ETHIOPIE
Samenleving

To read about ETHIOPIA in English - click here

Hotels Ethiopie

Samenleving

Staatsinrichting

Ethiopië is een federale republiek. Eind 1994 werd een nieuwe grondwet aangenomen. De Tweede Kamer bestaat uit gekozen volksvertegenwoordigers; de Eerste Kamerleden worden gekozen door de leden van de regionale overheden. De President wordt op voordracht van The House of People’s Representatives gekozen in een gezamenlijke zitting van beide kamers. De president vervult een ceremoni ële functie en heeft geen politieke macht. De Minister-President en de leden van het kabinet zijn verantwoording schuldig aan The House of People’s Representatives. De minister-president is opperbevelhebber van de strijdkrachten.

Bestuurlijk valt Ethiopië uiteen in verschillende regio’s op basis van etnische scheidslijnen. Dit ‘etnisch federalisme’ is vastgelegd in Artikel 39 van de grondwet. Artikel 39 is in het leven geroepen om regionale afscheidingsoorlogen van de federatie in de toekomst te voorkomen. Het Artikel stelt dat iedere etnische bevolkingsgroep in Ethiopië het recht heeft zijn eigen identiteit te waarborgen. Artikel 39 voorziet eveneens in de mogelijkheid dat de zelfstandige regionale bestuurseenheden gebruik kunnen maken van het recht op volledige soevereiniteit (afscheiding) van de federale republiek. De federale republiek Ethiopië valt zodoende uiteen in negen etnische regio’s en twee stadsregio’s. De negen zijn respectievelijk: Tigray, Afar, Amhara, Oromia, Somalia, Gambela, Beni Shangul, Gumuz en de Southern Nations, Nationalities and People’s Region (SNNPR). De SNNPR bestaat uit meerdere sub-regio’s die bevolkt worden door diverse volken. Dire Dawa en Addis Abeba zijn de stadsregio’s.

advertentie

Politiek

Sinds 1993 was er zichtbaar een positieve trend op het vlak van democratisering en goed bestuur. Het proces kende een sterke terugval na de verkiezingen van 2005. Arrestatie van oppositieleden en toegenomen overheidsrepressie volgden. De overheid lijkt in 2006 voorzichtig te werken aan hervatting van het democratiseringsproces. Zo kent het parlement weer een kritische oppositie en wordt het maandelijkse debat tussen de premier en het parlement live uitgezonden op radio & TV.

De aanloop naar de algemene verkiezingen van 15 mei 2005 verliep rustig en zeer hoopvol. Er was volop ruimte voor openbare debatten tussen de regering en de oppositie. De nasleep daarentegen niet. Eerste uitslagen van de verkiezingen wezen op een sterke winst door de oppositiepartij CUD, ook al zou deze partij geen meerderheid behalen. De internationale gemeenschap, waaronder waarnemers van de Europese Unie (EU Election Observation Mission), constateerden grote onregelmatigheden bij de verkiezingen, maar er waren geen aanwijzingen dat de onregelmatigheden zouden hebben geleid tot een overwinning voor de oppositie. De verkiezingscommissie (National Election Board of Ethiopia) ging echter voorbij aan alle aanwijzingen van onregelmatigheden en verklaarde zonder meer dat de zittende regering de verkiezingen had gewonnen.. Dit leidde tot demonstraties van de oppositie waarbij de standpunten aan beide zijden snel verhardden.

Ongenoegen onder de bevolking volgde met als dieptepunt gewelddadige confrontaties met de politie in juni en november 2005 waarbij dodelijke slachtoffers vielen. Op 2 november 2005 werd er een groot aantal leden van de oppositie gearresteerd (waaronder kopstukken van de CUD), journalisten, vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties en academici waarna een einde kwam aan de ongeregeldheden. Ondanks oproepen van de internationale gemeenschap om onmiddellijke vrijlating blijft de voorlopige hechtenis van de gevangenen voortduren.

Dankzij bemiddeling door de internationale gemeenschap besloot de –weliswaar van haar leiderschap beroofde- oppositie toch zitting te nemen in het nationale parlement op basis van de officiele maar betwiste verkiezingsuitslag.

Een onafhankelijke Ethiopische onderzoekscommissie werd opgericht om een onderzoek te doen naar de onlusten in november 2005 waarbij honderden doden vielen. De commissie kwam in de zomer van 2006 met een concept rapport dat zeer kritisch was op het overheidsoptreden. Uit angst voor represailles zijn de voorzitter en vice-voorzitter van de commissie naar Europa gevlucht. De onderzoekscommissie heeft sindsdien haar rapport sterk verzwakt en de resultaten in oktober 2006 uitgebracht. De herschikte commissie concludeerde aanzienlijk milder nl. dat er 197 demonstranten zijn gedood, maar dat de regering naar omstandigheden geen buitenproportioneel geweld heeft gebruikt. Op dit moment buigt het Ethiopische parlement zich over de conclusies van de commissie. Gezien de machtsverhoudingen in het parlement is het niet waarschijnlijk dat er politieke consequenties zullen worden getrokken uit dit rapport.

Voor de actuele politieke situatie zie hoofdstuk geschiedenis.

Economie

Ethiopië is het een van de grootste en armste landen van Afrika. 30% van de bevolking leeft onder de armoedegrens (2017). Ethiopië ligt in het hart van een conflictueuze en arme regio. Naast Eritrea, Somalië, Soedan, is ook de wetteloosheid in Noord-Kenia een belemmerende factor voor economische groei en stabiliteit.

De economie blijft zwaar afhankelijk van de export van een beperkt aantal landbouwproducten waarvan de prijzen op de wereldmarkt sterk fluctueren. Een groot gedeelte van de buitenlandse deviezen en 10% van het overheidsinkomsten komt uit koffie. Fluctuatie in de koffieprijs heeft direct consequenties voor 25% van de bevolking. Ethiopië kende in 2017 een economische groei van 11%.

Inmiddels is de bloementeelt sterk in opkomst waar ook Nederlandse ondernemingen bij betrokken zijn. In slechts enkele jaren tijd is Ethiopië de derde grootste toeleverancier geworden voor de Nederlandse bloemenveilingen. Ook in een beperkt aantal andere sectoren, met name in de landbouwsfeer worden buitenlandse investeringen door de overheid aangemoedigd en gefaciliteerd.