CHINA
Bizarre en dierbare herinneringen uit China
Bizarre en dierbare herinneringen uit China
Jouw trip naar China is waarschijnlijk onvoorspelbaar en vol verrassingen, maar dit zal ervoor zorgen dat je terugkomt met verschillende verbazende en vaak ook bizarre verhalen.
Twee keer per jaar organiseert de IJslandse gids Unnur Guðjónsdóttir reizen voor avontuurlijke toeristen. Ze laat hen kennis maken met de charmante en vaak vreemde wereld van het Midden Koninkrijk. gbtimes sprak met Unnur om een aantal hilarische en interessante verhalen over haar vele bezoeken aan China te horen.
Spelen voor politieagent
Zoals meer mensen die vaker naar China geweest zijn zegt Unnur dat ze in vergelijking met haar eerste bezoek aan China, in 1983, veel dingen heeft zien veranderen. "In die periode droeg iedereen dezelfde kleding, van die Mao jassen die slechts in twee kleuren beschikbaar waren, namelijk groen of blauw. Je ziet dat alle veranderingen verbeteringen hebben gebracht. De mensen profiteren van deze enorme economische groei."
Unnur heeft elke uithoek van de wereld bezocht, maar ze heeft nog nooit zoveel sociale ongehoorzaamheid gezien als in China. "Mensen hebben echt maling aan de regels. Je zou het verkeer eens moeten zien. Mensen lopen gewoon midden op straat. Het is verbazingwekkend dat ze niet omver worden gereden."
Om haar punt kracht bij te zetten geeft ze nog een voorbeeld: "Jaren geleden las ik dat er een onderzoek gehouden werd door Gallup waarbij de politie eropuit gestuurd werd om de verkeerspolitie te controleren. Ze namen ongeveer 30 mannen mee terug naar het bureau om hun identiteit te controleren. Ze kwamen erachter dat een derde van mannen niet tot de politie behoorde. Ze hadden gewoon zelfgemaakte uniformen, waarschijnlijk gemaakt door hun moeders. Ze waren echter wel efficiënt in het beboeten van mensen voor allerlei dingen."
De aarde schud op haar grondvesten
Een van de meest gedenkwaardige momenten van Unnurs China reizen was de verwoestende aardbeving die in 2008 de provincie Sichuan trof. Op dat moment waren Unnur en een groep IJslanders aan het winkelen in een markt in Xi'an, op 700 kilometer van het epicentrum.
"Het was erg interessant om op de grond te staan en de aardbeving te voelen. Natuurlijk voel je in IJsland vaak aardbevingen, maar dat zijn slechts kleine bevingen. Hier [in China] golfde de aarde en het was net alsof je op een schip zat. Het was een unieke ervaring," herinnert ze zich.
Het vieze Tibet
Vragend naar haar ervaringen in Tibet zegt Unnur dat Tibet ondanks dat het onderdeel van het Chinese territorium is zonder twijfel anders is dan Continentaal China. "Het is een hele andere taal, de mensen zien er anders uit, eten ander voedsel, wonen in andere huizen en verdienen hun geld met de yak"
Unnur zegt dat ze niet onder de indruk is van de Tibetaanse hygiëne. "Ze zijn enorm vies. De Chinezen zijn erg schoon, maar als je naar Tibet gaat en langs de inwoners loopt dan moet je soms je neus dicht houden."
Volgens haar wordt er gezegd dat de Tibetanen zich slechts drie keer in hun leven wassen. "Als ze geboren worden, dag dag voor hun huwelijk en wanneer ze sterven. [...] Het ziet er vreemd uit. je zou hun nagels moeten zien, ze worden zelden geknipt en onder de nagels zit veel vuil."
De onvermijdelijke cultuurschok
Vele Westerlingen krijgen tijdens hun eerste bezoek aan China een cultuurschok. Unnur en haar reisgenoten krijgen hun eerste ervaring als ze bij een oudere vrouw in een klein dorp in zuidoost China op bezoek gaan.
"Ik vertel hen diverse malen 'trek je niets aan van de rommel. Je zult merken dat de vrouw erg schoon is en schone kleren draagt'. Vaak gaan we rond de lunch lang als ze met haar hakmes de kool staat te snijden," vertelt Unnur.
Ze legt uit dat de oude vrouw alleen woont en dat ze voor zichzelf zorgt. "Ze heeft een radio en televisie. Ze heeft geen badkamer en toilet, maar er is er een in de buurt." Unnur legt verder ook uit dat de vrouw haar behoefte doet in een pot welke ze in de ochtend buiten zet en dat deze vervolgens door een man in het veld geleegd wordt.
Chinese atheïsten
Nadat ze kennis heeft gemaakt met de wereld en de verschillende geloven is Unnur een atheïst geworden. Ondanks dat het boeddhisme een dominante religie is in China denk ze dat de Chinese mensen over het algemeen niet erg religieus zijn.
"Ik ben het daar wel mee eens. Ik zie geen reden om in iets te geloven dat door mensen verzonnen is, en alle religies zijn door mensen verzonnen. Het is allemaal fantasie. De realiteit kan overal gevonden worden en het is prachtig; de natuur, kunst, muziek, dansen....dat is allemaal realiteit. We hebben geen verbeelding en bijgeloof nodig," verklaart Unnur.
Ze is van mening dat China het in een halve eeuw voor elkaar heeft gekregen om haar bevolking te eten te geven en trekt zich niet teveel aan van de kritiek op de censuur van het land en de beperkte vrijheid van meningsuiting.
"De eerste prioriteit is om te eten en een dak boven je hoofd te hebben. De generatie die nu oud wordt heeft nog honger en hongersnood meegemaakt en alle veranderingen sinds de communisten in 1949 de macht overnamen. Je kunt kijken naar de hele geschiedenis van de mensheid, maar nergens anders op aarde verbeterden zoveel mensen in zo een korte tijd hun levensomstandigheden als in China."
Waar je ook gaat en staat in China ontmoet je lachende en blije mensen, waaronder de oude vrouw in Tongli. "Ze maakt haar soep van verse groente en kijkt daarna naar soap opera's op televisie. Ze vindt dat ze een geweldig leven heeft. Er is nog steeds veel armoede op het platteland, maar iedereen heeft het beter," verteld Unnur.