GUINEE
Samenleving

To read about GUINEA in English - click here

Hotels Guinee

Samenleving

Staatsinrichting

De grondwet van de Derde Republiek is aangenomen in 1990 en uitgevaardigd in 1991. In 1992 werd een wet afgekondigd die voorziet in de oprichting en registratie van een ongelimiteerd aantal politieke partijen waardoor de grondwet op het punt van een twee-partijensysteem herzien moest worden. De president is het hoofd van de staat en kan alleen worden gekozen bij absolute meerderheid van stemmen. Als geen van de kandidaten de absolute meerderheid behaalt, vindt een tweede verkiezingsronde plaats. De president is regeringshoofd en benoemt in die hoedanigheid de ministers. De wetgevende macht is de Nationale Vergadering welke bestaat uit 114 leden. Eén derde hiervan wordt gekozen als vertegenwoordiger van de verschillende kiesdistricten; de overigen worden gekozen volgens een systeem van evenredige vertegenwoordiging. Het land is ingedeeld in zeven bestuurlijke regio's.

advertentie

Politiek

De partijen in Guinee zijn veelal op etnische leest geschoeid. Zo krijgt de grootste oppositiepartij, de Rassemblement du Peuple de Guinée (RPG) de meeste steun van de Malinké groep in Noordoost-Guinee, terwijl de Parti de Renouveau et du Progrès (PRP) en de Union pour la Nouvelle République (UNR) gesteund worden door de Peul, een etnische groep die zich in de 19de eeuw vanuit het noorden (Sahel) in Guinee vestigde. Tussen de verschillende partijen en binnen partijen komt verschil van mening voor, waardoor het gezamenlijke optreden sterk verzwakt is. De oppositie kan tegenover de krachtige uitvoerende macht geen vuist maken. Het staatshoofd is inmiddels op hoge leeftijd en heeft een zeer zwakke gezondheid (diabetes en een nieraandoening). De onzekerheid die deze situatie met zich meebrengt, heeft het politieke besluitvormingsproces grotendeels lamgelegd. Potentiële opvolgers hebben geen kans zich te ontwikkelen. De dood van generaal Conté zou daarom tot grote binnenlandse instabiliteit kunnen leiden. Vermoedelijk zal het leger na de dood van de president de macht aan zich trekken en een (militaire) opvolger benoemen.

De actuele politieke situatie staat beschreven in het hoofdstuk geschiedenis.

Economie

Guinee tracht zich nog steeds te ontworstelen aan de gevolgen van een centraal geleide economie waarbij de staat alle economische activiteiten controleerde en particulier initiatief ontmoedigd werd. Een grote uitzondering is de zich in particuliere handen bevindende mijnbouw, die zich onafhankelijk van de rest van de economie ontwikkelde en nu nog steeds de grootste bron van inkomsten is. Daarnaast is de agrarische sector van groot belang voor de economie van Guinee. Tijdens de planeconomie werd de landbouw door de boeren zelf ernstig verwaarloosd als gevolg van door de overheid vastgestelde te lage prijzen, overheidscontrole en het vorderen van productiebelasting. Ook de losmaking van Frankrijk meteen na de onafhankelijk heeft negatieve invloed gehad op de economische ontwikkeling van Guinee; een alternatief moest gevonden worden voor de afzet van exportproducten.

Het CMRN heeft samen met het Internationale Monetair Fonds (IMF) en andere internationale organisaties een economisch en financieel hervormingsprogramma geïnitieerd om internationaal vertrouwen te winnen en hindernissen die een economische groei in de weg staan te verwijderen. De eerste fase van het programma was gericht op de devaluatie van de Guinese franc, privatisering van staatsbedrijven, handelsliberalisatie, afschaffing van prijscontroles en de ontwikkeling van een commercieel banksysteem. In de tweede fase werd meer aandacht besteed aan het belastingsysteem en een strikte controle op de overheidsfinanciën. Implementatie van het programma was niet succesvol, zodat het werd stop gezet. In de jaren negentig werd af en toe getracht enige hervormingen door te voeren, maar deze leverden weinig op. Na enkele redelijke jaren medio jaren negentig ging het economisch weer bergafwaarts. Inkomens daalden en ook de staat kon steeds minder de normale taken uitvoeren. Brandstofprijzen stegen, drinkwater werd steeds schaarser, evenals de elektriciteit. Dit alles leidde tot de nodige onrust en onvrede onder de bevolking, met name in de hoofdstad Conakry. Door een forse stijging van de inflatie zijn de prijzen van rijst, van belang voor het primaire levensonderhoud, sterk gestegen. Om de bevolking rustig te houden vindt van overheidswege distributie plaats van geïmporteerde rijst. Hoe lang financiering van deze distributies nog kan worden volgehouden is onduidelijk.

De relatie met het IMF staat de afgelopen jaren onder druk. De zeer slechte stand van de staatsfinanciën zal de regering ertoe dwingen om de formele relaties met het IMF te hervatten. Enige actuele (2017) cijfers over de economie van Guinee zijn:

Het BBP is $2.200 per hoofd van de bevolking per jaar. (een van de armere landen ter wereld.)
Economische groei 8,2%
47% van de bevolking leeft onder de armoedegrens

advertentie