ALGERIJE
Samenleving

To read about ALGERIA in English - click here

Hotels Algerije

Samenleving

Staatsinrichting

Algerije is een presidentiële republiek met een multi-partijensysteem, waarbij de president het het staatshoofd is en de premier het hoofd van de regering. De uitvoerende macht is in handen van de regering en de wetgevende macht bestaat uit in de regering en de twee kamers van het parlement, de eerste kamer of Conseil de la Nation en de tweede kamer of Assemblée Populaire Nationale.

advertentie

Overzicht provincies van Algerije_{Photo: Golbez CC 3.0 Unported no changes made}

Hoewe Algerije op dit moment een constitituionele republiek is met een democratische gekozen parlement, zijn de militairen en een aantal machtige 'burgers' , de zogeheten 'décideurs', nog altijd de belangrijkste machtsfactoren in het land. Algerije is verdeeld in 48 provincies of 'wilayas', 553 districten of 'daïras' en 1541 gemeentes of 'baladiyahs'. De naam van de hoofdstad van elke bestuurslaag is ook de naam van de bestuurseenheid.

Volgens de grondwet hebben alle provincies verregaande bevoegdheden op het gebied van economie en diplomatie en worden bestuurd door een Assemblée Populaire Wilayale (APW). Aan het hoofd van een provincie staat een door de president van Algerije aangestelde gouverneur of 'wali', die de besluiten van het parlement moet uitvoeren. De voorzitter van het parlement wordt gekozen door de leden van het parlement, die via verkiezingen door de Algerijnen worden gekozen.

De hoofdstad van een district wordt de districtszetel of 'chef-lieu de daïra' genoemd. Ieder district is weer verdeeld in een aantal gemeenten. De hoofdstad Algiers is de enige stad in Algerije die verdeeld is in districten en gemeenten. Aan het bestuur van een district staat een door de president van Algerije gekozen districtshoofd of 'chef de daïra'.In november 1996 werd door middel van een referendum de grondwet herzien. Deze herziening legde veel macht in handen van de president (staatshoofd). Hij is onder andere verantwoordelijk voor defensie, buitenlands beleid, de benoeming of het ontslag van de premier, de benoeming van de gouverneur van de Nationale Bank en de rechters. De president wordt voor een periode van vijf jaar gekozen en kan sinds een verandering in de grondwet in 2008 steeds opnieuw herkozen worden.

De wetgevende macht berust bij het parlement, dat uit twee kamers bestaat, te weten de Assemblée Populaire Nationale of 'al -Majlis al-Sha'abi al-Watani' (Tweede Kamer) met 462 leden en de Conseil de la Nation of 'al-Majlis al-Umma' (Eerste Kamer) met 144 zetels. De parlementsleden van de Assemblée worden voor vijf jaar gekozen door middel van directe verkiezingen. De Conseil wordt voor één derde door de president benoemd en voor twee derde indirect gekozen uit de raden van gemeenten en wilaya’s. De leden van de Conseil worden voor zes jaar gekozen.

advertentie

Parlement Algerije_{Photo: Magherrabia CC 2.0 Generic no changes made}

Politiek

advertentie

Wapen van Algerije_{Photo: Jackaranga CC 4.0 International no changes made}

Algerije heeft een multi-partijensysteem met veel politieke partijen, zo deden er bijvoorbeeld in 2012 44 partijen mee aan de parlementsverkiezingen. Met zoveel partijen, die allemaal goedgekeurd moeten worden door de Minister van Binnenlandse Zaken, is het vrijwel onmogelijk voor welke politieke partij dan ook om een meerderheid in het parlement te krijgen, en coalitie-regeringen zijn dan ook onvermijdelijk. Volgens de grondwet van 1996 mogen er geen partijen aan parlementsverkiezingen meedoen die op 'religieuze, taal-, raciale, sexuele of regionale' verschillen gebaseerd zijn.

De parlementsverkiezingen van 30 mei 2002 veranderde de samenstelling van de Assemblée Populaire Nationale ingrijpend. De FLN won 199 van de 385 zetels, een winst van 128 zetels. De RND, dat een toevluchtsoord vormt voor ex-FLN-ers die geen concessies aan de religieuze fundamentalisten en Berbers wensen, duikelde naar 48 zetels, een verlies van 107 zetels. Islamistische partijen behaalden een kleine zetelwinst maar hun vertegenwoordiging in het parlement bleef klein. De FFS en RCD die hun electorale basis hebben in het onrustige Kabylië boycotten de verkiezingen. Het opkomstpercentage (42%) vertegenwoordigde een dieptepunt.

FLN leider Ali Benflis ging na de verkiezingen in 2002 zijn tweede termijn als premier in. Gesteund door een groot deel van de FLN, deed hij begin 2003 een poging Bouteflika als presidentskandidaat uit te schakelen. Een daartoe strekkend besluit van een FLN-congres werd door een rechtbank echter onrechtmatig verklaard en in mei 2003 werd Benflis door Bouteflika ontslagen. RND-leider Ahmed Ouyahia nam de leiding van de regering over.

In tegenstelling tot 1999, toen de tegenkandidaten van Bouteflika zich op het laatste moment terugtrokken, was bij de verkiezingen wel een keuze mogelijk. De strijd ging tussen zes kandidaten:de zittende president Bouteflika en Ali Benflis, beide behorend tot de (FLN), Abdallah Djaballah, leider van de fundamentalistische MRN-Islah partij, die in het parlement de stem van de islamistische oppositie vertegenwoordig, Said Sadi, leider van de (RCD), Louisa Hanoune, leider van de Trotskistische Parti des Travalleurs (PT) en Ali Fawzi Rebaine, oprichter van de (AHD 54) een nationalistisch getinte partij. Relevant voor het klimaat waarin de verkiezingen plaatsvonden, is dat Abassi Madani en Ali Benhadj, in 1991 president respectievelijk vice-president van het thans nog verboden FIS, in juli 2003 na twaalf jaar gevangenschap hun vrijheid herkregen.

Zittend president Bouteflika werd op 8 april 2004 in de eerste ronde met 84,99% van de stemmen herkozen tot president van Algerije. De vijf eerste jaren van het presidentschap van Bouteflika hebben in het teken gestaan van pogingen tot nationale verzoening (‘concorde civile’) en een heroriëntatie van Algerije op Europa. Er kwam een amnestieregeling voor islamistische militanten en een associatie-overeenkomst met de EU. Sinds het voorjaar van 2001, toen rellen in Kabylië uitbraken, staat het Berber vraagstuk weer op de politieke agenda. MP Ouhaiya, zelf Berber, bereikte in 2005 een akkoord met lokale vertegenwoordigers, maar de president wilde niet zover gaan het Berber tot officiële taal te verheffen. Bij decreet van 27 februari 2005 wijzigde de president het familierecht die de positie van de vrouw licht verbeterde. Dit decreet is op 4 mei 2005 door het parlement geratificeerd.

De 462 zetels in het parlement werden in 2012 door 42.9% van de stemgerechtigde Algerijnen gekozen. Het socialistische Front de Libération Nationale (FLN) won de verkiezingen glansrijk met 220 zetels, de gematigde islamisten werden de tweede partij met 66 zetels. Aan een eerlijke stembusgang werd, zoals zo vaak, getwijfeld.

Algerijn bekijkt verkiezingsaffiche parlementsverkiezingen 2012_{Photo: Magharebia CC 2.0 Generic no changes made}

Voor de actuele politieke situatie zie het hoofdstuk geschiedenis.

ALGERIJE LINKS

Advertenties
• Hotels Algerije
• Vliegennaar.nl | Goedkope vluchten Algerije
• Hotels Trivago
• Reisgidsen en kaarten Algerije

Nuttige links

Algerije Startnederland (E+N)
Reisinformatie Algerije (N)
Startpagina Algerije (N)

Bronnen

Agada, Birgit / Algerien : Kultur und Natur zwischen Mittelmeer und Sahara

Trescher

BBC - Country Profiles 

Beker, Michel / Algerije

KIT Publishers/Oxfam Novib

CIA - World Factbook 

Elmar Landeninformatie

Ham, Anthony / Algeria

Lonely Planet

Kagda, Falaq / Algeria

Marshall Cavendish

Oakes, Jonathan / Algeria

Bradt Travel Guides

laatst bijgewerkt november 2024
Samensteller: Arie Verrijp / Geert Willems