EGYPTE
Samenleving
Samenleving
To read about EGYPT in English - click here
| Egypte vakantie deals – Errorfares.nl |
Steden EGYPTE
| El gouna | Hurghada | Makadi bay |
| Marsa alam | Sharm el sheikh |
Samenleving
Staatsinrichting
Tot 1952 was Egypte een monarchie. Op dit moment is Egypte een presidentiële republiek met een democratisch, socialistisch systeem, maar wél met een president die zeer veel bevoegdheden heeft. Er is vrijheid van godsdienstoefening, meningsuiting, vergadering en onderwijs. De wetgevende macht berust bij een parlement met twee Kamers.
De Volksvergadering (Majlis ash-Sha'ab), met een zittingsduur van vijf jaar, bestaat uit 454 leden, van wie 444 gekozen worden in algemene verkiezingen, en de overige 10 worden benoemd door de president. De meeste volksvertegenwoordigers zijn afkomstig uit de 176 kiesdistricten, die elk twee afgevaardigden kiezen. Minstens één van deze twee moet uit kringen van boeren of arbeiders komen. Daarenboven wordt er in ca. 30 districten nog een derde afgevaardigde, een vouw, gekozen. Leden van het parlement dienen minstens dertig jaar te zijn.
Daarnaast is er de Consultatieve Raad (Majlis ash-Shura) met 210 leden, van wie er 70 door de president worden benoemd en de rest direct wordt gekozen. De president moet geboren zijn uit Egyptische ouders en mag niet jonger dan 40 jaar zijn.
| advertentie |
|
|
Bijeenkomst ministers van butenlandse zaken Europse Unie en Arabische Liga in Caïro, EgypteFoto: Estonian Foreign Ministry CC 2.0 Generic no changes made
De uitvoerende macht berust bij de president en bij het kabinet. De president wordt voor een termijn van zes jaar gekozen door tweederde van het parlement, en kan eventueel herkozen worden. Deze keus moet bevestigd worden door een nationaal referendum. De president benoemt één of meer vice-presidenten en de ministers, is opperbevelhebber van het leger en kan noodmaatregelen afkondigen.
Ondanks de voorzichtige democratisering onder Moebarak zijn het politieke leven en de burgerlijke vrijheden nog steeds knellend en beknot. Veel verenigingen en groeperingen zijn uitgesloten van politieke deelname en wanneer ze zich niet aan de voorschriften houden, lopen ze de kans te worden verboden. Berucht is de ‘Wet op de Schande’ die verbiedt artikelen te publiceren of boeken te schrijven die ‘het imago van Egypte’ aantasten. Censuur is in Egypte dan ook een normaal gegeven. Voor de huidige politieke situatie, zie hoofdstuk geschiedenis.
Administratieve indeling
Egypte is bestuurlijk verdeeld in 27 ‘muhafazat’ of gouvernementen (governorates). Aan het hoofd van de gouvernementen, die onderverdeeld zijn in districten en gemeenten, staat een gouverneur, die benoemd wordt door de president.
Vanaf 1962 was elke invloed in het politieke bestel gekoppeld aan het lidmaatschap van de ASU, de Arabische Socialistische Unie, de partij van ex-president Nasser. In 1976 verloor de ASU echter haar monopoliepositie en werden andere politieke partijen toegestaan. In 1980 werd de ASU na een grondwetsherziening zelfs opgeheven en kreeg Egypte een zuiver meerpartijenstelsel. De huidige regerende partij, de Nationale Democratische Partij (NDP), geleid door president Hosni Moebarak, is de opvolger van Nassers ASU.
| advertentie |
|
Hoofdkantoor NDP na een brandFoto: Sherif9282 CC 3.0 Unported no changes made
Onderwijs
Na de revolutie van 1952 werd het schoolwezen ingrijpend vernieuwd waarbij de algemene schoolplicht vanaf zes jaar in de grondwet werd opgenomen.
Het onderwijs in Egypte is gratis en tot twaalf jaar verplicht (al sinds 1923), maar veel kinderen, met name op het platteland, ontvangen geen of te weinig onderwijs. Veel kinderen moeten daar meehelpen op het land. Zo’n 80 tot 90% van de kinderen gaat op zijn zesde naar school, maar helaas verlaat ca. 30% binnen enkele jaren de school alweer. Als gevolg hiervan is het aantal analfabeten hoog, vooral onder vrouwen.
Doordat er elk jaar nieuwe plattelandsscholen bijkomen, is er een steeds groter gebrek aan gekwalificeerde leerkrachten en modern lesmateriaal. Door de snelle bevolkingsgroei wordt er soms in twee of drie ‘ploegen’ lesgegeven.
Na de basisschool volgen nog drie jaar middelbaar onderwijs; als dat succesvol doorlopen wordt geeft het recht op inschrijving aan een van de twaalf universiteiten van Egypte.
Er zijn ook verschillende zogenaamde ‘Training Centres’, een soort beroepsonderwijs waar vaklieden op verschillende gebieden worden opgeleid. Deze opleidingscentra vallen onder verschillende ministeries.
De geplande reorganisatie van het onderwijssysteem houdt een toename van verplicht onderwijs van zes tot negen jaar in, inclusief een uitgebreide technische opleiding. Hiermee wil men een toekomstig gebrek aan geschoolde arbeiders voorkomen.
| advertentie |
|
|
Caïro Engelse schoolFoto: Lourdes Lanote CC 4.0 International no changes made
Egypte heeft zes grote universiteiten, waarvan de al-Azhar, de islamitische universiteit van Caïro, een groot aanzien geniet in het Midden-Oosten. De Universiteit van Caïro en de Ain Shams zijn wat meer seculiere universiteiten in de hoofdstad. Belangrijk is ook de American University en verder de universiteiten van Alexandrië en Asyut. In een aantal kleinere provincieplaatsen bevinden ook nog zes universiteiten. Uiteindelijk gaat ca. 10% van de Egyptenaren naar een universiteit of hogeschool
De al-Azhar universiteit is een van de oudste universiteiten ter wereld. De al-Azhar werd in 972 gesticht als moskee, maar ontwikkelde zich in 975 al tot een theologische universiteit.
Aanvankelijk was het onder de Fatimiden een sjiitische universiteit, die een weerwoord kon bieden aan de soennitische Abbasiden-kaliefen in Bagdad. Na de val van het Fatimiden-kalifaat werd al-Azhar omgevormd tot een soennitische universiteit.
| advertentie |
|
|
al-Azhar universiteit in Caïro, EgypteFoto: Jorge Láscar from Melbourne, Australia CC 2.0 Generic no changes made
Binnen de soennitische wereld is de al-Azhar zeer prestigieus en moslimstudenten uit de hele wereld komen dan ook naar de universiteit. Nasser heeft geprobeerd om de al-Azhar van een louter theologische universiteit naar een algemene universiteit om te vormen. Dat is gedeeltelijk gelukt, de universiteit heeft op dit moment ook moderne vakken als ‘medicijnen’ in haar pakket.
Typisch Egypte
PIRAMIDES
Piramides in het oude Egypte zijn in feite de bovenbouw van een koningsgraf, opgetrokken op een vierkant grondplan en bestaande uit vier in een punt samenkomende vlakke zijden.
De afmetingen van de diverse piramiden verschillen, evenals de wijze waarop in het binnenste de gangen, (graf)kamers en andere ruimten en de valse deuren waren aangebracht.
Het materiaal van de piramiden is voornamelijk plaatselijke kalksteen, bekleed met van elders aangevoerde fijnere witte kalksteen en graniet. Voor de top, een afzonderlijk blok (‘piramidion’) gebruikte men gewoonlijk graniet, soms bedekt met goud.
De piramiden waren het centrale bouwwerk in een complex, dat verder onder andere een tempel voor de dodencultus van de gestorven koning omvatte.
| advertentie |
|
|
Pyramides, EgypteFoto: Muhamed Ayman CC 4.0 International no changes made
Alle piramiden van Egypte liggen ten westen van de Nijl, op een plateau aan de oostrand van de Libische Woestijn. Egypte bezit momenteel nog 88 piramiden, waarvan er 43 koningsgraven zijn.
De oudste en grootste piramide van Egypte is die van Cheops. Deze piramide bestaat uit ongeveer 2,3 miljoen stukken kalksteen, die ieder zo’n 2,5 ton wegen (6,1 miljoen ton in totaal). Oorspronkelijk was de piramide 147 meter hoog, maar doordat de glanzende buitenste laag verloren is gegaan, is de piramide nu 137 meter hoog.
| advertentie |
|
|
BUIKDANSEN
Ondanks de felle tegenstand vanuit de fundamentalistische hoek, zijn professionele buikdanseressen populair zowel onder mannen als vrouwen. Op grafreliëfs uit de faraonische tijd zijn naakte danseressen te zien, wier bewegingen als een buikdans (‘raqs sjarq’) kunnen worden uitgelegd.
Buikdanseressen vormen vaak de hoofdattractie op bruiloften en partijen, en de dansen zijn vaak een combinatie van folkloristische, zigeuner- en Osmaanse dansen. De danseressen spreken zelf liever over oriëntaalse dansen.
Buikdanskostuums zijn bezaaid met fonkelende pailletten, parelkettingen en stras. De buikdanseressen worden begeleid door muzikanten met fluiten, trommels en luiten.
| advertentie |
|
Egyptische buikdanseressenFoto: Paul2018Jackson CC 4.0 International no changes made
| advertentie |
|
|
ASWAN-DAM
De eerste dam werd door de Britten gebouwd tussen 1899 en 1902, toen de grootste dam ter wereld. De 30 meter hoge dam was aanvankelijk niet hoog genoeg, en werd enkele malen verhoogd tot hij in 1933 tot een hoogte van 42 meter opgetrokken werd.
De nieuwe dam, Sadd al-Ali, ligt zeven kilometer ten zuiden van de oude dam uit 1902. In 1955 werd er begonnen met het uitwerken van de bouwplannen, aanvankelijk onder leiding van Amerika en Engeland, tevens financiers van de bouw. Toen Nasser echter in 1956 het Suezkanaal nationaliseerde, haakten de westerse grootmachten af. Rusland bood toen aan om de dam te bouwen en te financieren, en in 1960 werd daadwerkelijk met de bouw van de enorme dam begonnen. In 1970 werden de werkzaamheden voltooid door 35.000 man personeel onder leiding van zo’n 800 Russen.
De bovenlengte van de dam is 3600 meter met een bovenbreedte van 50 meter. De hoogte boven het rivierbed is 110 meter en de dam doet het water stijgen tot 61 meter, van 121 tot 82 meter boven zeeniveau. Voor de bouw van de dam werd 42 miljoen m3 steen, zand, rots en leem gebruikt dat door een 155 meter diep in de ondergrond aangebracht ‘gordijn’ in de voormalige rivierbedding verankerd werd om te voorkomen dat de dam van onderen aangetast zou worden en uiteindelijk zou wegspoelen.
| advertentie |
|
|
Aswan dam, EgypteFoto: Unknown CC 3.0 Unported no changes made
Achter de dam is het Nassermeer ontstaan, met een lengte van 500 kilometer, waarvan een derde op Soedanees grondgebied ligt. De aanleg van de dam was echter zeer negatief voor de Nubische cultuur. Met het onder water lopen van hun dorpen en land verloren de Nubiërs een integraal onderdeel van hun culturele identiteit. Samen met de UNESCO werden vele monumenten naar hoger gelegen delen verplaatst, onder andere de rotstempel van Aboe Simbel. Een ander nadeel is dat de Nijl lang niet zoveel vruchtbaar slib achterlaat als gewoonlijk.
MUMMIES
De oude Egyptenaren geloofden in een eeuwig leven na de dood en dat betekende onder andere dat het lichaam van de dode gemummificeerd werd voor de hereniging met de ziel in het hiernamaals.
De echte mummificatie begon in de 4e dynastie met de ontwikkeling van kunstmatige balsemtechnieken. Tijdens de mummificatie werd het lichaam door speciale priesters ontdaan van organen en ingewanden, behalve het hart. Daarna werd het lichaam ontvocht met behulp van natron (een natuurlijk mengsel van natriumzouten) en opgevuld met onder meer mirre, kaneel, zand, klei en zaagsel en ingezwachteld. Tussen de windsels werden amuletten geplaatst.
Dit hele proces nam tussen de veertig en negentig dagen in beslag. Als laatste kreeg de mummie een beschilderd masker, gemaakt van linnen en gips en soms verguld. Dit dodenmasker werd op de mummie geplaatst om de ziel van de dode te helpen het lichaam te herkennen. Het lichaam werd daarna in een houten mummiekist gelegd of een stenen sarcofaag. Vaak werd de dode in een of meerdere mummiekisten en dan in een sarcofaag gelegd. Deze kisten of sarcofagen konden rechthoekig zijn of de vorm van de mummie hebben. De organen en ingewanden (lever, longen, maag, ingewanden) werden apart geconserveerd en bewaard in een eigen vaas ‘canope’.
| advertentie |
|
|
Egyptische mummies in het British MuseumFoto: Bram Souffreau CC 2.0 Generic no changes made
Met het hart gebeurde iets bijzonders volgens de Egyptenaren. Een jury van goden zat de ceremonie voor, waarbij werd besloten of de overledenen het eeuwige leven verdiende. De jakhalsgod Anoebis woog het hart tegen de ‘veer der waarheid’. Als het hart te zwaar was, werd het aan het monster Ammoet gegeven, die het vervolgens opat. Bij evenwicht leefde de dode voor eeuwig.
Naast belangrijke wereldse bezittingen, werd de mummie meestal begraven met grafobjecten, zoals de al eerder genoemde amuletten, een aantal ‘sjabti’- beeldjes en een modelboot om de dode naar Abydos te brengen, de woning van Osiris, god van de onderwereld.
Natuurlijke mummificatie vond plaats in eenvoudige zandgraven. Het zand absorbeerde het lichaamsvocht, zodat het lijk uitdroogde en het weefsel geconserveerd werd.
EGYPTE LINKS
Advertenties
• Egypte Tui Reizen
• Egypte verre reizen van ANWB
• Goedkoop ticket naar Egypte | Vliegennaar.nl
• Naar Egypte met Sunweb
• Hotels Trivago
• Bouw je eigen Egypte Rondreis
• Rondreizen Egtpte
• Egypte Hotels
• Djoser Rondreizen Egypte
• Autoverhuur Sunny Cars Egypte
• Reisgidsen en kaarten Egypte
Nuttige links
Dieren in Egypte (N)Egypte Favorietje (N)
Egypte informatie - Reizendoejezo (N)
Egypte StartBelgië (N)
Lies en Teijes Reiswebsite (N+E)
Reisinformatie Egypte (N)
Rondreis door Egypte (N)
Rondreis Egypte (N)
Bronnen
Ambros, E. / Egypte
Het Spectrum
Botje, H. / Egypte : mensen, politiek, economie, cultuur, milieu
Koninklijk Instituut voor de Tropen
Dunford, J. / Egypte
Van Reemst
Grünfeld, R. / Reishandboek Egypte
Elmar
Innemee, K. / Egypte
Gottmer/Becht
Kreissl, B. / Egypte
Elmar
Laet, R. de
Egypte
Rooi, M. de / Egypte
ANWB
Sattin, A. / Egypte
Van Reemst
CIA - World Factbook
BBC - Country Profiles
laatst bijgewerkt november 2024Samensteller: Arie Verrijp / Geert Willems