BOTSWANA
Okavango delta

Tekst en foto's:
Kristine Hannon.

Vandaag wordt een super dag! Dat weet ik wel zeker, want onze Bart zal daar van hierboven zeker voor zorgen! Misschien krijgen we geen cheeta's te zien maar dat er iets bijzonders zal gebeuren, dat staat vast. Na het gebruikelijke ochtendritueel

vind ik op de grond een leeg flesje water met half kapotgebeten schroefdop. Ik toon dit aan Morgan en vraag wie of wat hiervoor verantwoordelijk is. Hij bekijkt de tandafdrukken en vertelt laconiek dat het van de hyena's is die gisteren rond het kamp doolden.
Toch efkes slikken...

Na een handje toe te steken bij de afbraak van het kamp is het afscheid van Michael en Bruce hartverwarmend. Twee toffe knullen, bedeesd en hulpvaardig. Ik wens hen het allerbeste in alles wat ze mogen ondernemen.

Vruchteloos rijden we nog wat rond in dit schitterend park maar voor ons zijn hier niet veel verrassingen meer weggelegd. Wat wildleven betreft was het eerder teleurstellend, maar ja, het kan niet alle dagen feest zijn. De mooie morgen met lage en lange zonnestralen
produceert nog enkel speciale beelden en het fris groen staat er prachtig bij met het gouden licht.

Al bij al een vertederende, warme afsluiter van dit deel van de safari. Onderweg naar de airstrip ontmoeten we terug onze hippo's die nu eindelijk eens willen geeuwen voor de foto. Dat werd stilaan tijd zeg!
Om 10u30 staan we paraat voor onze korte vlucht met een zes-zitter naar de Okavango delta.

Hotsend en botsende land het toestelletje op de oneffen landingsbaan met een kudde impala's op een paar meter afstand. Als dat maar goed afloopt.
Even later is het onze beurt en stijgen we op voor een 35 minuten durende, prachtige vlucht over een oneindig uitgestrekt landschap van droge, verdorde wouden, schitterende wuivende grasvlaktes, meanderende riviertjes, eilandjes bezaaid met palmbomen en weerspiegelende waterpartijen.
Een magnifieke ervaring en een momentje dicht bij mijn dierbare neef.

De delta is uniek ecosysteem, het is de grootste delta ter wereld die niet uitmondt in zee. Het is een wirwar van permanente waterpoelen, grillige kanalen omzoomd met papyrusgras en bezaaid met prachtige waterlelies, tijdelijke overstromingsgebieden en zompige moerassen.

Ieder jaar na de zomerregens in de hoogvlaktes van Angola stroomt de delta tegen juni vol met levenbrengend, fris water waar massa's dieren van alle slag op afkomen. De hete zomer droogt de kanalen langzaam leeg en het verdampende water legt grote grasvelden bloot waar vooral katachtige zich goed kunnen in verstoppen.

Na een korte rit arriveren we in onze laatste kamp. Wat een prachtige ligging! Vanuit onze tent hebben we zicht op het permanente water van de Okavango delta.

En net op dat moment passeert er op nog geen vijftig meter van ons tentje een kudde olifanten op weg naar het water.Als even later tijdens de lunch nog eens twee giraffes aan onze tafel voorbij flaneren weet ik al meteen hoe ik dit kamp zal noemen: 'Kamp Garden of Eden'.

Het staat ook meteen vast: hier zou ik kunnen wonen. Een simpel leven zonder luxe maar wel te delen met iemand die je graag ziet Wat is er belangrijker in het leven!

Tijdens de middagpauze steekt er terug storm en onweer op en deze keer - na enkele pogingen, waar Morgan nog steeds moet om lachen - is het me gelukt de bliksem op foto te krijgen! Niet echt spectaculair, maar toch!

Om vier uur zijn we terug onderweg op onze zoektocht naar hyena’s. Dat is ongeveer alles wat we nog niet gezien hebben. Jachtluipaarden ook nog niet maar die zullen we hier niet vinden. We zijn nog maar een halfuurtje onderweg als we een hyenafamilie tegen komen. Moeder met 4 jongen. Zo schattig!

Ze komen naar de jeep en bijten in alles wat los en vast hangt, nieuwsgierig als ze zijn komen ze met hun geklauwde pootjes op de voetplak van de auto snuffelend en observerend.
Ze komen zo dicht dat ik noodgedwongen mijn telelens moet vervangen want ik krijg ze niet op de foto.

Verder is er weinig te beleven maar het aperitief bij zonsondergang dat we iedere avond ergens anders nemen is bijzonder spectaculair. Het is niet bepaald mijn eerste sunset maar zoals vandaag heb ik het maar zelden meegemaakt.

De hemel is paars en rood en met een 360 graden zicht zien we zon en regen, wolken en blauwe lucht allemaal tijdens dezelfde scene.
De zon kust de aarde goedenacht in een explosie van kleuren en strooit haar laatste stralen over het vermoeide landschap. Ik toast op Bart en Marijke die ons vandaag een uitzonderlijke dag hebben bezorgd. bedankt en santé!

Morgan begint eindelijk een beetje los te komen en een paar grappige momenten later is hij helemaal in de sfeer van het moment! Zijn maag gromt als een nijlpaard en hij ligt dubbel van de slappe lach. Vertederend...

Tijdens de korte nightdrive terug naar het kamp zien we een bushbaby, een springhaas en een genet kat, net begonnen aan een nieuw nachtelijk avontuur.

Terug in het kamp is het vuur opgestookt en zitten we gezellig samen voor we aan tafel gaan.
Na afloop van het uitstekende diner genieten we na van deze prachtige dag, in het donker bij het kampvuur met de Afrikaanse
nachtgeluiden als achtergrondmuziek en de twinkelende hemel als één grote beschermende koepel ver weg maar toch zo dichtbij. Een zalige dag loopt ten einde.

Verder lezen >> www.reisimpressies - Okavango