AZOREN
 

Basisgegevens
Officiële   landstaal	Portugees
Hoofdstad	Ponta Delgada
Oppervlakte	2.247 km²
Inwoners	242,796   (2019)
Munteenheid	euro   (EUR)
Tijdsverschil	-2 (zomer -1)
Web	.pt
Code.	PRT
Tel.	+351

To read about AZORES in English - click here

Wanneer vakantie Azoren plannen - Waarschijntdezonwel.nl

Populaire bestemmingen PORTUGAL

Algarve	Azoren	Costa de lisboa
Costa verde	Madeira

Geografie en Landschap

Geografie

De Azoren (Portugees: Açores), sinds 1976 een autonome regio van Portugal, liggen in de Atlantische Oceaan op een afstand van 1448 km van het Iberisch schiereiland ter hoogte van de Portugese hoofdstad Lissabon, en op ongeveer 2300 km van de oostkust van Noord-Amerika.

De negen bewoonde eilanden zijn São Miguel en Santa Maria in het zuidoosten (grupo oriental), Terceira, Pico, Faial, São Jorge en Graciosa in het midden (grupo central), Flores en Corvo in het noordwesten (grupo ocidental) en de archipel heeft een totale landoppervlakte van ca. 2328 km2. De grootste afstand tussen twee afzonderlijke eilanden, Santa Maria en Corvo, is 585 km; de afstand tussen Faial en Pico is maar 8 km.

De acht onbewoonde Formigas-eilanden (officiële naam: Banco das Formigas e Recife do Dollaborat of Ilhas Formigas), 43 km ten noordoosten van Santa Maria en ten zuiden van São Miguel, worden ook tot de Azoren gerekend. Het grootste eiland van de Formigas is Formigão.

advertentie

Azoren Satellietfoto_{Photo: Publiek domein}

Afstanden tussen alle bewoonde eilanden in kilometers

	Santa Maria	São Miguel	Terceira	Graciosa	São Jorge	Pico	Faial	Flores	Corvo
Santa Maria	0	102	265	345	330	340	360	575	585
São Miguel	102	0	167	250	250	260	280	500	510
Terceira	265	167	0	57	60	125	122	360	370
Graciosa	345	250	57	0	40	80	85	270	280
São Jorge	330	250	60	40	0	20	20	250	260
Pico	340	260	125	80	20	0	8	240	250
Faial	360	280	122	85	20	8	0	235	245
Flores	575	500	360	270	250	240	235	0	28
Corvo	585	510	370	280	260	250	245	28	0

Corvo is met 17 km2 het kleinste eiland, São Miguel is het grootste eiland met een oppervlakte van 757 km2. Ponta Delgada is de hoofdstad en tevens de grootste stad en ligt op São Miguel. Bijzonder is de ligging van het dorp Fajã Grande op het eiland Flores, want is officieel de meest westelijke plaats van Europa. Het onbewoonde rotseilandje Ilhéu de Monchique voor de westkust van Flores zou het meest westelijke punt van Europa zijn.

In de oceaan rond de eilanden liggen ook nog verschillende andere onbewoonde eilanden, waaronder naast de bovengenoemde acht Ilhas Formigas-eilanden ook het Ilhéu de Vila Franca, het Ilhéu Maria Vaz (Flores), het rotseiland Ilhéu do Romeiro, de rotsachtige eilandengroepen Ilheu do Topo en Ilhéus da Alagoa (São Jorge), de twee 'geiteneilanden' Ilhéus das Cabras (Terceira), Ilhéu de Baixo (Graciosa), Ilhéu da Baleia (Graciosa), Ilhéu Lagoinhas (Santa Maria), de eilanden Deitado en Em Pé (Pico) en het vogeleiland Ilhéu de Praia, met de rijkste en meest diverse populatie zeevogels van de Azoren, waaronder veel trekvogels.

advertentie

Ilhéu de Vila Franca, onbewoond eiland van de Azoren_{Photo: Lusitana CC 3.0 Unported no changes made}

Gegevens alle bewoonde eilanden

	oppervlakte	afstand tot vasteland	hoogste punt
São Miguel	757 km2	1584 km	1103 m
Pico	433 km2	1860 km	2351 m
Terceira	402 km2	1764 km	1023 m
São Jorge	246 km2	1832 km	1053 m
Faial	172 km2	1908 km	1043 m
Flores	142 km2	2152 km	915 m
Santa Maria	97 km2	1588 km	587 m
Graciosa	62 km2	1844 km	402 m
Corvo	17 km2	2148 km	718 m

Landschap eilanden

advertentie

Azoren Landschap_{Photo: Björn Ehrlich CC 3.0 Unported no changes made}

São Miguel

Ilha de São Miguel, het grootste eiland van de Azoren (757 km2, ca. 4,5 keer zo groot als het Waddeneiland Texel, lengte maximaal 64 km, breedte maximaal 17 km, kustlengte 220 km) en samen met Santa Maria behorend tot de grupo oriental, telt vele vulkanische verschijnselen en is geologisch gezien ongeveer 4 miljoen jaar oud.

São Miguel bestaat eigenlijk uit twee eilanden die pas 50.000 jaar geleden samengevoegd zijn. De dichtstbijzijnde eilanden zijn Santa Maria op 102 km en Terceira op 167 km.

advertentie

Satellietfoto São Miguel_{Photo: Publiek domein}

Enorme kraters zijn met meren gevuld en her en der op het eiland liggen geneeskrachtige thermale waterbronnen. São Miguel wordt ook wel het 'Ilha Verde' genoemd, het 'groene eiland'; vooral het centrale gedeelte van São Miguel is zeer groen en vruchtbaar. São Miguel telt drie zogenaamde stratovulkanen (Sete Cidades, Água de Pau en Furnas), hoge kegelvormige vulkanen die zijn opgebouwd uit lagen van gestolde lava en tefra. Dit soort vulkanen heeft steile hellingen en ze worden gekenmerkt door regelmatig voorkomende explosieve uitbarstingen. Tussen de Sete Cidades en Fogo is sprake van een door geologen zo genoemd monogenetisch (één uitbarsting, daarna nooit meer actief) vulkanisch gebied met 270 vulkanen.

Beroemd zijn de kratermeren in een van de grootste kraters van de Azoren, de Caldeira das Sete Cidades (omtrek 12 km), en dan met name de twee grootste meren, Lagoa Azul, het 'blauwe meer' en het Lagoa Verde, het 'groene meer'. De twee bijzondere kleuren worden veroorzaakt door de algen en waterplanten, die in het kleinere meer Lagoa Verde voor de groene kleur zorgen. De krater is op zijn breedst 5 km in doorsnee, en de hoogste berg van de kraterrand is de Pico das Éguas (873 m). De hoogste berg van São Miguel, gelegen in de Serra da Tronqueira, is de Pico da Vara (1103 m), de op een na hoogste berg is de Pico da Barrosa (947 m). Het Lagoa das Furnas is het op één na grootste meer van São Miguel met een oppervlakte van 1,9 km2, een lengte van 2 km, een breedte van 1,6 km en een diepte van 12 meter. De thermale bronnen op de oevers van het meer bereiken een temperatuur van 61,5°C.

De Ribeira Grande is de wildste rivier van São Miguel en wordt dan ook gebruikt voor het opwekken van stroom. Andere rivieren en beken zijn de Ribeira Quente, Ribeira do Faialda Terra, Ribeira da Praia, Ribeira das Barrelas, Ribeira das Très Voltas, Ribeira do Cachaço, Ribeira do Guilherme, Ribeira do Mato, Ribeira Purgar, Ribeira dos Pelanos, Ribiera dos Migueis en Ribaira Funda. Na het Lagoa Azul en het Lagoa Verde is het Lagoa do Fogo het grootste kratermeer van São Miguel. Andere kratermeren zijn de Lagoas Empadas, het Lagoa do Canário, het Lagoa do Fogo (op een hoogte van 570 het hoogst gelegen meer van São Miguel). Watervallen, vaak op verborgen plekken, zijn onder andere de Salto do Cagarrão, Salto do Prego en Salto do Cabrito.

Santa Maria

Het andere eiland van de grupo oriental is Santa Maria (hoofdstad Vila do Porto), dat als eerste eiland van de Azoren door de Portugezen werd gekoloniseerd en geologisch gezien het oudste eiland van de Azoren is met een respectabele leeftijd van 8-10 miljoen jaar. Santa Maria, ook wel het 'gele eiland' genoemd, is ook het enige eiland van de Azoren waar fossielen gevonden zijn.

Santa Maria is met een oppervlakte van 97 km2 (iets groter dan het Waddeneiland Terschelling, 86 km2) het op twee na kleinste eiland van de Azoren; Santa Maria is maximaal 16 km lang, 10 km breed en heeft een kustlengte van 76 km. Santa Maria is het meest zuidelijk gelegen eiland van de Azoren en ligt van alle eilanden het dichtst bij Portugal. Het dichtstbijzijnde eiland, São Miguel, ligt op 89 km.

advertentie

Parohie Vila do Porto in de hoofdstad met de gelijke naam Vila do Porto_{Photo: Julen Iturbe-Ormaetxe CC 2.0 Generic no changes made}

Santa Maria is nog absoluut niet toeristisch, hoewel het klimaat zeer zacht en zonnig is. Ook de kusten zouden toeristen kunnen aanspreken, men spreekt zelfs over de kuststrook met zijn witte stranden, redelijk uniek voor de Azoren met zijn overwegend zwarte stranden, als het 'Algarve van de Azoren', hoewel een groot gedeelte van de kusten steil naar de zee dalen.

Het binnenland van Santa Maria, dat vulkanisch niet meer actief is, is heuvelachtig en bedekt met groene weilanden. In het centrale gebergte van Santa Maria, bedekt met Japanse ceders, boomheide, jeneverbes en laurier, ligt de hoogste top van het eiland, de Pico Alto (587 m). Tijdens de regenmaanden is de waterval Cascata do Aveiro een toeristisch hoogtepunt, evenals de waterval Foz da Ribeira Grande. De nauwelijks bewoonde noordwestkust van Santa Maria, de Barreiro da Faneca, bestaat uit een halfwoestijnachtig landschap met kleiachtige rode grond en wordt de 'rode woestijn' van de Azoren genoemd. Het westen van Santa Maria is over het algemeen vlak en in de zomer veranderd dit gebied in een dor steppeachtig landschap, waarin agaven en cactussen overheersen. Het dunbevolkte oosten van Santa Maria is heuvelachtig en groen.

Enkele riviertjes zijn de Ribeira do Engenho, Ribeira de Santa Bárbara, Ribeira do Salto, Ribeira Grande, Ribeira do Amaro en Ribeira do Cachaço.

Faial

Faial (grupo central) is met een oppervlakte van 172 km2 het vijfde grootste eiland van de Azoren, heeft een lengte van 21 km, een breedte van 14 km en de kustlengte bedraagt ca. 80 km. Het dichtstbijzijnde eiland, Pico, ligt op slechts 8 km. Faial is niet echt een prettige plaats om te wonen; de geschiedenis van het eiland is gelardeerd met vulkaanuitbarstingen en zware aardbevingen, tot in de 20e eeuw toe. Zo werd in 1998 een groot deel van de gebouwen in het oosten van Faial verwoest. Verder bestaat het eens zo bosrijke eiland nu voor een groot gedeelte uit grasland en weilanden met her en der wat bosschages.

advertentie

Satellietfoto van gedeelte van Pico, met links de Caldeira-krater_{Photo: Publiek domein}

Toch is Faial een echt toeristeneiland en dankt zijn bijnaam 'ilha azul', het 'blauwe eiland', aan de bloeiperiode van de hortensia's, die soms hele heuvels bedekken. In het westen van het eiland, op het Capelo-schiereiland, ligt de jongste vulkaan van de Azoren, de Vulcão dos Capelinhos. Door de uitbarsting ontstond er ca. 2,5 km2 nieuw land (door de krachtige branding is al twee derde van de oorspronkelijk oppervlakte verdwenen), dat een woestijnachtig karakter heeft maar na vele jaren eindelijke wat begroeiing toont. Ten westen van Castelo Blanco ligt net voor de kust een enorm rotsblok (ca. 150 meter hoog), de Morro de Castelo Branco, van het vulkanische gesteente trachiet. De zuidkust van Faial is steil met grotten en rotsbogen.

Bijzonder is de gigantische Caldeira-krater, 400 meter diep met steile wanden en een doorsnede van 1450 meter. Het hele kratergebied behoort tot de Reserva Natural da Caldeira do Faial. Het hoogste punt van Faial is de Cabeço Gordo (1043 m). De noordkust is een landelijk agrarisch gebied met tot op de hellingen veel weilanden. Ten westen van dit gebied ligt het bosrijke Zona do Mistério. De voormalige vulkaan Monte da Guia kijkt uit over de stad Horta en de krater Caldiera do Inferno is gevuld met zeewater.

Pico

advertentie

Montanha de Pico, hoogste berg van de Azoren op het eiland Pico_{Photo: José Luís Ávila Silveira/Pedro Noronha e Costa in het publieke domein}

Pico (grupo central) is met een oppervlakte van 422 km2 (bijna 2,5 keer zo groot als het Waddeneiland Texel) het op één na grootste eiland van de Azoren met een maximale lengte van 46 km, een maximale breedte van 16 km en een kustlengte van ca. 147 km.

Het zeer bijzondere landschap van het bij uitstek vulkanische eiland Pico, het 'Ilha Montanha' (het bergachtige eiland), wordt volledig gedomineerd door de vulkaan Montanha de Pico, die tot een hoogte van 2351 meter reikt. Daarmee is de vulkaan niet alleen het hoogste punt van de Azoren, maar ook van heel Portugal. De centrale krater van de Pico wordt de Pico Grande genoemd en heeft een doorsnede van ca. 700 meter. In de krater bevindt zich een vulkanische kegel, de Pico Pequeno, die ongeveer 50 m boven de kraterrand van de Pico uitsteekt.

Opmerkelijk in het landschap van Pico zijn de zogenaamde 'mistérios', gestolde lavastromen die na eeuwen nog steeds niet met vruchtbare grond bedekt zijn en daardoor nauwelijks bruikbaar zijn voor landbouw. Wat overblijft is een rotsachtig landschap waar alleen wat korstmossen groeien, afgewisseld met dichtbegroeide gebieden. De meest recent ontstane mistério dateert van 1720. Bijzonder zijn ook de stenen hopen of 'maroiços' die vooral aan de westkust van Pico te vinden zijn. Deze lavahopen zijn ontstaan toen de bewoners van Pico wijnbouwgrond wilden creëren en behoren nu tot de beschermde historie van Pico.

De Gruta das Torres is een meer dan vijf kilometer lange en tot 15 meter hoog vulkanisch tunnelcomplex onder een gestolde lavastroom, een van de langste vulkaangangen ter wereld. Op Pico zijn nog meer dan 80 andere, weliswaar kleinere, vulkanische grotten te vinden, o.a. de Furna de Frei Matias en de Gruta das Canárias.

De oostpunt van Pico is geschikt voor landbouw met als centrum het dorp Piedade. Het centraal en oostelijk berggebied van Pico wordt de Planalto Central of Planalto da Achada genoemd, een vrijwel onbewoonde tot 800 meter hoge vlakte met een aantal kratermeren (o.a. Lagoa Seca, Lagoa do Caiado, Lagoa do Paul en Lagoa Peixinho), platte vulkaankegels en een bergrug met een serie uitgedoofde vulkaantoppen, waaronder de Grotões (1008 m), de Cabeço Escalvado (1004 m) en de Caveiro (1076 m). In totaal telt Pico wel zo'n honderd vulkanen. Het Lagoa do Caido is het grootste meer op de Planalto Central, het grootste kratermeer van Pico is het Lagoa do Capitão. De westelijke kuststreek daalt op veel plaatsen veel minder steil naar beneden en hier ligt dan ook de havenplaats Madalena.

São Jorge

São Jorge, naast het eiland Flores een waar wandelparadijs met zeer veel kustpaden en andere wandelroutes, is met 246 km2 (bijna 1,5 keer zo groot als het Waddeneiland Texel) het vierde grootste eiland van de Azoren, heeft een maximale lengte van 55 km, een smalle maximale breedte van 7 km en een kustlengte van ca. 140 km. São Jorge ligt 35 km ten zuiden van Graciosa, 17 km ten noorden van Pico, 26 km ten oosten van Faial en 52 km ten westen van Terceira.

advertentie

Satellietfoto São Jorge_{Photo: Publiek domein}

São Jorge (grupo central) is een 'groen' eiland met een mooie natuur, vulkaantoppen, weilanden, steile rotshellingen en zeer smalle bebouwde kustvlakten, de 'fajãs', waarvan er op São Jorge 46 te vinden zijn, 30 aan de noordkust en 16 aan de zuidkust. De huizen op de meeste fajãs zijn in de loop der tijden, vooral na de aardbeving van 1980, verlaten, alleen de grotere fajãs zijn nog bewoond. De centrale bergrug van São Jorge, Serra do Topo, heeft als hoogste top de Pico dos Frades (942 m) en rijgt verder de ene vulkaankrater na de andere aan elkaar. Het vruchtbare hoogland van het eiland, met een gemiddelde hoogte van 700 meter, wordt gebruikt voor het weiden van runderen en in deze streek zijn ook een aantal watervallen te vinden. De noordkust van São Jorge is woest met nagenoeg verticale kliffen van 700 meter hoog, en daardoor zijn de kustvlakten vrij ontoegankelijk en soms alleen te voet te bereiken. Hier zijn ook de hoogste toppen van São Jorge te vinden, de 1053 meter hoge Pico da Esperança en de 1019 meter hoge Morro Pelado.

São Jorge telt diverse riviertjes en beekjes, o.a. Ribeira do Belo, Ribeira do Almeida, Ribeira das Queijades, Ribeira da Casa Velha, Ribeira do guadalupe, Ribeira do Jogo, Ribeira do Ferro, Ribeira do Capadinho, Ribeira dos Vimes, Ribeira do Cavalete, Ribeira dos Cedros, Ribeira de São João, Ribeira dos Bodes en Ribeira Funda.

advertentie

Groen landschap op São Jorge_{Photo: José Luís Ávila Silveira/Pedro Noronha e Costa in het publieke domein}

Terceira

Terceira is met een oppervlakte van 402 km2 (ca. 2,3 keer zo groot als het Waddeneiland Texel) het op twee na grootste eiland van de Azoren, na São Miguel en Pico. De maximale lengte van Terceira is 30 km, de maximale breedte is 18 km en de kustlengte bedraagt 124 km. De dichtstbijzijnde eilanden zijn São Miguel op 145 km en Faial op 106 km.

advertentie

Satellietfoto Terceira_{Photo: Publiek domein}

Terceira (grupo central) is een vulkanisch eiland met een keur aan vulkanen, vulkaanpijpen, lavagrotten, kratermeren (o.a. Lagoa das Patas, Lagoínha da Serreta, Lagoínha do Vale Fundo, Lagoa do Negro), lavatunnels, gestolde lavastromen, fumarolen, zwaveldampen en stoomgaten. Zwemmen kan men in de vele lavazwembaden. Het westen van Terceira, met veel meer bossen dan in het oosten van het eiland, wordt volledige gedomineerd door het massief van de nog in 1762 actieve en jongste vulkaan van Terceira, de Serra de Santa Bárbara, met een hoogte van 1023 meter tevens het hoogste punt van Terceira. Ten noordoosten hiervan ligt een uitgestrekt bosgebied, Mata da Serrata.

In het noordoosten van Terceira ligt de bergrug Serra do Cume, waarvandaan men een goed uitzicht heeft op de baai en het langgerekte zandstrand bij de plaats Praia da Vitória. Het noorden van Terceira is over het algemeen ruig en weinig toegankelijk met vulkaangrotten als de Furna das Pombas, met uitzondering van de kustvlakte Alagoa da Fajãzinha, een landelijk gebied waar wijnbouw mogelijk is. Deze vlakte, gelegen tussen de Serra do Cume en de Serra da Ribeirinha is de grootste vlakte van de hele Azoren-archipel. De oudste vulkaan van Terceira is de Cinco Picos, de 300.000 jaar geleden ingestorte caldera van deze vulkaan is met een doorsnee van 7 km de grootste van de Azoren.

In het centrale bergland zijn oerbossen, vulkanische grotten (o.a. Gruta do Natal, Algar do Carvão), fumarolen (o.a. Furnas do Enxofre), maar vooral ontelbare vulkanen te vinden. Bijzonder zijn hier ook de Mistérios Negros, zwarte lavaheuvels die na de uitbarsting van de Santa-Bárabaravulkaan in 1761 ontstaan zijn. De Terra Brava, het 'wilde land' wordt gekenmerkt door een groot aantal stierenweiden. Biscoito das Fontinhas is een dichtbebost lavaveld met diep ingesneden eeuwenoude wagensporen of 'relheiras'. De Pico Alto is met 808 meter de op een na hoogste top van Terceira.

Natuur en landbouw langs elkaar op het eiland Terceira, Azoren_{Photo: Publiek domein}

Graciosa

Graciosa (grupo central) is het op één na kleinste eiland van de Azoren, Corvo is het kleinste eiland, met maar een oppervlakte van 62 km2 (iets groter dan het Waddeneiland Ameland, 59 km2), een maximale lengte van 12 km, een maximale breedte van 8 km en een kustlengte van 43 km. Graciosa is in zijn geheel uitgeroepen tot een UNESCO Biosfeerreservaat. Het dichtstbijzijnde eiland is Terceira op 50 km.

Satellietfoto Graciosa, Azoren_{Photo: Publiek domein}

Dwars over het eiland zijn drie bergruggen te onderscheiden, de Serra Dormida, de Serra Branca en de Serra das Fontes. Opvallend is de bergketen in het zuidoosten van Graciosa met de Caldeira en de enorme vulkanische (zwavel)grot Furna do Enxofre, de Furna do Abel en de wat kleinere vulkanische tunnel Furna da Maria Encantada. De kraterrand van de Caldeira is maximaal 402 meter hoog, 1600 meter lang en 800 meter breed, en dit is meteen het hoogste punt van Graciosa. Andere 'toppen' zijn de Pico Timão (398 m) en de Pico do Facho (375 m). De Furna do Enxofre is 95 meter diep en 130 meter breed en herbergt een kleine kratermeertje dat ca. 22 meter onder zeeniveau ligt, het Lagoa do Styx. Het redelijk vlakke noordwesten van Graciosa wordt gekenmerkt door weilanden en wijngaarden.

Het dorpsplein van de hoofdstad Santa Cruz da Graciosa wordt omringd door gigantische Nieuw-Zeelandse kerstbomen die al in de 19e eeuw geplant werden.

Caldeira van Graciosa, Azoren_{Photo: Angrense in het publieke domein}

Flores

Flores is naast het 'bloemeneiland' ook het landschappelijk ruigste maar ook mooiste eiland van de Azoren met vele bergen, valleien, kratermeren, watervallen en zeer steile tot 600 meter hoge kliffen. Flores is ook het meest westelijke en op drie na kleinste eiland van de Azoren met een oppervlakte van 142 km2 (bijna vier keer zo groot als het Waddeneiland Vlieland). Flores heeft een maximale lengte van 17 km, een maximale breedte van 12 km en een kustlengte van ca. 72 km. Flores is uniek voor de Azoren want heeft in tegenstelling tot de andere eilanden geen caldeira en ook geen lange kloven. En net als Corvo ligt Flores tussen twee tectonische platen in en kent daarom geen aardbevingen.

Flores behoort samen met het kleine Corvo tot de westelijke groep (grupo ocidental) bewoonde eilanden van de Azoren en is net als het eiland Graciosa door de UNESCO uitgeroepen tot biosfeerreservaat. Net als Corvo behoort Flores geologisch gezien tot Amerika, want ligt op Noord-Amerikaanse plaat en drijft langzaam richting het Amerikaanse vasteland. Flores heeft over het algemeen in het westen een ruige, steile en daardoor ontoegankelijke rotskust, waar, met name in de wintermaanden, vele watervallen zich omlaag storten; ook liggen hier brandingsgrotten als Gruta dos Enxaréus en Gruta do Galo. Ook meer landinwaarts zijn veel watervallen te vinden, onder andere het meer Poço das Patas ten oosten van de plaats Fajãzinha wordt gevoed door veel watervallen van de Ribeira do Ferreiro. Een van de bergbeken van Flores, de Ribeira das Casas, mondt uit in de 90 meter hoge waterval Cascata do Poço do Bacalheu. De Ribeira das Casas ontspringt op de hoogste top van Flores, de Morro Alto (915 m).

Waterval 'Cascata do Poço do Bacalhau', een van de vele watervallen op Flores, Azoren_{Photo: Unukorno CC 3.0 Unported no changes made}

Andere hoge toppen op Flores zijn de Pico da Burrinha (886 m) en de Pico dos Sete Pés (849 m). De steile hellingen van de groene westkust, die honderden meters hoog kunnen zijn, zijn bedekt met bossen en weilanden. Het bergachtige binnenland van Flores wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van bossen, moerassen, kratermeren, vulkaankegels, en wordt opgefleurd door jeneverbesstruiken en hortensiahagen. De gehele oostkant van Flores wordt door diep ingesneden dalen doorklieft. De rotsformaties op de landtong Ponta da Caveira zijn ruig en spectaculair.

Het gebied van de kratermeren wordt Sete Lagoas genoemd, de 'zeven meren'. De zeven meren zijn Lagoa da Lomba (15 m diep), Lagoa Comprida (17 m diep), Lagoa Negra (het diepste meer, 105 m), Lagoa Seca (seca = droog, dus het meer met het minste water), Lagoa da Água Branca (zeer ondiep, 2 m), Lagoa Funda (22 m diep) en Lagoa Rasa (16 m diep). Indrukwekkend is het basaltmassief Rocha dos Bordões.

Naast de al genoemde rivieren Ribeira do Ferreiro en Ribeira das Casas kent Flores nog een aantal rivieren en beken: Ribeira do Mouco, Ribeira da Badanela, Ribeira Grande, Ribeira da Lapa, Ribeira do Monte Gordo, Ribeira Funda, Ribeira da Esguilhão, Ribeira da Fazenda, Ribeira da Silva, Ribeira do Loureiro, Ribeira Seca, Ribeira da Lapa, Ribeira do Fundão, Ribeira do Mosteiro, Ribeira da Caldeira, Ribeira Grande, Ribeira do Pomar, Ribeira das Lajes, Ribeira d'Além, Ribeira do Moinho en Ribeira da Privada.

Lagoa Funda, met op de achtergrond Lagoa Rasa, Flores, Azoren_{Photo: Luisa Madruga CC 3.0 Unported no changes made}

Corvo

Corvo of het 'kraaieneiland' is het kleinste bewoonde eiland van de Azoren met een oppervlakte van maar 17 km2 (het Waddeneiland eiland Vlieland is met een oppervlakte van 36 km2 iets groter). De maximale lengte van Corvo is 6,5 km, de maximale breedte 4 km en de kustlengte bedraagt ca. 21 km. Geologisch gezien behoort Corvo tot Noord-Amerika, want ligt op de Noord-Amerikaanse continentale plaat.

Satellietfoto van Corvo, Azoren_{Photo: Publiek domein}

Het landschap van Corvo (grupo oriental) wordt totaal gedomineerd door de gigantische en enige krater (275 m diep en een doorsnede van 2000 m) midden op het eiland, de Caldeirão. In de krater, een van de grootste van de Azoren, zijn weilanden aangelegd en daar grazen koeien. De hoogste punten van de kraterrand zijn in het zuiden de Morro dos Homens (718 m), tevens het hoogste punt van Corvo, en in het noorden de Serrão Alta (663 m). Op de bodem van de krater bevind zich een achtvormig meer.

Enkele beekjes op Corvo zijn de Ribeira Funda, de Ribeira do Poco de Agua, Ribeira da Lapa en de Ribeira da Fonte Doce. Corvo heeft de hoogste kliffen van de Azoren, tot wel 700 m hoog, met name in het noorden en noordwesten van het eiland.

Vulkanisme

Vulkanisch gesteente voor de vulkaan Capelinhos, Azoren_{Photo: Feliciano Guimarães CC 2.0 Generic no changes made}

De Azoren-eilandengroep is onmiskenbaar van vulkanische oorsprong, met in 1957-1958 het ontstaan van de jongste vulkaan en in 1998 de laatste grote aardbeving met doden, gewonden en bijna 20.000 daklozen.

De Azoren zijn in feite bergtoppen van een onderwatergebergte die boven de oceaan uitsteken. op de bodem van de oceaan stroomt voortdurend heet vloeibaar magma, dat stolt zo gauw het in aanraking komt met het veel koudere zeewater. Die continue aanvoer van nieuw gesteente zorgt ervoor dat de continenten Europa en Afrika en Amerika aan weerszijden van de Atlantische Oceaan met een snelheid van 1 cm per jaar uit elkaar gedrukt worden. Door deze platentektoniek verwijdert de westelijke eilandengroep, Flores en Corvo, zich van de andere eilanden van de archipel en is geen vulkanisch actief gebied meer.

De eilanden van de 'grupo central' en de 'grupo oriental' daarentegen, behalve Santa Maria, zijn zeer vulkanisch. Deze twee groepen eilanden liggen ingeklemd tussen een aantal grote continentale platen en daar komen nog regelmatig uitbarstingen en aardbevingen voor. De jongste vulkaan, Capelinhos, werd in de jaren 1957-1958 geboren en vrij 'zware' aardbevingen kwamen nog voor in 1980 en 1998, de laatste had een kracht van 5.6 op de Schaal van Richter en kostte acht mensen van het eiland Faial het leven. In de weken na de grote beving werden er nog meer dan 3000 naschokken geregistreerd. In totaal werd de archipel sinds de kolonisatie in de 15e eeuw getroffen door meer dan dertig grote vulkaanuitbarstingen en vaak daarmee samenhangend ook verwoestende aardbevingen.

Caldeira das Sete Cidades op Sao Miguel, Azoren_{Photo: Ulrik Sverdrup CC 3.0 Unported no changes made}

Verspreid over de Azoren is verder nog een keur aan vulkanische activiteit waar te nemen, waaronder moddervulkanen, warme waterbronnen en fumarolen, gaten of spleten in de bodem waaruit vulkanische uitwasemingen met temperaturen tussen 100 en 1000°C ontsnappen. Is er extra veel naar rotte eieren stinkende zwavelwaterstof aanwezig, dan worden fumarolen solfataren genoemd.

Daarnaast zijn er op de eilanden veel grotten, soms ontstaan uit een fumarole, en kraters aanwezig. Door erupties storten kraterwanden in en zo ontstaan 'caldeira's, onder andere op São Miguel de Caldeira das Sete Cidades en op Faial de Caldeira. Op de archipel bevinden zich twee soorten grotten: lavatunnels (bijvoorbeeld de Gruta do Carvão die Ponta Delgada over een lengte van 1650 meter doorsnijdt) onder afgekoelde lavastromen en een gangenstels aan scheuren, die kraterpijpen genoemd worden en in verbinding staan met een magmakamer diep in de grond. Zowel in tunnels als in kraters zijn vormen als lavapegels, basaltstalactieten en uit kwartsiet bestaande druipstenen te vinden.

De komende decennia zal de energiewinning uit aardwarmte voor de Azoren steeds belangrijker worden. Op dit moment komt ca. 22% van de stroom uit een aantal aardwarmtecentrales, op het grootste eiland São Miguel gaat dat percentage al richting de 50%. Hoewel ook op de andere eilanden mogelijkheden zijn om aardwarmte te winnen, gebeurt dat vooralsnog niet.

AZOREN LINKS

Advertenties
• Vakanties Azoren
• Naar de Azoren met Sunweb
• Bouw je eigen Azoren Rondreis
• Azoren Tui Reizen
• Authentieke reizen naar de Azoren
• Hotels Trivago
• Rondreis Azoren
• Autohuur Azoren
• Hotels Azoren
• Djoser Wandel - wandelreis Azoren
• Autoverhuur Sunny Cars Azoren
• ANWB vakantie boeken Azoren
• Reisgidsen en kaarten Azoren

Nuttige links

Azoren Startnederland (N+E)
Duiken in de Azoren - Pico - Faial in de Atlantische Oceaan op haaien, mobula's, dolfijnen, walvissen en potvissen (N)
Duiken, reizen, dieren, landschap, info, foto's Azoren (N)
Reisinformatie Azoren (N)
Startpagina Azoren (N)

Bronnen

BBC - Country Profiles

CIA - World Factbook

Elmar Landeninformatie

Lipps, Susanne / Azoren

ANWB

Marsh, Terry / Azores

New Holland

Martin, Roman / Azoren

Elmar

Sayers, David / Azores

Bradt Travel Guides

Stieglitz, Andreas / Landscapes of the Azores : a countryside guide

Sunflower Books

Wikipedia

 

laatst bijgewerkt november 2024
Samensteller: Arie Verrijp / Geert Willems