Landenweb.nl

BOURGONDIE
Samenleving

To read about BURGUNDY in English - click here

Auto huren Bourgondie

Populaire bestemmingen FRANKRIJK

ArdecheAuvergneBourgondie
BretagneCevennenCorsica
Cote d'azurDordogneElzas
JuraLanguedoc-roussillonLoiredal
LotNormandiePicardie
Provence

Samenleving

Landelijk bestuur

advertentie

Frankrijk Assemblee NationalPhoto: Pol CC 3.0 Unported no changes made

Volgens de grondwet van 1958 is Frankrijk een parlementaire republiek waarvan de president als staatshoofd uitgebreide volmachten heeft. De president wordt sinds 1962 door het volk bij algemeen stemrecht rechtstreeks voor zeven jaar gekozen. In 2002 zal de president van Frankrijk voor de duur van vijf jaar worden gekozen in plaats van de huidige zeven jaar.

De president vaardigt de door het parlement of door het volk (in geval van een referendum) aangenomen wetten uit, tekent de besluiten van de ministerraad die hij voorzit, benoemt de premier en kan in geval van nood het geheel van de wetgevende en uitvoerende macht tot zich trekken en de ontbinding van de Nationale Vergadering uitspreken.

De president kan zelfs desgewenst de premier vervangen, behalve wanneer er in het landsbestuur sprake is van een zogenaamde"cohabitation". Dit komt alleen voor wanneer de samenstelling van de Nationale Assemblée zodanig is dat de president gedwongen is een premier van een andere politieke kleur dan de zijne aan te stellen. Na de verkiezingen van 1 juni 1997 ontstond deze situatie toen de neogaullistische president Chirac het land bestuurde samen met een kabinet en een premier Jospin, die van linkse signatuur waren. De samenwerking tussen Chirac en Jospin verliep de eerste vier jaar trouwens vrij soepel.

De regering, aangevoerd door de premier, wordt voorgesteld en benoemd door de president. De regering bepaalt en geeft uitvoering aan de algemene politiek van het land en is verantwoording verschuldigd aan de Nationale Vergadering.

De wetgevende macht wordt uitgeoefend door het parlement, dat uit twee kamers bestaat. De Nationale Vergadering (Assemblée Nationale) telt 577 leden waarvan 22 uit de overzeese departementen en gebiedsdelen. De Assemblée wordt voor vijf jaar gekozen via een districtenstelsel. De senaat wordt in hoofdzaak gekozen door de leden van de"conseils généraux", de departementale raden, en door de gemeenteraden.

De senaat heeft veel minder bevoegdheden dan de Assemblée en telt 321 leden waarvan 12 vertegenwoordigers van de Fransen in het buitenland en 13 voor de overzeese departementen en gebiedsdelen. De senaatsleden worden voor negen jaar gekozen en elke drie jaar wordt de senaat voor een derde vernieuwd. De voorzitter van de senaat is na de president de hoogste ambtsdrager van het land.

Alle Franse staatsburgers van 18 jaar en ouder hebben stemrecht en om gekozen te worden voor de Assemblée moet men minimaal 23 jaar zijn en voor de senaat 35 jaar. Vrouwen hebben pas sinds 1944 kiesrecht.

Kamer- en presidentsverkiezingen voltrekken zich in twee ronden. Wanneer de kandidaat in de eerste ronde van de kamerverkiezingen meer dan 50% van de stemmen in zijn kiesdistrict weet te behalen, is hij direct gekozen. Slaagt hij daarin niet, dan volgt een tweede ronde waarin een enkelvoudige meerderheid voldoende is. Voorwaarde bij de parlementsverkiezingen is dat de kandidaat in de eerste ronde ten minste 12,5% van de stemmen heeft behaald.

Bij de presidentsverkiezingen kunnen alleen twee kandidaten die de meeste stemmen hebben behaald tijdens de eerste ronde, meedoen aan de tweede ronde. Voor de huidige politieke situatie in Frankrijk, zie hoofdstuk geschiedenis.

Administratieve indeling

advertentie

Frankrijk IndelingPhoto: Publiek domein

De Franse staat telt 22 regio's, die verdeeld zijn in 96 departementen. Het land kent verder: vier overzeese departementen, de"Départements d'Outre-Mer" (DOM): Frans Guyana, Guadeloupe, Martinique en Réunion; drie overzeese gebiedsdelen, de ‘Territoires d'Outre-Mer’ (TOM): Frans Polynesië, de Wallis en Futuna-eilanden en Nieuw Caledonië; de twee overzeese ‘collectivités territoriales’ Mayotte en St-Pierre-en-Miquelon en enkele gebieden op de zuidpool,"Les Terres Australes et Antarctiques Françaises (TAAF). De prefet staat aan het hoofd van iedere regio en ieder departement en is de vertegenwoordiger van de regering en van iedere afzonderlijke minister.

De departementen zijn verdeeld in arrondissementen (325), met aan het hoofd een sous-prefet; de arrondissementen zijn verdeeld in kantons (3714) en deze op hun beurt in 36.433 gemeenten. Ca. 90% van de gemeenten telt minder dan 2000 inwoners. De arrondissementen en kantons hebben slechts administratieve betekenis.

De Unie van het Corsicaanse volk (Union du Peuple Corse) strijdt al jaren voor onafhankelijkheid van het eiland en heeft vele honderden bomaanslagen op har naam staan. De regio Corsica heeft sinds 1981 een aparte status, een zekere mate van zelfbestuur. De bomaanslagen namen toen tijdelijk af maar in 1982 werden er meer dan 800 aanslagen gepleegd.

Regionaal bestuur en administratieve indeling

De regio Bourgondië, met als hoofdstad Dijon, is administratief in vier departementen of prefecturen verdeeld: Côte d'Or, Saône-et-Loire, Nièvre en Yonne.

De departementen zijn weer onderverdeeld in 15 districten (arrondissements), 174 kantons en 2044 gemeenten.

In 1982 werden de organisatie, de taken en bevoegdheden van de regio’s vastgelegd. Sinds 1986 zijn er rechtstreekse verkiezingen voor de regionale parlementen, de ‘Conseil Régionals’. Een regionaal bestuur houdt zich vooral bezig met het bevorderen van de economische, sociale en culturele ontwikkeling van de regio. Het krijgt hierin steun van een raadgevend comité, waarin verschillende maatschappelijke en economische organisaties zitten. Hoewel ze eigen belastingen mogen heffen, is hun budget beduidend lager als dat van de departementen.

Typisch Bourgondië

advertentie

Bourgondie Pinot NoirPhoto: PRA CC 3.0 Unported no changes made

WIJN

Algemeen

Al aan het begin van onze jaartelling werd er op het Bourgondische grondgebied wijn geproduceerd. In de Middeleeuwen waren het vooral de monniken die bezighielden met de wijnbouw. Vier abdijen waren zeer belangrijk: Cluny, Cîteaux, Bèze en Saint-Vivant. In de 18e eeuw begon de professionele wijnhandel zich te ontwikkelen en de eerste commerciële groothandels vestigden zich in Beaune en daarna in Nuits-St-George en Dijon. Een drama voor de wijnbouw was de Amerikaanse druifluis fylloxera, die in de tweede helft van de 19e eeuw alle Bourgondische wijngaarden verwoestte. Zij konden zich herstellen dankzij het enten van Franse wijnstokken op Amerikaanse onderstammen die wel bestand waren tegen de fylloxera.

De kwaliteit van een wijn wordt vooral bepaald door het druivenras (cépage), de kwaliteit van de bodem (terroir) en het klimaat. De Bourgondische wijngaarden zijn terrasgewijs aangelegd op hellingen waarvan de hoogte varieert tussen de 200 en 500 meter. De oriëntatie van de hellingen is zeer belangrijk en verschilt voor elk gebied. In elk wijndorp zijn de wijngaarden verdeeld in ‘climats’, die worden samengesteld aan de hand van bodem en de ligging van het terrein.

Voor een goede bourgogne-wijn is het essentieel goed te letten op het jaar waarin de wijn gebotteld is, aangezien weersomstandigheden de kwaliteit van de wijnen sterk beïnvloedt. Uitstekende jaren voor witte bourgogne zijn 1989 en 1995, voor rode bourgogne 1985, 1990 en 1995.

Bourgognes rijpen goed en bereiken na enkele jaren al hun top. In het algemeen laat men ze bij voorkeur vijf tot zeven jaar liggen. Grote witte wijnen daarentegen acht tot tien jaar en grote rode wijnen tien tot vijftien jaar.

Afhankelijk van de druif en het klimaat wordt er in september of oktober geplukt. Dat gebeurt vaak nog met de hand, maar ook steeds meer met geavanceerde plukmachines.

Druiven

Pinot noir: met deze druiven worden de belangrijke rode wijnen van de Côte gemaakt. De productie is vooral gericht op bewaarwijnen die tien tot twintig jaar moeten rijpen.

Chardonnay: zeer geschikt voor de belangrijke witte wijnen van Bourgondië. Deze druivensoort gedijt het beste op kalkrijke, mergelhoudende bodems.

Gamay: wordt gebruikt voor de rode wijnen van de granietbodems van de Beaujolais, maar ook op de klei-kalkgronden van onder andere de Mâconnais en de Chalonnais

Aligoté: inheemse witte druif die alleen gebruikt wordt voor de productie van de frisse, fruitige ‘bourgogne aligoté’.

advertentie

Chablis BourgondiePhoto: Jon-Eric Melsæter CC 2.0 Generic no changes made

advertentie

Bekende streken

De Chablisien en de Auxerrois: de wijngaarden van de wereldberoemde chablis (gemaakt van de chardonnaydruif, hier beaunois genoemd) liggen in het noorden van Bourgondië. De chablis komt van de hellingen met een goede ligging, de ‘chablis premier cru’ en de ‘chablis grand cru’ komen van de beste stukken grond. Er zijn vier zogenaamde apellations: petit chablis, chablis, chablis premier cru en de zeven grands cru, Blanchot, Bougueros, Les Clos, Grenouille, Preuses, Valmur en Vaudésir.De

De wijngaarden van de Auxerrois voorzagen sinds oudsher de hoofdstad van de rode wijnen over de rivieren de Yonne en de Seine. Bekende wijnplaatsen zijn Irancy en Saint-Bris, waar ook een uitstekende witte wijn wordt gemaakt van de druivensoort sauvignon blanc.

De Côte d’Or of La Côte: een een 50 km lange heuvelrug met een breedte van 400-1800 meter die ligt tussen het Canal de Bourgogne bij Dijon en het Canal du Centre bij Chagny. De wijngaarden van de Côte de Nuits (1300 ha) beginnen ten zuiden van de stad Dijon en lopen door tot het 20 kilometer zuidelijker liggende dorp Nuits-Saint-Georges.

Romanée-Conti: deze slechts 1,8 ha grote wijngaard is de meest beroemde ter wereld en behoorde in het verleden onder andere toe aan Madame de Pompadour.

Clos de Vougeot: de beroemdste ‘clos’ bestaat al sinds de 13e eeuw. De wijngaard met zijn donkere, volle wijnen, werd opgericht door monniken van de abdij van Cîteaux.

Côte de Beaune: dit gebied strekt zich uit van Ladoix-Serrigny tot Maranges. Hier komen witte wijnen vandaan die tot de beste ter wereld gerekend worden: Charlemagne, Meursault en Puligny-Montrachet.

Hautes-Côtes de Nuits en Hautes-Côtes de Beaune: De wijngaarden van deze twee gebieden liggen wat hoger en de temperaturen zijn er dus wat lager. De meeste wijnen die geproduceerd worden zijn dan ook wat lichter van smaak.

Côte Chalonnaise: De wijnen uit dit gebied zijn nog niet zo bekend: onder andere Rully, Bouzeron en Givry.

Maconnais: deze streek loopt van Tournus tot Macon en de meest gebruikte druif is de chardonnay. Bekende wijnen zijn Pouilly-Fuissé, Pouilly-Vinzelles en Saint-Véran. De Maconnais is met 6500 ha de grootste wijnstreek van Bourgondië.

advertentie

Beaujolais BourgondiePhoto: Geoff Wong CC 2.0 Generic no changes made

Beaujolaiswijnen

Sinds 1930 wordt de Beaujolais erkend als het meest zuidelijke wijngebied van de Bourgogne en heeft zijn naam te danken aan het huis Beaujeu.

De wijnbouw in dit gebied dateert al uit de tijd van de Romeinen. De beaujolaiswijnen waren zeer populair in de Middeleeuwen, maar raakte in de 17e eeuw uit de gratie. In de 18e eeuw werden zij herontdekt en door de ontwikkeling van het spoorwegnet konden nieuwe afzetmarkten worden bereikt. De wijngaarden strekken zich uit van de hellingen van de Mâconin het noorden tot het Azergues-dal in het zuiden.

De gamay-druif levert een frisse, fruitige wijn op, die jong gedronken wordt en in tegenstelling tot de meeste andere rode wijnen gekoeld wordt.

BOURGONDIE LINKS

Advertenties
• Fietsvakantie Bourgondie
• Hotels Trivago
• Auto huren Bourgondie
• Bourgondie Hotels
• Reisgidsen en kaarten Bourgondie

Nuttige links

Bourgondie Startnederland (N+E)

Bronnen

Bourgondië

Lannoo

Bourgondië, Jura

Michelin Reisuitgaven

Bussmann, K. / Bourgondië : kastelen, kloosters, en kathedralen in het hart van Frankrijk

Cantecleer

Evers, K. / Bourgondië

Gottmer

Frankrijk : natuurreisgids

Cantecleer

Keuning, T. / Bourgondië, Champagne

ANWB

CIA - World Factbook

BBC - Country Profiles

laatst bijgewerkt november 2024
Samensteller: Arie Verrijp / Geert Willems