FILIPPIJNEN
Verslag van een duikvakantie

Tekst en Foto's:
Reni Rhebergen.

April 2008.
Vanmorgen de laatste vakantiespullen ingepakt en op naar de Filippijnen. Om 11 uur vertrok mijn trein richting Schiphol en ik ben dan ook lekker in de trein al begonnen aan mijn eerste boek van deze vakantie. Om 12 uur aangekomen op Schiphol en daar op Bram gewacht.

Na een kleine miscommunicatie over de afgesproken plek (ca. een uur op andere plekken in de hal wachten op elkaar ;) Ja zo vind je elkaar natuurlijk nooit) zijn we er uiteindelijk in geslaagd om in te checken.

De vlucht verliep vlot en al lezend, etend en slapend kom je de 11 uur wel door. Rond 9 uur lokale tijd aangekomen in Hongkong, waar ik even een rokertje heb genomen en Bram zich tegoed deed aan zijn M&M’s. Na een kleine 2 uur overstaptijd eindelijk de vlucht naar Cebu, Fillipijnen.

Hier werden we opgewacht door Eric en Tim en zijn we met een taxi naar de haven gegaan, alwaar we de ‘fast ferry’ namen naar Tagbilarang op Bohol; een oversteek van ca. 2,5 uur. Op het dek, factor 20 op de huid en de zon in het gezicht, heb ik de eerste indrukken van het land opgedaan.

Na aankomst in Tagbilarang een taxi genomen naar ons resort in Alona Beach en onderweg nog even geld gewisseld voor de komende tijd. De rit duurde een half uurtje (en is langer dan 10 km) en bij aankomst zijn we in “Lost Horizon’ getrokken, ons resort voor de komende 2 nachten.

Het resort ligt aan het strand en ik deel de kamer hier met Bram, omdat alles vol zat. Na een verkwikkende duik in het zwembad heb ik me omgekleed en zijn we naar “Oasis resort’ gelopen over het strand.

Overal zie je eettentjes en resorts, al dan niet met duikopleidingen. Het is merkbaar, dat het hier toeristisch is.

Bij ‘Oasis’ kennis gemaakt met de rest van de groep: Bart en Grardy, Dylan, Randi, Henk en René, de broer van Eric. René ging als verrassing ook mee en Eric wist dat ook pas op hetzelfde moment als wij.

De verrassing was in elk geval zeer geslaagd. Met elkaar hebben we een hapje gegeten en rond half 10 ben ik het mandje op gaan zoeken. Een lange vlucht hakt er wel een klein beetje in en zo kom ik ook snel in het ritme hier.

6 april
Vandaag werden we rond 13.00 uur in de duikshop van ‘Oasis’ verwacht voor het passen van onze uitrusting. Dus eerst lekker ontbeten en daarna de spullen bij elkaar gezocht. Vervolgens hebben we onze eerste duik bij het huisrif gemaakt. Samen met René ben ik daar heen gezwommen (toch verder dan verwacht en iets wat ik toch niet al te vaak wil doen ;) het is en blijft toch wel vakantie hoor!) en heb ik kennis gemaakt met de onderwaterwereld van de Filippijnen.
Het afdalen ging redelijk vlot en de duik verliep verder ook wel aardig. Totdat ik zag, dat ik op 26 meter zat. Een kleine paniek kwam op, maar gelukkig had mijn buddy dat vrij vlot in de gaten. Langzaam zijn we weer opgestegen en met een 35 minuten had ik mijn eerste duik te pakken. Als het duiken zo verder gaat, zal ik wel over mijn mindere ervaring heen komen.

De onderwaterwereld is mooi; koraal in verschillende kleuren en een diversiteit aan vis. Na de duik aan boord van onze boot voor de komende weken geklommen: Barracuda 5. Hier de uitrusting uitgetrokken en opgeborgen in kratjes. Zo is alles min of meer geordend en weet iedereen waar zijn/haar spullen liggen. AH is zo handig!

De boot is verder behoorlijk ruim en we hebben 4 bemanningsleden tot onze beschikking. Ze doen alles voor je, desnoods duiken ze nog voor je;)
Na de duik hebben we ’s avonds weer gegeten bij ‘Oasis’ en ben ik weer bijtijds het bed in gekropen.
Wel ’s nachts nog even wakker geweest, zal het de jetlag zijn of de indrukken die verwerkt moeten worden?

7 april
De eerste dag van onze track is aangebroken. Na het ontbijt aan boord geklommen en op weg naar onze eerste duikbestemming van de track: Arco Point. Als er nog delen van uitrustingen niet in orde zijn, kunnen we nog even terug om het e.e.a. te regelen. Maar … het was niet nodig.

Met zijn allen heerlijk gedoken en veel gezien. Eigenlijk teveel … want klein spul kan ik nog niet onderscheiden door de grote indruk, die ik moet verwerken.

Na de duik weer aan boord geklommen en op weg naar Anda. Het resort, waar er uiteindelijk overnacht zal worden, ligt op de helling en kijkt uit over de zee. Er is een kleine baai voor en onze Marciano brengt ons met de kleine banka aan land.

Verder lezen >> www.reisimpressies.eu - Filippijnen