CAMBODJA
rondreis MH deel 2h

C A M B O D J A

MEER REISINFO EN FOTO’S TE VINDEN OP ONZE TRAVELBLOG:
WWW.TANGATANGA.COM/HERLINDEMARC

BATTAMBANG, met 140.000 inwoners de 2de grootste stad van Cambodja, heeft ondanks zijn drukte een eerder landelijke uitstraling. In de streek kent men de grootste rijstproductie van het land. De bevolking is een mix van Khmer, ethnische Vietnamezen, Laotianen, Thai en Chinezen. De Hindoe religie is hier beter vertegenwoordigd dan in de rest van Cambodja. De ligging van Battambang, langs de pittoreske, rustig kronkelende Sangker rivier, in een omgeving met vele aantrekkelijke bezienswaardigheden, maakt het tot de 5de meest bezochte plaats van Cambodja. Niettegenstaande dat heerst in deze stad totaal geen toeristische sfeer. Hier vindt men nog mooi bewaarde gebouwen in de Franse koloniale architectuur.
We komen aan in Battambang als enige westerlingen op de locale bus en mogen dat voelen … onmiddellijk worden we omringd door een groot aantal tuk-tuk chauffeurs, die ons allen een hotel willen aanbevelen. We weten niet waar eerst kijken of luisteren … Zulke toestanden zijn voor ons steeds een punt van frustratie, het is moeilijk iemand voorop de anderen uit te kiezen. Bovendien willen we eerst rustig onze bagage uit de bus halen na een lange rit en nemen graag de tijd om zelf een hotel uit te kiezen. Het is vlug beslist … we doen onze rugzakken om en wandelen naar het dichtstbijzijnde hotel, dat in onze reisgids bovendien een goede score krijgt. We zijn blij dat het meevalt, want buiten aan de deur blijven enkele tuk-tuks ons opwachten … mochten we hier niet blijven … ze volgden ons.
Uiteindelijk hebben deze mensen geen slechte bedoelingen, ze zijn met veel te veel om de stad te bedienen en elke rit is belangrijk om hen te helpen overleven. Wanneer we een tuk-tuk nemen, zullen wij steeds opteren voor een niet opdringerige chauffeur, die waarschijnlijk minder vaak aan de bak komt.
’s Avonds is het even zoeken naar een geschikt restaurantje, het aanbod is eerder beperkt.
De volgende dag krijgen we reeds vóór ons ontbijt een voorstel van een tuk-tuk chauffeur die aan de hotelreceptie probeert klanten te vinden. Hierop gaan we niet in, we zullen de omgeving vandaag per fiets verkennen. De receptioniste geeft ons een plannetje en wat uitleg voor we vertrekken.
Als oriëntatiepunt gebruiken we de Sangker rivier, waarlangs het leven rustig zijn gangetje gaat. Hier woont men eerder primitief in kleine open houten huisjes, de meeste activiteiten gebeuren langs de straatkant.
Marc die al een tijdje op zoek is naar een kapper, stopt wanneer hij er onderweg eentje ziet. Hij vindt het leuk om zijn haren te laten knippen in een ouderwetse kapperszaak langs de straatkant. Hier zitten een 6 tal mannen bordspelletjes te spelen. Niemand heeft interesse, ze kijken wel op als Marc de vraag stelt, maar er worden geen aanstalten gedaan om het spelbord te verlaten. Wie de kapper is … dat is ons niet duidelijk ... misschien is die zelfs niet aanwezig. Na even afwachten, rijden we verder. Een tijdje terug in Laos had Marc een gelijkaardige ervaring, toen zei de kapper vlakaf ‘neen’.
We beginnen te vermoeden dat men te verlegen is om het haar van een westerling te knippen …
Wat verder langs de rivier, rijden we opnieuw voorbij een kapper, een wat jongere man deze keer. Wanneer Herlinde al fietsend een teken doet naar hem, lacht hij blij en knikt. We stoppen, Marc neemt plaats op de ouderwetse houten kappersstoel. Nadat zijn haren zijn geknipt (zoals steeds in Azië, een coupe met zeer lange haren bovenaan …) begint de man Marc te scheren met een akelig scherp plooimes. Herlinde durft haast niet te kijken. De kapper blijkt het gevraagd te hebben, Marc wou hem dit gunnen ‘omdat de man anders haast niets verdient’. Nadat het werk is verricht, volgt een massage van hals en schouders als bonus. Voorbijgangers blijven even staan kijken …
Voor dit alles rekent de arme man slechts 3.000 KHR (zowat 0,55 EUR), de laagste prijs die een kapper Marc ooit vroeg.
Ondertussen neemt Herlinde even een kijkje op een huwelijksfeest. Het is momenteel de periode van de huwelijken in Cambodja, tijdens het droge seizoen is er geen werk op de rijstvelden en heeft men hiervoor de tijd. Zo’n feest duurt 2 dagen en er zijn vele genodigden. Een dure aangelegenheid, wat vaak een probleem vormt. Het is echter de gewoonte dat de gasten een enveloppe met geld schenken. Dit wordt gebruikt om het feest te betalen. De overschot gaat naar het jonge paar als huwelijksgeschenk.
De feesttenten worden meestal opgesteld midden op straat, we komen ze in gans het land tegen. Soms blijft een kleine doorgang vrij, maar auto’s kunnen er meestal niet door. Borden zijn vlug gemaakt om de omleiding aan te kondigen op het vorige en volgende kruispunt … De kleurrijke tent wordt ingericht met mooi versierde stoelen en tafels, uit grote boxen schalt luide muziek. Het eten wordt aan de straatkant bereid. Iedereen is feestelijk uitgedost, nogal overdreven opgemaakt. Aan drank ontbreekt het niet …
Wat rustig is het hier, leuk fietsen terwijl we om ons heen kijken, kinderen groeten en terugwuiven (ook volwassenen vinden dit leuk), hier en daar stoppen we om iets wat beter te bekijken. Wanneer we een kijkje nemen bij enkele rekken die langs de straatkant staan, waarop rijstpapier in de zon droogt, nodigt een vrouw ons uit in haar huis. Daar toont ze ons hoe men dit vervaardigd.
Ook andere dingen liggen hier aan de straatkant te drogen, o.a. bananenchips, tomaten, rode pepers, vis, … We rijden door tot aan de tempel Ek Phnom, om terug te keren langs de overkant van de rivier. Hier woont men wat primitiever, in houten huisjes. De straat is niet verhard.
Wat meer landinwaarts komen we langs een visverwerkingsbedrijfje, waar we een bezoekje brengen. Hier worden verschillende soorten vis gekuist, onthoofd, gepekeld, …
Onze volgende stop is de tempel Wat Somrong Knong. In 1976 werd deze boeddhistische tempel door de Rode Khmer opgeëist en tot gevangenis omgevormd. Het omringende domein veranderde in een ‘killing field’, waar meer dan 10.000 mensen werden omgebracht op afgrijselijke manieren, zoals o.a. giftige slangen bij hen plaatsen, het openrijten van de borstkas met een schoffel, …
Hier bevindt zich een interessant oorlogsmonument met prachtige bas-reliëf taferelen rondom, die schrijnende situaties uit de Rode Khmer genocide oorlog tonen, uit gans het land. Wat we hier zien sluit perfect aan bij de informatie van vorige herdenkingsplaatsen die we bezochten.
Op terugweg stoppen we nog even bij een oude Pepsi fabriek, die in 1975 door de Rode Khmer in beslag werd genomen. Pepsi keerde hier nooit terug. Het domein is verboden terrein, maar niemand stoort zich hieraan, dus nemen we een kijkje. In een magazijn zien we nog bakken met oude flesjes onder een dikke laag stof. Families hebben hun intrek genomen in enkele van de gebouwen, buiten staat de gezamenlijke ‘satelliet’-TV. En op het grote voorplein is men een tent aan ’t installeren voor nog maar een trouwfeest.
De volgende dag twijfelen we om een brommertje te huren, maar nemen uiteindelijk een tuk-tuk om de verdere omgeving te verkennen.
Onze eerste stopplaats is bij de zogenaamde norries. Dit zijn treintjes van bamboe, die door de locale bevolking in de jaren ’80 werden gemaakt, een praktische en goedkope oplossing voor het vervoeren van hun goederen. Er waren toen maar weinig transportmiddelen, de wegen werden vernield tijdens de oorlog. Deze treintjes bestaan uit 2 wielassen, waarop een bamboe platform past. Initieel werden ze manueel aangedreven, ondertussen zijn er kleine motortjes op gemonteerd. Een norrie is vlug gedemonteerd en van de sporen verwijderd, telkens er eentje van de andere kant aankomt … of een echte trein. Ondertussen worden deze norries ook ingezet als toeristische attractie.
De overheid werkt momenteel aan de vernieuwing van het spoorwegnet, wat binnen een 3 tal maanden zou voltooid moeten zijn. Vanaf dan zullen de treinen zo’n 80 km/uur kunnen rijden, in plaats van de huidige 30 km/uur. Dit heeft als gevolg dat er een verbod komt op het gebruik van de norries, omdat ze niet tijdig van de sporen zullen kunnen gehaald worden.
Het is dus nu of nooit !
We rijden met onze norrie aan een snelheid van 40 km/h van Ou Dambang naar Ou Sralau en terug, een enkel traject van 12 km. De sporen lijken wel door een dronkenman zijn aangelegd … ze kronkelen als slangen verder. Onderweg moeten we een 3-tal keer van onze norrie, omdat enkele tegenliggers aankomen. Dit zijn telkens toeristen … we vermoeden dat de locale bevolking is voorbereid op de komst van de snellere treinen en deze norries niet meer gebruikt, dat er ondertussen reeds een oplossing is gevonden om ze te vervangen. Wel jammer dat we het ‘echte’ norrie transport niet meer in actie hebben kunnen zien … of er een trein is gepasseerd.
In het eindstation Ou Sralau hebben we even de tijd om rond te kijken. We bezoeken een steenbakkerij met 3 reusachtige ovens en kijken even rond in de oven die op ’t moment niet in gebruik is.
Prasat Banan is een oud tempelcomplex uit de 11de eeuw (Angkoriaanse periode) op een 400 meter hoge heuvel, 367 treden leiden ons naar de ruïnes. Wat overblijft van de 5 torens is mooi, maar we zagen er reeds een aantal gelijkende. Het verwachte uitzicht stelt niet veel voor.
De killing caves Phnom Sampov bevinden zich boven op een enorme rotsheuvel … weerom zoveel trappen. Boven vinden we een mooie kleurrijke tempel, de grotten liggen aan de andere kant wat lager. Daarin bevinden zich nog wat beenderen. Overal om ons heen wordt er gebedeld en probeert men souvenirs te verkopen. Ook hiervan hadden we meer verwacht, we kwamen al op te veel gelijkaardige plaatsen.
Als afsluiter bezoeken we een krokodillen boerderij. Ongeveer 200 volwassen exemplaren behoudt men op de boerderij om te kweken. Jonge dieren +/- 1 meter groot worden verkocht aan restaurants, ook in Vietnam. In een boekje zagen we foto’s, hier kan men pas geboren krokodillen in zijn hand nemen … ze zien er echt schattig uit. Maar …
We worden rondgeleid bij de waterbekkens met de volwassen dieren, ze liggen erbij met hun muil wijd open, zien eruit als versteend … tot ze ineens bewegen. Verder krijgen we een aantal jonge dieren van zo’n 1,5 meter grootte te zien. Wanneer we vragen naar de pasgeborenen, wordt ons doodleuk verteld dat deze er nu niet zijn. Daar kwamen we wel voor, volwassen krokodillen zagen we al genoeg … in de natuur !
Bij het afscheid nemen vraagt onze chauffeur Lon of hij onze lege plastiek waterflessen mag hebben, hij kan deze verkopen. Per grote fles krijgt hij 500 KHR, een kleintje brengt 100 KHR op. Met onze flessen kan hij 1 maand school voor zijn 3-jarig dochtertje betalen (+/- 1.000 KHR = 0,20 EUR).

Ernaartoe:
tuk-tuk hotel – busterminal Kampong Chhnang: 1 USD, 5 min. onderweg
bus Kampong Chhnang – Battambang: 25.000 KHR pp, 3 ½ uren onderweg, RMN (Rith Mony) busmaatschappij

Overnachtingen:
Banan Hotel of Battambang, 17 USD (basisprijs 20 USD) per nacht voor een zeer ruime en propere 2 persoonskamer met Khmer interieur, inclusief heerlijk ontbijt, sanitair (warm water, douchecabine), TV, airco, koelkast, zithoek met zetels en stoelen, zitruimte aan de receptie, WIFI, vriendelijk en behulpzaam onthaal, gratis gebruik van fietsen, tel. (855) 97 767 8626, phaysodavy@yahoo.com, www.bananhotel.doodlekit.com, beoordeling: 5/5
Excursies:
- omgeving verkennen per fiets:
omgeving Sangker rivier, Ek Phnom, Wat Somrong Knong met oorlogsmonument, oude Pepsi fabriek
huur fietsen: gratis aangeboden door het hotel
- ruime omgeving verkennen per tuk-tuk:
Bamboetrein van Ou Dambang naar Ou Sralau, rit met de norrie: 5 USD pp.
Prasat Banan, inkom: 2 USD pp.
killing caves Phnom Sampov, inkom: ticket Prasat Banan is ook hier geldig
krokodillen boerderij, inkom: 2 USD pp. (zouden we niet hebben gedaan, moesten we vooraf hebben geweten dat er geen babykrokodillen waren)
tuk-tuk, 13 USD per dag, tour inclusief 3 bezoeken, voor een 4de bezoek wordt de prijs verhoogd naar 15 USD, we regelden deze tuk-tuk via de hotelreceptie
let wel: de tuk-tuk chauffeurs die zelf komen onderhandelen in het hotel vragen merkelijk hogere prijzen, we hoorden een vorige chauffeur 45 USD vragen voor ongeveer dezelfde tour.
Onze tuk-tuk chauffeur was helemaal niet opdringerig en dankbaar, eerlijke prijs en bereid tot iets extra’s: Mr. Lon, tel. 077 516 047, hij is ook blij met lege plastiek waterflessen.

SIEM REAP, de 3de grootste stad van Cambodja (140.000 inwoners) is de meest toeristische plaats in het land. Deze is gelegen aan de Stung Siem Reap rivier en nabij de alom bekende eeuwenoude ruïnes van Angkor Wat (Unesco), die dateren uit het Angkor tijdperk tijdens de Khmer heerschappij en werden herontdekt door de Fransen in de 19de eeuw. Het gebied van Siem Reap met de tempels is verspreid over 10.300 km².
Siem Reap zelf is gelegen in een mooie groene omgeving van rijstvelden en kan worden bereikt langs de weg of per boot via de nabijgelegen haven Phnom Krom. In de stad vindt men huizen in Franse koloniale stijl en omgebouwde voormalige Chinese pakhuizen. Om te voldoen aan de uiteenlopende interesses van de massa toeristen die hier vertoeven, werd het een stad van hotels, restaurants, shopping en een bruisend uitgaansleven.
We verplaatsen ons van Battambang hiernaartoe per boot via de Sangker rivier en op ’t einde over het Tonlé Sap meer. Een lange, maar boeiende tocht, met vaak wel spannende momenten. Of onze houten schuit, volgestouwd met een 50 tal passagiers en wat goederen, wel helemaal veilig is ... Af en toe zien we het vloerpaneel opengaan om de waterpomp te zuiveren van meegezogen planten, hieronder staat het bootje alvast vol water. De bootsmannen blijken zich er geen zorgen over te maken … we zullen hier maar in vertrouwen. Dat er niet voor iedereen een zitplaats is op de houten bankjes in het kleine ruim, blijkt geen probleem, de jongeren zitten liever bovenop het platte dak in de zon. Houvast of een reling blijken ze niet nodig te hebben ...
Maar al vlug wordt onze aandacht getrokken door de zeer authentieke omgeving. Het leven langs en op de rivier is toch overal zo verschillend, dat we ook nu weer sterk geboeid worden. Waar de rivier nog breed genoeg is, wordt lustig gevist met grote netten, die worden drijvend gehouden door middel van petflessen (eraan bevestigd +/- om de meter). Ons bootje slalomt ijverig tussen deze netten door, geoefend om er geen enkele te raken. Regelmatig heeft onze piepjonge kapitein het toch wel even moeilijk.
Wanneer de rivier in een soort moerasland veranderd, moet er gezocht worden naar een doorgang met voldoende diepte. Deze blijkt zo smal te zijn, dat het amper mogelijk is om andere bootjes te kruisen of passeren. En zo varen we gedurende enkele uren verder, tragere bootjes en tegenliggers moeten voor ons ietwat grotere schuit aan de kant … als het niet snel genoeg gaat, geven we ze wel een duwtje … vragen stellen we ons hierbij best niet !
Tijdens het laatste deel van onze tocht varen we weerom voorbij een drijvend dorp, waar het er zeer actief aan toe gaat … noem maar op, we zien hier zowat alles verhandelen. Passagiers stappen uit of komen aan boord, de meesten doen dit door middel van kleine bootjes die langszij komen varen.
Moe, maar blij met onze keuze om deze schitterende tocht te maken per boot in plaats van met een meer comfortabele bus, komen we aan in de haven na 8 ¾ uren varen. Daar moeten we nog een tuk-tuk nemen naar het centrum. En nu op zoek naar een geschikt hotel … wat ook nog wel een uurtje in beslag neemt. Het grootste aantal toeristen richt zich naar dezelfde prijs/kwaliteitsklasse, waardoor deze kamers weerom bijna allemaal ingenomen zijn … we reizen nog steeds in het drukste vakantieseizoen hier.
In de buurt van Siem Reap zijn weerom een opvallend groot aantal liefdadigheidsinstellingen te vinden. Kinderziekenhuizen met gratis behandeling, scholingsateliers voor kansarme jongeren, weeshuizen, … We bezoeken er enkele tijdens ons verblijf hier. Een van de kinderziekenhuizen is opgezet door een Zwitserse arts, die avondconcerten geeft op zijn cello en de mensen vraagt om donatie van bloed en/of sponsoring (Beatocello and Jayavarman VII hospital), de kinderen worden er gratis behandeld.
Angkor Wat is een oude heilige stad, hoofdstad van het Khmer rijk van de 9de tot de 12de eeuw na Chr. De Khmer zijn momenteel nog steeds de meest dominante etnische bevolkingsgroep in Cambodja. De ruïnes tonen alle aspecten van de Khmer architectuur, kunst en beschaving uit die tijd.
In de bloeiperiode van het Angkor tijdperk telde de stad meer dan 1 miljoen bewoners. Khmer koningen bouwden er hun reusachtige tempels met ingenieuze watervoorzieningen.
Om dit reusachtige gebied vol van tempelcomplexen in zeer verschillende stijl te gaan verkennen, zullen we 3 dagen uittrekken. Dat lijkt ons voldoende om de mooiste ruïnes te kunnen bewonderen zonder te overdrijven en tempelmoe te worden. Op voorhand bestuderen we een boekje met plannetjes en een woordje uitleg per tempel, alsook de gevolgde routes van enkele bekende reizigers, Kaatje en Guido (we zijn beiden zeer dankbaar om hun gedetailleerde reisverslag hierover). Zo kunnen we in weinig tijd een geschikt traject uitstippelen.
Voor onze eerste dag huren we een fiets, het is eventjes zeer druk om de stad uit te rijden, maar daarna volgen we een rustige baan naar de site, zo’n 15 km van de stad verwijderd. Het is genieten van al deze prachtige tempels, de ene al mooier dan de andere, soms moeten we een stuk wandelen in de groene omgeving om er eentje te bereiken wat de nodige variatie brengt.
Na ons 15de bezoek, houden we het voor bekeken voor deze eerste dag en keren terug naar ons hotel, tevreden dat we alles volgens planning hebben kunnen afwerken, al zijn we 10 uren onderweg geweest.
Het fietsen is ons zeer bevallen, we trekken er opnieuw per fiets op uit. Vandaag bezoeken we 6 grote tempelcomplexen. We sluiten de dag af met de parel op de kroon, het Angkor Wat tempelcomplex zelf. Ditmaal zijn we 9 uren onderweg ... ’t zijn lange dagen, maar we willen onze tijd nemen om al dit moois te bewonderen.
Voor de wat verder gelegen tempels maken we op onze derde dag gebruik van een tuk-tuk. Vandaag zullen we weerom 6 tempels bezoeken, maar hiervoor moeten we een eindje rijden. Onderweg genieten we van mooie groene landschappen en kleine authentieke dorpjes. We stoppen even bij een aantal dames die suikerrietsnoepjes maken met de suiker die ze halen uit de omringende suikerpalmbomen. Hiervoor koken ze de suiker op zelfgemaakte kleioventjes met houtvuur, in grote zwartgeblakerde schalen (zie foto). We kopen een klein pakje van deze superzoete snoepjes en sparen ze voor een zwak moment ... Ook weer een mooie dag, maar na weerom 7 uren op weg te zijn, hebben we wel eventjes genoeg van al deze tempelpracht !
Vooral tijdens onze fietstochten worden we geconfronteerd met een groot aantal kinderen die worden ingezet als straatverkopertjes. Ze spreken opvallend goed Engels om de toerist te animeren en enkele woordjes in een aantal andere talen. Wanneer we met hen praten over school, ontwijken ze een antwoord, school is telkens in voor- of namiddag, het tegenovergestelde van dat moment. Van onze tuk-tuk chauffeurs weten we dat er in de voormiddag normale basislessen worden gegeven, de namiddag wordt gebruikt voor Engelse les … wie goede toekomstkansen wil voor zijn kinderen, laat hen de ganse dag naar school gaan.
Een iets ouder meisje legt uit dat haar ouders meer geld willen. Zelf zijn we er tegen om van zulke kinderen iets te kopen, hoe meer ze verkopen, hoe minder kans dat ze ooit van hun ouders naar school zullen mogen … hun toekomst ! Dit hebben we in meerdere landen reeds ervaren.
We zien een toerist aan zo’n jongetje aanbieden om iets te eten te kopen … het jongetje is hierin niet geïnteresseerd en loopt weg … het is enkel geld dat telt.
Wel stellen we ons vragen bij de moeders, die ons toeroepen … ‘no full day at school .. happy life !’. Zelf lopen ze allemaal met een GSM rond te bellen … voor de kostprijs hiervan kunnen de kinderen al een tijdje naar school.

Ernaartoe:
tuk-tuk hotel – haven Battambang, gratis aangeboden door het hotel
boot Battambang – haven Phnom Krom nabij Siem Reap, 20 USD pp, met Chann Na Speed Boat, 8 ¾ uren onderweg, de boot zag er niet echt betrouwbaar uit, we waren nog maar net vertrokken of moesten al aanleggen bij een werkplaats waar men zo’n 45 min. werkt aan de schroef. Ook onderweg moet men regelmatig aan de waterpomp werken in het ruim onder de vloerplanken, dit staat vol water …
Het eerste deel van de tocht was zeer leuk herkenbaar voor ons, omdat we erlangs fietsten de eerste dag van ons verblijf in Battambang.
Vanuit Siem Reap worden uitstappen gemaakt op het Tonlé Sap meer en een eindje op de Sangker rivier, die het laatste stukje van onze schitterende boottocht tonen, tot het drijvende dorp. Wie voldoende tijd heeft, raden we echter aan het ganse traject te varen naar Battambang, dat zoveel verscheidenheid biedt onderweg.
tuk-tuk haven Phnom Krom – Siem Reap centrum, 5 USD voor ons, we delen deze met zijn 4, de anderen vinden al vlug een zeer basis hotel en betalen 4 USD voor de verplaatsing, wij maken wat langer gebruik van zijn diensten op onze zoektocht en geven 1 USD meer.
Overnachtingen:
Ancient Angkor Guesthouse, 18 USD per nacht, initieel 20 USD per nacht betaald (zie verder), voor een ruime 2 persoonskamer met sanitair (warm water), airco, ventilator, TV, WIFI, klein zwembad, we overnachten in het oudste van de 2 hotelgebouwen, restaurant aanwezig, vriendelijk en behulpzaam maar helemaal niet opdringerig voor tours zoals andere hotels die Marc bezocht tijdens zijn zoektocht naar een kamer, tel. (855 – 12) 772 862, Phum Stueng Thmey, Khum Svay Dangkum, nabij het markt district, info@ancient-angkor.com, www.ancient-angkor.com, beoordeling 3/5.
Wanneer we aan de receptie zitten, horen we dat andere toeristen voor hun kamers slechts 18 USD per nacht moeten betalen. We krijgen argwaan en vragen de receptionist hoeveel onze kamer kost per nacht. Deze antwoordt onmiddellijk 18 USD, na nog even checken bevestigt hij dit. Op onze vraag waarom zijn collega ons dan steevast 20 USD heeft aangerekend, weigerde iets van de prijs te doen voor een ietwat langer verblijf (6 nachten), belooft hij hem de vraag te stellen. De bedrieglijke man gaf ons ook een prijs door voor een busticket naar Bangkok, die het dubbele bedroeg van wat de huidige receptionist hiervoor vraagt. Na nog wat proberen en foefjes verzinnen, dreigen we tegen de bedrieglijke receptionist dat we zijn manager zullen contacteren in het hotelgebouw aan de overkant. Hij voelt aan dat het ons menens is en betaalt ons het verschil terug uit zijn zak ...
Nadien zien we hem niet meer aan de receptie verschijnen !
Restauranttip:
The Red Piano, centraal gelegen, 50 meter van de oude markt verwijderd, tel. 855 (0) 12 854 150, Belgische uitbater Geert Caboor biedt de heerlijkste gerechten aan, waaronder stoofvlees met aardappelpuree, Gentse Waterzooi, … maar ook deegwaren en Aziatische gerechten, redpianocambodia@online.com.kh, www.redpianocambodia.com
We genoten hier van de Belgische keuken na meer dan 8 maanden reizen in Azië !
Blue Pumpkin, 2 Thnou street, buurt oude markt, www.tbpumkin.com. Tearoom waar men in een modern interieur de heerlijkste Tom Poesjes verkoopt die we sinds jaren hebben gegeten ! Maar ook nog een heleboel andere zoetigheden en snacks, ijs, ….
Maakt deel uit van een keten met zaken in Phnom Penh en Seam Reap.
Excursies:
Angkor Wat:
inkom: 40 USD pp. voor een 3 dagen pas, deze kan worden gebruikt in de loop van 7 dagen, wat de nodige vrijheid biedt. Er zijn ook 1 daagse en 7 daagse (te gebruiken binnen de maand) passen te verkrijgen, respectievelijk 20 USD pp. en 60 USD pp.
Tijdens ons verblijf hier hadden we eerder bewolkte dagen, gingen daarom niet naar de zonsopgang of –ondergang kijken op de tempels, wat echt wel mooi moet zijn. We vonden alle tempels de moeite om te bekijken, hebben ons geen moment verveeld. Toch zijn er steeds favorieten of uitschieters.
Tip: Tickets zijn niet te koop bij de check points langs de verschillende ingangen van het gebied, een ticket office is enkel te vinden aan de hoofdingang langs de weg die vertrekt aan de rivier en uitkomt midden op het Angkor Wat complex, Charles de Gaulle boulevard.
Dag 1:
huur fiets, 1 USD pp., per dag (het winkeltje links schuin tegenover het hotel biedt super goeie fietsen !)
Gevolgde traject:
1. Phom Bakheng, op een heuvel gelegen
2. Baksi Chalknong, tussen het groen, kregen we ook reeds te zien op weg naar de vorige tempel
3. Prasat Bei
4. Angkor Thom, South Gate
5. Bayon, één van onze favorieten !
6. Baphuon
7. Terrace of the elephants
8. Terrace of the Leper King
9. Phimeanakas
10. Prasat Suor Prat
11. Angkor Thom, Victory gate, bovenop de zuidkant van de gate bevindt zich een prachtig beeld !
12. Thommanom
13. Ta Keo
14. Ta Phrom, gelegen in de jungle, vergroeid met boomwortels, één van onze favorieten !
15. Banteay Kdey
Dag 2:
huur fiets, 1 USD pp., per dag (we hebben ’s avonds meteen onze zelfde fietsen gereserveerd)
Gevolgde traject:
1. Pre Rup, prachtige tempel !
2. East Mebon
3. Ta Som
4. Neak Pean, prachtige tempel !
5. Preah Khan, één van onze favorieten !
6. Angkor Wat, de parel op de kroon, een must see ! Jammer van de grote massa toeristen, waardoor onze verwachtingen toch niet 100% werden ingewilligd.
Dag 3:
tuktuk, 18 USD per dag (we spreken de avond ervoor een chauffeur aan op straat, een niet opdringerige man, die ons onmiddellijk een correcte prijs voorstelt, in het hotel vroeg men initieel 25 USD, om uiteindelijk naar 20 USD te dalen. We horen van anderen prijzen tot 45 USD per dag).
Gevolgde traject:
1. Banteay Srei, één van onze favorieten !
2. Banteay Samre, een prachtige tempel !
3. Roluos Group:
a. Preah Ko, aan de overkant is een atelier te bezoeken, waar kansarme jongeren worden opgeleid, er zijn een aantal miniatuuruitvoeringen van de belangrijkste tempels te bewonderen.
b. Bakong
c. Lolei
De Roluos Group bestaat uit drie mooie tempels, zeer verschillend, maar bij tijdsgebrek zouden we hiervoor de verplaatsing niet maken.

GRENSOVERGANG CAMBODJA - THAILAND
Om alle ongemakken en tijdsverlies bij het zoeken naar verbindingstransport aan de grens te vermijden, beslissen we een ticket te boeken van Siem Reap tot in Bangkok. Het zal sowieso een lange dag worden, men kondigt aan dat de rit 10 uren zal duren.
De bus zou ons aan het hotel komen ophalen om 7.30 u. Wanneer we ons 20 minuten later beginnen af te vragen of ze ons niet vergeten zijn, komt een man op ons af. We moeten te voet tot bij een ander hotel om samen met nog een koppel te worden opgepikt door de bus. Het straatje van ons hotel is te smal. Comfortabel zal de rit niet worden. Alle rugleuningen van de zetels liggen ver achterover, er is niets aan te regelen. We rijden nog een hele tijd rond tot de bus propvol zit, vooraleer echt te vertrekken uit Siem Reap. De bagage wordt achter de laatste bank gestopt en ligt in het gangpad tot bijna helemaal vooraan.
De rit van ongeveer 3 ½ uren tot aan de grens verloopt aan een langzaam tempo, halfweg wordt er 20 minuten gestopt. Het is zeer moeilijk om uit te stappen door alle bagage die in de gang ligt, er wordt geprotesteerd, maar de pauze wordt gehouden. Bijna iedereen blijft zitten.
In Poipet, het Cambodjaans grensstadje, wordt nogmaals gestopt, 10 minuten (die uiteindelijk meer dan ½ uur worden). We moeten hier ons busticket uitwisselen voor een rode sticker die op onze kledij wordt gekleefd, zo kan men ons voorbij de grens in de juiste minibus meenemen. Bij de mensen die niet naar Bangkok gaan, worden enkele letters op deze sticker geschreven.
Wanneer we uiteindelijk bij de Cambodjaanse migratiedienst aankomen om onze ‘uit’ stempel te halen, zijn we met meerdere grote bussen en minibussen samen. De bagage moet worden meegenomen, het neemt veel tijd in beslag deze uit de bus te halen omdat ze achter de laatste bank zit. We komen dan ook als laatste aan bij de zeer lange rij en moeten hier 1 ¼ uur aanschuiven. De stempel wordt vlot gegeven.
Met onze bagage moeten we naar de Thaise migratiedienst wandelen, zo’n 300 meter verderop, dat valt nog mee. Ook daar staat een lange rij voor ons en moeten we nog eens ¾ uur aanschuiven, ondertussen krijgen we de gebruikelijke inreis documenten om in te vullen. De stempel wordt ook hier vlot gegeven.
Voor een bezoek aan Thailand is men niet verplicht een visum aan te schaffen.
Wanneer men over land reist, krijgt men zonder probleem een inreisstempel, deze is beperkt voor een verblijf tot 15 dagen. In de luchthavens krijgt men automatisch een toelating voor een verblijf van 30 dagen in het land. Wanneer deze termijn onvoldoende is, kan men dit oplossen met een visum. Dit kan op voorhand bij een ambassade in een ander land worden aangevraagd.
Eenmaal voorbij de grens, worden we met een minibusje naar een verzamelplaats wat verderop gebracht. Tijdens de vervolgrit met het minibusje zal geen pauze meer worden ingelast, dus hier krijgen we alle tijd om te lunchen … maar wij zouden graag zo vlug mogelijk verder rijden. We hebben wat koekjes mee voor onderweg. Een aantal mensen zitten hier reeds lange tijd te wachten om te mogen vertrekken, dat belooft.
Maar we hebben geluk, bijna iedereen bestelt iets te eten, waardoor de busjes moeilijk opgevuld geraken. Men kiest ons niet uit omdat we zulk hoog nummer hebben. Marc gaat naar een klaarstaand busje en vraagt of we toch niet mee kunnen, wat geen probleem is. Zoals steeds met de minibusjes, verwachten we een weinig comfortabele rit. Maar al bij al valt het mee, het is een goed busje en de wegen in Thailand zijn intact. Dat we toch 2 maal stoppen en uit het busje moeten om te tanken, hadden we niet verwacht. Eens in Bangkok zit het verkeer potdicht, we geraken amper nog vooruit en moeten de ganse stad door om te worden afgezet in de buurt van ons hotel. Ook dat is een meevaller, de busjes rijden tot aan de hotelbuurt. Zo moeten we geen verder vervoer meer zoeken. Uiteindelijk zijn we 12 uren onderweg voor we op onze bestemming worden afgezet.

Ernaartoe:
bus Siem Reap – grens Cambodja
te voet grens Cambodja – grens Thailand
minibus grens Thailand – Bangkok nabij Khao San road
we boekten het transport in ons hotel in Siem Reap voor 10 USD pp., 12 uren onderweg

zie ook rondreis MH deel 1

Veel reisplezier, www.tangatanga.com/herlindemarc