GRIEKENLAND
Met de Motor van Landgraaf naar Griekenland

1992 Motorvakantie retourtje Landgraaf / Griekenland.





Verslag van mijn eerste motorvakantie 1992.
Ik ben dat jaar op een andere manier gegaan dan ooit te voren n.l.
met mijn motor: Mijn Honda Rebel CMX 450 c.
Na een heel vervelende periode en een lange opname in het ziekenhuis
waar bij mij de ziekte van Chrohn geconstateerd werd, had ik tijdens
mijn opname een overvloed van tijd en als je er niet goed aan toe
bent gaat je natuurlijk van alles door je hoofd. Zo dwaalde ik
telkens af naar Griekenland en had ik het voornemen om: WANNEER IK
HIER WEER GEZOND UIT ZOU KOMEN, Ik het rijbewijs zou gaan halen en
een motor zou kopen om daarmee naar Griekenland te reizen.

Zo gedacht en zo gedaan.

10. Juni.


Om 7 uur in de ochtend vertrokken vanuit Landgraaf, om 3uur
s'middags in Bazel aan gekomen.

Gelukkig het saaiste stuk door Duitsland zit er op. Door Zwitserland
getoerd tot in Bellinzona, waar ik besloten had de nacht door te
brengen naast mijn motor in mijn heerlijke slaapzak.
De nacht was in tegenstelling tot de temperaturen thuis erg koud
maar ik zat dan ook in de Tessiner Alpen tussen het Lago di Maggiore
en Lago Lugano.

Mijn slaapplaats was bij een groot wegrestaurant waar ik iets
gegeten had .Vlak voor ik Zwitserland binnengereden was had ik in
het Duitse plaatsje Riegel nog een Pizza gegeten en een cheque
uitgeschreven.

Op een andere parkeerplaats heeft een Duitser met Goldwing nog een
foto van mij gemaakt met op de achtergrond een paar Ferrari's.




11 Juni:

Vanmorgen om kwart over vijf begonnen met rijden. Bij Chiasso de
grens over gestoken naar Italië en naar Milaan toe. Milaan links
laten liggen. (Ik ben al behoorlijk doorweekt aan het worden want
zoveel regen heb ik in Nederland in een heel jaar nog niet gezien.
Ik heb zelfs een tijd naast een vrachtauto gereden om me maar een
beetje aan zijn uitlaatpijp te kunnen warmen.

Via Milaan in Pisa aangekomen.

De scheve toren (El torro) zag je al van verre dus ik hoefde er
alleen maar naar toe te rijden.Hij is echt scheef.


Dus ff een kiekje maken.
Op 100 meter afstand mijn Motor geparkeerd die binnen een minuut
omringd was door allerlei voetbalfan-achtige zakkenrollers. Nadat ik
een paar foto's genomen had van dat prachtige gebouw, moest ik ook
nog even op de motor van een Nederlands echtpaar passen omdat zij
bang waren dat ze te voet naar huis moesten als ze klaar waren met
het maken van hun videoreportage.
In Pisa nog even een paar kaartjes geschreven en op de post
gedaan.En daar heb je dan wolken!!

Het mooie zonnige dagje was meteen ten einde en nadat ik geld had
gewisseld in een superbeveiligde bank (ik moest wel 4 deuren door
voordat ik gescheidden van andere bezoekers mijn verrichtingen kon
doen) ben ik maar begonnen aan een rit door een zee van water.

Onderweg was ik zo kletsnat dat mijn plan om Rome te bezoeken
letterlijk en figuurlijk in het water was gevallen. Met dit weer kon
zelfs Rome niet mooi zijn! Daarbij komt dat Italië peperduur is en
nadat ik een stop gemaakt had in een klein bergdorpje "ala pepone"
met een schitterend dorpspleintje en een prachtige klok met grote
barst erin had ik onder het genot van twee heerlijke minipizza's uit
het met voetbalposters van de plaatselijke favorieten volgeplakte
ristorante/bar besloten om in Ancona de boot te nemen naar mijn zo
geliefde Hellas.
Ik heb nog even 300.000 lire uitgeschreven en ben eigenlijk een
beetje te hard gaan rijden om de nachtboot in Ancona nog te kunnen
bereiken.

Het is op de weg spiegelglad en je ziet geen hand voor ogen van de
regen. Een half uur voor dat de boot naar Corfu vertrekt in de haven
aangekomen.


Men probeerde me zo snel mogelijk aan boord te loodsen,maar van dat
gestreste gedoe moest ik niet veel hebben.

In de inscheepkantoren kreeg ik te horen dat er,een uur later nog
een schip vertrok. Nadat ik 122.000 lire betaald had(enkeltje) ging
ik aan boord. Daar kon ik me lekker warm douchen en schone kleren
aan trekken heerlijk!


Vrijdag 12 juni.


Vandaag is de voetbalwedstrijd Nederland-Schotland in de W.K poule.
Lekker geslapen op de boot, voetbal gekeken, gegeten en de motor
gepoetst en gecontroleerd op het benedendek.

Bij aankomst op Corfu vrij lang bezig geweest om een kamer te
vinden, het was al stikdonker en omdat ik in de stad eerst wat
gegeten en gedronken had was het moeilijk om iemand in de
aangrenzende dorpjes te vinden die mij aan een kamer kon helpen. Het
leek of iedereen al sliep. Van alle ellende maar een hotel genomen
in Corfu stad. Dat zou meteen mijn duurste kamer worden(6000
drachmes).
S`morgens na een toch nogal frisse nacht ,dekens gevraagd omdat ik
nog ijskoud was,van het Italiaans ritje.

Zaterdag 13juni.



De hele dag over het eiland gereden om de boel eens te verkennen en
te zien waar ik was en om te zien of mijn vooroordeel dat ik van
Corfu had wel klopte. Tot in de kleinste gehuchten geweest over
spekgladde wegen omdat op dat moment de olijven geoogst werden.(3
keer per jaar). Prachtige foto's gemaakt in dorpjes die eigenlijk
alleen bevolkt werden door inteeltfiguren,iedereen leek dezelfde
neus en dezelfde oren te hebben.

Liapades was onder andere een fijn dorpje. Een kamer genomen in
BENITSES een dorpje vlak onder Corfustad.Een hele nette kamer met
keukentje en aparte badkamer,zelfs een wasplaats in de tuin voor
mijn Rebbel. Als ik opstond en eventjes een shaggie ging roken in de
tuin onder de vijgenboom dan had de huisbaas zijn vrouw al de
opdracht om koffie te serveren gegeven.

De huisbaas sprak heel weinig Engels maar met mijn verworven kennis
van Teleac kon ik toch aardig met hem communiceren. Volgens zijn
eigen zeggen logeerde Johan Cruyff wel vaker in zijn huis, en ik
liet hem blijken dat ik dat ook serieus nam. Zijn kamer kostte maar
5000 voor 2 nachten dus dat zou Johan ook wel hebben kunnen betalen.
Het eiland op zich was erg groen in tegenstelling tot wat ik van
Griekenland gewend was.

Met vele plaatsen waar het toerisme op een hoop gegooid was

Gelukkig was ik met de motor en kon dus toch genieten van de
heerlijke plekjes.

Paleokastritsia was echt een voorbeeld van
toerismemierenhoopcultuur, op zich schitterend maar door al het volk
geen zak aan. En al dat volk bleef daar dan ook een of twee weken
hangen, terwijl maar 5 kilometer verderop een identiek plaatsje was
maar dan onbedorven.
Thuis lekker warm onder de douche en daarna in CHRISSIDA PERAMA naar
het voetballen gekeken met twee Albanese vluchtelingen. De was nog
gedaan en gaan informeren voor de boot naar PATRA. Ik ben klaar voor
de oversteek naar het vaste land, motor gepoetst, tassen gepakt en
nu nog even lekker slapen.




Maandag 15Juni.
Corfu stad
Vanmorgen na een kopje koffie de motor gepakt en naar Corfustad
gereden waar ik vanavond om 23.00 uur de boot krijg naar
Patras.(drachmes 5600). Ik heb de hele dag last van mijn kont
gehad,maar ja ik heb ook de nodige kilometertjes er op zitten. Het
voordeel van de motor is vooral het feit dat je snel van de ene naar
de andere kant van een eiland kunt komen, en dat kwam goed uit omdat
het aan de oostkant erg bewolkt was.dus na een ritje van een paar
minuten zat ik de hele dag in de zon.



Dan de boot op!

Het was koud en dat was de eerste keer dat ik dat ik slecht geslapen
had aan boord. Via Lefkas en KEFFALONIA in PATRAS aangekomen.

Na een kopje koffie in Patras(wat een echt een stinkstad is) ben ik
richting Athene gereden via een heel lekker stuk autoweg, die aan
weerszijden bekleed is met bloemen en planten. Ik kreeg van de
Politie,die langs de weg stond het gebaar dat ik toch misschien
betere mijn helm kon opzetten, wat niet verplicht is. Ik heb hieraan
maar gevolg gegeven,ondanks dat dit geen pretje is met die warmte.
En het werd warmer en warmer hoe zuidelijker ik kwam. Een tussenstop
gemaakt aan het kanaal van Korinthie en eens lekker over de reling
van de brug gehangen.impossant!


Nog enkele kilometers en ik ben in ATHENE.

ik zie al van ver de ACROPOLIS en de LYKABETTOS liggen.





Eerst even een bezoekje brengen aan Glifada, waar het gezellig en
rustig is,tenminste als je er geen hekel aan hebt dat er om de 2
minuten een vliegtuig over je hoofd raast op een hoogte van enkele
meters, dat plaatsje ken ik maar al te goed omdat ik hier mijn
eerste Griekenlandvakantie op de Camping gelegen heb en ik me
natuurlijk doodschrok toen het eerste vliegtuig over mijn tent
vloog. Nadat ik van de schrik bekomen was heb ik een half uur liggen
lachen met een vriendin, waar ik toen samen mee op vakantie was.
Enkele jaren later heb ik hier een hotelkamertje gehad dat een
vriend uitgezocht had, letwel:precies in het verlengde van de
landing en startbaan van Athene airport! Ik had die nacht geprobeerd
ongeschonden door te komen door mijn walkman op te zetten met muziek
zodat ik het lawaai niet hoorde. Mislukt en de dag erna maar snel
weggegaan ondanks dat hij voor 3 nachten betaald had.

Nu weer verder met mijn tocht.

In Glifada zijn alle banken gesloten er is een staking.

Verdomme en mijn geld is bijna op. Gelukkig krijg ik van iemand te
horen dat er een bank is op de luchthaven die wel geopend is.

Op de luchthaven35000 drs gewisseld. In de haven was er dus ook een
staking omdat de Griekse reders zich verzetten tegen de komst van
andere Europese rederijen die hun wel eens hun boterham zouden
kunnen afpakken. Volgens de informatie van de Ticketoffices zou er
echt geen boot gaan en dat waarschijnlijk de hele week niet.
Via een oud kereltje die in de haven rustig zat te kijken hoe ik
mijn motortassen aan het uit- en inpakken was hoorde ik dat er een
boot n.l de FESTOS in de loop van de dag zou aankomen die wel naar
een van de eilanden zou varen. Dus de hele dag naar het water turen
om te kijken of de boot al kwam. Het was dan ook een enorme
opluchting toen de boot uit de haven van PIREAS vertrok, onder luid
protest van de andere schippers omdat men niet solidair was.
Aan boord eerst een flinke portie spaghetti naar binnen gewerkt en
toen was ik ook echt blij dat ik in mijn slaapzak kon kruipen.

17Juni.
Vanmorgen in Iraklion aangekomen en na wikken en wegen besloten om
naar Rethimnon te gaan voor 2 of 3 dagen.

23juni.
Vanmorgen vertrokken om via de zuidkust richting oosten te rijden.
Het was vandaag verschrikkelijk heet vooral in het zuiden aan de
Libische zee waar geen zuchtje wind staat. Ik zat tegen alle regels
van de motorrijder in, alleen in mijn korte broek op de motor en
enkel een T-shirtje aan, met op de achtergrond via mijn walkman
Chris Isaak toen er plotseling geen weg meer voor mij te zien was.
Ik probeerde nog te remmen maar het was al te laat en ik begon te
schuiven, kwam iets te stevig aan mijn achterrem en ja hoor daar
ging ik met een snelheid van rond de 80km per uur tegen de vlakte.
Wonder boven wonder was er niets maar dan ook niets gebeurt. Alleen
een sierbout van de trapper was beschadigd maar gelukkig had ik zelf
niets.
Och wat heb ik daarna rustig gereden want de schrik zat er echt in.
De plaats waar het gebeurde vergeet ik ook nooit meer dat was loures
(Lijkt een beetje op Lourdes ).
Na de hele dag getuffelt te hebben ben ik via de LASSITTI hoogvlakte
in Elounda aangekomen. Eerst nog even koffie in Agios Nicolaos
gedronken. Kamer genomen direct in het centrum van Elounda, vroeg
naar bed want ik was behoorlijk moe,en dat bleek wel want de dag er
na was ik pas om 10 uur wakker en dat is dan wel echt uitzonderlijk
voor Ton.

Tot 2 uur naar het strand geweest waar ik eens lekker geluierd heb
en de zon zijn gang laten gaan.
Elounda is bekend geworden doordat daar de film "Who pays the
Ferryman" is opgenomen. Dus het stikt daar dus van de Engelsen.
S'middags naar het terras om een hapje te eten en wie kom ik daar
tegen een stelletje dat tegenover mij in Landgraaf woont. Zo zie
hoe klein de wereld is. Gezellig mee gekletst samen koffie gedronken
en een pizza gegeten.
25 juni.



Vanmorgen om 8 uur vertrokken uit Elounda. Op advies van een Duits
stel dat ik op een kruispunt tegenkwam naar MOHOS gereden want daar
was een "sagenhaft terrasse mit einen sagenhaften kaffee".
Een normaal plaatsje dus met een normale koffie.
Verder gereden via Iraklion naar AGIA PELAGIA. Daar kwam ik nog een
stel uit Heerlen tegen waarmee ik heel gezellig heb gekletst en dat
was wederzijds want als geste voor de gezellige middag boden zei mij
nog een etentje aan ook. Tijdens het eten zagen wij nog dat hoog in
de bergen het bos in brand stond.
Om 9 uur richting haven van Iraklion gereden om daar de boot naar
Paros te nemen ik zou daar om half 11 aankomen en kwam dus ook om 3
uur aan.



26 juni.

PAROS
Vanmorgen de vlindervallei bezocht op Paros en naar NAOUSSA geweest,
een van de meest schitterende plaatsjes van paros. Het is op dit
moment 42 graden!! In de vlindervallei geen vlinder te zien en
daarbuiten stikte het ervan.
Ook de muggen gaan mij irriteren ik zit dan ook hartstikke vol met
bulten en mijn enkels zijn gezwollen.
In de haven lekker gegeten want straks krijg ik de boot naar mijn
favoriete eiland en thuishaven NAXOS.


27Juni.

Vanmorgen in Naxos aangekomen met de Agia Gallini, Drs 2000.


De hele dag met de motor over het eiland gescheurd tot 5 uur.
O.a in Appollon geweest waar ik nog gesproken heb met Hollanders die
met hun Honda Shadow onderweg waren. Onderweg nog gestopt om te
eten langs de weg. Ik voelde me aangetrokken door een werkelijk
schitterend terrasje waarvan ik het idee had dat het er wel lekker
eten zou zijn. Helaas het was nu dan ook de tweede keer dat ik me
vergistte want het was dezelfde oude vrouw met dezelfde rotzooi als
een paar jaar geleden, een grote pan vol met allerlei kip, konijn of
kraaiachtigen onderdelen die, als je al zag meteen aan de honden
wilde voeren .Ben nog even gaan kijken naar het onvoltooide beeld
dat ergens in de struiken ligt.
Ik heb op dezelfde route enkele jaren geleden met een gehuurde
bromfiets nog een lekke band hadden gekregen en de nodige kilometers
hebben moeten lopen.

Ik had dan ook echt de pijp uit toen ik weer in Naxoscentrum aan
kwam, want de weg in het noorden van het eiland is echt een crime,
vol met gaten en brokstukken. Ik heb nog lekker gegeten bij het
ventje met de manke poot en het toilet dat ergens boven is waar het
altijd zo snikheet is. Daarna ben ik lekker naar mijn kamer (in de
buurt van de wasserette). en na een douche lekker onder de lakens
gegaan.
28 JUNI.
Vandaag de zuidkant van het eiland gedaan, vooral de afgelegen
strandjes(moeilijk te bereiken). en de kleine dorpjes, Ik heb dan
ook nog een heerlijke yoghurt gegeten, krantje gelezen en de kaart
doorgenomen voor het vaste land.


29 Juni.


Vanmorgen eerst loodvrije benzine getankt (op het nippertje,want de
benzinewagen was al 2 dagen niet geweest, maar die vent had nog een
paar liter voor me).
In de haven breakfast nr.4 BAH. Daarna naar het strand waar een
lelijke wind stond. Gepraat met de Griek die een terras heeft aan
het strand, hij is getrouwd geweest met een Amsterdamse en was erg
onder de indruk van mijn motor, zelf had hij een cross-bike die als
blikvanger op het terras stond.
Hij was eigenlijk een grote fantast maar ja toch als je daar zo zit
is het ook wel eens leuk om over allerlei geouwehoer te zwammen.

Hij nam voor mij op het terras enkele bandjes met Griekse muziek op.
De Griekse gasten die op een gegeven moment kwamen vragen of hij
iets anders van muziek wilde draaien, kregen meteen een uitbrander
en de opmerking te horen : D'ont you hear that I'm taping!
Na dus een heel verhaal over zijn motorolieadviezen te hebben
aangehoord en de tapes in ontvangst te hebben genomen ben ik terug
naar het haventje gegaan.Ik had ook behoorlijke hoofdpijn van de
wind en de zon.
Vandaag was de laatste dag op de eilanden want vanavond krijg om
tien uur de boot naar Pireus


30 Juni.


KM.ST 17777KM.
Op de boot naar Athene jongen uit Argentinië getroffen, hij reisde
door heel Griekenland en verdiende de kost door het zelf maken van
prachtige houten kompasjes te maken.
Op de boot heb ik hoofdzakelijk gerust en geslapen omdat ik weet dat
er nog een hele ruk op mij te wachten staat.

Ik ben meteen in Pireus vertrokken naar de KALAMBAKA kloosters.

Hier wilde ik altijd wel eens naar toe en nadat een Duitse
motorrijder me foto's had laten zien en vertelde dat het echt de
moeite waard was om hiervoor een paar honderd kilometer voor om te
rijden heb ik besloten om het dit jaar maar te doen.
Echt de moeite waard, wat is dat schitterend al die metershoge
zuilen regelrecht de lucht in en daarbovenop die prachtige
kloosters. Tussen de zuilen door vlogen of beter gezegd zweefden
roofvogels, en ik cirkelde tussen die zuilen door met mijn machine.
dit is nu echt motorvakantie ik voel me de koning te rijk. Ik weet
dat als ik dit aan iemand vertel dat ik dat nooit kan overbrengen
hoe mooi het is ook niet met foto's erbij, want dit is niet te
filmen.
Het enige nadeel was dat het die dag regende, ja je leest het goed
het regende.
Ook de mensen zijn hier iets stugger en kouder, maar ja we gaan
richting noorden richting Yoegoslavie, waar het op dit moment
spannend is i.v.m. de oorlog.
Nadat ik genoten had van de Kalambaka op weg naar Igoumenitsa.
Hoog door de bergen( sneeuwmeetpunten gezien) echt onherbergzaam
gebied je kwam geen mens tegen en alle terrasjes langs de weg waren
pover uitgerust en er hing een beetje communistische sfeer,maar ja
hier is het voor de bevolking echt iedere dag overleven.
In de bergen was het hartstikke koud ik heb weer met al mijn
motorkleding aan moeten rijden, en in een uur tijd toen ik dus via
haarspeldbochten aan het afdalen was werd het alsmaar heter en heter
met als resultaat dat het in Igoumenitsa weer rond de 38 graden was.

1Juli.

In Igoumenitsa. de boot genomen naar CORFU en daar heb ik dus echt
een dag lekker uitgerust en de motor voorbereid voor de terugweg.
Vanavond krijg ik vanuit hier de boot naar Ancona om 22.30 uur
kosten 18500 Drs. De resterende tijd op Corfu gevuld met een
complete rondrit over het eiland.
Op de boot gegeten en me lekker verzorgt, Met enkele Duitsers met
motoren tot diep in de nacht gekletst. stikte van de koppijn.

2Juli.

Om 8 uur ontbijtje genomen en wat doe je dan op zo'n schip wat
rondslenteren en wat eten. Het gaat toch echt wel lang trekken 24
uur op zo'n schip met alleen maar zee.
In het vervolg toch maar een boot s'morgens zien te krijgen.

Om 8 uur in ANCONA aangekomen en alleen maar rijden, rijden, rijden.


In Italië prachtige zonnebloemvelden gezien, maar dit land trekt me
toch niet zo,ik vertrouw hier niemand dus doorrijden maar.In
Zwitserland was het hartstikke koud, bij een tankstation nog even
met mensen uit Bocholz gesproken.
In DUITSLAND af en toe een slaapaanval gekregen.(nu is Duitsland so
wie so slaapverwekkend). maar ik begon nu toch wel echt moe te
worden.
Op een bank bij een RASTSTÄTTE in het zonnetje in slaap gevallen.
Zeker een uur geslapen met de sleutel op het contact .

3 Juli. 1992. KEIKAPOT MAAR GEZOND WEER THUIS



Meer reisverhalen op http://www.tonstegers.nl/
Lees verder