FILIPPIJNEN
Economie

To read about PHILIPPINES in English - click here

Hotels Filippijnen

Steden FILIPPIJNEN

Manilla

Economie

Algemeen

advertentie

Filippijnen Zakendistrict Manilla_{Photo: Themanilaxperience CC 3.0 Unported no changes made}

De Filippijnen heeft een economie waarin de vrije markt een belangrijke rol speelt, en waarin de agrarische sector nog steeds zeer belangrijk is. Met een BBP van $ 8.400 (2013) per hoofd van de bevolking behoort het land tot de armere landen in de wereld.

De Filippijnse economie is altijd zeer gevoelig geweest voor crises en de daarmee samenhangende grote afhankelijkheid van het buitenland. Er verschijnen steeds meer buitenlandse beleggers in de Filippijnen, enerzijds door de goedkope arbeidskrachten, anderzijds door het ontbreken van restricties voor het beleid van multinationale ondernemingen.

De totale beroepsbevolking bedraagt uit 42,8 miljoen mensen. Het grootste deel van de beroepsbevolking werkt de dienstensector (met name toerisme) gevolgd door de agrarische sector en de industrie. Ook de export van arbeid naar onder andere Arabische landen is één van de belangrijkste inkomstenbronnen. Het aantal in het buitenland werkzaam Filippino’s, veelal op contractbasis, loopt in de miljoenen.

De Filippijnen is een land met veel verborgen werkloosheid, vooral buiten de grote steden. Een groot deel van de beroepsbevolking heeft bovendien lang niet altijd werk. Het officiële percentage werklozen lag in 2017 op 5,7%. De informele sector is in de Filippijnen nog van groot belang, vooral in de steden. Deze sector wordt gevormd door bedrijven met minder dan vijf werknemers en wordt zelfs in officiële statistieken meegerekend. Men schat dat er twee keer zoveel mensen werkzaam zijn dan in de formele sector.

In de periode 1999-2003 werd een gemiddelde groei van 4 procent behaald.De groei ligt de laatste jaren rond de 7 % (2017). De schuld aan het buitenland is relatief hoog. Door de vele natuurlijke hulpbronnen hebben de Filippijnen een gevarieerde economische structuur. In de afgelopen jaren was de bijdrage van de industrie aan het bnp ca. 30,6 %, dat van de landbouw, visserij en bosbouw ca. 9,6%, en dat van de tertiaire sector ca. 59,8%. (2017)

Landbouw, bosbouw en visserij

De totale agrarische sector is nog wel degelijk van groot belang voor de Filippijnse economie, zowel voor het bnp als voor de werkgelegenheid. Naar schatting werkt in de sector nog ca. 25% van de beroepsbevolking. Bijna de helft van het totale bodemoppervlak bestaat uit cultuurgrond en een even groot deel is met bos bedekt. Het totale landbouwareaal bedraagt op dit moment zo’n 12 miljoen hectare, waarvan ongeveer de helft op het zuidelijke eiland Mindanao ligt. Hiervoor werd op Mindanao een groot deel van de bossen gekapt.

advertentie

Rijstvels Filippijnen_{Photo: Judgefloro CC 4.0 International no changes made}

De agrarische sector heeft het niet gemakkelijk. De productiviteit is te gering door o.a. de te kleine bedrijven, het probleem van het grootgrondbezit en verouderde landbouwmethoden. Zo wordt het zogenaamde ‘caingin’ of de ladang-methode nog steeds toegepast.

Belangrijke landbouwproducten zijn de voedselgewassen rijst, ananas, kokosnoten en maïs. Verder verbouwt men suikerriet, abaca (Manillahennep) en tabak. Na de invoering van nieuwe rijstvariëteiten werden de Filippijnen zowaar rijst exporterend en richt men zich op zowel de droge als de natte rijstbouw, die zich voor een groot deel in het centrale deel van Luzon plaatsvindt. Filippijnse boeren moeten veelal het veld ruimen voor enorme plantages voor suikerriet, bananen, ananas en kokosnoten (vooral op Mindanao) die eigendom zijn van buitenlandse ondernemingen. Ook de hiermee gerelateerde conservenindustrie is vaak in handen van buitenlanders. Bijna een derde van de bevolking is afhankelijk van de kokosnotenoogst. De productie van suikerriet is de laatste jaren sterk afgenomen door de lage wereldmarktprijzen. Ananassen en bananen, vooral verbouwd op Mindanao, zijn de belangrijkste exportproducten voor de agrarische sector.

Meer dan 10 miljoen varkens en 100 miljoen kippen zorgen voor voldoende kippen- en varkensvlees voor de eigen bevolking; zuivelproducten en rundvlees worden op grote schaal geïmporteerd.

advertentie

Vissershaven Santos Filippijnen_{Photo: Jakemonte80 CC 3.0 Unported no changes made}

De Filippijnse visserijsector, waarin meer dan één miljoen mensen werk vinden, wordt economisch steeds belangrijker. Toch zijn er nog de nodige problemen: de vaak kleine bedrijfjes hebben meestal geen moderne koel- en vriesinstallaties en de havenfaciliteiten kunnen ook veel beter. Dan is verder het gevaar voor overbevissing reëel aanwezig en wordt het koraalrif rond de Filippijnse eilanden veel schade toegebracht.

De Filippijnen waren ooit een van de grootste houtproducenten ter wereld. De hoeveelheid bossen is de laatste decennia echter sterk verminderd, waardoor de betekenis voor de economie niet zoveel meer voorstelt. De exportopbrengsten bedragen nog slechts enkele tientallen miljoenen dollars.

De roofbouw op de natuurlijke bossen wordt afgeremd en sinds 1991 bestaat er een verbod op houtkap in de oerwouden. Er is nu meer aandacht voor herbebossing, maar door onder andere de zwarte handel verdwijnen er nog steeds meer bossen dan er aangeplant worden.

Mijnbouw en industrie

De mijnbouw wordt steeds belangrijker door investeringen van vooral de Amerikanen. De voornaamste delfstoffen zijn koper (meer dan 75% van de totale mijnbouwproductie), goud, nikkel, chroom en zilver. Kobalt, lood, mangaan, zink, kalksteen en ijzer zijn in wat kleinere hoeveelheden aangetroffen, maar nog wel exploiteerbaar. De meeste mijnbouwproducten worden geëxporteerd naar Japan en de Verenigde Staten.

Suikerindustrie Filippijnen_{Photo: Markadan CC 3.0 Unported no changes made}

De industrie is nog van geringe betekenis en voornamelijk te vinden rond de hoofdstad Manilla en omgeving. Vooral de voedingsmiddelenindustrie en de fabricage van verbruiksgoederen uit geïmporteerde halffabricaten is belangrijk: suiker- en tabaks verwerkende fabrieken, rijstpellerijen, olieperserijen, cement- en houtindustrie.

De meeste bedrijven zijn geheel of gedeeltelijk in bezit van buitenlandse ondernemingen die niet of nauwelijks belasting betalen en daardoor weinig bijdragen aan de welvaart van het land.

Handel

Export Filippijnen_{Photo: R. Haussmann, Cesar Hidalgo, et.al CC 3.0 no changes made}

De handelsbalans is negatief. De laatste jaren neemt de import weer toe, waardoor het tekort op de handelsbalans oploopt.

De uitvoer bestaat voor meer dan de helft uit elektronicaproducten, terwijl de uitvoer van primaire producten als hout, kopra en suiker steeds minder belangrijk worden. De belangrijkste exportpartners van de Filippijnen waren in de Verenigde Staten, Japan, Honhkong, China en Nederland. De uitvoer naar Nederland betreft vooral kantoor- en automatiseringsapparatuur en halfgeleiders. Verder wordt een deel van de Filippijnse export via de haven van Rotterdam doorvervoerd naar andere exportbestemmingen.

De invoer bestaat voornamelijk uit transport- en voedingsmiddelen, kapitaalsgoederen en olie. De Filippijnen importeert heel weinig uit Nederland.

Verkeer

Het transport per spoorlijn stelt niet veel voor. Er bestaan een noord-zuidspoorlijn op Luzon (San Fernando-Manila-Legaspi) en enkele lijnen op Panay en Cebu. Nog geen 500 km van de 897 km enkelspoor wordt daadwerkelijk gebruikt. Het metronet van Manilla vervoerd juist heel veel passagiers.

Het wegennet is het dichtst op Luzon en vaak van matige kwaliteit door achterstallig onderhoud. Van de ruim 200.000 km wegen is bijvoorbeeld maar ongeveer een vijfde verhard. Door de vele waterwegen op de eilanden zijn er bijna 12.000 bruggen in het wegennet opgenomen. Ca. 80% van het personenvervoer en 60% van het goederenvervoer vindt over land plaats.

Manila International Arport Philippines_{Photo: Carabaopower at English Wikipedia CC 3.0 Unported no changes made}

Er zijn drie luchtvaartmaatschappijen, waarvan Philippine Air Lines (PAL) de grootste is. Manila International Airport is de voornaamste luchthaven, samen met de internationale luchthavens van Cebu en General Santos.

Er is een groot aantal binnenlandse luchtverbindingen met een snel stijgend aantal passagiers.

Het transport over zee is voor de Filippijnen net zo belangrijk als het goederentransport over de weg. Ca. 40% van de binnenlandse vracht en 10% van het personenvervoer vindt via het water plaats.

In totaal zijn er ca. 1500 havens waarvan de grootste zes meer dan 80% van alle havenverkeer voor hun rekening nemen; dit zijn Manilla, Cebu, Iloilo, Cayagan de Oro, Zamboanga en Davao.

FILIPPIJNEN LINKS

Advertenties
• Hotels Trivago
• Reisgidsen en kaarten Filippijnen
• Hotels Filippijnen

Nuttige links

Dieren bij de Filippijnen (N)
Duiken op de Filippijnen (N)
Reisinformatie Filipijnen (N)
Reizendoejezo – Filippijnen (N)

Bronnen

Filippijnen

Het Spectrum

Philippines

Lonely Planet

Poppe, D. / Reishandboek Filippijnen

Elmar

Rodell, P.A. / Culture and customs of the Philippines

Greenwood Press

Wee, J. / Philippines

Chelsea House

CIA - World Factbook

BBC - Country Profiles

laatst bijgewerkt november 2024
Samensteller: Arie Verrijp / Geert Willems