BOTSWANA
Safari in Matetsi water lodge

Tekst en foto's:
Kristine Hannon.

We worden wakker van geklop op de deur. Het is acht uur en we denken een beetje uit te slapen en daarna na CC Afrika te bellen om te zien om welk uur ze ons komen oppikken voor de 10-daagse kampeersafari.
Het is niet het kamermeisje dat op de deur klopt zoals we gedachten, maar een kloeke dame die ons meedeelt dat we om 8u30 worden opgepikt!! Wablief? Vliegensvlug pakken we onze spullen, werken enkele boterhammetjes naar binnen en rekenen de kamer af.

Tuli - dat is onze gids en chauffeur - brengt ons eerst naar de Zimbabwaanse kant van de watervallen. Onderweg worden we tegengehouden door een echte matrone van een politieagente.

Als blijkt dat Tuli's Public Transport Licence niet in orde is, brengen we eerst een bezoekje aan het Zambiaanse politiekantoor. Geen foto's!!

Ondertussen laten we onze paspoort afstempelen en rijden we - na betaling van 35 dollar natuurlijk - de Zimbabwaanse grens over.
Deze kant van de watervallen zijn iets mooier, en ik ben uiteindelijk blij dat we ze toch ook hebben bezocht. Er zijn enkele mooie uitzichtpunten, een stuk tropisch regenwoud gevormd door de constante natte nevel van de watervallen, en interessante flora en fauna waaronder de Bushbuck, een antilopensoort die in deze streek veelvuldig voorkomt. Hier maken we voor het eerst kennis met de 'sicada': een reuzengrote vlieg die in het paarseizoen - nu dus - een kabaal maakt als een opstijgende vliegtuig!
Ongelofelijk dat zo'n klein ding zo'n heibel kan veroorzaken.


We krijgen te horen dat Tuli ons naar het vliegveld van Kasane zal brengen. Alweer wablief!
Wat moeten wij in godsnaam op het vliegveld van Kasane? Waar we heen moeten is de Matetsi waterlodge en onze twin kamer met 'plunge pool' waar ik al een week zo benieuwd naar ben!
Maar Tuli is zeker van zijn stuk, evenals ikzelf. Er zit voor hem niets anders op dan contact op te nemen met zijn hoofdzetel want ik wil perse naar Matetsi.
Eventjes wachten - welkom in Afrika - en alles blijkt toch in orde te komen. Er werd overigens gezegd dat wij afgezegd zouden hebben, wat is me dat nu!
De Matetsi waterlodge is nogal afgelegen en ligt langsheen de Zambezi. We worden verwelkomd met een lekker drankje en een frisse handdoek. We krijgen een eigen butler toegewezen en we worden 'verzorgd' - zo noemen ze dat hier zo mooi - door een heel stel lieve, bekwame mensen. In de kamer valt onze mond open van verbazing! De ingang geeft uit op een halfopen patio met rechts een immense slaapkamer en links een al even grote badkamer met ligbad, binnen- en buitendouche. Het geheel is omringd door een terras annex twee meter diep bubbelbad.

Op alle details is gelet: van de zeepjes, badzout, shampootjes etc. tot de minibar met ijsblokjes, een spuitbus gecompenseerde lucht met hoorn voor in geval van nood en het fluitje dat aan de kamersleutel hangt.

We worden door een lijfwacht begeleid als we in het donker naar de kamer moeten. Er loopt hier nogal wat wild rond en bavianen en andere beesten kunnen in het donker lelijk uit de hoek komen. Kortom we voelen ons hier als koninginnen.
We laten ons deze luxe welgevallen en houden al lezend siësta in de plunge pool. Kwestie van alle ons geboden faciliteiten toch wel eens uit te proberen nietwaar!. Om 16u30 - dat is na de 'afternoon tea', Britser kan het niet - vertrekken we voor een sunset cruise. De instructies aan boord gaan van het gebruik van de zwemvesten tot een uiteenzetting over het aanwezige chemische toilet met demonstratie! Het wild laat zich echter niet zien, maar de sunset is deze keer verbluffend mooi!
Er wordt gedronken en gepraat, maar het is vooral genieten van de schitterende kleuren die de ondergaande zon hier tentoonspreidt. De weerspiegeling in het gladde water van de Zambezi is adembenemend.
Het hele scala aan zonsondergangkleuren passeert de revue en het is met slechts twee ogen onmogelijk allemaal te vatten.
Dit is meer dan je van een zonsondergang kan verwachten!
Na 3 uren varen maken we op de terugweg naar de Lodge een kleine 'nightdrive', maar ook deze keer hebben we geen geluk. We zien enkel impala's, maar die zijn moeilijker te vermijden dan ze te vinden zijn. Al gauw wordt het zoals in Kenia: 'impala?
Again impala! Don't you have something else to show us!?'.

Bij onze terugkeer worden we uitgenodigd voor het diner. In echte Afrika-stijl nemen we eerst het aperitief in de overdekte lounge om daarna aan te schuiven aan ons tafeltje-voor-twee langs het water. We lijken wel een koppeltje dat op huwelijksreis is! Onze persoonlijke butler bedient ons en we worden gepamperd door John die je op elk moment van de dag opvangt met zijn goede zorgen.
Onze lieve vriendjes de insecten - die ons trouw zullen volgen de ganse reis lang - kunnen natuurlijk niet ontbreken en een twinkelend vuurvliegje belandt tussen Cathy's hoofdgerecht.
Een heldere, volle maan die vanuit de rivier komt bovendrijven maakt het plaatje zo romantisch als maar mogelijk is. Er zijn toch mensen met wie ik zo'n momenten liever zou delen.... sorry hoor Cathy, niet persoonlijk bedoeld.

Terug op de kamer zijn de muskietennetten uitgerold, staat de airco aan en ligt er een lief berichtje op de kamer van ons huispersoneel. Wat kan het leven toch aangenaam zijn!Na het vermoorden van een gigantische spin en dito kever kruipen we onze zachte bedden in.

Lees verder >> www.reisimpressies - Botswana