EGYPTE
Sharm el Sheikh

Tekst en Foto's:
Joyce Frey

De start vanaf Zürich leek een sprookje te zijn. We vlogen over mijn woonplaats Appenzel dat al lang onder dikke wolken verstopt ligt. De top van de Hohe Kasten, die op een kikkerkop lijkt, stak boven de wolken uit. Ook de Säntis en het Alpsteinmassief waren te zien. Hun dikke laag sneeuw was zo wit als de wolken. De zon scheen door het raampje en verwarmde me. Ach, hoe zeer had ik de behoefde aan zon en warmte.

Na vier uur landde het vliegtuig in Sharm El Sheikh. Het was al donker toen ik in hotel Helnan Marina aankwam.

Het ochtendwandelingetje maakte ik op de Naama Bay Boardwalk.
Deze kustpromenade is erg rustig. Aan beide kanten groeien palmen en bougenville in diversen kleuren. De wandeling van de ene kant naar de andere duurde ongeveer twintig minuten.

Daarna dook ik in de zee. Het water was al aangenaam warm en kristalhelder. Ik kon verschillende vissen onder me door zien zwemmen.
De parallelstraat van de promenade, waar aan beide zijden terrassen zijn is overdag erg rustig. Maar avonds wemelt het van toeristen uit europa en de Arabische landen. Gemixte gezelschappen die allemaal het zelfde willen; vakantie maken!!

Ook de dichtbij gelegen Sultan Quaboosstraat is zeer druk. Aan de ene kant zijn bedieningsrestaurants en aan de andere kant staan een hoop kleine winkeltjes. En daar zijn er overal heel veel van.
Van alle kanten komt harde muziek. Moderne en oriëntaalse tonen worden in je oren gemixt. Daar is ook een kleine bazaar. Ofschoon ik niets wilde kopen, liep ik er graag doorheen om daar een neus vol geur van de rookstaafjes die overal branden, op te nemen.

Met de tijd wisten de verkopers dat ik geen klant voor ze was. Maar ze vonden het toch leuk een babbeltje met me te hebben. Ik flaneerde elke avond alleen door de straten en heb nooit een gevoel van onveiligheid gehad.

Op een middag wilde ik naar de old market gaan en liep naar de taxistandplaats om me er heen te laten brengen. Met een taxichauffeur besprak ik de prijs en stapte in de auto. Een waanzinnige rit volgde. aan de snelheidsbeperking hield niemand zich hier, er werd links en rechts ingehaald. Met een kloppend hart kwam ik na circa tien minuten aan.

De achterlijk razende chauffeur had meer geld van me gepikt dan afgesproken was. Ik kon ook nog niet zo goed overweg met de Egyptische pond.

Ik ging de winkels bekijken, die het zelfde aan te bieden hebben als die in de Naama Bay. Aan een rotswand zijn twee kunstige watervallen gebouwd. Op een heuvel staan een paar plastiekboompjes met lichtjes er in. 's Avonds lijken ze op kerstbomen. Ik ging op een terrasje zitten om iets te drinken. Overal waren bloemen uit
plastik vast gemaakt. Hier is alles kunstmatig en kitscherig.

Terug ging ik met een verzameltaxi. Dat is veel goedkoper. Je kan overal aan de straatrand gaan staan om in en uit te stappen waar je wil. Ook deze chauffeur raasde en schoot van links naar rechts.
Het is maar goed dat in het grote toeristencentrum obstakels in de straat gebouwd zijn. Want niemand die van zijn auto houdt, rijd hier snel. Hier is het voor een voetganger ook eerder mogelijk over de straat te komen.

Dat deed ik ook op een hete middag om naar de Hussein Salem moskee te wandelen. De weg gaat langs veel nieuwe hotels. Toen ik vier jaar geleden deze weg liep, was het nog aan de rand van de woestijn.
Ook aan de andere kant van de Naama Bay word een groot nieuw vakantie
recreatiegebied gebouwd. Het word hier steeds groter en bonter.

Verder op deze kant staat de Al Mustafa Moskee in een klein woonoord. In de nacht zijn de minaretten verlicht en zien er uit als de twintowers in Kuala Lumpur. Ik wandelde er eens heen.

Voor de port zaten zo als overal hier twee wachters. Ze wilden weten wat ik daar te zoeken had. Ik gaf te verstaan alleen maar wandelen te willen. Ze lieten me verder gaan. Deze Moskee is erg mooi.

Een andere dag zat ik vroeg in de morgen in de lobby met een ontbijtpakket te wachten om de Sinai woestijn in te gaan. Toen we kompleet waren bleken we een groepje van zes personen te zijn die al vlug goed met elkaar konden opschieten .

De vaart ging door een gebied waar bergen erg dicht bij elkaar staan. Af en toe leek het een maanlandschap te zijn. Regelmatig moest de chauffeur zijn papieren aan eenzaam gelegene wachtposten laten zien. Ook wij moesten tweemaal onze pas en visum voor de dag halen.

Verder lezen >> www.reisimpressies.eu - Sharm el Sheik