletje kunnen aanbevelen. Daar gaan we zelden op in, dus ook nu stappen we met onze rugzakken rustig weg om een eindje verderop te bekijken waar we onze zoektocht zullen aanvatten.
Hier zien we niet echt veel toeristen rondwandelen, vooral de locale bevolking maakt de enorme drukte. Het leven draait bijna volledig rond het werk op de omringende theeplantages.
Al vlug merken we dat Munnar zich niet echt richt tot de westerse toeristen. Behalve in de dure hotels, vindt men enkel zeer locale restaurantjes. Een lekkere koffie met gebak kan men hier moeilijk vinden. Men verkoopt echter wel kruiden, thee, koffie, chocolade, … in souvenirwinkels.
Maar … de super mooie omgeving maakt alles goed !
Omdat we zo’n 1 u 40 min. moeten wachten op de locale bus naar Top Station, stelt de ontvanger van een andere bus, die een stukje dezelfde kant oprijdt, voor met hem mee te rijden en onderweg Kundala Dam te bezoeken, een mooi meer met stuwdam. Daar kunnen we nadien de bus verder nemen.
Een weerom adembenemend mooie busrit brengt ons hiernaartoe. We passeren een aantal toeristische trekpleisters, zoals de Mattupetty Dam en Echo Point. Onze bus rijdt over de smalle weg bovenop de Kundala Dam met slechts enkele centimeters ruimte aan beide zijden, vooraleer we worden afgezet. We wandelen een eindje in het bos en kijken bij het stuwmeer rond alvorens de dam over te steken en aan de wegkant te gaan wachten op onze bus naar Top Station.
Al toeterend horen we de bus naderen … waarmee we onze sprookjesachtig mooie rit verder zetten. Top Station is een bergtop, op 1.700 meter hoogte gelegen, die spectaculaire uitzichten biedt over de bergketen Western Ghats. Waar de zandweg eindigt, kan men een 100 tal meter afdalen via een trap om op een uitzichtplatform terecht te komen. Hier worden we omringd door valleien en andere bergen. Jammer dat het niet zo’n heldere dag is vandaag, we hebben slechts een vaag uitzicht … maar vinden dit reeds spectaculair mooi.
Chinnar Wildlife Sanctuary is een groot beschermd natuurgebied. Hier leven ongeveer 50.000 olifanten in het wild, maar ook luipaarden, herten, apen, vele soorten kleurrijke vogels, …
Om dit gebied te bereiken, moeten we door de bergen afdalen tot 465 meter hoogte. Onmiddellijk laat de grote warmte zich voelen. We bevinden ons hier in een uiterst droog gebied, met hoge rotsbergen, droge gele grasvlaktes, bossen, rotsrivieren, …
Met een verplichte gids maken we een 3 uren durende tocht doorheen het gebied. We volgen een rivier en bewonderen de prachtige hoge bomen in deze zeer speciale omgeving. Zilverkleurige aapjes met zwart gezicht verwelkomen ons en spelen in de bomen. Verder zien we een aantal mooie kleurrijke vogels, de witte ‘paradise fly catcher’ met zwart hoofd, een reusachtige arend, … maar ondanks de vele olifantenpaden, laten deze dieren zich niet zien. Enkel hun uitwerpselen bevestigen dat ze hier veelvuldig aanwezig zijn … Na zo’n 40 min. wandelen, komen we aan het einde van het pad, op een open plaats waar 2 rivieren samenvloeien. Hier vlakbij zien we de boomhut waarin men kan overnachten, dit is de beste manier om hier wilde dieren te zien, die vooral ’s ochtends en ’s avonds uit hun schuilplaatsen tegen de warmte komen.
Op terugweg beslissen we te stoppen in Marayoor, een klein ordelijk stadje. Hier eten we iets en wandelen wat rond. We zouden het sandelbomenwoud bezoeken, maar dit is 5 km verderop gelegen en het zou te laat worden om terug te keren.
Na weerom een onbeschrijfelijk mooie heen- en terugrit, komen we in het donker aan in onze verblijfplaats Munnar. Opnieuw werd het een onvergetelijke, schitterende dag !
Omdat we er niet genoeg van krijgen, laten we ons de volgende dag door een locale bus aan een theeplantage afzetten. Hier willen we tussen de theestruikjes gaan wandelen. Verbodsborden aan alle paden houden ons echter tegen, zo ook een bediende van de plantage waaraan we de vraag stellen. We mogen enkel over de grote weg wandelen ... wat we dan ook een eindje doen, ondertussen uitkijkend naar een volgende bus die ons bij een andere theeplantage verderop kan afzetten om daar onze kans te wagen. Maar … dan zien we een pad zonder verbodsbord … dus houdt niets ons tegen, we zien wel hoe ver we geraken. Uiteindelijk wandelen we enkele uren tussen de mooi frisgroene theestruikjes , picknicken, … om bij het einde van de plantage terug af te dalen naar de weg. Een theeplukker passeert ons en groet ons vriendelijk … die heeft er helemaal geen probleem mee dat we hier komen wandelen. Wel letten we op niet te dicht bij de kantoorgebouwen te passeren, van ver kunnen we zien waar veel activiteit is en mogelijks een verantwoordelijke zou rondlopen … ook deze plaatsen vermijden we.
Eenmaal terug aan de weg, nemen we opnieuw een bus, die ons brengt naar de Lakkor watervallen. In de poel onderaan de eerste waterval genieten de locale toeristen van het koele water ... volledig aangekleed wordt hier gebaad. De waterval zelf stelt niet zo veel voor … We nemen een gids om naar een hoger gelegen waterval te wandelen. Deze is wat hoger, maar ook hier zijn we niet van onder de indruk. Onze gids vertelt ons dat hier tijdens het regenseizoen een brede gordijn van water te zien is … en met die hoogte moet dat echt wel indrukwekkend zijn. Maar nu, op het einde van het droge seizoen … zijn alle waterlopen zo ongeveer uitgedroogd.
We wandelen een eindje terug, tussen de nabijgelegen theeplantage. Veel bloeiende bomen sieren de boorden van deze plantage … met vooral fel paarse en rode bloemen. Enkele dames zijn thee aan het plukken, wuiven en roepen ons van ver toe … waarna ze graag poseren voor een foto.
Provincie
Kerala
Ernaartoe
locale bus Theni – Munnar, 64 INR pp., 3 ½ uren onderweg, schitterende rit !
Overnachtingen
Emmel Dwellings hotel, 800 INR per nacht, voor een 2 persoonskamer met sanitair (warm water), TV, lakens en dekens, handdoeken, WC papier, thermos drinkwater wordt aangeboden, proper maar oud, vriendelijk en behulpzaam, koffie of thee kan de ganse dag worden bekomen voor 10 INR per kop, generator bij stoomuitval, de 2de dag stelt men voor de lakens en handdoeken te verversen, +/- 800 meter van het drukke centrum, voorbij hotel East End de linker klimmende straat volgen, tel. 04865-231090, www.emmeldwellings.in, emmeldwellings@india.com, beoordeling: 4/5
Excursies
- Kundala Dam:
ernaartoe: locale bus, 20 INR pp., 45 min. onderweg
- Top Station:
inkom trap naar lagergelegen uitzichtpunt: 15 INR pp., de trap daalt ongeveer 100 meter naar een speciale plaats waar je midden tussen de hogere bergen staat en neerkijkt in de vallei
ernaartoe van Kundala Dam: locale bus, 13 INR pp., 15 min. onderweg
terug naar Munnar: locale bus, 30 INR pp., 1 uur onderweg
- Eravikulam NP:
We willen dit park met de bedreigde Nilgiri tahr, een vrij tamme soort berggeit, bezoeken. Maar het is jammer genoeg gesloten in februari – maart omwille van het vogelbroedseizoen (foutief vermeld als januari – februari in ons reishandboek Lonely Planet).
- Chinnar Wildlife Sanctuaty: prachtig natuurgebied, waarin wilde dieren leven
inkom: gratis
verplichte gids: 150 INR pp. voor een tour van max. 3 uren.
ernaartoe: locale bus Munnar – Chinnar WS, 44 INR pp., 2 ½ uren onderweg, bus naar Udumalpet, op deze lijn rijden de bussen niet zeer frequent.
Er is slechts 1 wandeling die wordt aangeboden, deze volgt een eindje een rivier. Dit zou de enige geringe kans zijn op het zien van wilde dieren. Het is te warm, de beste kans om dieren te zien is om 7 u ’s ochtends, ook ’s avonds is er meer kans dan tijdens de dag. Hiervoor moet men in het park overnachten, er zijn verschillende mogelijkheden (info: Forest Information Center te Munnar). Ook het regenseizoen biedt meer kansen om de dieren te spotten.
- Marayoor: klein verzorgd stadje op weg van Munnar naar Chinnar
We stoppen hier om er iets te eten en wandelen door het stadje.
ernaartoe: bus Chinnar WS – Marayoor, 12 INR pp., ½ uur onderweg
terug: Marayoor – Munnar, 34 INR pp., 2 uren onderweg
- wandeling in een theeplantage, aan de Neyamakkad watervallen:
de watervallen zelf staan momenteel droog, het is dan ook het einde van de droge periode
ernaartoe: bus Munnar – Neyamakkad watervallen, 13 INR pp., 20 min.
- Lakkor watervallen, wandeling theeplantage:
deze moeten indrukwekkend zijn tijdens het regenseizoen of kort erna, nu stellen ze niet echt veel voor
ernaartoe: bus buurt Neyamakkad watervallen – Lakkor watervallen, 17 INR pp., 30 min.
terug: bus buurt Lakkor watervallen – Munnar, 23 INR pp., 50 min.
KOTHAMANGALAM is een uitgestrekt stadje, waar zich opvallend veel kerken, kloosters, weeshuizen en ziekenhuizen bevinden. Het oogt tevens als een bedevaartsoord. Aan de randen van het stadje staan riante villa’s. Alles is hier wat meer onderhouden en properder, maar de alom aanwezige bedelaars zijn ook hier van de partij.
Vanuit dit stadje bezoeken we het Thattekkad vogelreservaat. Voor een optimaal schouwspel moeten we vroeg uit de veren, zodat we om 6.00 u de bus kunnen nemen. Ter plaatse maken we een wandeling door prachtig natuurschoon, langs een meer. We zien een aantal voor ons nieuwe vogelsoorten … maar lang niet zo veel als verwacht. Onze gids is echt teleurgesteld, elke ochtend is hier een waar spektakel te zien omstreeks 7.00 u, wanneer de vogels samen met de zon opstaan … maar het is reeds de derde dag op rij uiterst rustig, de kracht van de zon wordt beperkt door een licht bewolkte lucht en de vogels komen niet tevoorschijn.
Wanneer we terug in Kothamangalam aankomen, hebben we nog mooi de tijd om langs de 3 grote kerken te passeren. Mannen wuiven ons toe van op een stelling die ze aan het bouwen zijn ... we bewonderen hoe ze met de ‘dhoti’ (grote lap stof die als een lange rok rondom de heupen wordt gedrapeerd, soms dubbelgevouwen en opgeknoopt tot ‘minirok’) zo behendig op de dunne boomstammetjes omhoog kruipen.
Provincie
Kerala
Ernaartoe
bus Munnar – Kothamangalam, 52 INR pp., 2 ½ uren onderweg
riksjah (gemotoriseerde 3-wieler, tuktuk) busterminal – hotel, 15 INR pp., 5 min.
Overnachtingen
Hotel Maria International ***, 1.406 INR pp. voor een zeer ruime en luxueuze 2 persoonskamer met sanitair (warm water), zeer proper, TV, airco, ventilator, zithoekje, bureau, balkon, uitzicht op de rivier, een ananasplantage en tropisch woud, vriendelijk maar onpersoonlijk zakenhotel, goed restaurant aanwezig, tel. 0485-282 2025, Aluva – Munnar road, Kothamangalam, www.hotelmaria.in, hotelmariaklm@gmail.com, minpunt: geen wifi, beoordeling: 5/5
Excursie
Thattekad Bird Sanctuary:
inkom: 100 INR pp. + 25 INR camera
gids: 750 INR, onze uiterst vriendelijke gids is Vinod Narayanan, die tevens een homestay in het reservaat uitbaat, is zo teleurgesteld over de weinige vogels die we hebben gezien, dat hij ons slechts 500 INR wil aanrekenen in plaats van de afgesproken 750 INR.
Homestay Birds Song is gevestigd midden in het reservaat (open sinds 12/2011), beschikt over 2 zeer basis, maar propere kamers, men kan van op het balkon genieten van de natuurpracht en de vogels en wilde dieren rondom, 750 INR pp. incl. 3 maaltijden + dranken (fruitsappen, thee, koffie, water), wie wenst kan samen met de echtgenote van Vinod de maaltijden bereiden, verschillende excursies zijn mogelijk, persoonlijk zouden we hier hebben gelogeerd, mochten we ervan geweten hebben, tel. +9746 248274, thattekkadhomestay@gmail.com, we kunnen hierover geen beoordeling geven aangezien we er niet hebben gelogeerd, maar het zag er prima uit.
ERNAKULAM vormt samen met de op een eiland gelegen toeristische plaatsjes Fort Kochi en Mattanchery een grote havenstad. De woonkern Ernakulam is op het vasteland gelegen en verbonden met de zeer nabije eilanden via bruggen en ferry’s. Het totale gebied heeft 1,36 miljoen inwoners.
Het eiland met Fort Kochi en Mattanchery wordt gekenmerkt door een mix van historische bezienswaardigheden, Chinese visnetten, koloniale gebouwen die overbleven na Portugese, Nederlandse en Britse heerschappijen, oude tempels, moskeeën en synagogen.
Bij ons bezoek aan Fort Kochi worden we voortdurend aangesproken door rickshaw chauffeurs (gemotoriseerde 3 wielers), ze bieden een rit aan om het plaatsje te verkennen. We weten wel beter, toeristen worden rondgevoerd van winkel naar winkel … zelfs naar restaurants. Overal krijgen de chauffeurs een premie of een gratis maaltijd. Enkele onder hen, die beseffen dat we liever wandelen, komen ons na een tijdje opnieuw tegen en vragen of we voor hen iets willen doen … een winkel binnengaan, zodat zij commissie krijgen ‘want de brandstof is opgeslagen en we hebben het geld zo dringend nodig …’. Ook hieraan doen we niet mee … we zijn hier om het stadje te bezichtigen, niet om naar de verkoopspraatjes in winkels te luisteren … En wat een opluchting dat we hebben gekozen om op het vasteland te logeren en niet hier, daar worden we tenminste met rust gelaten …
De wandeling die op ons plannetje staat aangeduid, brengt ons langs de bezienswaardigheden van Kochi. De gebouwen zijn de moeite waard, jammer dat het mooie ervan vaak wordt teniet gedaan door uithangborden … in de meeste zijn commerciële activiteiten gehuisvest. Toch vinden we dat deze zeer toeristische plaats iets aan charme mist …
De Chinese visnetten vormen voor ons het hoogtepunt (zie foto) van dit bezoek. Enkele vissers roepen ons dichterbij, ze geven een woordje uitleg en tonen hoe zo’n net functioneert … ’t is een kwestie van tegengewicht, bekomen door grote keien aan dikke touwen. Deze worden door de mannen opgetrokken en neergelaten, zwaar werk. Marc mag helpen het net na 10 minuten terug uit zee te lichten, het team van 6 mannen begint al zingend het ritme aan te geven. De buit is maar armtierig … in het regenseizoen komen er veel meer en grotere vissen hiernaartoe. Een mooie roze dolfijn speelt rondom het net, maar laat zich niet vangen … daarvoor zijn deze dieren te slim volgens de vissers. Het is bovendien helemaal niet hun bedoeling deze leuke dieren in de netten te lokken …
Plots staan we te midden van de opnames van een Bollywood film. We praten eventjes met de regisseur, hij wil binnen 2 jaar bekend worden. We vragen of het bekende acteurs zijn, het antwoord is neen, maar dat is helemaal niet belangrijk. Ze hebben wel de allures van VIP’s … Grappig hoor !
Mattanchery is een Joodse wijk, waar een oud paleis en een synagoge te bezoeken zijn. We hebben pech, het is vrijdag. Vrijdag en zaterdag zijn de rust- en gebedsdagen van het Joodse geloof, de gebouwen zijn gesloten. Dit deel van het eiland kan ons wat meer bekoren, de toeristische straten worden gevuld met kleurrijke souvenirs winkeltjes, maar we wandelen ook langs de achterafstraatjes waar het leven gewoon zijn gangetjes gaat …
Provincie
Kerala
Ernaartoe
bus Kothamangalam – Kalloor busstop, 31 INR pp., 1 ¼ uren
bus Kalloor – Ernakulam boat jetty, 5 INR pp., 10 min., bus naar Kochi
Van onze gids in Thattekkad Bird Sancturay kregen we de tip om in Kalloor te veranderen van bus, met de doorgaande bus zouden we er veel langer over doen om de boot jetty te bereiken omdat deze via een zeer drukke weg rijdt.
Overnachtingen
Nandanam Residency, 800 INR pp. voor een ruime propere 2 persoonskamer met sanitair (warm water), goeie matrassen, TV, ventilator (airco mits supplement te betalen), ramen met muggengaas, beschikken over generator, 2de handdoek en WC papier na vraag, vriendelijk en behulpzaam, het nieuw ogende hotel is pas sinds december 2011 geopend, tel. 0484-403 0361, nandanamresidency@gmail.com, www.nandanamresidency.com, beoordeling: 4/5
Excursies
bezoek aan Fort Kochi en Mattanchery:
Bij het toerismekantoortje aan de boat jetty te Ernakulam krijgen we een handige gratis kaart van de buurt, met alle bezienswaardigheden van Fort Kochi erop aangeduid en besproken. We krijgen eveneens een uurrooster van de ferry tussen het Ernakulam, Kochi en Mattanchery.
ernaartoe: ferry Ernakulam – Fort Kochi, 2,5 INR pp., 15 min.
terug: ferry Mattanchery – Ernakulam, 3,5 INR pp., 30 min.
Bij de Chinese visnetten krijgen we een woordje uitleg van de vissers in vloeiend Engels. Ze tonen ons hoe de netten functioneren, echt interessant. Ze vertellen dat 30 % van hun winst naar de baas gaat, de rest wordt verdeeld onder de 6 vissers per net. Momenteel is het zeer rustig, de inkomsten zijn uiterst beperkt, wat ons duidelijk is als we de ‘buit’ uit de netten zien komen. We geven de mannen een fooi, waarvoor ze enorm dankbaar zijn.
ALAPPUZHA (283.000 inwoners), kortweg Allepi genoemd, is een levendige stad met een hectisch centrum. Deze wordt omgeven door natuur, de Arabische zee in het westen en een dicht netwerk van meren, lagoons en zoetwater rivieren en kanaaltjes, de Backwaters genaamd. Het is weerom een stad met opvallend veel juwelierszaken.
De Backwaters worden ook wel eens het Venetië van het oosten genoemd door de Indiërs, diverse dieren en vogels, duizenden toeristen komen er jaarlijks naartoe, maar ook bekend voor zijn bootraces, stranden, marine producten en coir industry (= weven van kokos tapijten). Dit is een ideale streek voor het verbouwen van rijst, de velden liggen onder het zeeniveau ,de rijst bowl van de provincie Kerala genoemd.
Chennamkari is een klein dorpje midden in de zogenaamde ‘backwaters’. Deze vormen een netwerk van meren, kleinere en grotere kanalen achter de kuststrook. De bevolking leeft er voornamelijk van rijstplantages. Dit brengt wat meer welstand, de geschilderde betonnen huizen met mooie tuinen en veranda’s zijn niet piepklein, de kinderen gaan allen naar Engelse scholen. Hier merken we geen straatvuil, noch armoe.
Met een ferry varen we over het kanaal hiernaartoe en worden afgezet aan een mooi katholiek kerkje met verzorgd kerkhof ernaast. We wandelen weg van het kanaal en komen tussen de rijstvelden. Via een zijweggetje tussen de palmen en bananenbomen, komen we aan het huis van een plantagebezitter. Een groepje mensen is tussen de rijst aan het werk in de volle zon, als bescherming gebruiken ze paraplu’s … een kleurrijk beeld. We maken een praatje met de opzichter.
Daarna volgen we een pad dat langs de kanalen loopt, hier staan de woonhuizen … er is immers ‘rivier’ water genoeg, want van waterleiding is hier geen sprake. Aan een smal zijkanaaltje slaan we af, hier is het leven aan de rivier wat intenser, omdat beide oevers vlakbij zijn. We worden bovendien omringd door dicht tropisch groen, dat een strook langs het kanaaltje inpalmt. ’t Is er wat koeler door de schaduw, wat ons zeer welkom is.
De mensen zijn uiterst vriendelijk, we krijgen zelfs door een man een zelfgestookt rijstbrandewijn drankje aangeboden ... een vrouw komt dan weer met een soort tropisch fruit … We durven ons er niet aan te wagen, hebben geen proper water om dit te wassen ... jammer.
Zou het vandaag wasdag zijn ? Overal zien we vrouwen, maar ook enkele mannen in de rivier aan de was … ze staan op een trapje dat het water indaalt, hun kledij maken ze nat en wrijven ze in met een stuk zeep, waarna ze het kledingsstuk beginnen op een groot stuk platte rots te kloppen … Op dezelfde trap doet iemand anders de afwas of staat men zich in te zepen voor een heerlijk rivierbad. Andere vullen kruiken met water en brengen deze naar hun keuken … om er het eten mee te bereiden. De koffie aan een winkeltje verderop ziet er verleidelijk uit … toch maar niet voor ons.
Wat kan het leven toch eenvoudig zijn !
Terwijl we aan de steiger wachten op onze ferry om terug te keren, komt een 11 jarig meisje ons gezelschap houden, samen met haar overgrootmoeder. Deze laatste spreekt geen Engels … maar het meisje daarentegen … ze kan alles in mooi Engels uitleggen. Ze zit in het 5de leerjaar, krijgt enkel les in het Engels, dit geldt voor alle vakken, waarbij hun eigen taal een apart vak is. Ze vertelt dat alle scholen (in de omgeving ?) deze praktijk toepassen … wat zijn de Indiërs vooruitdenkend !
Nu begrijpen we ook waardoor het 8 jarige meisje op de ferry deze ochtend het zo goed kon uitleggen in het Engels … ze zat slechts in het 2de leerjaar.
We beslissen de volgende dag weerom met de ferry op stap te gaan in plaats van ons in een houten kano te laten rond peddelen. Ditmaal kiezen we voor de bestemming Kainakary. Onderweg varen we voorbij een dorpje waar een ceremonie plaatsvindt, op de kade staat een kleurrijk getooide olifant, daar rond de feestende bewoners.
In Kainakary wandelen we weerom eerst wat tussen de rijstvelden, babbelen hier en daar wat met de bewoners van de huizen ertussen. Maar we geraken niet ver, ons pad splitst zich meermaals, om steeds weer te eindigen op het erf van een woonhuis. Rechtsomkeer dus maar.
Een man vertelde ons dat we wat verderop een beroemde ashram BL. Kuriakose Elias Chavara kunnen bezoeken. Dit is een meditatieplaats, rondom een soort kerkgebouw dat is gewijd aan de stichter ervan, Elias chavara.
Eenmaal voorbij dit gebouw, komen we aan een uitgebreid netwerk van smalle kanaaltjes. Het groen is hier wat dichter dan waar we gisteren wandelden, maar voor de rest is de plaats zeer gelijkend. Hier wandelen we uren rond over de smalle paadjes langs de huisjes aan de kanaaltjes. Kleine bruggetjes brengen ons van de ene naar de andere oever. De mensen zijn supervriendelijk, groeten of praten even met ons. Wanneer we enkele prachtige kleurrijke vogels bewonderen, helpt een jonge vrouw ons zoeken … ze vertelt dat het hier elke ochtend om 6.00 u een schouwspel is van ontelbare vogels, net of ze zijn aan het dansen op hun gezangen …
Twee comfortabele houten kano’s met toeristen varen op de kanaaltjes … toch zijn we blij hier te wandelen, zo komen we veel dichter bij de bewoners en hebben vaak leuke contacten. Men werkt hier rond de huisjes, op het water of op de rijstvelden … iedereen heeft zijn eigen rustige tempo, men heeft steeds tijd om de voorbijganger vriendelijk te groeten … en wij hebben de tijd om dit alles van nabij te aanschouwen !
Provincie
Kerala
Ernaartoe
rickshaw Ernakulam hotel – KRSTC busterminal, 30 INR, 5 min.
bus Ernakulam – Alappuzha, 55 INR pp., 1 ¾ uren onderweg
Overnachtingen
Palmy Regency, 600 INR per nacht voor een ruime luchtige 2 persoonskamer met sanitair (koud water), ventilator (airco kamers beschikbaar voor meerprijs), muskietennet (wij gebruiken het niet, de kamer is mooi muggenvrij dankzij de gaas voor de ramen), TV, klein (5 kamers) en proper hotelletje, we kiezen een kamer op de verdieping omdat deze luchtiger is, groot zitterras te delen met 1 andere kamer, gelegen in een mooi tropisch groene tuin met bloeiende planten, we vragen bovenlakens + 2de handdoek en WC papier en krijgen dit zonder probleem, goed ontbijt te verkrijgen voor 75 INR pp., de was wordt gedaan voor 10 INR per stuk, gratis gebruik van fietsen en internet, organiseren excursies, zeer vriendelijk en behulpzaam, zeer goeie ligging vlakbij busterminal en boot jetty, aan de overkant van de voetgangersbrug in het straatje rechtdoor, tel. +91 477 233 7675, palmyregncy@gmail.com, www.palmyregncy.com, beoordeling: 4/5. Aanrader !
Excursies
- Chennamkari: Wandeling langs dorpjes aan kanaaltjes en door rijstvelden.
We worden door de ferry afgezet aan een kerkje met mooi onderhouden kerkhof ernaast, we nemen een pad links van het kerkje en komen zo midden tussen de rijstvelden terecht. Het paadje eindigt bij een ander kanaal op een T splitsing, we volgen het kanaal naar rechts, komen langs vele huizen aan het water, aan een kruising van kanalen volgen we steeds verder ons pad dat terugdraait in een ander kanaal, om weer uit te komen aan het kerkje van waar we vertrokken, we zijn het nog niet moe en blijven het kanaal steeds verder volgen. Bij een klein zijkanaaltje slaan we af en komen tussen dichter groen. We keren weer naar het hoofdkanaal om er de ferry terug te nemen. Overal zijn aanlegsteigers voor de ferry, paadjes boorden de kanalen, men kan wandelen zo ver men wenst.
ernaartoe en terug: publieke ferry Alappuzha – Chennamkari, 5 INR pp, 1 u 25 min. onderweg
- Kainakary: Wandeling langs dorpjes aan kanaaltjes en door rijstvelden.
Vandaag worden we aan een school afgezet. Eerst volgen we het pad schuin tegenover de stijger landinwaarts, om tussen de rijstvelden te wandelen. Het pad en zijn vertakkingen eindigen allemaal bij woonhuizen, omringd door bomen. Terug aan de waterkant, volgen we deze voorbij de school en nemen een pad landinwaarts naar een ashram, BL. Kuriakose Elias Chavara. We volgen het pad verder naast dit domein en komen bij een netwerk van kanaaltjes waarlangs we uren wandelen, de omgeving is gelijkaardig, maar groener dan Chennamkari. Hier zien we een 2 tal toeristen met gids in houten roeibootjes.
ernaartoe en terug: publieke ferry Alappuzha – Kainakary, 4 INR pp, 45 min. onderweg
Volgens de informatie van het toerismekantoor zijn alle dorpjes gelijkend, de omgeving is er één van rijstvelden, omringd door tropische bomen, vooral bananen, mango, kokospalm, … De boottochtjes met kleine bootjes op de smallere kanaaltjes, passeren langs eveneens gelijkende dorpjes, maar deze worden omringd door dichter groen. We beslissen bijgevolg geen dure georganiseerde tocht te maken, maar nemen een tweede keer de ferry, waarbij we in een andere plaats afstappen om de omgeving te verkennen. We wandelden eveneens langs kleine zijkanaaltjes. Tijdens onze wandeling worden we door de bevolking vriendelijk begroet en aangesproken, we volgen ons eigen ritme. Wat wij verkiezen boven de uitleg en het ritme van een gids. Aanrader !
KOTTAYAM (173.000 inwoners) is een vrij levendig woonstadje, gelegen aan het einde van de ‘backwaters’, dat bekend is omdat er in 1820 de eerste Indische drukpers werd in gebruik genomen. Men vindt er veel verschillende kerken, orthodox, katholiek (onder invloed van de Portugese bezetter in de 16de eeuw), ...
Het is een winkelstad met prachtige luxe warenhuizen waar dure juwelen worden verhandeld. Ook zijn er grote kledingzaken met meerdere verdiepingen, waar men vooral stoffen verkoopt, die door de eigen kleermakers tot dure maatkledij worden verwerkt. Dit is het centrum van de specerijen en de rubber voor de provincie Kerala. Hier is weinig of geen toerisme, de stad wordt enkel gebruikt als knooppunt tussen ferry, trein en/of bus.
We nemen de ferry vanuit Alappuzha naar Kottayam, om nog een laatste keer van de uitzichten op de Backwaters te kunnen genieten. En weerom varen we een andere richting uit, waardoor we tijdens deze prachtige trip een andere variatie van het schitterende landschap zien.
In dit stadje Kottayam verblijven we enkel omdat we het Kumarakom Bird Sanctuary, een reservaat met meerdere soorten watervogels, willen bezoeken. Een wandeling van 3 kilometer brengt ons door een mooi bos naar enkele uitkijktorens. De laatste hiervan is het beste gesitueerd om de vogels gade te slaan. We zien ook enkele nesten in het groen. Langs het pad worden we verrast door massa’s grote vleermuizen hoog in de bomen, waarvan er 5 verschillende soorten in het gebied leven.
Provincie
Kerala
Ernaartoe
ferry Alappuzha – Kottayam, 10 INR pp., 2 u 45 min. onderweg, prachtige tocht met mooie beelden van de Backwaters, ietwat anders dan wat we de dagen voordien met de ferry in de buurt van Alappuzha zagen.
locale bus Kottayam boat jetty – centrum, 5 INR pp., 5 min. onderweg
Overnachtingen
Pearl Regency ****, 1.500 INR per nacht incl. tax (basisprijs 2.600 INR pn excl.tax) voor een ruime 2 persoonskamer met sanitair (warm water), TV, airco, ventilator, koelkast, balkon, proper, gemaakt vriendelijk, goede matras, tel. +91 481 256 1123, weg tussen boat jetty en het centrum, pearlregencyKTM@gmail.com, mail@pearlregency.in, www.pearlregency.in, in een 4 sterren hotel hadden we iets meer luxe verwacht, restaurant aanwezig, geen internet. Beoordeling: 4/5.
Minpunten: een stopcontact werkt niet waardoor men de keuze heeft tussen koelkast en TV, aan de receptie biedt men ons aan de hotelcomputer te gebruiken, nadien wordt dit aangerekend terwijl hierover nergens iets is vermeld noch gezegd, het hotel wil een rickshaw voor ons regelen … aan het dubbele van de prijs. Beoordeling: 3/5
Hotels zijn schaars in dit stadje, prijs kwaliteit zeer duur. Door het weinige toerisme is het aanbod van budgethotels zeer beperkt, goedkope hotelletjes zijn wel te vinden, maar de kamers lijken meer cellen en zijn alles behalve proper. Het enige hotel dat voor ons in aanmerking komt, is volzet. We kiezen het zakenhotel dat de meeste korting op de basisprijs geeft, één viersterrenhotel waarvan we wel wat meer hadden verwacht.
De andere optie om het Kumarakom Bird Sanctuary te bezoeken is in de buurt ervan te verblijven, de accommodatie daar is zeer duur.
Excursie
Kumarakom Bird Sanctuary: watervogels te bewonderen vanuit een uitkijktoren, boeiende ervaring.
een wandeling over een half verhard, mooi onderhouden pad, brengt ons naar de uitkijktoren, we nemen geen gids omdat het hier watervogels betreft en we zo meer vrijheid hebben langer te blijven
inkom: 100 INR pp. (gids mogelijk voor 300 INR)
ernaartoe: rickshaw Kottayam – Kumarakom, 250 INR, 30 min. onderweg
terug: locale bus Kumarakom – Kottayam, 11 INR pp., 30 min. onderweg, stopt aan het treinstation
VALPARAI is een bergdorpje gelegen op 1.045 m hoogte. Het plaatsje heeft een prachtige ligging, midden tussen de berghellingen met thee- en koffieplantages. Er heerst een levendige maar aangename sfeer. Toeristisch is het hier allesbehalve, wat we voelen aan de houding van de plaatselijke bevolking, vriendelijk, soms uitgelaten als ze met ons in contact komen.
De rit hiernaartoe is schitterend, we zijn blij voor deze omweg te hebben gekozen. Met de bus volgen we eerst een prachtige rivier met grote watervallen (zelfs nu in het droge seizoen !). Daarna rijden we enkele uren door een ongerepte natuur, een tropisch woud dat door de hoogte stilaan overgaat tot dichte droge bebossing. Dit alles omringd door grote rotsen en bergen. Hier leven wilde dieren in hun oorspronkelijke habitat … overal staan borden langs de weg: opgelet voor overstekend wild ! En hiermee bedoelt men niet enkel herten en everzwijnen, maar ook olifanten, tijgers, …
Het laatste deel van de rit passeert langs thee- en koffieplantages. Pittoresk zijn de kleine dorpjes waar de theeplukkers wonen. De koffie staat in bloei … heerlijk is de geur van de mooie witte bloempjes die door de open ramen van de bus naar binnenkomt !
Na een lange dag van verplaatsingen, komen we pas ’s avonds in het donker aan en zoeken het beste hotelletje uit het zeer beperkte aanbod. Veel comfort heeft men hier niet te bieden. Voor we de dag erna vertrekken, maken we een wandeling door het dorpje. De prachtige omgeving nodigt uit om hier wat langer te blijven, maar we beslissen toch maar verder te reizen.
Provincie
Tamil Nadu
Ernaartoe
rickshaw Kottayam hotel – station, 30 INR, 10 min.
trein Kottayam – Thrissur, 56 INR pp, 3 uren onderweg, klasse 2 S, genummerde plaatsen (ticket de dag voordien gekocht in het station), geen airco (treinen met airco plaatsen waren reeds allen volzet), de plaatsen waren voldoende comfortabel, we namen de trein in de veronderstelling nog wat schitterende beelden te krijgen onderweg in de backwaters, we passeerden mooie groene stukken, maar niets bijzonders in vergelijking met wat we zagen vanuit de ferry en te voet.
locale bus Thrissur – Chalakudi, 21 INR pp., 45 min. onderweg
locale bus Chalakudi – Valparai, 80 INR pp., 4 u 25 min. onderweg, prachtige busrit, aanrader !
Overnachtingen
Green Hill hotel, 1.100 INR per nacht voor een basis 2 persoonskamer met sanitair (warm water), TV, ventilator, bovenlakens en handdoeken te vragen, restaurant niet bijzonder, state bank road, Valparai, tel. 04253 222 562, greenhillhotel@gmail.com.
Minpunten: zeer harde matras, combi toilet (verhoogde Franse WC met aangepaste bril erop …), warm water komt niet uit de douche maar enkel uit een kraan op 70 cm hoogte … kortom, prijs/kwaliteit is voor dit hotel niet correct. Beoordeling: 2/5
Door het weinige toerisme is er enkel een aanbod van enkele homestay ’s en budget hotelletjes, de kamers zijn zeer basis en vaak alles behalve proper. Prijs kwaliteit allemaal te duur.
METTUPALAYAM is een grote drukke en zeer vuile stad, die aan toeristen niet veel te bieden heeft. Wel zijn er enkele hotels te vinden voor zakenmensen en toeristen op doorreis.
Eén van de meest indrukwekkende busritten brengt ons vanuit Valparai naar Pollachi, het eerste deel van onze verplaatsing vandaag. We vertrekken tussen de theeplantages en volgen een weg met 40 haarspeldbochten die ons over een bergpas brengt. Weerom rijden we doorheen een prachtig natuurgebied … verkeersborden waarschuwen: olifanten hebben voorrang, stoor hen hierbij niet !
Verderop passeren we een mooi geordend dorpje van witgekalkte huisjes met rode pannendaken. De smalle straatjes liggen er uiterst proper bij. Een lust voor het oog. Het plaatsje doet ons denken aan het dorpje Thorn dat we ooit bezochten met Jean (Marcs peter) en Christiane in Nederland.
Jammer dat we geen eigen vervoer hebben, we zouden vandaag zeker meermaals zijn gestopt om wat rond te kijken.
Wanneer we over het hoogste punt van dit traject rijden, zien we ver beneden ons een enorm stuwmeer liggen, afgeboord met een uiterst lange stuwdam. In het meer vormden zich een aantal eilanden. Op de achtergrond zien we grillige rotsbergen boven het meer uitsteken. En onder ons … de weg met zijn vele haarspeldbochten … we zijn veel gewoon, maar af en toe houden we toch even onze adem in, terwijl onze chauffeur zeer vlotjes de bus op enkele centimeters van de steile afgrond de vlijmscherpe bochten instuurt. Een kleine inschattingsfout … niet aan denken, genieten van het landschap is onze leuze !
We komen aan in een zeer druk en vuil stadje, waar eigenlijk echt niets te zien is.
Op weg naar het station, nemen we een smal autovrij straatje en komen in een buurt terecht met mooi onderhouden kleine huisjes in pasteltinten, kraakproper is het hier … van uitersten gesproken !
Van hieruit zullen we de zogenaamde ‘toy’ trein nemen, een klein door Unesco erkend oud stoomtreintje, voor het traject naar Ooty, gelegen op 2.240 meter hoogte.
Maar de tickets zijn moeilijk te verkrijgen … ze worden lang op voorhand geboekt, iets wat wij niet wensen te doen omdat we dan onze vrijheid onderweg kwijtspelen. Aan het loket verkoopt men tickets die op een wachtlijst terechtkomen. Omdat velen hun timing niet halen, is er een kans dat we toch zullen meekunnen. Voor de rit van morgenochtend staan reeds 85 mensen op de wachtlijst … we wachten toch liever een dagje langer en komen op de 28ste plaats terecht ... en nu maar afwachten, spannend !
Provincie
Tamil Nadu
Ernaartoe
locale bus Valparai – Pollachi, 42 INR pp., 2 u 15 min. onderweg, prachtige busrit, aanrader !
locale bus Pollachi – Coimbatore, 17 INR pp., 1 u 15 min. onderweg
locale bus busterminal Coimbatore – busterminal Gandhipuram, 9 INR pp., 10 min. onderweg
locale bus Coimbatore (bust. Gandhipuram) – Mettupalayam, 16 INR pp., 1 u 15 min. onderweg
Overnachtingen
Hotel EMS Mayura, 1.200 INR per nachtvoor een ruime 2 persoonskamer met sanitair (warm water), TV, ventilator (idem kamer met A/C = 1.500 INR + tax), zithoek, bureautje, geen internet in het hotel, restaurant aanwezig, vriendelijk, gelegen op wandelafstand van busterminal (300 m) en treinstation (600 m), beoordeling: 4/5
OOTY (94.000 inwoners), officieel Udhagamandalam genaamd, is door de Britten gesticht in de 19de eeuw als vakantieoord. Het is gelegen in de Nilgiri bergketen, op een hoogte van 2.240 meter boven zeeniveau. Zijn mild klimaat, gans het jaar door, trekt vele duizenden locale toeristen die even aan de warmte willen ontsnappen vanuit de nabijgelegen steden en de kuststreek, waardoor dit het meest bekende bergresort is in Zuid India. Men vindt er voor elk wat wils, de natuurlijke charme van de bergomgeving met zijn vele theeplantages, watervallen, meren, rivieren, … prachtig aangelegde tuinen (rozentuin, botanische tuin, arboretum, …), uitkijkpunten op de hoogste toppen, maar ook recreatieparkjes voor klein en groot (kinderpark, pedalo boten op het meer, mountainbikeparcours, paardrijden, …). Een grote paardenrenbaan maakt deel uit van het stadscentrum.
De 5 uren durende treinrit met het charmante stoomtreintje is een leuke manier van reizen. Om het uur wordt er gestopt om water bij te tanken voor de stoom. Dan mogen we uitstappen om de benen te strekken en tevens van de omgeving te genieten. Dat is een welkome onderbreking, want het hijgende en puffende treintje geraakt amper vooruit … we worden de hellingen opge’tsjoekt’, bewegen telkens mee van voren naar achteren met de bewegingen van het treintje … Grappig gezicht de overburen zo te zien wiebelen … maar zelf doen we het onvermijdelijk ook.
Ooty is een uiterst druk plaatsje, met in het oude centrum weinig comfort. Moderne restaurants zijn er moeilijk te vinden, het grote aantal binnenlandse toeristen vraagt hier dan ook niet naar. Overal zijn bakkertjes met de typische Indische zoetigheden en de kleine locale restaurantjes zonder enige charme, die vooral zeer pikante schotels aanbieden. Verder worden de straten afgeboord met juweliers, kleermakers, souvenir winkels, … alles dat de locale toerist kan aantrekken. En … men verkoopt ook hier ambachtelijke chocolade !
De betere hotels bevinden zich buiten het centrum van het stadje, waar ook grotere woningen zijn gebouwd.
We brengen onze eerste dag door met het verkennen van het stadje. Aan de rozentuin hebben we een mooi uitzicht op Ooty en omgeving. De mooi onderhouden tuin werd geopend in mei 1995, met 1.919 verschillende soorten rozen. Jammer genoeg staan deze momenteel niet in bloei en loont een bezoek dus niet de moeite.
In de botanische tuin brengen we echter wel wat tijd door. Het is eigenlijk een goed onderhouden uitgestrekt park, met een grote helling, vanwaar je er een prachtig uitzicht hebt. Ook hier weinig bloemen op dit moment, maar de vele soorten groene planten maken alles goed. Merkwaardig is de fossiele boomstronk, die meer dan 20 miljoen jaren oud zou zijn.
Het St. Stephens kerkje wordt omringd door een kerkhof waar de meeste stenen Engelse namen dragen en is gebouwd op een helling boven het centrum. In de omgeving vinden we nog een aantal typische koloniale gebouwen.
Ooty lake is een grillig gevormd meer, omringd door bossen. Aan de oevers van het meer kan men verschillende vormen van ontspanning vinden. Dit trekt ons echter niet erg aan.
In de omgeving maken we een leuke wandeltocht, die ons naar verschillende dorpjes brengt. Deze zijn zeer verschillend, de mensen overal even vriendelijk. We vormen de gebeurtenis van de dag, toeristen komen hier normaal niet langs … Men vraagt ons hoe we hier geraakt zijn, we tonen het op onze kaart. Alom verwondering dat we de locale bus hebben genomen om daarna zo’n stuk te wandelen …
We vertrekken in het dorpje Gandhipetta, vanwaar we een mooi uitzicht hebben op de vallei waarin we zullen wandelen. Het is een streek waar naast theeplantages ook vele groenteveldjes te vinden zijn. Eucalyptusbossen zorgen hier en daar voor schaduw. In Gandhipetta bevindt zich de ‘Life & Lite academy’ … een school voor de kunst en wetenschap van de fotografie. Hier start onze wandeling, van dorp naar dorp, we proberen zo veel mogelijk de asfaltweg te ruilen voor smalle paadjes tussen de velden.
Kolimalai bestaat slechts uit enkele huizen en een tempeltje, Semandhada omvat enkele koloniale gebouwen. Via een smal paadje komen we tussen de huisjes van Mel Odaiyaratty uit. Deze staan zo dicht bij elkaar op een helling, dat we onze weg moeten zoeken over smalle betonnen richels ertussenin, we kijken uit over de daken van de onderliggende huisjes. Het voelt aan alsof we de privacy van de mensen schenden, maar deze blijven ons vriendelijk toelachten. Dit is blijkbaar de juiste manier om het dorp te doorkruisen …
Het kleurrijke Kammandu is het mooiste dorp op ons pad, gelegen op de rug van een helling, begroeid met theeplantages. We hebben er reeds van ver een uitzicht op. Wanneer we door de smalle betonnen ‘trap’ straatjes wandelen, valt ons onmiddellijk de properheid van dit plaatsje op, nergens een vuiltje te bespeuren. De huisjes zelf zijn in pasteltinten geschilderd, allemaal mooi onderhouden.
Het voorlaatste dorp is Soragundu, waar een aantal opvallend grote huizen het kleine centrum omringen. Aan de rand van het centrum wordt een huis in aanbouw bepleisterd. Het ganse dorp helpt mee … de vrouwen vullen kruiken aan een bron en brengen deze op hun hoofd naar de werf, waar de mannen met het water de muren vochtig houden.
Lovedale is een plaatsnaam die weerom herinnert aan de Engelse bezetting. Hier passeerden we reeds met de stoomtrein en stopten in het kleine stationnetje. Om de tocht af te ronden, wandelen we nog door tot het uitzichtpunt Valley View, vooral onderweg hebben we een mooi uitzicht.
Het hoogste punt van het Nilgiri gebergte, Dodda Betta (2.636 meter boven zeeniveau), willen we niet missen. Boven op de top staat het ‘telescoophuis’, een rond gebouw met glazen verdieping, vanwaar men zicht rondom heeft, telescopen tonen de details.
We nemen de bus en laten ons afzetten aan de zijweg ernaartoe, van waar we nog 3 km moeten stappen en een 200 meter stijgen. Een mooie wandeling … moesten er niet talrijke voertuigen met toeristen de berg oprijden en hun vuile uitlaatgassen over ons uitspuwen … weg de gezonde lucht ! We worden bekeken … ‘wandelen’, toch veel gemakkelijker met de auto !!!
Boven heerst een drukte van jewelste … de parkings staan propvol auto’s die strijden om een plaatsje … we slalommen er tussendoor om bij de ingang te geraken. Op het domein met het ‘telescoophuis’ ziet het zwart van het volk … allemaal locale toeristen … het is weekend, we hadden hier niet aan gedacht. Wanneer we zien hoe men aanschuift op de trap van het telescoophuis, beslissen we van op de grond van het uitzicht te zullen genieten.
We keren al vlug terug, nu is het onze beurt om te lachen … de weg is volledig geblokkeerd, geen auto geraakt nog weg … de voertuigen blijven maar toestromen, aan de zijkanten staan auto’s geparkeerd die niet meer op de parking konden … men kan elkaar niet meer kruisen. Als enigen geraken we erdoor, wandelen langs de zeer lange file naar beneden … en de file groeit maar aan.
Kotagiri is een aangenaam rustig bergdorpje. Hier is minder drukte vanwege het verkeer, al zijn er zeer veel mensen op straat. We hebben de indruk dat hier wat meer welstand is dan in Ooty. Het dorp is niet veel meer dan enkele straatjes, waaronder een smal winkel- wandelstraatje in meerdere verdiepingen, met weerom vele bakkertjes. Een kerk en een moskee sieren het dorp, vanwaar we mooie uitzichten hebben op de prachtige omgeving van theeplantages.
Coonnoor is dan weer zeer druk, het ietwat grotere stadje kent totaal verschillende wijken. Eerst wandelen we door de marktbuurt, waar het er vuil en armoedig uitziet. We klimmen de helling op naar de moskee en de kerk, langs smalle trapstraatjes die er mooi verzorgd bij liggen, met huisjes in pasteltinten. Rondom het stadje rijden we door de betere buurten, met grotere woonhuizen, eerder villa’s.
Provincie
Tamil Nadu
Ernaartoe
Toy trein Mettupalayam – Ooty (Udhagamandalam), 23 INR pp., we willen een ticket kopen voor deze prachtige rit met het oude stoomtreintje, maar deze zijn uitverkocht, de oplossing is een reservatie ticket te kopen waarbij men een nummer krijgt in een wachtrij, als deze niet al te lang is heeft men veel kans alsnog mee te kunnen. De dag erop telt de wachtrij al 85 mensen, we beslissen geen risico te nemen (het is slechts een kort treintje met 3 wagons) en kopen een ticket voor de dag erna, we staan op plaatsen 28 en 29. Omstreeks 17.00 u de dag ervoor worden de boekingen afgesloten, de annuleringen zijn dan geregistreerd. Wanneer we gaan kijken in het station, blijkt dat onze plaatsen in de wachtrij verschoven zijn naar 24 en 25, wat geen oplossing is (dus slechts 4 personen hebben ondertussen een plaats bekomen).
De bediende zegt echter niet te wanhopen, als we om 5.00 u ’s ochtends naar het station komen en aanschuiven in de rij, zijn we bijna zeker een plaats op de trein te krijgen … en inderdaad, we staan als 3de en 4de in de rij en mogen rond 7.00 u zelfs onze plaatsen kiezen in de 3de wagon. Er zijn 36 vrije plaatsen die nog worden toegekend (varieert van dag tot dag). Mensen die op voorhand geen ticket kopen voor de wachtrij, maken weinig of geen kans mee te kunnen !
De rit duurt 5 uren, men rijdt door een mooie omgeving, maar we vinden die niet speciaal genoeg om er de trein voor te nemen. Wat wij wel de moeite vinden is de treinrit op zich, met het zeer trage stoomtreintje. De charmante stoomlocomotief wordt in Coonoor (halfweg) verwisseld voor een modernere versie, om het laatste deel van de rit wat sneller te laten verlopen.
Overnachtingen
Hotel Maneck Residency, 990 INR per nacht voor een ruime 2 persoonskamer met salon, sanitair (warm water), TV, goed matras, bovenlaken + handdoeken + WC papier op aanvraag, vriendelijk, mogelijkheid de was te laten doen voor 10 INR per stuk, restaurant in het zusterhotel vlakbij (niet lekker), centraal gelegen langs de racebaan, tussen busterminal/treinstation en centrum, Lower Bazaar, Ooty, tel. 0423 244 7494, www.maneckhotels.com, maneckooty@gmail.com, minpunt: nogal donkere kamer, beoordeling: 4/5
Excursies
- botanische tuin: mooi park met vele plantensoorten, aangenaam wandelen als men tijd heeft
inkom, 20 INR pp., 30 INR fototoestel (hoogseizoen prijzen)
- rozentuin: mooi aangelegd parkje met uitzicht op Ooty
inkom, 20 INR pp., 30 INR fototoestel (hoogseizoen prijzen)
We kijken eerst over de omheining en zien kale struiken, al is dit het hoogseizoen. Bezoeken dus de tuin maar niet.
- St. Stephens church: klein kerkje in Engelse stijl, omringd door enkele koloniale gebouwen.
inkom, gratis
- dorpenwandeling:
Gandhipetta (Life & Lite academy) –2 km – Kollimalai – 0,5 km – Semandhada – 1 km – Mel Odaiyaratty – 2 km – Kammandu – 2 km – Soragundu – 2 km – Lovedale – 4 km – Valley View
We gebruiken een kaart van het toerismekantoor, waarop de afstanden tussen de dorpen staan aangeduid. Op het einde wandelen we nog 1 km langs de hoofdweg naar het uitzichtpunt Valley View, maar dit loont niet echt de moeite, het uitzicht onderweg op de vallei is het mooiste.
ernaartoe: rickshaw Ooty – Gandhipetta, 210 INR (kan ook met de locale bus)
terug: bus Valley View – Ooty, 13 INR pp.
- daguitstap: Dodda Betta – Kotagiri – Coonoor
Dodda Betta: hoogste punt van de omgeving, uitzicht rondom, mooi, maar we zagen vergelijkbare uitzichten onderweg
inkom: 5 INR pp.
ernaartoe:
bus Ooty – Dodda Betta, 5 INR pp., 20 min.
bus Dodda Betta – Kotagiri, 11 INR pp., 30 min., zeer mooie rit met uitzichten op valleien van theeplantages en dorpjes
bus Kotagiri – Coonoor, 11 INR pp., 45 min.
bus Coonoor – Ooty, 13 INR pp., 1 uur
zie ook rondreis MH deel 1 en deel 3
Veel reisplezier, www.tangatanga.com/herlindemarc